Καμιά υποδομή ,καμιά βιομηχανία και κυρίως κανένας αριθμός δεν μπορεί να βάλει στην άκρη το μεγαλύτερο όπλο του κρητικού τουρισμού που δεν είναι άλλο από τους ίδιους τους ανθρώπους.
Βεβαίως και για να αποφύγω τυχόν παρεξηγήσεις η Κρήτη πρέπει επιτέλους να αποκτήσει αυτό που έπρεπε να έχει εδώ και πολλές δεκαετίες δηλαδή ένα σύγχρονο αυτοκινητόδρομο και βεβαίως ένα σπουδαίο αεροπορικό κόμβο.
Επιστρέφοντας τώρα στις σκέψεις μου θέλω να σας αναφέρω πως αυτή την περίοδο αν πάτε σε τουριστικές περιοχές της Κρήτης θα διαπιστώσετε την απόβαση των επαναλαμβανόμενων τουριστών αυτών των ανθρώπων που έρχονται στο νησί μας όταν οι ορδές του Αυγούστου έχουν ήδη ειστρέψει.
Είναι αυτοί οι χαμογελαστοί άνθρωποί μια πιο προχωρημένης ηλικίας που επιστρέφουν για μια ακόμη φορά στην Κρήτη για τους φίλους τους.
Το άνθρωπό που τους φιλοξενεί στο ξενοδοχείο του, τον άνθρωπο που θα τους υποδεχτεί στην ταβέρνα του, το άνθρωπο που θα τους προσφέρει τον καθημερινό καφέ τους.
Είναι αυτή η ανάγκη των ξένων επισκεπτών μας να περπατούν στην Χερσόνησο, το Ρέθυμνο ή οπουδήποτε σε αυτό τόπο και να ακούν καλημέρα, καλησπέρα, γειά μας και όλες αυτές τις λέξεις που αποτυπώνουν ότι η διαφορά του δικού μας τουρισμού σε σχέση με άλλες βιομηχανίες είναι το χαμόγελο, η ανθρωπιά ,το φιλότιμο.
Χαίρομαι να διαβάζω ότι η Κρήτη έχει το μεγαλύτερο δίκτυο επαναλαμβανόμενων τουριστών σε όλη την Ελλάδα και αυτό είναι μια πραγματική περιουσία για τον τόπο μας.
Ευτυχώς που αυτό που όλα αυτά τα χρόνια δεν το κάνει η πολιτεία το κάνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι προσφέροντας στους επισκέπτες μας την λογική εδώ κάνετε διακοπές στο σπίτι σας.
Όσο λοιπόν όλοι εμείς χαμογελούμε στους ανθρώπους αυτούς η Κρήτη δεν θα πάψει ποτέ να είναι ο παράδεισός τους όμως επιτέλους και η πολιτεία ας κάνει αυτό που πρέπει έστω και με αυτή την τεράστια καθυστέρηση που μέσα από τις υποσχέσεις ισοδυναμεί με μια ολόκληρη ζωή.
