Το «σωστό» παιδί, σε αντιδιαστολή με το «καλό» παιδί είναι καλό όχι για τους γύρω του, αλλά για τον εαυτό του και τη δημιουργία υγειούς προσωπικότητας. Μη συγχέουμε τη δημιουργία υγειούς προσωπικότητας με τον εγωισμό και την αδιαφορία προς τους άλλους. Είναι εντελώς ανόμοιες έννοιες που διαμορφώνουν εντελώς διαφορετικές συμπεριφορές. Ο εγωιστής χρησιμοποιεί τους άλλους για το δικό του συμφέρον και τη δική του εξυπηρέτηση. Εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας είναι ο άνθρωπος που αγαπά και φροντίζει τον εαυτό του.
Το «σωστό» παιδί δεν προσπαθεί να γίνει αποδεκτό και αρεστό σε όλους γιατί ενστικτωδώς διαισθάνεται ότι αυτό είναι αδύνατον. Επιλέγει καταρχήν να είναι εντάξει με τον εαυτό του και τις αρχές του. Αυτό ίσως προκαλέσει σκεπτικισμό σε ορισμένους ενήλικες που έχουν συνηθίσει να ελέγχουν και να κατευθύνουν τα άτομα μικρότερης ηλικίας (π.χ παππούδες και γιαγιάδες). Θα βοηθήσουμε το παιδί μας να αισθάνεται ευχαριστημένο και ισορροπημένο το ίδιο, χωρίς να βλάπτει τους άλλους. Πρώτα να κοιτάζει τη δική του υγιή εξέλιξη και μετά την αποδοχή του από τους άλλους.
Από το βιβλίο «Μαμά κόψε το κήρυγμα(κι εσύ μπαμπά επίσης)» Α΄τόμος, Θέλουμε "καλά" ή "σωστά" παιδιά; Εκδ. Καλέντης
