Η οπτική αντίληψη των διαιτητών, με ή χωρίς VAR

Απόψεις
Η οπτική αντίληψη των διαιτητών, με ή χωρίς VAR

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το VAR, αποτελεί μέγα θέμα συζήτησης με την εφαρμογή του στο Μουντιάλ, καθώς σίγουρα έχει αλλάξει τα στατιστικά στοιχεία της διοργάνωσης και μόνο με το ρεκόρ που έχει δημιουργηθεί στα πέναλτι, όταν στα πρώτα 36 παιγνίδια, από τα 20 πέναλτι, τα 10 δόθηκαν με το VAR. Αλλά είδαμε ότι ούτε η τεχνολογία δεν φτιάχνει το αλάθητο, αφού ο άνθρωπος έχει το τον υποκειμενικό τελευταίο λόγο στην ερμηνεία της φάσης και τη επιλογή το σε ποια φάση.

Οι αρνητικές γνώμες ποδοσφαιρικών προσώπων αρχίζουν να προσεγγίζουν τις επιφυλάξεις που έχει διατυπώσει σθεναρά ο πρόεδρος της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν, έναντι του ομολόγου του της FIFA. Ο Τζιάνι Ινφαντίνο υπερθεματίζει.

Με την ευκαιρία να δούμε τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η FIFA, για την κομβική σημασία της οπτικής αντίληψης στην κρίση των διαιτητών ποδοσφαίρου, από την βελγο-βρετανική επιστημονική έρευνα, όπου αποδεικνύει ότι  επίλεκτοι έχουν ανώτερη οπτική αντίληψη.

Η προσοχή τους αποσπάται λιγότερο, ο εγκέφαλός τους προβλέπει καλύτερα πώς θα εξελιχθεί η φάση και εστιάζει περισσότερο στο ακριβές σημείο που γίνεται η σωματική επαφή μεταξύ των παικτών και το φάουλ. Αντίθετα, τα περισσότερα λάθη γίνονται, όταν ένας διαιτητής έχει μέτρια οπτική αντίληψη, κάτι που σχετίζεται και με τη λιγότερη εμπειρία. (Σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γνωσιακών ερευνών "Cognitive Research")

70% οι ελίτ έναντι 57% των μέτριων

Η μελέτη δείχνει ότι, όταν παρακολουθούν ένα ποδοσφαιρικό παιγνίδι και γίνεται κάποιο φάουλ, οι ελίτ διαιτητές μπορούν να πάρουν σωστή απόφαση (όχι κάρτα, κίτρινη κάρτα ή κόκκινη) σε ποσοστό 61% κατά μέσο όρο, έναντι μόνο 45% για τους διαιτητές με την χειρότερη οπτική αντίληψη. Για το αν το έγινε πέναλτι μέσα στην περιοχή μετά από κάποιο χτύπημα κόρνερ, οι ελίτ διαιτητές είχαν ποσοστό επιτυχίας 70% έναντι 57% των λιγότερο καλών διαιτητών.

Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το θέμα της έρευνας από προηγούμενη ανάρτησή μας με τίτλο «Όταν η οπτική αντίληψη των διαιτητών είναι 57 έως 70%»

Πρώτα συμπεράσματα από τη χρήση του VAR

Σύμφωνα με ανάλυση του δημοσιεύτηκε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ειδήσεων, τα βασικά συμπεράσματα που βγαίνουν από τη χρήση του VAR, άπτονται ακριβώς στην αύξηση αυτής οπτικής ικανότητας ενός διαιτητή, αλλά σίγουρα μένει να απαντηθεί η επιλεκτικότητα του διαχειριστή του συστήματος.

"Εάν αναλογισθούμε την πίεση που έχουν παίκτες και διαιτητής όταν εξελίσσεται ένας αγώνας, είναι πανεύκολο να αντιληφθούμε, πόσο δύσκολο είναι το έργο αυτού που αποφασίζει. Ο διαιτητής καλείται σε κλάσματα δευτερολέπτου και με μόνα εργαλεία την όραση, την αντιληπτική ικανότητα και φυσικά την γνώση των κανονισμών, αφ΄ ενός να ερμηνεύσει και αφ΄ ετέρου να αποφασίσει, εάν αυτό που συνέβη στην φάση που μόλις εξελίχθηκε είναι τιμωρητέο ή όχι. Με σφυγμούς που συχνά ξεπερνούν τους 150 και με το άγχος απόδοσης Δικαιοσύνης -όπως εξ΄ ορισμού είναι το έργο του μέσα στον αγωνιστικό χώρο- ο διαιτητής περνά εξαιρετικά δύσκολες στιγμές. Κάπου εκεί, παίρνει θέση στην εξίσωση και ο παράγοντας εμπειρία που αυξάνει την ορθότητα της όποιας επιλογής.

