65 χλμ νότια του Ηρακλείου, ανατολικά στα «θυμωμένα» Αστερούσια βρίσκεται το ιερό προσκύνημα του αγίου Νικήτα στον Αχεντριά. Η Μονή γιορτάζει τη χάρη του Αγίου, κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου.
Πρόκειται για ένα ναό, χτισμένο μέσα σ' ένα σπήλαιο, που χρονολογείται από το 17ο αιώνα. Οι πρώτες αναφορές τον τοποθετούν στο 1640 μ.Χ!
Στα πρώτα χρόνια αποτελούσε παλαιό ερημητήριο μοναχών από τη Μονή Κουδουμά.
Από τον εικονογραφικό διάκοσμο του ναού σώζονται μονάχα μερικές τοιχογραφίες. Η οροφή του είναι καμένη από τις επιδρομές των Τούρκων, με χαράγματα από τους επισκέπτες διαφόρων εποχών.
Αριστερά του ιερού Βήματος, σε μικρότερο σπήλαιο που λειτουργεί ως Διακονικό, εκχέεται αγίασμα από σταλακτίτες.
Η θέση της Μονής
Η Μονή είναι χτισμένη σε πλεονεκτική θέση με μοναδική θέα στο λιβυκό πέλαγος και πάνω από την εκπληκτική παραλία του Αγίου Νικήτα.
Μάλιστα, αν κανείς θέλει ν' απολαύσει τα πεντακάθαρα πράσινα νερά μπορεί περνώντας μέσα από το Μοναστήρι να ακολουθήσει το μονοπάτι με τα 230 σκαλοπάτια που οδηγεί στην παραλία.
Το κλίμα εδώ είναι τόσο ζεστό, που οι μοναχοί έχουν το μοναδικό προνόμιο να καλλιεργούν - και κατά συνέπεια να γεύονται - εξωτικά μάνγκο και αβοκάντο!
Πάντως, σε ότι αφορά τη παραλία, επειδή είναι απομονωμένη δε σημαίνει ότι μπορεί κανείς να την απολαύσει με αδαμιαία περιβολή αφού ο γυμνισμός δίπλα σε μοναστήρια θεωρείται προσβλητικός για τους μοναχούς.
Οι πιστοί φτάνουν στη Μονή με τα αυτοκίνητά τους, τα πόδια ή μέσω θαλάσσης
Η Θαυματουργή Μονή!
Οι ντόπιοι και οι επισκέπτες ξέρουν καλά πως ο Άγιος Νικήτας στέκει εκεί έτοιμος να τους συνδράμει στα δύσκολα τους.
Οι μοναχοί, μπορούν να αφηγηθούν θαύματα του Αγίου που υπογραμμίζουν εμφατικά τη χάρη του μεγαλομάρτυρα και την ιερότητα του χώρου.
Όπως αναφέρεται στη ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Αρκαλοχωρίου Καστελλίου και Βιάννου "Διά των πρεσβειών του αγίου Νικήτα έχουν συντελεστεί πλήθος θαύματα, όπως ενδεικτικά καταδεικνύουν τα αναθήματα (αφιερώματα) του ιερού ναού στον εν λόγω τόπο. Η αποκατάσταση της πάσχουσας εικόνας του ανθρώπου (θεραπεία ασθενών), η προστασία του περιβάλλοντος χώρου όπου τιμάται η χάρη του αγίου, η εξάλειψη της ατεκνίας και η εκδίωξη δαιμόνων είναι ορισμένα μονάχα από όσα θαυμαστά έχουν λάβει χώρα στο ιερό Προσκύνημα, προς δόξα του Θεού και τιμή του μεγαλομάρτυρα.
Ενδεικτικά μνημονεύουμε τα ακόλουθα θαύματα:
Η κ. Κ. Π., κάτοικος Αθηνών, αφηγείται ότι μετά από χρόνια εγγάμου βίου δε στάθηκε δυνατόν να αποκτήσει παιδιά. Όταν το 1982 επισκέφτηκε τη μητέρα της στην Κρήτη και η συζήτηση εστιάστηκε στο ζήτημα της ατεκνίας της, πληροφορήθηκε από τους οικείους της για τα θαύματα που επιτελούσε ο άγιος Νικήτας στον Αχεντριά. Επιθυμία της ήταν να πάει να προσκυνήσει στο ναό του.
Κατά τη διάρκεια της πορείας προς το Μονύδριο στάθηκαν με το σύζυγό της να ξαποστάσουν. Με το μάτι προσηλωμένο στη σπηλιά του αγίου διέκρινε ξαφνικά μια λάμψη δυτικά της. Το θαυμαστό αυτό σημείο θεώρησε ως προάγγελο ευχάριστου γεγονότος και με ψυχική ευφορία εκδήλωσε προς το σύζυγό της την πεποίθηση ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έμενε έγκυος.
Το αγοράκι που έφεραν, σύντομα, στο κόσμο φανέρωσε τη χάρη του αγίου Νικήτα και επιβεβαίωσε την Αγιογραφική ρήση ότι: «τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν.» (Λκ. 18, 27).
