Plot Twist: Ο κορονοιος ήνε ενα ψεμμα!!1!

Εθνικές Εκλογές
Plot Twist: Ο κορονοιος ήνε ενα ψεμμα!!1!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναπνεύστε ελεύθερα! Γράφει η Μαρία – Ελένη Νικηφόρου

Αυτή η χώρα έχει αντιμετωπίσει αρκετούς «διχασμούς»…

Όχι, δε μιλάω για τον Εθνικό Διχασμό, ούτε για τον Εμφύλιο Πόλεμο… Μιλάω για τους πιο πρόσφατους, για το «ναι» και το «όχι» - που, τελικά, έγινε «ναι» - του Δημοψηφίσματος του 2015, για την πιο πρόσφατη «μάχη» του ονόματος της Μακεδονίας (ξέρεις, «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» κ.λπ.), για τους «μασκολάτρες» και τους «μασκομάχους», για τους πιστούς και απίστους του κορωνοϊού, για όλα αυτές τις καθημερινές «διαμάχες» των social media.

Επιτρέψέ μου, ωστόσο, σε αυτό το άρθρο να επικεντρωθώ στον «εμφύλιο πόλεμο» του κορωνοϊού και σε όλα τα επακόλουθά του (όχι του κορωνοϊού, του «πολέμου»).

Όπως κάθε «πόλεμος» που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να έχει «παράπλευρες απώλειες». Μία από αυτές, είναι οι δημοσιογράφοι.

Αυτοί οι έρμοι οι δημοσιογράφοι στους οποίους οι «άπιστοι» του κορωνοϊού εύχονται, με όλο τους το είναι, να νοσήσουν και να πεθάνουν από τον ιό εκείνο στον οποίο - κατά τα άλλα - δεν πιστεύουν (!), επειδή, απλώς, έκαναν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται! (Και να σου πω κι ένα μυστικό; Οι ειδήσεις που θα ακούσεις από έναν δημοσιογράφο δεν ανταποκρίνονται πάντα στα δικά του «πιστεύω»! – Δεν το έμαθες από εμένα!)

Και πες, εντάξει, οι δημοσιογράφοι είναι μια μικρή μερίδα «απωλειών». Και στο κάτω – κάτω, ας πάθουν όλοι κορωνοϊό! Τι μας νοιάζει; Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι ευπαθείς ομάδες, πες μου όμως, πραγματικά, τι φταίνε;

Θα σου πω μια άκρως ρεαλιστική ιστορία… Είναι 15 Σεπτεμβρίου. Στο σχολείο έρχεται ένας νέος δάσκαλος. Είναι 30άρης, γυμνάζεται και πριν από μερικές ημέρες γνώρισε μία γυναίκα, η οποία μόλις είχε επιστρέψει από τις διακοπές της στη Μύκονο με την καλύτερή της φίλη. Λένε να γνωριστούν καλύτερα και περνούν ώρες μαζί. Στις 18 Σεπτεμβρίου, η καλύτερη φίλη της γυναίκας εμφανίζει συμπτώματα κορωνοϊού, πηγαίνει στο νοσοκομείο και διαγιγνώσκεται θετική. Ο δάσκαλος θορυβείται, παίρνει τηλέφωνο τον ΕΟΔΥ, οι υπάλληλοι του λένε να κάνει το τεστ μόνο αν η γυναίκα που γνώρισε εμφανίσει συμπτώματα, ή αν εμφανίσει συμπτώματα ο ίδιος. Εκείνος συνεχίζει, λοιπόν, τη ζωή του, συνεχίζει να πηγαίνει στη δουλειά του. Είναι θετικός – δεν το ξέρει, γιατί δεν έχει έντονη συμπτωματολογία – και «κολλάει» ένα αγοράκι με άσθμα και ένα κοριτσάκι που οι γονείς του έχουν πεθάνει σε τροχαίο και ζει με τους παππούδες του. Η συνέχεια της ιστορίας μπορεί, πολύ εύκολα, να υποτεθεί: Το αγοράκι εισάγεται σε ΜΕΘ Παίδων, διασωληνωμένο, και το κοριτσάκι θα ζήσει, πλέον, με τους θείους του, αφού, πρώτα «έφυγε» ο παππούς του, που είχε καρδιά και, μετά από μία εβδομάδα στη ΜΕΘ, «έφυγε» και η γιαγιά…

Δραματική ιστορία, ε; Κι όμως, πολύ πιθανή εξέλιξη των πραγμάτων, αν τα παιδιά πήγαιναν στα σχολεία χωρίς μάσκες και χωρίς να τηρούν τα μέτρα προστασίας.

Και έτσι, φτάνουμε στους αγαπημένους μου «μασκομάχους» που βγαίνουν μέχρι και στους δρόμους προκειμένου να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμά τους. Ποιο; Να αναπνέουν ελεύθερα, βρε αδερφέ!

