Βρισκόμαστε μια ανάσα από τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και οι φετινές συνθήκες κλυδωνίζουν επικίνδυνα τον πιο ισχυρό θεσμό της ελληνικής κοινωνίας, που δεν είναι άλλος από την ίδια την οικογένεια. Ναι, αυτές οι γιορτές θα είναι διαφορετικές, μιας και η πανδημία είναι αυτή που απαιτεί κοινωνικές αποστάσεις. Απαιτεί, όμως, και προσοχή μέσα στις ίδιες τις οικογένειες...
Είναι ασύλληπτο να πρέπει να κατανοήσεις τους λόγους που τις φετινές γιορτές πρέπει να τις περάσεις μακριά από τα αγαπημένα σου πρόσωπα γιατί έτσι πρέπει να τα προστατεύσεις. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι οι δυνατοί δεσμοί της ελληνικής οικογένειας μπορούν να αντέξουν σε αυτή την τεράστια δοκιμασία, με την ευχή πολύ γρήγορα τα σπίτια να ανοίξουν ξανά και οι οικογένειες να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι χωρίς φόβο και ανησυχίες.
Ναι, φτάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να δούμε γονείς, αδέλφια και φίλους υπό τον φόβο ότι μπορεί να μεταφέρουμε τον ιό. Τον ιό που, πέρα από το ότι προσβάλλει το αναπνευστικό σύστημα, σου κάνει άνω-κάτω και την ίδια σου την ψυχή. Δυστυχώς είναι πλέον δεδομένο ότι οι φετινές γιορτές της οικογένειας θα είναι διαφορετικές... και ίσως αυτό επιβάλλεται. Αυτό όμως που δεν επιβάλλεται είναι ο τρόπος που ορισμένοι “ειδικοί” εξακολουθούν να σηκώνουν το δάχτυλο και να υποδεικνύουν την τιμωρία σε αυτό που μέχρι χθες ήταν δεδομένο αλλά σήμερα χαρακτηρίζεται έως και παρανομία...
Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ είναι ο ενοχικός και αυστηρός λόγος ορισμένων, που με ύφος καθηγητή σχολείου μάς υπενθυμίζουν καθημερινά την τιμωρία που μας περιμένει.
Βεβαίως και δεν είναι όλοι το ίδιο, ωστόσο αυτοί οι λίγοι μάλλον δεν έχουν κατανοήσει πόσο δύσκολη είναι αυτή η περίοδος κυρίως για τους μοναχικούς ανθρώπους, που φέτος έχουν ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά την επικοινωνία, και κυρίως την ανθρωπιά.
Ακόμα λοιπόν και αν σε αυτές τις γιορτές είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον, κανείς δεν μπορεί να φρενάρει την ανάγκη του καθενός μας να ονειρεύεται ότι όταν περάσει όλο αυτό κανείς δε θα του ξαναζητήσει να γυρίσει έστω και για λίγο την πλάτη του στην οικογένειά του, γιατί έτσι, λέει, την προστατεύει.
Ο δρόμος ως τώρα ήταν δύσκολος και φαίνεται ότι έχουμε ακόμα πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσουμε, όμως με δύναμη μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Καλές γιορτές σε όλους, με την ευχή του χρόνου όλα να είναι ιστορία!
