Με κουράζει η νοοτροπία του Έλληνα που κάνει αυτό που θέλει γιατί είναι αντιδραστικό στοιχείο, που παρακολουθεί τα γεγονότα και παραμένει αμέτοχος, που θα με δείξει με το δάχτυλο γιατί έκανα κάτι το οποίο δεν του ταιριάζει, αλλά αν εγώ τολμήσω να τον στήσω στον τοίχο, είναι πολύ πιθανό να «φάω» και χαστούκι.
Με ενοχλεί που μια κυβέρνηση πρέπει να πει «Μένουμε σπίτι» πάνω από 10 φορές, αλλά εμείς ούτε λόγος για συμμόρφωση. Δε μου αρέσει που δεν μπορούμε να είμαστε συνεπείς. Αναγκαζόμαστε να αυτοπεριοριστούμε - άκουσον άκουσον - μέσα στο σπίτι μας, που έχει αναπαυτικούς καναπέδες, κρεβάτι, μαξιλάρια και κουζίνα. Άλλοι πριν από μερικές δεκαετίες εξορίζονταν σε ένα νησί, στη Σπιναλόγκα. Μακριά από το σπίτι τους, μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους, χωρίς κάποιο ουσιαστικό μέσο επικοινωνίας. Εν έτει 2020, εμείς δεν μπορούμε να κάτσουμε στην άνεση του σπιτιού μας, όπου έχουμε και internet;
Με τρομάζει η υποκρισία μας. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μάς έχουν κάνει να θέλουμε μόνο να φαινόμαστε: Να φαινόμαστε πιο καλοί, πιο όμορφοι, πιο αδύνατοι, πιο ευαισθητοποιημένοι. Βλέπω ανθρώπους τη μία μέρα να ανεβάζουν στο Instagram τα εξής λόγια: «Μένουμε μέσα στο σπίτι μόνοι μας, όχι με παρέα. Μόνοι μας για να μη μεταδώσουμε τον κορωνοϊό». Την επόμενη ημέρα, που παρεμπιπτόντως ήταν και ηλιόλουστη, σαν... καλοκαίρι, το ίδιο άτομο ανέβασε φωτογραφία από παραλία, φορώντας μάσκα και φυσικά... με παρέα.
Α... μην ξεχάσω και τις εικόνες που δημοσιεύτηκαν από την παραλιακή της Θεσσαλονίκης την Τρίτη 17 Μαρτίου. Ο δρόμος γεμάτος από κόσμο, μικροί και μεγάλοι απολάμβαναν τη βόλτα τους εκμεταλλευόμενοι τον καλό καιρό. Σαν να μην έχει «μαλλιάσει» η γλώσσα μας να λέμε ότι είναι απαραίτητο να μένουμε στο σπίτι αυτές τις μέρες. Σαν να μην ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά για κρούσματα κορωνοϊού στην Ελλάδα. Σαν να μην έχουν κλείσει ένα σορό καταστήματα. Σαν να μην εξυπηρετούνται πλέον οι πολίτες από τα παραθυράκια των φαρμακείων.
Προσπαθώ να θυμηθώ τι σκεφτόμουν όταν άκουσα πρώτη φορά για τον Covid-19 στην Κίνα. Έλεγα ότι δε θα έρθει στην Ελλάδα. Όταν επιβεβαιώθηκαν κρούσματα την Ιταλία, θορυβήθηκα αλλά είπα «εντάξει, θα το προλάβουν και δε θα έρθει στην Ελλάδα». Ήρθε στην Ελλάδα και η κυβέρνηση πήρε μέτρα, τα οποία εμείς δεν τηρούμε γιατί έτσι γουστάρουμε, γιατί δε θα συμβεί σε εμάς... Έτσι;
Δε θέλω να κινδυνολογήσω με αυτό το άρθρο.
Θέλω να εφιστήσω την προσοχή όλων εσάς. Τα προληπτικά μέτρα τα παίρνουμε για να μην έρθουν τα χειρότερα. Όταν όμως έρθουν τα χειρότερα, είναι αργά για πρόληψη. Νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι κάθε φορά που βλέπω στα social media εικόνες από... ανέμελες βόλτες επί ημερών κορωνοϊού.
Θέλω να υπακούσουμε στις νέες συνθήκες για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας σε λίγο καιρό κανονικά, με όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα.
Θέλω να βάλεις λογική στον συλλογισμό σου. Μην το παίρνεις αψήφιστα. Ακολούθησε αυτά που συνιστούν οι ειδικοί. Τι θα σου κοστίσει; 10 ευρώ παραπάνω στο Netflix;