Εργάτες από τις Αρχάνες είχαν μεταβεί στον Αχεντριά, στην περιοχή του ναού του Αγίου Νικήτα, για να σκάψουν αμπέλια και αφηγούνται τα ακόλουθα: Ο υιός του εργοδότη, στον οποίο επρόκειτο να εργαστούν, ετών 15, ήταν για πολλά χρόνια ασθενής. Είχε πληγές στο λαιμό του, οι οποίες αιμορραγούσαν και τον έκαναν να υποφέρει. Οι προσπάθειες των ιατρών, όπου τον πήγαιναν οι γονείς του για θεραπεία, απέβαιναν άκαρπες. Κατά θεία παραχώρηση, οι προσευχές τους για θεραπεία του υιού τους, δεν εισακούονταν. Αυτό τους ώθησε να επικαλεστούν τη βοήθεια του αγίου Νικήτα.
Ένα βράδυ, κατά τα μεσάνυχτα, άκουσαν το παιδί τους να βήχει και να κάνει εμετό. Όταν έτρεξαν κοντά του, είδαν ότι ο χώρος είχε γεμίσει από αίματα και ακαθαρσίες. Το παιδί ανακουφισμένο και γαλήνιο εξήγησε σε αυτούς ότι ο καβαλάρης που το είχε επισκεφθεί, το προέτρεψε να ανοίξει το στόμα του, προκαλώντας του την αιμόπτυση, θεραπεύοντάς το από την ασθένειά του με την πράξη του αυτή.
Όταν οι γονείς του, του έδειξαν εικόνες αγίων που φέρονται καβαλάρηδες, ο υιός τους αναγνώρισε στο πρόσωπο του αγίου Νικήτα το θεραπευτή του. Έκτοτε, όλοι τους επισκέπτονται κάθε χρόνο τη χάρη του, στο Προσκύνημα του Αχεντριά, γνωρίζοντας ότι, διά των πρεσβειών του μεγαλομάρτυρα, ο υιός τους «απολέλυται της ασθένείας του» (Λκ. 13, 12).
Ο Σ. Μ., κάτοικος της Μεσαράς, αφηγείται το θαύμα που συντελέστηκε στον οκτάχρονο υιό του, από τον άγιο Νικήτα στον Αχεντριά και ενίσχυσε την πίστη της οικογένειάς του.
Το παιδί τους ήταν βουβό, σε αυτή την προχωρημένη ηλικία, και, παρά τις προσπάθειές τους, δε φαινόταν να υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη στο πρόβλημα αυτό, γι' αυτό επικαλέστηκαν τη βοήθεια του αγίου Νικήτα.
Όπως αφηγείται ο πατέρας του παιδιού, εκείνο μίλησε στην ηλικία των οκτώ ετών και η πρώτη φράση που πρόφεραν τα χείλη του ήταν «Να, αυτός είναι ο Νικήτας!».
Το γεγονός αυτό ώθησε την οικογένεια να συνειδητοποιήσει ότι ο υιός τους, ο «βραδύς εις το λαλήσαι» (Ιακ. 1, 19) διακηρύσσει με τη φράση του αυτή ότι εν Κυρίω «νικώνται οι όροι της ανθρώπινης φύσεως».
Μεταξύ των θαυμάτων που συνδέονται με τον ιερό ναό του αγίου Νικήτα στον Αχεντριά, αναφέρεται και η θεραπεία δαιμονισμένης που συντελέστηκε το 1952, την παραμονή της εορτής της Αγίας Μαρίνας.
Η Μ., μετά από οξεία διαμάχη με συγχωριανό της, για το χρόνο άντλησης νερού από την κοινοτική αντλία, αισθάνεται έντονο πονοκέφαλο και καταλαμβάνεται από δαιμόνιο, όπως γίνεται αργότερα αντιληπτό. Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι δικοί της, αξιοποιώντας ιατρικά και εκκλησιαστικά μέσα, για να την θεραπεύσουν, δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα. Όταν χάνει και τη φωνή της, παρουσιάζεται σε αυτήν ο άγιος Νικήτας, ο οποίος την προτρέπει: «Αν θέλεις να γίνεις καλά, έλα εκεί που είμαι εγώ και θα φροντίσω για σένα». Εγγράφως εκείνη σημείωσε στους δικούς της όσα της αποκαλύφθηκαν κι εκείνοι κατάλαβαν ότι ο άγιος Νικήτας που την επισκέφθηκε, της υποδείκνυε ως τόπο θεραπείας της το ναό του στον Αχεντριά.
Η κατάστασή της ήταν δραματική όταν, φτάνοντας στο ναό του μεγαλομάρτυρα, τίθεται μπροστά στην εικόνα του. Κατά την ώρα που ο αείμνηστος π. Σωφρόνιος- Ευμένιος Σαριδάκης διάβαζε τις σχετικές ευχές της Εκκλησίας, ανεξήγητα φαινόμενα λάμβαναν χώρα εντός και εκτός του ναού.
Η Μ. απαλλάχθηκε, τελικά, από το δαιμόνιο, διά πρεσβειών του αγίου Νικήτα, επιβεβαιώνοντας γι' ακόμη μία φορά την πραγματικότητα ότι «εν τω ονόματι Κυρίου», «εξελήλυθε το δαιμόνιον εκ της θυγατρός» (Μρ. 7, 29) Αυτού.
Ρεπορτάζ: Μαίρη Καριωτάκη
φωτογραφίες: Νικήτας Κόκκινος, cretanbeaches.com
