Τι κοινό μπορεί να έχει ένας ασκούμενος δικηγόρος στην Αθήνα με τρεις αγρότες στον Κουτσουρά; Φαινομενικά τίποτα, όμως επί της ουσίας πολλά. Το βασικό είναι πως όλοι τους αγαπούν τη γη και έχουν ποντάρει σ' αυτήν προκειμένου να τους δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα.
Όλοι τους είναι πνεύματα ανήσυχα και βλέποντας πως δεν... τραβάνε οι σημερινές τους ενασχολήσεις ψάχνονται και προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες βάσεις για το μέλλον.
Οι ανήσυχοι παραγωγοί του Κουτσουρά πειραματίζονται στην καλλιέργεια αβοκάντο. Πρόκειται για μία καλλιέργεια με προοπτικές, που όμως μέχρι σήμερα ευδοκιμούσε μόνο στη δυτική Κρήτη.
Οι Νικήτας Παπαδάκης, ο Γιώργος και η Γεωργία Ζερβάκη αποφάσισαν, πειραματικά στην αρχή, να φυτέψουν αβοκάντο και στην ανατολική Κρήτη. Εξάλλου, πάντα είχαν στο μυαλό τους τις εναλλακτικές καλλιέργειες και πάντα δοκιμάζουν κάτι καινούργιο.
Κάτι καινούργιο, όμως, ήθελε να δοκιμάσει και ο ασκούμενος δικηγόρος Δημήτρης Αθανασίου, ο οποίος έχει μακρινή καταγωγή από τη Δαμάστα, αλλά ζει στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα νέο άνθρωπο, με μικρές προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης σε ένα κλάδο που μαστίζεται από την ανεργία.
Στο μυαλό του, στριφογύριζαν πολλές δημιουργικές ιδέες πριν αποφασίσει να κάνει πράξη τη μία και μοναδική: Τη δημιουργία μιας ιστοσελίδας που φέρνει σε απευθείας επαφή παραγωγό και καταναλωτή.
Ο Δημήτρης Αθανασίου γνωρίζει τα προβλήματα που έχουν οι παραγωγοί στη διάθεση των προϊόντων τους και προσπαθεί να τους φέρει κοντά με εξαγωγείς, επιχειρήσεις εστίασης και προμηθευτές.
Η οικονομική κρίση μάς δοκιμάζει όλους αναμφίβολα. Και μπροστά της υπάρχουν δύο δρόμοι: Ή καθόμαστε και κλαίμε τη μοίρα μας ή σηκώνουμε τα μανίκια και παλεύουμε για κάτι καλύτερο. Οι άνθρωποι που σας παρουσιάζουμε σήμερα επέλεξαν το δεύτερο δρόμο...
Εντελώς δωρεάν
Ποιο είναι όμως το κέρδος που έχει η ιστοσελίδα από τη διαδικασία αυτή; Ο κ. Αθανασίου εξηγεί ότι «προς το παρόν κανένα. Γιατί εμείς δεν έχουμε καμία ενασχόληση με το κομμάτι της πώλησης. Δεν παίρνουμε ποσοστά από κανέναν. Στόχος μας είναι να φέρουμε σε επαφή τα εμπλεκόμενα μέρη της κοινωνίας και από 'κει και πέρα το τι θα πουλήσει ο κάθε ενδιαφερόμενος, σε τι τιμές κ.λπ. το αφήνουμε στους ενδιαφερόμενους»...
Ο ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας λέει στην εφημερίδα μας ότι αργότερα θα θεσμοθετήσει συνδρομές για όσους χρησιμοποιούν τη σελίδα, που θα είναι όμως προσιτές για όσους ενδιαφέρονται. Μέχρι τότε, όποιοι χρησιμοποιούν τη σελίδα θα το κάνουν και το κάνουν ήδη εντελώς δωρεάν.
Πειραματίζονται με το αβοκάντο
Δειλά-δειλά ξεκινούν ανήσυχοι παραγωγοί στον Κουτσουρά της δημοτικής ενότητας Μακρύ Γιαλού Λασιθίου να δοκιμάζουν την καλλιέργεια του τροπικού αβοκάντο, που από το 1972 άρχισε να κατακτά τους Χανιώτες, με αποτέλεσμα σήμερα στη δυτική Κρήτη να καλλιεργούνται 5.000 στρέμματα διαφόρων ποικιλιών, κυρίως στο Αλικιανό, στο Βαρύπετρο, στα Τσικαλαριά, στο Νεροκούρου, στην Αγιά, στο Σκινέ, στο Φουρνέ και σε κάποια άλλα μικρότερα χωριά των νομών Χανίων και Ρεθύμνου.
Κάποιες περιστασιακές φυτεύσεις ελάχιστων φυτών αβοκάντο σε κήπους και αυλές σπιτιών του Κουτσουρά απέδειξαν ότι αυτός ο προικισμένος με ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές συνθήκες τόπος μπορεί τελικά να αποδειχτεί ως η περιοχή που μπορεί μετά τα Χανιά και το Ρέθυμνο να φιλοξενήσει αυτά τα τροπικά φυτά που έφτασαν στην Κρήτη από τη Νότια Αμερική.
Μερικές χιλιάδες φυτά αβοκάντο έχουν ήδη φυτευτεί από μια ομάδα παραγωγών στον Κουτσουρά, που έχει μακρά ιστορία στην αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.
