"Στη χώρα μας βιώνουμε στην πράξη τις συνέπειες ενός από τα μεγαλύτερα παγκόσμια οικονομικά "πειράματα" αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης - όχι πάντα με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα", τονίζουν οι κύριοι Πασπάτης και Λυδάκης όπως αναφέρεται στο ygeianet.gr: "Ειδικά στο νομό μας αυτές τις ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ενός από τα μεγαλύτερα εγχειρήματα στο χώρο της υγείας (απότοκο μνημονιακής επιταγής): τη διοικητική και ουσιαστική (λειτουργική) συνένωση των δύο μεγάλων νοσοκομείων ΠΑΓΝΗ και Βενιζελείου. Το αποτέλεσμα αυτού του «γάμου» θα είναι ένα "super size μωρό" δυναμικότητας 1200 κλινών, που όμοιό του δεν έχει υπάρξει στην Ελληνική πραγματικότητα.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της υλοποιούμενης συνένωσης, αρκεί να αναφερθεί ότι από πλευράς αριθμού νοσηλευομένων ασθενών και ημερών νοσηλείας το αποτέλεσμα θα ήταν ταυτόσημο με το αντίστοιχο της θεωρητικής συνένωσης των νοσοκομείων "Αττικόν" και "Αλεξάνδρας" στην Αθήνα (σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων από πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας "Investigating public sector hospital costs in Greece: an update", Δεκέμβριος 2012). Επειδή είναι προφανές ότι "ουκ εν τω πολλώ το εύ", μία τέτοια κίνηση θα πρέπει να έχει σαφείς στόχους και ξεκάθαρα κριτήρια στα οποία τουλάχιστον πρέπει να συμπεριλαμβάνεται:
1) ο σεβασμός της ιστορικότητας και του ρόλου ενός εκάστου ιδρύματος
2) η μείωση του κόστους,
3) η ορθολογική αξιοποίηση του υπάρχοντος αξιόλογου ιατρικού δυναμικού
4) η βελτίωση ή τουλάχιστον η μη επιδείνωση του επιπέδου παροχής υπηρεσιών υγείας στον καλυπτόμενο πληθυσμό.
Την παρούσα στιγμή, η υλοποίηση της συνένωσης ολοκληρώνεται σε διοικητικό επίπεδο, ενώ σε επίπεδο ιατρικών κλινικών των νοσοκομείων δρομολογούνται (ή έχουν δρομολογηθεί) συνενώσεις σε δύο επίπεδα:
α) μεταξύ ομοειδών κλινικών στο ίδιο νοσοκομείο (πχ. οι δύο ορθοπαιδικές κλινικές του Βενιζελείου σε μία)
β) συγχωνεύσεις ομόρων κλινικών (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων απορρόφηση αρκετών κλινικών του ΕΣΥ του Βενιζελείου από τις Πανεπιστημιακές (του ΠΑΓΝΗ) με ανάθεση της ευθύνης της Διεύθυνσης σε Πανεπιστημιακούς ιατρούς.
Η πιθανή γενίκευση αυτής της τελευταίας πρακτικής θα δημιουργήσει δευτερογενείς δυσλειτουργίες και θα αναιρέσει τις όποιες αρχικές θετικές προσδοκίες. Κατ' αρχήν, όλα τα "διπλά" κλινικά τμήματα του Βενιζελείου έχουν συνενωθεί μεταξύ τους και έχουν δημιουργηθεί μεγάλες κλινικές (πχ Παιδιατρική, Ορθοπαιδική, Χειρουργική, Καρδιολογική και οσονούπω η Παθολογική) με μεγάλο αριθμό κρεβατιών και ιατρών. Οι περισσότερες των κλινικών ΕΣΥ του Βενιζελείου πάσχουν από τα συμπτώματα της χρόνιας ασθένειας του ΕΣΥ, που είναι η γήρανση του ιατρικού προσωπικού, η έλλειψη επαρκούς επιστημονικού κινήτρου και προοπτικών αξιολόγησης και εξέλιξης στους νεότερους και η γενικότερη αίσθηση ότι η επιστημονική και ανθρωπιστική πλευρά της ιατρικής καριέρας εξατμίζεται από την έλλειψη οράματος. Η πολιτεία έχει επιλέξει τα τελευταία χρόνια την μη προκήρυξη θέσεων Συντονιστών Διευθυντών στο ΕΣΥ, γεγονός που κατά τη γνώμη μας έχει συντελέσει (και θα επιτείνει στο μέλλον) στη διοικητική, εκπαιδευτική και εργασιακή δυσλειτουργία ανάμεσα στα μεγάλα συνενούμενα τμήματα που έχουν προκύψει εντός του Βενιζελείου.
