Κάθε 48 ώρες μια γυναίκα στην Κρήτη σπάει το πέπλο της σιωπής και ζητά βοήθεια για να αντιμετωπίσει σωματική και ψυχική βία, φαινόμενο που σοβεί πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Οι αριθμοί είναι απόλυτα σοκαριστικοί αν αναλογιστεί κανείς πως τα περιστατικά κακοποίησης που δεν καταγγέλλονται είναι πολλαπλάσια από εκείνα που φτάνουν στα χέρια των Αρχών και των οργανώσεων που στόχο έχουν να στηρίξουν τα θύματα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφει το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Ηρακλείου, από τον Απρίλιο του 2012 έως σήμερα 450 γυναίκες ζήτησαν βοήθεια. Είτε κατάφερναν να περάσουν το κατώφλι του κέντρου, είτε απευθυνόμενες στην τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης 15900, για ψυχοκοινωνική στήριξη και νομικές συμβουλές, καθώς στην πλειοψηφία τους πρόκειται για μητέρες που προσπαθούν όχι να προστατευτούν οι ίδιες, αλλά να γλιτώσουν τα παιδιά τους από την αναπόφευκτη θυματοποίησή τους.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ποσοστό 85% είναι για Ελληνίδες και μόλις το 15% αλλοδαπές. Τα μισά από τα θύματα είναι εργαζόμενες γυναίκες. Ακόμη και εκείνες, ωστόσο, παρά την έλλειψη οικονομικής εξάρτησης, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα επιστρέψουν τουλάχιστον έξι φορές στην ίδια στέγη με το σύζυγο είτε σύντροφο που τις κακοποιεί πριν αυτονομηθούν είτε αναζητήσουν καταφύγιο σε άλλες κοινωνικές δομές, όπως ο ξενώνας κακοποιημένων γυναικών.
Οι γυναίκες που ζητούν βοήθεια από το κέντρο κατά κανόνα δεν έχουν εμπιστευτεί σε κανένα δικό τους άνθρωπο τον εφιάλτη που βιώνουν, κάνουν το πρώτο βήμα τηλεφωνικά, με μεγάλο δισταγμό και αναζητούν στήριξη και καθοδήγηση. «Δεν είσαι μόνη», επαναλαμβάνουν σταθερά οι συνεργάτες του δικτύου σε γυναίκες τρομοκρατημένες και απομονωμένες από τον περίγυρό τους, καθώς ένα από τα πιο δύσκολα βήματα είναι να παραδεχτούν στο δικό τους περίγυρο ότι έχουν μετατραπεί σε θύματα ενδοοικογενειακής, σωματικής είτε ψυχολογικής βίας.
Με την ίδια ακριβώς συχνότητα ο Ξενώνας Κακοποιημένων Γυναικών ανοίγει την αγκαλιά του για να δεχτεί θύματα ακραίας βίας και κακομεταχείρισης που ζητούν βοήθεια για να γλιτώσουν. Μέσα στο 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο Σύνδεσμος Γυναικείων Σωματείων του Ηρακλείου, 250 γυναίκες φιλοξενήθηκαν στις εγκαταστάσεις του ξενώνα, ξεκινώντας από εκεί τη δύσκολη προσπάθεια να σταθούν στα πόδια τους και να σβήσουν τα σημάδια της χρόνιας κακοποίησης που συνήθως κρύβεται πίσω από την ιστορία κάθε θύματος.
Οι άνθρωποι που στηρίζουν τη λειτουργία του ξενώνα "διαβάζουν" με την πρώτη ματιά την ιστορία κάθε γυναίκας που αναζητά καταφύγιο εκεί. Όπως μας εξηγεί η κ. Βάντα Μπουρτζή, στα μάτια τους καθρεπτίζονται ο φόβος, η απόγνωση και η ανάγκη να νιώσουν ότι κάποιος μπορεί να καταλάβει πώς βρέθηκαν σε αυτή τη θέση. Αυτό που έχουν επίσης ανάγκη είναι να καταλάβουν ότι κάποιος τις πιστεύει, χωρίς να χρειαστεί να ψηλαφίσουν τις πληγές τους. Ψυχικές και σωματικές.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών οι εθελόντριες του Συνδέσμου Γυναικείων Σωματείων του Ηρακλείου βρέθηκαν χθες στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου ενημερώνοντας τους πολίτες με έμφαση στην ψυχολογική βία η οποία σπάνια καταγγέλλεται. «Δεν μπορεί εύκολα να αποδειχτεί η ψυχολογική βία, αλλά είναι εξίσου καταστροφική», αναφέρουν συνεργάτες και εθελόντριες του Συνδέσμου, που υπογραμμίζουν ότι οι λέξεις κάποιες φορές είναι εξίσου έως και πιο επώδυνες από μια πράξη σωματικής κακοποίησης.