«Τα τελευταία 100 χρόνια η αγροτική παραγωγή στο λασιθιώτικο Νότο έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Οι γονείς και οι παππούδες μας στηρίχτηκαν στην καλλιέργεια του φιστικιού [αραχίδας] και της ελιάς. Έπειτα στράφηκαν στην καλλιέργεια της υπαίθριας ντομάτας και μετά στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες των πρώιμων κηπευτικών. Σήμερα, με τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τομέας των κηπευτικών, κάποιοι ανήσυχοι παραγωγοί του Κουτσουρά, έχοντας επισκεφτεί σύγχρονες καλλιέργειες στα Χανιά, αποφασίζουν να δοκιμάσουν, πειραματικά στην αρχή, να μπούνε στην καλλιέργεια του αβοκάντο.
Πάντα έχουμε στο μυαλό μας τις εναλλακτικές καλλιέργειες και πάντα δοκιμάζουμε κάτι καινούργιο», είπε ο κ. Νικήτας Παπαδάκης, από την ομάδα των παραγωγών που έκανε τις πρώτες εντατικές πειραματικές φυτεύσεις αβοκάντο στον Κουτσουρά.
Η πρώτη μεγάλη πειραματική καλλιέργεια αβοκάντο στον Κουτσουρά έχει γίνει από τον Γιώργο και τη Γεωργία Ζερβάκη. «Έχουμε πειστεί ότι στο μικροκλίμα του Κουτσουρά μπορεί να ευδοκιμήσει το αβοκάντο. Πήραμε από φυτώριο των Χανίων γύρω στα 900 φυτά από τρεις διαφορετικές ποικιλίες αβοκάντο, τα φυτέψαμε σε κατάλληλους αγρούς που διαμορφώσαμε, όπως μας συμβούλεψαν, και προσπαθούμε να τα διατηρήσουμε σε καλή κατάσταση μέχρι να ξεπεράσουν το πρώτο στάδιο της προσαρμογής, που είναι και το πιο δύσκολο. Μας αρέσει αυτή η καλλιέργεια, αν και δεν ξέρουμε τα μυστικά της. Έχουμε το πρόβλημα ότι στην περιοχή μας δεν υπάρχει κανένας ειδικός γεωπόνος που να γνωρίζει την καλλιέργεια του αβοκάντο για να αναλάβει την παρακολούθησή της», είπε η κ. Γεωργία Ζερβάκη.
«Στη δεκαετία του 1980 αρχίσαμε στα Χανιά να επεκτείνουμε τις καλλιέργειες του αβοκάντο και πολλών άλλων τροπικών φυτών, οι οποίες είχαν δοκιμαστεί σε διάφορες πειραματικές καλλιέργειες μετά το 1972. Με τα χρόνια αποδείχτηκε ότι το αβοκάντο δεν ευδοκιμεί παντού. Θέλει εδάφη που να στραγγίζουν καλά και να μην είναι εξαιρετικά ασβεστώδη.
Είναι μια νέα ελπιδοφόρα δυναμική καλλιέργεια που αξίζει να δοκιμαστεί και στην ανατολική Κρήτη. Ήδη έχουν επισκεφτεί το φυτώριό μας κάποιοι νέοι παραγωγοί από τον Κουτσουρά, που, αν έχουν όπως λένε τις κατάλληλες εδαφοκλιματικές συνθήκες, με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία στην περιοχή τους, πιστεύω ότι θα πάνε καλά», μας είπε ο φυτωριούχος κ. Γιώργος Παπουτσάκης, από την Αγιά Χανίων.
«Επισκέφτηκα πρόσφατα τον Κουτσουρά και είδα την περιοχή στην οποία ξεκινούν τις καλλιέργειες του αβοκάντο ορισμένοι ανήσυχοι παραγωγοί, όπως ο Γιώργος και η Γεωργία Ζερβάκη, ο Γιάννης Χαρδάκης, ο Μάνος Δασενάκης και ο Νικήτας Παπαδάκης. Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτοσχεδιάζουν χωρίς να γνωρίζουν πολλά για την καλλιέργεια αυτή. Τα πειράματα που κάνουν τώρα μόνοι τους θα έπρεπε να τα είχε κάνει το ΕΘΙΑΓΕ.
Είναι δουλειά του κράτους η έρευνα. Το κράτος θα έπρεπε να καθοδηγεί τον αγρότη, όπως γίνεται στο Ισραήλ, δίδοντάς του έτοιμο το αποτέλεσμα της έρευνας, με συγκεκριμένα πρωτόκολλα καλλιέργειας, για να βαδίζει ο παραγωγός στα σίγουρα και όχι όπως γίνεται τώρα. Βλέπετε όμως, έκλεισαν και το Σταθμό Γεωργικής Έρευνας της Ιεράπετρας, υποχρεώνοντας τον παραγωγό να γίνει πειραματόζωο, ρισκάροντας χρόνο και χρήμα», μας είπε ο ομότιμος καθηγητής Δεντροκομίας του ΤΕΙ Κρήτης κ. Σπύρος Λιονάκης, ο πρώτος που άρχισε τα πειράματα στις καλλιέργειες των τροπικών και υποτροπικών ειδών γύρω στο 1968.
Ελένη Σταυρουλάκη - Νίκος Πετάσης
