Στην εποχή της καραντίνας οι άνθρωποι βρίσκουν πάντα τον τρόπο να δείξουν την αγάπη και τον σεβασμό.Ακόμα και σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε το φιλότιμο δεν έχει χαθεί και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ναι είναι αυτό το καλημέρα ή καληνύχτα που θα ακούσεις βγαίνοντας στο μπαλκόνι. Είναι αυτές οι μυρωδιές που θα νιώσεις αλλά και το χτύπημα στο κουδούνι με την γειτόνισά να αφήνει λίγο από το γλυκό που έφτιαξε χρονιάρες μέρες. Τελικά αυτή είναι η διαφορά μας σαν λαός.Αυτή η διαφορά που βασίζεται στην ανθρωπιά αλλά και σε μια γλυκιά κουβέντα που θα ακούσεις. Είναι ωραία η εργένικη ζωή αλλά σίγουρα πολύ πιο δύσκολη στην παρούσα φάση μιας και πρέπει να ζήσεις όλη αυτή την πραγματικότητα μόνος σου μόλις κλείσεις την πόρτα του σπιτιού σου. Δεν είναι κανείς μόνος τουλάχιστον στην Κρήτη μιας και οι άνθρωποι της έχουν μάθει να στηρίζουν τον γείτονα,τον συγγενή ,τον φίλο. Αυτή η πατρίδα έχει δεχτεί διαχρονικά πολύ άσχημη κριτική όμως αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε ως λαός είναι το ενδιαφέρον για τον διπλανό μας. Σίγουρα αυτό δεν είναι μειοψηφία.Μπορεί οι φωνακλάδες και απείθαρχοι Έλληνες να έχουν ένα περίεργο τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον σεβασμό για τον συνάνθρωπο. Αυτές τις άγιες μέρες στην εποχή του κορωνοιού ακόμα και στα μεγάλα αστικά κέντρα του νησιού μας οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους με μεγαλύτερη θέρμη.Εγώ γνώρισα ανθρώπους που έμεναν απεναντί μου και ποτέ δεν είχαμε μιλήσει μιας και στην κανονικότητα οι ρυθμοί είναι διαφορετική έτσι ώστε και το γειά σου να γίνεται πολυτέλεια. Είναι αυτές οι στιγμές που επανεκτιμάς ανθρώπους αλλά και φίλους αληθινούς ή ψεύτικους. Είναι αυτές οι όμορφες στιγμές ανθρώπων που ίσως να μην υπολόγιζες στην στηριξή τους και ξαφνικά να σου δείχνουν ότι ήταν πάντα φίλοι και ίσως εσύ να μην το έβλεπες. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά.Αυτοί οι ''φίλοι'' που στα εύκολα ήταν μαζί σου και τώρα έγιναν λούης γιατί πολύ απλά ποτέ δεν ήταν αυτό που πίστευες. Δεν ξέρω να από αυτή την κατάσταση βγούμε καλύτεροι...σίγουρα όμως θα βγούμε πιο σοφοί. Άραγε ζούμε με άγνοια κινδύνου ή πολύ απλά ρίχνουμε άμυνες για να μην εξαντληθεί η αντοχή μας; Σε κάθε περίπτωση η ζωή μας άλλαξε και αυτοί που πραγματικά θέλουμε είναι δίπλα μας...του υπόλοιπους αφήστε τους να πιστεύουν ότι με την επιστροφή στην κανονικότητα όλα θα είναι όπως πριν...άλλωστε αυτή η κατηγορία ποτέ δεν αποδέχτηκε την πραγματικότητα μιας και πάντα συμπορεύεται με την ψευδαίσθηση.
Ναι στην εποχή της καραντίνας...μάλλον γράφουμε ιστορία!