    Υπό αυτήν την έννοια, δηλαδή αμιγώς την απόδοση Δικαιοσύνης, η χρήση του VAR δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με ισχυρά επιχειρήματα. Ομως υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Και σ΄ αυτήν την πλευρά, βρίσκονται σε συντριπτικό ποσοστό, αυτοί που έχουν παίξει ποδόσφαιρο, αυτοί που γνωρίζουν την οσμή των αποδυτηρίων, αυτοί που έχουν κάνει και έχουν υποστεί μαρκαρίσματα, αυτοί που γνωρίζουν άριστα την ψυχολογία του παιχνιδιού. Γι΄ αυτούς, η χρήση της τεχνολογίας, είναι «ξένη» και έχει αρνητικά αποτελέσματα, δεδομένου πως εξαφανίζει την «μαγεία της στιγμής», την ταχύτητα εξέλιξης μία αλληλουχίας φάσεων και τελικά «καταδικάζει» το παιχνίδι σε μία διαρκή αμφιβολία και αμφισβήτηση του παραμικρού. Είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως με το VAR το ποδόσφαιρο χάνει την «μαγεία» του, χάνει το απόβλεπτο στοιχείο που το χαρακτηρίζει και τελικά καθίσταται μία εν δυνάμει αίθουσα Δικαστηρίου.

    Επίσης σημαντικό, είναι το στοιχείο πως με την χρήση του VAR δεν εξασφαλίζεται η ίδια εφαρμογή για ίδιες περιπτώσεις. Αφ΄ ενός γιατί στο ποδόσφαιρο καμμία φάση δεν είναι ίδια με κάποια άλλη και αφ΄ ετέρου, επειδή ο διαιτητής τάδε έχει διαφορετικά κριτήρια, εμπειρία, γνώσεις και αντιληπτική ικανότητα από τον διαιτητή δείνα. Ετσι, παρατηρείται το φαινόμενο, να υποδεχθεί η «εσχάτη των ποινών» επειδή η μπάλα ακούμπησε στο χέρι αμυνόμενου κατά την διεκδίκηση της μπάλας σε εναέρια μονομαχία εντός περιοχής και να μην υπάρχει καν η εξέταση του video σε κλασσική ανατροπή επιθετικού από αμυντικό, όπως συνέβη στην περίπτωση του Μάρκους Μπεργκ στον αγώνα της Σουηδίας με την Γερμανία. Ομοίως, στην περίπτωση της κίτρινης κάρτας στον Κριστιάνο Ρονάλντο, κάποιος άλλος διαιτητής δεν θα ήθελε να δει καν σε επενάληψη την φάση, ενώ ένας τρίτος θα μπορούσε να αποβάλει τον Πορτογάλο άσο για πρόθεση αντιαθλητικού λακτίσματος."

Η αμφισβήτηση ωστόσο παραμένει έντονη

   Ενδεικτική είναι η άποψη που κατέθεσε προσφάτως, ο Τζανλουίτζι Μπουφόν, σύμφωνα με τον οποίο «Το ποδοσφαίρο χάνει την ομορφιά του. Είναι σαν να παίζουμε πόλο», ενώ ο Σάμι Κεντίρα, σχολίασε: «Είναι καταστροφή. Μπαίνει γκολ και δεν ξέρουμε αν πρέπει να πανηγυρίσουμε ή όχι. Χάνεται το πάθος και το συναίσθημα». Κάπου στην ...μέση ο Ιταλός τεχνικός, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, επισημαίνει: «Είναι ένα σημαντικό εργαλείο, αλλά αν δεν θέλουμε να κάνουμε το ποδόσφαιρο κάτι άλλο, τότε δεν μπορεί να χρησιμοποιείται σε όλες τις καταστάσεις. Το VAR θα είναι χρήσιμο για συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα, εάν ένα φάουλ έγινε εντός ή εκτός περιοχής. Οπως και για το εάν ένας παίκτης είναι σε ελεγχόμενη θέση. Διαφορετικά, ένας αγώνας θα λήγει τα μεσάνυχτα».

    Από την εμπειρία του την χρονιά που ολοκληρώθηκε στην Γερμανία, ο Ρούντι Φέλερ, φαίνεται να ...μετανοεί: «Αρχικά ήμουν θετικά προσκείμενος στην προοπτική του VAR και περίμενα με περιέργεια να δω πως θα λειτουργήσει. Πλέον, η άποψη μου είναι πως δεν είναι χρήσιμο».

    Το Video assistant referee, χρησιμοποιείται μόνο σε τέσσερις περιπτώσεις. Και ειδικότερα, όσον αφορά στα γκολ (περιπτώσεις οφσάιντ, επιθετικού φάουλ, αν ένας παίκτης σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα με το χέρι), στις κόκκινες κάρτες (και όχι στις κίτρινες), στα πέναλτι και στην τιμωρία σε λάθος παίκτη (κάρτα που δόθηκε σε έναν παίκτη, αλλά θα έπρεπε να δοθεί σε συμπαίκτη του).

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News