Κρεμά τα παπούτσια του στα 34 χρόνια ο Εμάνουελ Ολισαντέμπε ανοίγοντας ένας νέο κεφάλαιο στη ζωή του αυτό της προπονητικής. Η UEFA φιλοξένησε στην ιστοσελίδα της ειδικό αφιέρωμα στο "αντίο" του Νιγηριανοπολωνού επιθετικού που αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό αλλά και άλλες ομάδες της χώρας μας.
"Γεννημένος, στο Ουάρι της Νιγηρίας, η καριέρα του Ολισαντέμπε πήρε μια απρόσμενη στροφή όταν άφησε την Τζάσπερ Γιουνάιτεντ για την Πολώνια Βρασοβίας το 1997. Υστερα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος την σεζόν 1999/2000 ο Ολισαντέμπε πήρε την πολωνική υπηκοότητα τον Ιούλιο του 2000. Ο Γέρζι Ενγκελ τον κάλεσε στην εθνική ομάδα και στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2002 ήταν ο όγδοος σκόρερ, βοηθώντας έτσι την ομάδα του να φτάσει στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας", αναφέρει αρχικά η ιστοσελίδα της UEFA ενώ ο "Μανώλης" δεν ξεχνά την «δεύτερη πατρίδα» του.
"Είμαι πολύ ευγνώμων στην Πολωνία. Εκεί ξεκίνησα την καριέρα μου, γνώρισα την σύζυγο μου και έπαιξα στην εθνική ομάδα. Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτές τις υπέροχες εμπειρίες. Ηταν πάρα πολύ σημαντικό για τους Πολωνούς να φτάσουν στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά από 16 χρόνια. Μολονότι, αποκλειστήκαμε στην φάση των ομίλων, έχω καλές αναμνήσεις. Ηταν πολύ ξεχωριστό να συμμετέχεις σε ένα τόσο ξεχωριστό τουρνουά".
Από τα 11 γκολ που σημείωσε με την εθνική Πολωνίας στις 25 του εμφανίσεις, ο Ολισαντέμπε ξεχωρίζει ένα: "Φυσικά και ήταν αυτό κόντρα στις ΗΠΑ στην τελική φάση του Μουντιάλ. Κερδίσαμε 3-1 και άνοιξα το σκορ νωρίς νωρίς. Τώρα που ζω στη Νιγηρία, βλέπω πόσο πολύ σέβεται ο κόσμος όσους έχουν παίξει και σκοράρει σε Παγκόσμιο Κύπελλο".
Οι επιτυχημένες εμφανίσεις του με την Πολώνια τον έφεραν στον Παναθηναϊκό το 2001. Ο Ολισάντεμπε όπως αναφέρει η UEFA, έκανε δύο καλές σεζόν με τους «πράσινους» και πέτυχε ένα ακόμα φημισμένο γκολ, αυτό κόντρα στην Αρσεναλ στο "Χάιμπουρι". "Όμως μια σειρά από τραυματισμούς στο γόνατο δεν του επέτρεψαν να κάνει την καριέρα που ονειρευόταν. Αγωνίστηκε στην συνέχεια σε ομάδες της Κίνας, της Κύπρου και της Ελλάδας αλλά ποτέ δεν κατάφερε να βρει την χαμένη του φόρμα, ωστόσο ο Ολι δεν είναι πικραμένος".
"Εάν δεν είχα τους τραυματισμούς στα γόνατα, θα είχα πετύχει περισσότερα πράγματα, αλλά είμαι ικανοποιημένος με το τι κατάφερα. Ένα αγόρι από τη Νιγηρία πήγε στην Ευρώπη και πέτυχε κάτι σπουδαίο. Εχω πολλές φανταστικές στιγμές να θυμάμαι και ποτέ κανείς δεν θα μπορέσει να μου τις πάρει. Τώρα θα ήθελα να γίνω προπονητής. Σχεδιάζω να πάω σε προπονητική σχολή φέτος στο Λάγκος. Ποιος ξέρει; Ισως κάποια μέρα γυρίσω στην Πολωνία και εργαστώ ως βοηθός προπονητή".
