Έστω και τώρα να βοηθηθεί η κοινωνία

Απόψεις
Έστω και τώρα να βοηθηθεί η κοινωνία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στην πρόσφατη ιστορία, ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν ήταν τόσο ενωμένη απέναντι στον φόβο και στην προσπάθεια να εξαλειφθεί»

Η πανδημία βρίσκεται στην κορύφωση του κύματος και το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών να γιγαντώνεται όλο και περισσότερο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ψυχοσύνθεσή τους. Ναι, εδώ και δύο χρόνια αναφερόμαστε σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που προκαλεί η πανδημία, αφήνοντας πιο πίσω μια άλλη πανδημία, που αφορά τον ψυχικό κόσμο των πολιτών. Η κόπωση είναι πλέον δεδομένη και αυτό φαίνεται στην καθημερινή μας δραστηριότητα, μιας και όλες οι πτυχές της γίνονται κάτω από το πέπλο του φόβου και της ανησυχίας. Άραγε πόσο δύσκολο είναι η κοινωνία να ανταποκριθεί σε αυτή την κατάσταση και μάλιστα να βγει αλώβητη από αυτή τη δοκιμασία;

Παράλληλα με τον φόβο της νόσου, έκδηλη είναι πλέον και η ανησυχία για το μέλλον. Μαθητές που πηγαίνουν στο σχολείο με φόβο, εκπαιδευτικοί που λειτουργούν με τον ίδιο φόβο και γονείς που βλέπουν την ανασφάλεια να κατακλύζει τα πάντα. Από την άλλη πλευρά, εργαζόμενοι που βρίσκονται υπό πίεση, επιχειρηματίες που ανησυχούν για την επόμενη μέρα και την ίδια ώρα ένα τεράστιο ντελίριο παραπληροφόρησης, που κάνει ακόμα πιο τραγική αυτή την κατάσταση. Ζούμε τη λογική του παραλόγου, με την ελπίδα ευτυχώς ακόμα να μην έχει χαθεί, και αυτό ίσως είναι και το στοιχείο που κάνει να παλεύουμε για να ξεπεράσουμε αυτή την παγκόσμια δοκιμασία.

Στην πρόσφατη ιστορία, ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν ήταν τόσο ενωμένη απέναντι στον φόβο και στην προσπάθεια να εξαλειφθεί. Ίσως εδώ και καιρό η επίσημη Πολιτεία θα έπρεπε να έχει πάρει ουσιαστικά και κυρίως αποτελεσματικά μέτρα για τη στήριξη του ψυχισμού των πολιτών. Κρίσεις πανικούς και εξάρσεις στρες κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή, με τη διαφορά ότι στη χώρα μας η κοινωνία δεν είναι ακόμα ώριμη να μπορέσει να λειτουργήσει δραστικά και αυτό οφείλεται και στην έλλειψη σχεδιασμού από την ίδια την Πολιτεία.

Άραγε η ψυχική πανδημία πόσο θα κρατήσει; Πόσο ακόμα ο κόσμος θα παλεύει χωρίς βοήθεια με την κακή ψυχολογία του; Πόσο οι οικογένειες θα ζουν σε αυτή τη συναισθηματική απομόνωση; Και κάπου εκεί, μετά τον φόβο, έρχεται και ο θυμός, που συνδυαστικά μπορεί να γίνει ένα επικίνδυνο κοκτέιλ με πολύ άσχημες και κυρίως διχαστικές συνέπειες, που είναι απόλυτα ορατές στη χώρα μας. Είναι εφικτό η Πολιτεία να αντιληφθεί αυτή την κραυγή αγωνίας των πολιτών μιας ολόκληρης κοινωνίας, που πλέον λαβωμένη προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της.

Η ψυχή των ανθρώπων αιμορραγεί, με τον φόβο, τον θυμό και την ανασφάλεια να κάνουν ακόμα πιο δύσκολες τις καθημερινές συνθήκες. Ήρθε η ώρα, έστω και με καθυστέρηση, η κοινωνία να βοηθηθεί, γιατί η συνύπαρξη φόβου και θυμού μπορεί να φέρει τραγικά αποτελέσματα. Αν το τώρα είναι αργά, έστω και τώρα ας βοηθηθεί η κοινωνία.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News