Η γενικευμένη τοποθέτηση Πανεπιστημιακών ως υπευθύνους των μεγάλων μονάδων ΕΣΥ του Βενιζελείου δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα διότι:
1) τα ίδια τα Πανεπιστημιακά τμήματα είναι υπερφορτωμένα και πάσχουν κατά τον ίδιο βαθμό από υποστελέχωση (λόγω μη προσλήψεως Πανεπιστημιακών και συνταξιοδότησης άλλων) και λογικά δεν μπορούν να «σηκώσουν» και το φόρτο των κλινικών του ΕΣΥ του Βενιζελείου,
2) είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό πώς θα μπορούν να διοικηθούν αποτελεσματικά «εξ αποστάσεως» οι μεγάλες ενοποιημένες κλινικές του Βενιζελείου από υπευθύνους Πανεπιστημιακούς
3) όπως έχει δείξει η υπάρχουσα εμπειρία από το ΠΑΓΝΗ, η συνύπαρξη ιατρών του ΕΣΥ με πανεπιστημιακούς στον ίδιο εργασιακό χώρο συχνά δημιουργεί τριβές και γενικότερη δυσλειτουργία, καθότι δεν έχει αποσαφηνιστεί θεσμικά ο ξεκάθαρος ρόλος του καθενός από πλευράς καθηκοντολογίου και
4) στο υπάρχον στελεχιακό ιατρικό δυναμικό του Βενιζελείου συμπεριλαμβάνονται αρκετοί ισάξιοι των Πανεπιστημιακών υπηρετούντες ιατροί, οι οποίοι αναμένουν τη συμμετοχή τους σε δίκαιες κρίσεις αξιολόγησης καθοριζόμενες από την Πολιτεία, όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο όταν πρόκειται για κατάληψη θέσεων ευθύνης.
Για παράδειγμα αναφέρω την υπό ενοποίηση μεγάλη Παθολογική κλινική του Βενιζελείου, η οποία περιλαμβάνει 12 ειδικευμένους ιατρούς και περί τα 50 νοσηλευτικά κρεβάτια. Σε περίπτωση θεωρητικής συγχώνευσης της με την αντίστοιχη του ΠΑΓΝΗ θα δημιουργούνταν ένα τεράστιο τμήμα από 25 ειδικευμένους με πάνω από 80 κρεβάτια με προφανές αποτέλεσμα διοικητική (και όχι μόνον) δυσλειτουργία, ασαφές οικονομικό όφελος, αλλά και ουσιαστική κατάργηση του Βενιζελείου Νοσοκομείου σαν υπαρκτού οργανισμού. Από την άλλη μεριά, φαίνεται λογικό να υλοποιηθούν επιλεγμένες συγχωνεύσεις μικρών ή δυσλειτουργικών τμημάτων των νοσοκομείων, όπου κριθεί ότι αποβαίνει οικονομικά επωφελές.
Απαραίτητη προυπόθεση επιτυχίας λειτουργίας των συνενούμενων ή συγχωνευομένων τμημάτων είναι η προκήρυξη των θέσεων Συντονιστών Διευθυντών τουλάχιστον σε μεγάλες και κομβικές κλινικές ΕΣΥ του Βενιζελείου που είναι κενές ή πρόκειται να κενωθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η προκήρυξη θέσεων Συντονιστών Διευθυντών δεν θα επιβαρύνει οικονομικά τον κρατικό προϋπολογισμό, καθότι αυτοί θα επιλεγούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανάμεσα από ήδη υπηρετούντες γιατρούς του συστήματος υγείας. Η γενικευμένη ανάθεση της ευθύνης της Διεύθυνσης σε Πανεπιστημιακό προϊστάμενο ιατρό δεν οδηγεί τεκμηριωμένα ούτε σε οικονομία κλίμακας, ούτε αναγκαστικά σε καλύτερο διοικητικό αποτέλεσμα, αλλά μάλλον θα κλιμακώσει το αίσθημα καχυποψίας και αμφισβήτησης του όλου εγχειρήματος και θα οδηγήσει στην απαλοιφή του Βενιζελείου από το Χάρτη Υγείας του νησιού μας χωρίς πειστική αιτιολόγηση.
Χαράλαμπος Λυδάκης, Παθολόγος, Επιμελητής Α΄, Βενιζέλειο Νοσοκομείο
Γρηγόριος Αλ. Πασπάτης, Γαστρεντερολόγος, Συντονιστής Διευθυντής, Βενιζέλειο Νοσοκομείο".
Δικαστικά κινούνται ενάντια στη συγχώνευση Βενιζελείου-ΠΑΓΝΗ οι εργαζόμενοι του Βενιζελείου.
Κατά τη διάρκεια της χθεσινής γενικής συνέλευσής τους αποφάσισαν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη προκειμένου να εμποδίσουν τη συγχώνευση ΠΑΓΝΗ-Βενιζελείου. Παράλληλα καλούν σε συζήτηση τους βουλευτές του νομού την ερχόμενη Δευτέρα, ενώ ζητούν την άμεση απόσυρση της τοποθέτησης των μελών ΔΕΠ από τις θέσεις στις οποίες, όπως σημειώνουν, τοποθετήθηκαν παράνομα.
Διαψεύδει την υποβάθμιση του νοσοκομείου από την άλλη η διοίκησή του. Σε ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων:
"Σήμερα τα δύο νοσοκομεία λειτουργούν υπό ενιαίο νομικό καθεστώς. Έχουμε επιχειρήσει ήδη να καθιερώσουμε κάποιες ενιαίες λειτουργίες σε ό,τι αφορά τους ασθενείς, τα κοινά πρωτόκολλα, τα φάρμακα, το προσωπικό και τις κοινές προμήθειες και αυτό χωρίς κατάργηση ιατρικών τμημάτων και διευθύνσεων.
Ουδέποτε επιχειρήθηκε υποβάθμιση του Βενιζέλειου Νοσοκομείου, ενός ιδρύματος με ιστορία και προσφορά.
Η παρελθοντολογία δε βοηθά στην πλήρωση των στόχων και δε γίνεται να ενεργούμε μονίμως προληπτικά και με γνώμονα μόνο το φόβο και τα σενάρια καταστροφής.
