Επειδή πολλοί εντός του ΠΑΣΟΚ αρέσκονται στη συνέχεια της πολιτικής παρακαταθήκης του Ελευθέριου Βενιζέλου, καλόν είναι να θυμηθούν μία ανεκδοτολογική ιστορία του μεγάλου πολιτικού: «Αχ, μωρέ σύντεκνε!», λέει ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο συνομιλητή του, καθώς βάδιζαν στη Χαλέπα. «Αν μου 'λεγες πριν είκοσι χρόνια να μεταφέρω τα Λευκά Όρη μέσα στα Χανιά θα σου έλεγα: Ναι, μα το Θεό, μπορώ. Μα τώρα...».
Ο επαναστάτης του Θέρισου, αυτός που είχε υπέρμετρη πίστη στο "καλό του άστρο", μετά το Μεγάλο Κραχ και την ελληνική χρεωκοπία που ακύρωσε τα σχέδιά του και διέλυσε όλες τις ψευδαισθήσεις του, αναγνωρίζει τα όρια που βάζει στο βολονταρισμό του ο συσχετισμός των δυνάμεων και η πολυπλοκότητα της παγκόσμιας οικονομικής αλληλεξάρτησης. Στο ΠΑΣΟΚ, όμως, αυτά τα όρια τα αναγνωρίζουν; Είναι αμφίβολο αν πράγματι αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ, είτε με τον Βενιζέλο είτε με τον Παπανδρέου (εκτός των ταλιμπάν), νιώθουν πραγματικά "λύτρωση" για ό,τι συμβαίνει ή αγωνία επιβίωσης. Ο μόνος, ίσως, που θα πρέπει να νιώθει ευτυχής με το νέο κόμμα του Γ. Παπανδρέου είναι ο Α. Σαμαράς.
Πρώτα-πρώτα γιατί ουδόλως απειλεί το κόμμα του και τις επιδιώξεις του. Το αντίθετο, προσφέρεται ως η εύκολη δυνατότητα να αποδίδει στο κόμμα Γ. Παπανδρέου όλα τα δεινά της χώρας, τα οποία «αυτός δυστυχώς κληρονόμησε»! Επίσης, όχι αδίκως, ο Α. Σαμαράς προσβλέπει στη δικιά του εκλογική ενίσχυση εξαιτίας της απίστευτης φαγωμάρας που θα ξεσπάσει ανάμεσα στα «δύο ΠΑΣΟΚ» της μιας και ανεπανάληπτης διάλυσης του τόπου. Μπορεί ο Σαμαράς να προσδοκά ενδεχομένως στις ψήφους των πλέον συντηρητικών του χώρου του λεγόμενου «Κέντρου» και της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς», που ψάχνουν για «σταθερότητα» και «τρέμουν» μπροστά στην έλευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Κυρίως, όμως, ο Α. Σαμαράς μπορεί να «τρίβει τα χέρια» του, με την επικείμενη ίδρυση κόμματος του Γ. Παπανδρέου, γιατί προσβλέπει ότι ενδεχομένως αυτό το σχήμα θα του προσφέρει ως «δώρο» την αφαίρεση ψήφων από το ΣΥΡΙΖΑ.
Μερικοί, μάλιστα, στο περιβάλλον του Α. Σαμαρά ονειροβατούν τόσο πολύ ώστε να εκτιμούν πως το κόμμα Γ. Παπανδρέου μπορεί ανέλπιστα να προσφέρει στο πιάτο τη διεκδίκηση έστω της πρωτιάς στον Α. Σαμαρά!
Ενόψει νέου κόμματος-κινήματος από τον Γ. Παπανδρέου, εκτός από τον Β. Βενιζέλο, και οι Α. Λοβέρδος, Λ. Γρηγοράκος, Γ. Μανιάτης, Φ. Γεννηματά, Ε. Χριστοφιλοπούλου, Χρ. Πρωτόπαππας, Κ. Σκανδαλίδης, Π. Κουκουλόπουλος, κ.λπ., εξανίστανται. Η «γραμμή τους»: Δε δικαιούται να το κάνει, θα είναι διασπαστής, θέλουμε ενότητα. «Ποια ενότητα εννοούν;» ανταπαντούν τα στελέχη πέριξ του Γιώργου. Όπως υποστηρίζουν οι Παπανδρεϊκοί, όλοι αυτοί μιλούν για ενότητα, την ίδια ώρα που «σκοτώνονται» μεταξύ τους για τη διαδοχή του Βενιζέλου, για το πού θα είναι υποψήφιοι και ποιος θα βγει βουλευτής κάνοντας «deals» με τον αρχηγό με αντάλλαγμα τη στήριξή τους, υπονομεύοντας, στις κατ' ιδίαν συνομιλίες τους ο ένας τον άλλον.
«Και στην αντίπερα όχθη, την παπανδρεϊκή, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι», ανταπαντούν οι "Βενιζελικοί" μιλώντας ευθέως για την παρουσία του Ρέππα ή των "κηπουρών" όπως αποκαλούν τους Πεταλωτή και Ξυνίδη ή Πετσάλνικο.
