default-image

"Η Μαθιά μπορεί να θρέψει κόσμο"

Κρήτη
"Η Μαθιά μπορεί να θρέψει κόσμο"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Αντί να κάθονται στις πόλεις να πεινούν, μπορούν να έρθουν στα μέρη μας και να δουλέψουν στο λιομάζωμα μαζί μας, να ζήσουν με τις οικογένειές τους, να "ριζώσουν", αν το επιθυμούν, και να φάνε "γλυκό" ψωμί από αυτό το μοναδικό λάδι που παράγει το χωριό μας»... Τα λόγια του ιερέα της Μαθιάς του δήμου Μινώα Πεδιάδος, πατέρα Δημητρίου Καλαϊτζάκη, ακούγονται σαν "βάλσαμο" στις ψυχές των φτωχών συνανθρώπων μας, των άνεργων Ελλήνων, που τους καλεί να αφήσουν την πόλη, όπου πεινούν και υποφέρουν, και να ανηφορήσουν στις ορεινές περιοχές της Πεδιάδας...

Εκεί, στα 603 μέτρα υψόμετρο, στην ευρύτερη περιοχή της Μαθιάς, όπου οι αγρότες δίνουν μάχη επιβίωσης, παράγοντας το "χρυσάφι", το ελαιόλαδό τους δηλαδή, οξύτητας μόλις 0,25 γραμμών, για το οποίο έγραψε η "Ν.Κ." στο φύλλο του περασμένου Σαββάτου και προκάλεσε αμέσως μεγάλο ενδιαφέρον ανθρώπων που επιθυμούν να βάλουν στο τραπέζι ή τις επιχειρήσεις τους αυτό το σπάνιο αγαθό!

«Όταν ακούω», λέει ο παπα-Δημήτρης, «ότι υπάρχουν Έλληνες που είναι άνεργοι και δεν μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δε φεύγουν από τις πόλεις. Εγώ σας λέω ότι εδώ στη Μαθιά, ή σε γειτονικά χωριά, πέντε οικογένειες να έρθουν σήμερα θα βρουν, όχι μόνο δουλειά, αλλά θα μπορούν να μείνουν και μόνιμα, να δουλέψουν.

Γιατί να κάθονται στο Ηράκλειο οι νέοι και να έρχονται οι αλλοδαποί - Ρουμάνοι, Αλβανοί και άλλοι - στα χωριά μας και να παίρνουν τα 30 ευρώ ημερησίως και να μην έρχονται καθόλου Έλληνες να κάνουν τη δουλειά αυτή; Εγώ απευθύνω μήνυμα σε αυτές τις οικογένειες για τα επόμενα χρόνια, γιατί τώρα τελειώνει η ελαιοκομική περίοδος... Να έρθουν εδώ. Θα βρουν δουλειά. Και "συμμισακά" να θέλουν, θα καταφέρουν και θα βρουν... Υπάρχουν άνθρωποι εδώ που δεν μπορούν να δουλέψουν. Και θα τους δώσουν ένα μέρος από τη σοδειά τους, αν αναλάβουν αυτοί να τη μαζεύουν. Κι εγώ επειδή δεν είχα μεγάλες περιουσίες, δεν κράτησα τα παιδιά μου στο χωριό. Και πήγαν στο Ηράκλειο και κάνουν κάτι άλλο.

Αλλά μπορούν, εφόσον θέλουν άνθρωποι να έρθουν εδώ να δουλέψουν, να "ριζώσουν" και να φάνε "γλυκό" ψωμί από αυτό το "χρυσάφι" που λέγεται ελαιόλαδο. Και ειδικά το δικό μας ελαιόλαδο».

Η επιστροφή

Στο ερώτημα της "Ν.Κ." για την εγκατάλειψη της περιοχής, ο παπα-Δημήτρης απαντά: «Τώρα, τα τελευταία χρόνια, βλέπω ότι έχουν δυο-τρεις οικογένειες γυρίσει με τα παιδιά τους. Κι έρχονται και κάθονται εδώ, διότι στην Αθήνα που ζούσαν ή το Ηράκλειο δεν μπορούσαν να επιβιώσουν, μετά που απολύθηκαν από τις δουλειές τους. Έχει πάντως εγκατάλειψη το χωριό, γιατί τα παλαιότερα χρόνια βλέπαμε ότι τα παιδιά μας έπρεπε να δουλέψουν σε διάφορες υπηρεσίες, είτε στν δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Έχει νέους εδώ σήμερα, αλλά είναι λίγοι. Ελπίζω κάποτε, διότι η ζωή είναι κύκλος, κάτι να γίνει για να υπάρξει ανάκαμψη της κατάστασης»...

Στο σημείο αυτό, ο παπα-Δημήτρης τονίζει ότι στη Μαθιά η Ενορία συνεργάζεται πολύ καλά με τον Πολιτιστικό Σύλλογο, σε μια μεγάλη προσπάθεια στήριξης της τοπικής κοινωνίας. «Μετά που κατήργησαν τις κοινότητες, έμεινε ο παπάς και ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου να συνεργαστούν για το καλό του χωριού. Κι έχουμε μια πάρα πολύ καλή συνεργασία», προσθέτει.