Ανάπνευσε ελεύθερα, καλή μου κυρία Σούλα! Γιατί να βάλεις όμως εμένα στη διαδικασία να ρισκάρω την υγεία μου, ή ακόμη και τη ζωή των αγαπημένων μου προσώπων, επειδή «εισπνέεις το διοξείδιο του άνθρακα που παράγει ο οργανισμός σου», ή επειδή «σε φιμώνουν»;

Κανείς δε σε φιμώνει, επειδή η πολιτεία σου ορίζει να σεβαστείς κάποια μέτρα – μεταξύ αυτών και η υποχρεωτική χρήση μάσκας, γιατί δεν είναι μόνο οι μάσκες το θέμα – για το κοινό καλό. Τη φωνή σου μπορείς ακόμη να την υψώσεις. Μπορείς, ακόμη, να μιλήσεις για τα νέα δεδομένα στα εργασιακά και την οικονομία που έχουν «τσακίσει» τους χαμηλόμισθους και τους εποχιακά εργαζόμενους. Μπορείς, ακόμη, να εναντιωθείς στην (κάθε μορφής) βία, στην κλιματική αλλαγή, στην έλλειψη Παιδείας, σε χίλια-δυο φαινόμενα των εποχών μας. Καμία μάσκα δε σε εμποδίζει να το κάνεις! Μην κοιτάς το δέντρο, γιατί χάνεις το δάσος…

Ξέρεις, το να μη φοράς μάσκα, να μην τηρείς τις αποστάσεις και όλα τα συναφή νέα δεδομένα, το παραλληλίζω με το να είσαι οδηγός λεωφορείου, να αποφασίζεις να αυτοκτονήσεις – και κάνε ό,τι θες, δικαίωμά σου – να τρέχεις με 160, λοιπόν, σε ένα τοίχο, να πεθαίνεις, αλλά να σκοτώνεις και τους υπόλοιπους 30 επιβάτες που είχες στο λεωφορείο σου.

Υπερβολές, θα μου πεις. Σαφέστατα και είναι υπερβολές, αφού «δεν υπάρχει κορωνοϊός»!

Πες μου, ποια θεωρία συνομωσίας αγάπησες πάλι;

Από την αρχή της πανδημίας - όταν είμασταν στο καλό, το γενικό το lockdown - έβλεπα αναρτήσεις παλιών συμφοιτητών μου, πολιτικών επιστημόνων, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ (το τονίζω, γιατί εξακολουθεί να μου φαίνεται ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ), με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας και με έπιανε ένας κλαυσίγελος. Κυριολεκτικά. Και ξέρεις τώρα για τι αναρτήσεις σου μιλάω… Για αναπαραγωγές κειμένων από blogs – που δεν τα ξέρουν ούτε οι ίδιοι οι διαχειριστές τους – ανυπόγραφα άρθρα και τέτοια.

Είναι καλό, δε λέω, να υπάρχουν πάντα διαφορετικές απόψεις, προκειμένου να τις επεξεργαζόμαστε, να «ανοίγουμε» το μυαλό μας, να γινόμαστε περισσότερο διαλλακτικοί... Όμως σε μία πανδημία, με λίγο λιγότερο από 1 εκατομμύριο νεκρούς – αυτή τη στιγμή που σου γράφω – παγκοσμίως, ποια είναι η διαφορετική άποψη που μπορείς να έχεις; Αν δεν είσαι, φυσικά, ειδικευμένος στους ιούς, λοιμοξιολόγος, με 5 μεταπτυχιακά από το Harvard;

Υπάρχει μία πανδημία. Δεν ξέρουμε ακόμη από που προήλθε, διότι, οι ίδιοι οι επιστήμονες δεν έχουν αποφανθεί. Δεν ξέρουμε ακόμη πότε θα τελειώσει, διότι, προφανώς δεν υπάρχει «φάρμακο» και το εμβόλιο εξακολουθεί να βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο. Υπάρχει, όμως, μια πανδημία. Μία πανδημία που μπορεί να καταστεί θανατηφόρα, κυρίως, για οργανισμούς που αντιμετωπίζουν και άλλα προβλήματα υγείας. Και αυτό είναι το ΔΕΔΟΜΕΝΟ. Σ’ αρέσει, δε σ’ αρέσει.

Και θα φοράς τη μάσκα σου. Σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει. Και θα κρατάς τις αποστάσεις σου. Σ΄ αρέσει δε σ’ αρέσει. Και θα πλένεις τα χέρια σου, με την κάθε ευκαιρία, κι αν δεν την έχεις, θα βάζεις αντισηπτικό. Σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει. Και, κάποια στιγμή, θα περάσει και αυτό! 

Υ.Γ.: «Μα καλά, έχεις εσύ κανένα γνωστό που να έχει νοσήσει;». Προσωπικά έχω. Και προσωπικά ξέρω πάρα πολύ καλά πόσο πολύ επιβάρυνε την υγεία του αγαπημένου μου εκείνου προσώπου ο κορωνοϊός, που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα υγείας, ακόμη και τώρα. Ακόμη και κάτι παραπάνω από ένα μήνα αφότου νόσησε. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο 23 χρονών... Όπως επίσης, ξέρω, πόσο τρομακτικό είναι να μαθαίνεις ότι ένα αγαπημένο σου πρόσωπο έχει κορωνοϊό, όχι μόνο για εκείνον, αλλά και για τα υπόλοιπα σου αγαπημένα πρόσωπα, που μπορεί να ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και μπορεί να τους μεταδόσεις εσύ τον ιό! Μη σου τύχει, εύχομαι…

(Φωτογραφία αρχείου: Raawpixel)

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News