Αντιπροσωπεία της "Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Κρήτης", αποτελούμενη από τον υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Χανίων Γιώργο Αγοραστάκη και τους υποψήφιους συμβούλους Μαρία Αγγελάκη και Γιώργο Καλλιτεράκη, επισκέφτηκε το Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης και είχαν συζήτηση με το γενικό διευθυντή δρα Νίκο Μιχελάκη και τον αντιπρόεδρο δρα Στέλιο Μιχελάκη, για τα προβλήματα που αφορούν το κύριο αγροτικό προϊόν της Κρήτης, το λάδι.
Κατά τη συζήτηση ο Γιώργος Αγοραστάκης έκανε διαπιστώσεις και προτάσεις. Επισήμανε την «ανυπαρξία αγροτικής πολιτικής από την περιφερειακή Αρχή Κρήτης για το βασικό αγροτικό προϊόν και την εγκατάλειψη των ελαιοπαραγωγών στην τύχη τους. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη οποιασδήποτε διεκδίκησης από την Περιφέρεια για την αποζημίωση της καταστροφής της περσινής ελαιοπαραγωγής από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, αλλά και η ανικανότητα της για την οργάνωση της δακοκτονίας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει και φετινή παραγωγή».
«Η ελαιοκομία», σημείωσε ο κ. Αγοραστάκης, «αποτελεί την πρώτη σε έκταση κοινωνική και οικονομική σπουδαιότητα καλλιέργεια στην Κρήτη. Η ποσότητα, η υψηλή σε παγκόσμιο επίπεδο ποιότητα του παραγομένου ελαιολάδου δεν αποτέλεσαν μέχρι σήμερα τον καθοριστικό εκείνο παράγοντα που θα εξασφάλιζε τις προϋποθέσεις για την αρμόζουσα εμπορία του, πράγμα που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο μεγαλύτερος όγκος της παραγωγής του συνεχίζει μέχρι σήμερα να διακινείται σε χύμα κατάσταση χάνοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος της υπεραξίας του προϊόντος.
Η έλλειψη πιστοποίησής του, εκτός του ότι του στερεί την ταυτοποίηση της προέλευσης και ποιότητάς του, το κάνει ευάλωτο και σε πρακτικές νοθείας και υποβάθμισης του καθιστώντας το ταυτόχρονα ευάλωτο για κάθε μορφή αισχροκέρδειας.
Για τα παραπάνω επιβάλλεται:
1. Η θεσμική κατοχύρωση του ελαιολάδου ως Εθνικό Προϊόν.
2. Θεσμική διαφοροποίηση των πιστοποιημένων ελαιολάδων (ΠΓΕ, ΠΟΠ, Βιολογικά, Ολοκληρωμένης διαχείρισης) σε σχέση με τα συμβατικά εκπεφρασμένη ως ποσοστό επί τις εκατό στην τρέχουσα τιμή του ελαιολάδου.
3. Τουλάχιστον μία μορφής πιστοποίησης του ελαιολάδου που να εξασφαλίζει την αυθεντικότητα του προϊόντος και να το προστατεύει από μορφή νοθείας.
4. Η επιχορήγηση του 2% επί των Γ. Ενισχύσεων που δίδεται στην ΠΑΣΕΓΕΣ να χορηγηθούν για τη σύσταση ειδικής υπηρεσίας ελέγχου ελαιολάδου ή στην στελέχωση των ήδη υπαρχόντων υπηρεσιών ελέγχου.
5. Ο ορισμός 1 ή 2 πυλών εισόδου εισαγομένου ελαιολάδου για όλη την επικράτεια, ενημέρωση των περιφερειακών ενοτήτων, συνδικαλιστικών ενώσεων και κοινοποίηση στα τοπικά ΜΜΕ για τον ακριβή προορισμό τους.
6. Η φετινή εμπορική χρονιά απέδειξε ότι ο περιβόητος νόμος της προσφοράς και ζήτησης στην πράξη δεν ισχύει και η αγορά του ελαιολάδου ποδηγετείτε από οργανωμένα καρτέλ.
7. Θεσμική αναγνώριση των Ο.Π. ελαιολάδου εφόσον συγκεντρώνουν τουλάχιστον 800 παραγωγούς με πολιτική και οικονομική στήριξη (σήμερα ισχύει ο αριθμός των μισών παραγωγών ενός νομού ή η μισή παραγωγή του).
8. Να μη γίνει καμία αλλαγή στο όρια οξύτητας του Έξτρα Παρθένου Ελαιολάδου.
9. Στη σημερινή συγκυρία η μόνη διέξοδος για την αύξηση της διαπραγματευτικής ικανότητας των παραγωγών είναι η συγκέντρωση λαδιού είτε μέσω Ο.Π. ή συνεταιρισμών ή άλλων τυχόν συμπράξεων σε όσο γίνεται μεγαλύτερες ποσότητες και διαπραγμάτευση των τιμών με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες.
10. Θεωρούμε επιβεβλημένη την δημιουργία περιφερειακού δικτύου για το ελαιόλαδο στα πρότυπα του δικτύου των οινοπαραγωγών, τη στενή διασύνδεσή του με τον τριτογενή τομέα και το διατροφικό τουρισμό. Στα πλαίσια προβολής της κρητικής διατροφής να υπάρξουν δραστηριότητες γευσιγνωσίας με τα Κρητικά λάδια και τις διάφορες κρητικές συνταγές. Να μην φεύγει κανείς τουρίστας από την Κρήτη που να μην ξέρει να αναγνωρίζει το κρητικό ελαιόλαδο και τη σημασία που έχει στην κρητική διατροφή (οργανοληπτικά, διατροφικά).
11. Να υπάρξει μια πιστοποίηση Π.Γ.Ε. για όλο το νησί και οι πιστοποιήσεις Π.Ο.Π. να αφορούν επί μέρους περιοχές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
12. Δε συμφωνούμε με την νέα ΚΑΠ στο βαθμό που εξισώνονται οι στρεμματικές επιδοτήσεις μεταξύ πολυετών δενδρωδών καλλιεργειών με τις μονοετείς καλλιέργειες. Μια τέτοια εκδοχή δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί λογική. Θεωρούμε ότι βασικό κριτήριο για τις Ευρωπαϊκές Ενισχύσεις θα πρέπει να είναι η επένδυση της ανθρώπινης εργασίας».
