Αυτή η κυβέρνηση που επαγγέλθηκε την «Ελπίδα» για τον ‘Ελληνα πολίτη, χρησιμοποιεί τα ταμεία της δημόσιας τηλεόρασης, όπως έκαναν παλαιότερα οι πολιτικοί με το ξέφραγο αμπέλι του κρατικού ΟΠΑΠ.
Χρηματοδοτεί τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες υπερβαίνοντας όλα τα όρια του ελεύθερου ανταγωνισμού ως τα επίπεδα του αθέμιτου, δίνει χρήματα στους ιδιοκτήτες τους να φτιάχνουν γήπεδα και δεν έχει δώσει ούτε ευρώ στα ερασιτεχνικά σωματεία, στέλνοντας στα άχρηστα όσο υπερασπίζονταν πριν πιάσουν καρέκλες της εξουσίας…
Μόνο ο Κοντονής στη θητεία του πήγε να χρηματοδοτήσει… με 20 ευρώ κάθε ερασιτεχνικό ποδοσφαιρικό σωματείο, κάνοντας καλαμπούρι, καθώς το ποσόν δεν επαρκούσε ούτε για τα έξοδα Τραπέζης και έτσι ούτε αυτά πήραν οι στυλοβάτες του ποδοσφαίρου και του αθλητικού πολιτισμού.
Την ώρα που ο Έλληνας αδυνατεί να πληρώσει για να καλύψει βασικές ανάγκες και υπερφορολογείται, τρώγοντας το μακαρόνι και το ρύζι με ΦΠΑ 24% και είναι ο βαρύτερα φορολογούμενος με όλους τους τρόπους άμεσα ή έμμεσα στην Ευρώπη και χωρίς τις κοινωνικές παροχές που δικαιούται, κάποιοι υπουργοί φωνάζουν «λεφτά υπάρχουν»!
Γιατί στο ποδόσφαιρο των ιδιοκτητών; Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο καθρέπτης. Είναι πολύτιμο εργαλείο επηρεασμού και επιρροής, λόγω της δημοτικότητάς του. Αποδεδειγμένο με όποιο πρίσμα ανάλυσης.
Το ίδιο έκαναν –λίγο ή πολύ- όλες οι κυβερνήσεις (ακόμη και η χούντα το χρησιμοποίησε για να αποπροσανατολίζει), που ήθελαν να καλύψουν τις αδυναμίες τους ή ενίοτε τις «βρωμιές των στελεχών τους.
Αν ληφθεί υπόψιν ότι η ιδιωτική τηλεόραση ζητούσε σοβαρότητα στην πρόσφατη επιστολή της και εννοούσε καθαρά πως αυξάνεται η απαξίωση, οι πολιτικοί έβγαλαν ξανά το μαγικό ραβδί του δημόσιου χρήματος!
"Είναι το ποδόσφαιρο μονάχα μια καμουφλαρισμένη μορφή κοινωνικού οπίου, ώστε η πολιτική εξουσία να βρίσκει όλο και λιγότερα εμπόδια στα μεγαλεπήβολα σχεδία της;" Καλό το ερώτημα που συναντήσαμε σε άρθρο του διαδικτύου.
Πάντως ήταν ο Αρίγκο Σάκι που ισχυρίζονταν πως σήμερα είναι το ποδόσφαιρο το όπιο του λαού, σε μια αναγωγή της φράσης του Καρλ Μαρξ που χρησιμοποιούσε τη θρησκεία.
Όπως και η παραδοχή για τη δύναμη της παροχής του ποδοσφαίρου, καθώς πρόκειται «από τις λίγες περιπτώσεις που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή».
Τελικά όμως σε τι μοντέλο πολιτικής και οικονομίας λειτουργεί το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα του τώρα; Σίγουρα φέρει παραποιημένα σοβιετικά στοιχεία με την δεσποτική παρουσία του Κράτους, αλλά λειτουργεί με ακραία καπιταλιστικά εργαλεία προς ίδια οφέλη, όσων τα επιχειρούν.
-Μην πάτε τόσο μακριά. Το 1971, η τεράστια πορεία του Παναθηναϊκού στο «Γουέμπλεϊ», παρουσιάστηκε καπηλευτικά ως έργο της χούντας των Συνταγματαρχών…
