Πραγματικά θέλει πολύ υπομονή για να αποδεχτείς την κατάσταση που επικρατεί στο Ηράκλειο όσον αφορά την κυκλοφοριακή ανομία. Σχεδόν καθημερινά όλα τα ρεπορταζιακά sites αφιερώνουν χώρο αλλά και χρόνο με την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους της πόλης.Σαφώς και αυτή η πραγματικότητα δεν αφορά μόνο το Ηράκλειο όμως σε αυτή την μεγαλούπολη το κακό έχει παραγίνει γιατί πολύ απλά μέσα από την ανοχή πολλαπλασιάζονται και οι οδηγοί που λειτουργούν απλά και μόνο για να βολευτούν όταν κάνουν τις δουλίτσες τους.
Το ερώτημα που τίθεται καθημερινά δεν είναι ρητορικό μιας και το πρόβλημα έχει εξαπλωθεί σαν επιθετικός ιός σε όλη την πόλη. Από την παραλιακή και την λεωφόρο Δημοκρατίας μέχρι την 62 Μαρτύρων,την Ικάρου και την Κνωσού αλλά ακόμα και τους πεζόδρομους.Βολεύει η γνωστή καραμέλα της κουλτούρας αλλά και της παιδείας δεν μπορεί όμως εδώ να υπάρχει αυτή η τεράστια κατάντια που κάνει δύσκολη την καθημερινότητα μας. Έχω την εντύπωση ότι ‘’παίζει’’ το Ηράκλειο να είναι η πιο αφιλόξενη πόλη για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα ή προβλήματα όρασης.
Επειδή λοιπόν ορισμένοι αρέσκονται να μετατοπίζουν το πρόβλημα στους εξαιρετικούς δημοτικούς αστυνομικούς που έχουμε.Καλό θα ήταν από το να σκορπούν το δηλητήριο να σκεφτούν πως μπορεί αυτή η πόλη να ανασάνει και μαζί της να ανασάνουν και οι δημοτικοί αστυνομικοί που καθημερινά ξεπερνούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Έχω την εντύπωση ότι η ελπίδα έχει χαθεί για μια πιο λειτουργική πόλη. Όσο όμως υπάρχουν άνθρωποι με όραμα ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει και αν τελικά γίνει.
Είναι υποχρέωση όλων μας να βοηθήσουμε.
Νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ κυρίως για ένα δικό μου άνθρωπο που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα και όταν του ζητάμε να κατέβουμε στο κέντρο αρχίζει να βρίσκει δικαιολογίες ότι είναι κουρασμένος επειδή πολύ απλά νιώθει άβολα για όλη αυτή την ντροπή. Άραγε πόσο ακόμα θα την ανεχτούμε;
