Πως μπορεί άραγε να αισθάνεται κάποιος όταν μαθαίνει ότι ανήλικα παιδιά σηκώθηκαν το πρωί, έφυγαν από το σπίτι τους και αντί να πάνε στο σχολείο, έδωσαν… ραντεβού για να παίξουν ξύλο με αφορμή έναν σχολικό αγώνα ποδοσφαίρου; Παιδιά που έβαλαν κουκούλες και όπλισαν τα χέρια τους με πέτρες και ξύλα! Κι όμως μιλάμε για ανήλικους!
Δυστυχώς κάποιοι από τις περιοχές του Ηρακλείου και συγκεκριμένα την Θέρισο και την Αλικαρνασό, δεν έβαλαν ακόμα μυαλό, έστω κι αν στο βωμό αυτής της κόντρας που κρατάει τα τελευταία χρόνια, έχουμε θρηνήσει ακόμα και νεκρό!
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το κακό! Δεν ξέρουμε αν όσοι πλακώθηκαν χτες στο Ατσαλένιο διαβάζουν αυτές τις γραμμές… Όμως, ας καταλάβουν επιτέλους ότι δεν μπορούν να βάζουν σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα ανθρώπων για ένα παιδικό καπρίτσιο! Γιατί εδώ μιλάμε για ύψιστου βαθμού ανοησία. Δεν γίνεται κάθε φορά που θα τυχαίνει να είναι αντίπαλοι η Θέρισος και η Αλικαρνασός είτε στο ποδόσφαιρο, είτε στο μπάσκετ, είτε στο… τάβλι, να χρειάζονται δύο διμοιρίες ΜΑΤ!
Τα πράγματα έχουν ξεφύγει και θα πρέπει το θέμα να μας θορυβήσει και να μας προβληματίσει όλους. Τα σχολεία που βρίσκονται σ' αυτές τις περιοχές ας αναλάβουν δράση γιατί για πολλούς η έλλειψη παιδείας οδηγεί σ' αυτές τις καταστάσεις. Και μην γίνεται λόγος απλά για εξωσχολικά στοιχεία γιατί δεν γίνεται όλα τα παιδιά 15-16 και 17 ετών να είναι εξωσχολικοί. Ας γίνουν συζητήσεις μέσα στα σχολεία, μην αφήσουν το θέμα να περάσει στο ντούκου! Μην δώσουν την χαρά σε όσους συμπεριφέρθηκαν με βία, να επαναλάβουν τις πράξεις τους. Και κάθε οικογένεια ας προσπαθήσει να δείξει το σωστό δρόμο. Για παιδιά μιλάμε και αν το κακό δεν κοπεί στη ρίζα του, τα επόμενα χρόνια θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Και ασφαλώς δεν είναι λύση ν' αποκλειστούν από τη συνέχεια του σχολικού πρωταθλήματος οι ομάδες των δύο σχολείων που πήγαν χτες στο γήπεδο αλλά κάποιοι ανεγκέφαλοι δεν τους επέτρεψαν ν' αγωνιστούν. Αυτά τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα για να πληρώσουν τα σπασμένα…
