default-image

"Ειδικό βάρος"

Απόψεις
"Ειδικό βάρος"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αν δεν υπήρχαν οι αντιδράσεις από τον "απλό" κόσμο, από τους "καθημερινούς" και "συνηθισμένους" ανθρώπους της Κρήτης, το πιθανότερο ήταν πως θέση θα παίρναμε βέβαια - είχαμε τη σαφή υποχρέωση να ενημερώσουμε τους Κρήτες για την υβριστική "ταύτιση" - αλλά πόσο να συνεχίζαμε αν διαπιστώναμε ότι το ζήτημα αφορούσε μόνο κάμποσους ιστορικούς, μερικούς καθηγητές του Διεθνούς Δικαίου και ολίγους δημοσιογράφους;

Του Γιώργου Παπαδάκη

Το μέγεθος του ατοπήματος όμως αναδεικνύεται πλήρως από το ότι άνθρωποι αντιμέτωποι με τη δύσκολη καθημερινότητά τους μοιάζουν να ξέρουν καλά τι σημαίνει η αναγόρευση Ρίχτερ. Είναι παράδοξο την εποχή της ύφεσης και της ανασφάλειας να ακούς, αντί να συζητούν για τα της τσέπης τους ή για το π.χ. ενδεχόμενο νέο "ψαλίδι στις συντάξεις", να συζητούν αυτό, ή και αυτό. Προφανώς δεν έχουν διαβάσει όλοι το "περίφημο" βιβλίο με τις καλά καμουφλαρισμένες στο πλαίσιο της "ιστορικής έρευνας" ανθελληνικές θέσεις του. Έχουν όμως εμπιστοσύνη στους δικούς τους ανθρώπους και στα δικά τους ΜΜΕ, τα οποία, όταν τα βάζουν στην "πλάστιγγα" με απόψεις συγκεκριμένων πανεπιστημιακών του Π.Κ., οι δεύτεροι εμφανίζονται με ανύπαρκτη βαρύτητα. Ενώ έπρεπε κατ' απόλυτο τρόπο να συμβαίνει το αντίθετο.

Εδώ είναι το μεγάλο ζήτημα, που επιτέλους πρέπει να απασχολήσει την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου, για το οποίο όλοι οι Κρητικοί θέλουν να είναι διαχρονικά υπερήφανοι - και όντως είναι κάθε φορά που ακούν για μια πρωτοποριακή έρευνα ή για μια δράση που φέρνει το ανώτατο πνευματικό μας Ίδρυμα κοντά στην κοινωνία (πράγμα που επίσης θα έπρεπε να είναι καθημερινότητα και όχι είδηση).

Οι Κρητικοί δεν έχουν απαξιώσει τα δικά τους Μέσα Ενημέρωσης, όποια κι αν είναι αυτά, σε αντίθεση με την άποψη που έχουν για τα Μέσα Ενημέρωσης του κέντρου. Υπάρχει σαφής λόγος. Τα τοπικά Μέσα έχουν αποδείξει στην πράξη ότι είναι κοντά τους στο μέτρο του δυνατού. Είναι κοντά στην κοινωνία της Κρήτης, ως οφείλουν. Ως οφείλει και το Πανεπιστήμιο, αλλά δεν το 'χει επιτύχει.

Στη συνείδηση του μέσου Κρητικού το Π.Κ. είναι μεν κορυφαίος θεσμός, αλλά απόμακρος. Και σ' αυτό ευθύνονται ελιτίστικες νοοτροπίες που γενούν υποθέσεις "αλά Ρίχτερ" και τελετές αναγόρευσης ωσάν να επρόκειτο για τελετές μύησης σε αποκρυφιστικές αδελφότητες του Μεσαίωνα. Αν πανεπιστημιακοί απευθύνονται, για παράδειγμα, σε Κρήτες καταξιωμένους με το έργο τους στη συνείδηση των συμπατριωτών τους, όπως ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Παραγιουδάκης, με το χαρακτηρισμό «εσείς οι "αλτ, τις ει;"», το μόνο που καταφέρνουν είναι να απαξιώνουν τους εαυτούς τους και το πνευματικό Ίδρυμα που υπηρετούν. Αν οι κατεξοχήν άνθρωποι της σκέψης την αναλώνουν με κλισέ του στυλ «καραβανάδες» και «φωνασκούντες συγκεντρωμένοι» και ζητούν και... καταδίκη αυτών από την Πρυτανεία, απαξιώνουν πρώτα εαυτούς και μετά το Πανεπιστήμιο.

Βέβαια, η ανακοίνωση της αναπληρωτού πρυτάνεως Ελένης Παπαδάκη, αν και "συγκρατημένη", μιας και απευθύνεται σε συναδέλφους της, στην πραγματικότητα είναι "καταπέλτης": «Η συγκεκριμένη επιλογή (σ.σ. της αναγόρευσης Ρίχτερ) δημιουργεί μόνο προβλήματα και σίγουρα δεν έχει την ευρύτερη αποδοχή ο συγκεκριμένος επιστήμονας, τουλάχιστον για την κοινωνία της Κρήτης, καθώς θίγει την ιστορία της».

Είναι καταπέλτης όσον αφορά στη λειτουργία αυτή καθαυτή του Πανεπιστημίου και του τρόπου με τον οποίο προτάθηκε και "αναγορεύτηκε" σε επίτιμο ο κ. Ρίχτερ. Ωστόσο - και έχει αναλυθεί αυτό - ο κ. Ρίχτερ με το βιβλίο του δε θίγει μόνο την ιστορία της Κρήτης. Το ζήτημα δεν είναι μόνο ηθικό. Είναι και στην ουσία πρακτικό, αφού η αναγόρευση του ιδίου ταυτίζει τις θέσεις του με τις θέσεις του Πανεπιστημίου.

Και ποιες είναι οι θέσεις του κ. Ρίχτερ; Απόλυτα όμοιες μ' αυτές του επίσημου γερμανικού κράτους στο ζήτημα της οφειλής ή όχι "πολεμικών επανορθώσεων" προς την Ελλάδα. Η "καίρια" φράση: «Τα δύο εγκλήματα είναι αλληλένδετα» ανήκει στον κ. Ρίχτερ και είναι γραμμένη από αυτόν στο βιβλίο που κυκλοφορεί ήδη από το 2011. Με απλά λόγια: «Έλληνες, δεν πρόκειται ποτέ να λάβετε αποζημιώσεις, διότι τα εγκλήματα σε βάρος σας ήταν απόρροια των εγκλημάτων που διαπράξατε πρώτοι, ως άμαχοι που πήρατε τα όπλα κατά του νόμιμου γερμανικού στρατού». Αυτήν τη θέση έμμεσα αλλά σαφέστατα υιοθετούν οι "προτείνοντες" και οι "αναγορεύσαντες".

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News