Προεκλογική περίοδο και τα χωριά πήξανε στα κλιμάκια! Κλιμάκιο του ενός κόμματος, κλιμάκιο του άλλου, του παράλλου… Τρέχουν από καφενείο σε καφετέρια κι από καφετέρια σε καφενείο για να καλύψουν όλη την ηλικιακή γκάμα των ψηφοφόρων.
Χειραψίες, χαμόγελα, φιλιά με κι αγκαλιές, «κέρασε τα παιδιά από μια ρακί» οι πιο large(κεράστε και πράμα μωρέ να πληρώσει κι καφετζής τον ΟΑΕΕ του), «κέρνα τα παιδιά τα φρέντα τους» παρακάτω…
Ωραία πράματα! Ωστόσο… ΟΔΗΓΙΑ ΠΡΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ: Το νου σας τι λέτε στους ψηφοφόρους! Αν δεν το' χεις, μη μιλάς. Άσε τον ψηφοφόρο να πει τον καημό του, κούνα λίγο το κεφάλι, πάρε το ύφος «τα ξέρω, σε νιώθω μωρε, αλλά είμαι δω για σένα και θα στα φτιάξω όλα» κι αν παραζορίσει το πράμα, πήγαινε παρακάτω.
Με λίγα λόγια, πρώτα να βουτάτε τη γλώσσα στο μυαλό κι ύστερα να μιλάτε. Γιατί, ο ψηφοφόρος είναι θυμωμένος και του στραβώνει άσχημα ότι και να του πεις. Και ειδικά οι αναφορές στην τσέπη του. Όσο βαθιά κι αν είναι..
Να, αυτό δεν ήξερε κι υποψήφιος με κόμμα που ράβει κοστούμια, ο οποίος πήγε σε κεφαλοχώρι της ενδοχώρας του νομού Ηρακλείου, πέταξε την παρόλα του σε ψηφοφόρο «καλοστεκούμενο» και μάνι - μάνι έχασε είκοσι ψηφαλάκια! Είκοσι… Όταν μετράς τα κουκιά ένα - ένα, τα είκοσι είναι πολλά.
