Σήμερα, 2 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, αξίζει όλοι μας να στρέψουμε για λίγο την ματιά μας προς τους ιδιαίτερους συνανθρώπους μας, που γεννήθηκαν φέρνοντας ένα βαρύ φορτίο, το οποίο όχι μόνο δεν το επέλεξαν αλλά θα τους συνοδεύει και σε όλη τους τη ζωή.
Ο Αυτισμός είναι μια σύνθετη νευροεξελικτική διαταραχή. Τα παιδιά αυτά θέλουν ΜΟΝΟ αγάπη, την αγάπη μας και εκείνοι μας τη δίνουν ποσώς πολλαπλάσια. Μας δείχνουν την αγάπη τους καθε μέρα και σε κάθε ευκαιρία. Αγκαλιές, φιλιά και χαμόγελα αληθινά–πραγματικά. Είναι από τις στιγμές που αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο του ανθρώπου που ενώ υστερεί στα δικά μας αυτονόητα, υπερτερεί σε άλλα πιο απαραίτητα. Στα αληθινά και ανιδιοτελή συναισθήματα.
Το γλυκό χαμόγελο, τα μάτια στους που ξεχειλίζουν ειλικρίνεια, το χάδι που σου γιατρεύει τις πληγές. Αυτά είναι από τα λίγα απλά καθημερινά πράγματα που μας προσφέρουν. Ο αυτισμός γιατρεύεται μόνο με αγάπη.
Η κάθε ημέρα δίπλα τους είναι διαφορετική. Πολλές φορές δύσκολη και αβάσταχτη. «Ανησυχία», «φόβος», «χάος», «κούραση», «ελπίδα», «αγάπη». Αυτές είναι λίγες από τις λέξεις που πολλοί γονείς χρησιμοποιούν για να περιγράψουν πώς μοιάζει ο αυτισμός.
Κάθε φορά πρέπει να προσαρμόζεσαι στην τρέχουσα κατάστασή του. Ο αυτισμός είναι ένα διάγραμμα με μια γραμμή ζιγκ-ζαγκ. Αν διαχειριστείς σωστά την κατάσταση, η γραμμή θα πάει τελικά προς τα πάνω, αλλά με πολλά πάνω-κάτω.
Μια κοινωνία φιλική προς τον αυτισμό είναι μια κοινωνία φιλική προς όλους .
Τα αυτιστικά παιδιά είναι πρώτα από όλα παιδιά και αγαπούν άνευ όρων. Αγαπήστε τα για αυτά που είναι, ας περπατήσουμε μαζί για εκεί που μπορούν να φτάσουν.
