O κληρικός είναι ο διαμεσολαβητής μεταξύ Θεού και κοινωνίας των πολιτών. Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει τη ματαιότητα και τη φθαρτότητα του κόσμου. Είναι ένας άνθρωπος που κατανοεί πως ο σύγχρονος κόσμος είναι ανεπαρκής και πως τα υλικά αγαθά αποτελούν μια προσωρινή απόλαυση. Κηρύττει τον λόγο του Θεού, ο οποίος είναι ενωτικός.
Ο κληρικός δεν έχει φιλοδοξίες. Δεν κάνει μεγαλεπήβολες σκέψεις. Κατανοεί την ανθρώπινη αδυναμία. Ο Θεός είναι ο κτήτορας και ο ιερέας είναι ένας απλός άνθρωπος που διαφεντεύει στον κήπο του Θεού. Χωρίς τον Θεό, ο Λόγος του ιερέα δεν έχει αξία. Γι' αυτό και οφείλει να είναι προσεκτικός. Οφείλει να προσεύχεται. Απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή και στην αντίληψη περί οκνηρίας στην κοινωνική ζωή, ο κληρικός οφείλει να τοποθετήσει ως ασπίδα την προσευχή. Η προσευχή είναι η επικοινωνία του ανθρώπου αυτού με τον Θεό. Οφείλει να κλάψει για τις αμαρτίες των πιστών αφού ο ίδιος θα έχει πέσει θύμα λοιδορίας. Οφείλει να κλάψει γιατί επιζητάει την ελεημοσύνη, ώστε ο αγαθός Πατέρας όλων μας να ανοίξει την αγκαλιά του για τα απολωλότα.
Και η καταξίωση του κληρικού είναι τούτη. Αληθινή καταξίωση δε σημαίνει ο ιερέας να είναι ένας άνθρωπος που να δέχεται τιμές και μεγαλεία, ούτε να γίνεται τηλεοπτικός αστέρας. Η αληθινή καταξίωση δεν προέρχεται από τα παράσημα νίκης ή φήμης του. Δεν προέρχεται από την καταξίωση που ενδέχεται να έχει από τον πολιτικό κόσμο ή από κάποιους εύπορους.
Η καταξίωση του κληρικού είναι να μορφώσει με την εν Χριστώ ζωή τους πιστούς. Να τους δείξει τον δρόμο αγάπης προς τον Τριαδικό Θεό. Να τους μεταμορφώσει σε συνετούς ανθρώπους που απολαμβάνουν τη ζωή χωρίς να έχουν ανάγκη από υλικές απολαύσεις. Να τους μεταμορφώσει σε ανθρώπους που επιζητούν τη φωτεινότητα της ψυχής τους. Να τους υποδείξει τον δρόμο ώστε να βαδίσουν πλάι-πλάι στον Θεό, όπου η επιλογή της διαδρομής τους είναι καθαρά προσωπική προτίμηση. Να αγαπήσουν όχι μόνο τον τολμηρό, τον όμορφο και τον γεμάτο με πνευματικά και φυσικά χαρίσματα άνθρωπο, αλλά και τον κοινωνικό περιφρονημένο, τον αμαρτωλό και τον μη συναισθηματικά ισορροπημένο.
Αυτή είναι η αληθινή καταξίωση του κληρικού. Είναι άυλη. Να έχει μεταμορφωτικό ρόλο στο Κτίσμα του Θεού, κάνοντας σαφείς τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού κατά τον επίγειο βίο του και αποτελώντας ο ίδιος παράδειγμα προς μίμηση. Το παράδειγμα του κληρικού πρέπει να είναι χτισμένο από αγάπη για τον συνάνθρωπο. Να εκπέμπει ευγενές ήθος και κυρίως να μυεί τον χριστιανό σ' έναν τρόπο ζωής ριζικά διαφορετικό από εκείνον του επιτάσσει ο σύγχρονος τεχνοκρατικός πολιτισμός.
* Ο Νίκος Κοσμαδάκης είναι πολιτικός επιστήμονας ([email protected]).