Η νεότερη πάντως φουρνιά των "Παπανδρεϊκών" με τους Σαχινίδη, Τριαντάφυλλο, Μωραΐτη, Θάνο υποστηρίζουν ότι το δήθεν «ΠΑΣΟΚ» έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει διαλυθεί συνολικά: «Από τότε που μετατράπηκε ολοκληρωτικά σε συνασπισμό προσωπικών φιλοδοξιών και συμφερόντων των κάθε λογής και διαφόρων επιπέδων αξιωματούχων της εξουσίας με επιφατική και μόνο εξυπηρέτηση των ώριμων αναγκών και νόμιμων συμφερόντων του λαού. Από τότε που σταμάτησε να επιβάλλει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο και χαρακτήρα. Από τότε που η ευθυγράμμισή του με τα κατεστημένα συμφέροντα έγινε αρχή και κανόνας για την αυτοεπιβίωσή του μέσω του ανταλλάγματος της στήριξής του από τα διάφορα συστήματα διαπλοκής».
Η κάθε πλευρά διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα να δηλώνει ότι εκφράζει γνήσια το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και τη συνέχεια του χώρου με όρους παράταξης και κεντροαριστεράς. Αλλά αυτός ο "πόλεμος" που μόλις ξεκίνησε πάνω στα απομεινάρια του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ φαίνεται για την ώρα πως και στις δύο πλευρές δεν αφήνει το περιθώριο να αντιληφθούν πως η βάση και τα κοινωνικά στρώματα που εξέφραζε διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ δεν έφυγαν γιατί είχαν θέμα με το πρόσωπο του Γιώργου ή του Βαγγέλη, αλλά με την πολιτική τους που καμία διαφορά ως προς τη σφραγίδα των μνημονίων δεν είχε.
Η μάχη της Κρήτης - Η μετωπική των δύο "ΠΑΣΟΚ"
Αν σε λίγες ώρες οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές, αυτό απλά πυροδοτεί ακόμη πιο σύντομα τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Ποιο ΠΑΣΟΚ; Το μέχρι σήμερα ενιαίο αλλά τις επόμενες μέρες στα δύο ως προς την ουσία ύπαρξής του, γιατί όνομα, σύμβολα και σφραγίδες θα παραμένουν σε αυτόν που ηγείται σήμερα, τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Στο επιτελείο Βενιζέλου εκτιμούν ότι οι περιοχές που το όποιο εγχείρημα Παπανδρέου θα είναι κομβικής σημασίας, πέραν του λεκανοπεδίου Αττικής, θα είναι η Θράκη, η Πελοπόννησος, η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου. Διόλου τυχαία και μερικές ώρες μετά την ψηφοφορία στη Βουλή, σήμερα το απόγευμα στη Χαριλάου Τρικούπη και κυρίως στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, μία από τις πρώτες περιφερειακά οργανώσεις που καλούνται σε διευρυμένη σύσκεψη από τους επιτελείς Βενιζέλου, προ των ανακοινώσεων Παπανδρέου τις επόμενες μέρες, είναι της Κρήτης. Η περιφερειακή γραμματεία του κόμματος, οι γραμματείς των Νομαρχιακών Επιτροπών της Κρήτης, ο υφυπουργός και μοναδικός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη, υποψήφιοι βουλευτές και ευρωβουλευτές του 2012 και του 2014 και πολιτικά στελέχη που παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ έχουν κληθεί στη σύσκεψη αυτή, όπου το «παρών» θα δώσει και ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Την ίδια ώρα, το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου ακόμη και χθες προτεραιότητα επαφών είχε δώσει στα στελέχη από την Κρήτη, είτε με τηλεφωνήματα είτε με κλήσεις μετάβασης στην Αθήνα. Μόνο χθες ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου στην Αθήνα συνάντησε μετά από πρόσκληση 6 κορυφαία στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη. Κατά πληροφορίες ανάμεσά τους, ο Μιχάλης Καρχιμάκης, ο Φραγκίσκος Παρασύρης (που ζήτησε απτά δείγματα πολιτικού σκεπτικού διαφοροποίησης, εκφράζοντας έντονο προβληματισμό), ο Σήφης Βαλυράκης και η Λίτσα Κουρουπάκη. Τους γνωστοποίησε ότι δεν έχει άλλα πλέον περιθώρια και η κίνηση έχει δρομολογηθεί και μάλιστα με κινήσεις που θα κρατήσουν επικοινωνιακά ένα δεκαήμερο. Τόσο η πλευρά Βενιζέλου όσο και η πλευρά Παπανδρέου εκτιμούν ότι η Κρήτη, παρά την εκλογική συντριβή της πρωτοκαθεδρίας του κόμματος, εξακολουθεί να είναι χώρος όπου, υπό προϋποθέσεις, δίνει έστω και έναν βουλευτή, πάντα με τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις. Μάλιστα, ως πιθανότερο νομό θεωρούν αυτόν του Ηρακλείου, αν όχι από την πρώτη κατανομή, από τα υψηλά υπόλοιπα στις άλλες κατανομές. Αυτή η έδρα, με δεδομένη την "εξαφάνιση", όπως εκτιμούν, της ΔΗΜ.ΑΡ. και τις δυσκολίες των ΑΝ.ΕΛ., γίνεται "μήλον της Έριδος" για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, το κόμμα του Γιώργου και το Ποτάμι ή, ακόμη καλύτερα, όπως λένε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο περιοριστεί σε 4 έδρες ή η Ν.Δ. σε μία, τότε θα υπάρχουν δύο έδρες για τα τρία "μικρότερα σχήματα". Σε κάθε περίπτωση, με την υπόθεση που κάνουν και οι δύο πλευρές ότι θα υπερβούν το 3% και θα είναι εντός Βουλής, η Κρήτη και το Ηράκλειο, ειδικά, γίνονται "πολύφερνες νύφες" πλέον και για τους δύο σχηματισμούς.
Γιώργος Σαχίνης