«Ήμασταν καλύτερα»

«Με τις κοινότητες ήμασταν καλύτερα», όπως λέει ο ιερέας, ανατρέχοντας στο παρελθόν και συγκρίνοντας την εποχή πριν τον "Καποδίστρια" και σήμερα με τον "Καλλικράτη". «Τότε τα προβλήματα των περιοχών λύνονταν άμεσα. Με τον "Καποδίστρια" και τον "Καλλικράτη", οι κοινωνίες είναι μεγάλες και απρόσωπες... Εμένα η γνώμη μου είναι ότι οι κοινότητες δούλευαν πιο σωστά. Σήμερα, λοιπόν, βλέπω ότι έχουμε καλά-καλά "διαλύσει". Εμείς μαζέψαμε τότε υπογραφές, για να μη διαλύσουν την κοινότητα, όλο το χωριό. Και τις πήγαμε στη Νομαρχία τότε και ούτε που μας έλαβαν υπόψη καθόλου. Αυτοί είχαν βγάλει το πρόγραμμά τους»...

Καταλήγοντας, ο ιερέας της Βαθιάς Πεδιάδος θυμάται τα εξής: «Σαν χωριό ζούσαμε καλύτερα. Λύνονταν τα περισσότερα προβλήματα γιατί κάθε βράδυ ο πρόεδρος ήταν εδώ. Υπήρχε αυτή η αμεσότητα να του πεις "πρόεδρε, έχω το πρόβλημα αυτό". Ο γραμματέας του χωριού, χωριανός. Τον είχαμε εδώ κι αυτόν. Εδώ δίπλα μας. Κάθε βράδυ στο καφενείο σμίγαμε όλοι μαζί, ο παπάς, ο πρόεδρος της κοινότητας, ο γραμματέας, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου και βρίσκαμε λύσεις. Εγώ νομίζω ότι σήμερα μπορούν να διαλύσουν πιο εύκολα τις τοπικές κοινωνίες. Διότι έχει σπάσει αυτός ο δεσμός. Λυπάμαι γι' αυτούς που κυβερνάνε αυτόν τον τόπο, διότι δεν έδειξαν πατριωτισμό κι αγάπη για τον τόπο τους. Δεν είπαν κι ένα "όχι". Λένε μόνο "ναι σε όλα". Μα κι ένα "όχι" χρειαζότανε. Αλλά δυστυχώς... Πιστεύω ότι, όταν θα μας φτάσουν εκεί που θέλουν, μόνο τότε ίσως αλλάξουν ορισμένα πράγματα»...

Δεν υπάρχει άλλη σωτηρία

Ο ιερέας της Μαθιάς είναι όμως και πεπεισμένος ότι «δεν έχουμε άλλη σωτηρία ως λαός, αν δε στηριχτούμε στην ύπαιθρο»... Όπως λέει χαρακτηριστικά, «παλιά θυμάμαι ότι είχαμε μεγάλες εξαγωγές σε σταφίδα, σε ελαιόλαδο και σε σταφύλια. Και πιστεύω ότι, αν ξαναγυρίσουμε σε τέτοιες εξαγωγές, θα γίνει η ανάκαμψη για την οικονομία της χώρας μας. Εγώ νομίζω, πάντως, ότι η κρίση είναι προμελετημένη.

Όλα αυτά είναι εσκεμμένα. Και ο στόχος τους είναι να μας εξαθλιώσουν οι μεγάλοι, για να καταφέρουν να περάσουν αυτά που θέλουν. Εγώ, που ζω σε μια ενορία όπου οι περισσότεροι είναι συνταξιούχοι και άλλοι που εργάζονται σε διάφορες υπηρεσίες κι έχουν εγκατασταθεί εδώ, βλέπω ότι όλοι "ζορίζονται". Και η ελπίδα όλων τους είναι στο ελαιόλαδο. Λένε "θα βγάλω από το ελαιόλαδο κάποια χρήματα να ζήσω την οικογένειά μου"... Βέβαια, αν αρχίσουν να φορολογούν και τις αγροτικές περιουσίες όπως λένε, θα έρθει η ταφόπλακα και για την ύπαιθρο.

Πρέπει να δώσουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη γη και την αγροτιά. Στην ύπαιθρο να δώσουνε ζωή. Να δώσουνε κίνητρα και στους νέους. Στους νέους που κάθονται στις "Τρεις Καμάρες" στο Ηράκλειο και πίνουνε καφέ και "ψάχνονται". Δεν περνάει μέρα», λέει ο παπα-Δημήτρης Καλαϊτζάκης, «που να μην έρθουν εδώ να ζητιανεύουν κάποιοι νέοι άνθρωπο ζητώντας από μας βοήθεια. Σε αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να δώσεις κίνητρα. Αλλιώς θα μοιρολατρούν»...

Του Χριστόφορου Παπαδάκη

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News