Του ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΛΤΙΝΟΥ
Το τελευταίο διάστημα έχουμε βομβαρδιστεί με πληροφορίες, ρεπορτάζ, δηλώσεις, συνεντεύξεις και αναλύσεις για την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ».
Στην πραγματικότητα και με περισσή φροντίδα των κομμάτων που συγκροτούν την τρικομματική κυβέρνηση, δεν ασχολούμαστε με τη «λίστα» αλλά με μια πτυχή, όχι την πιο σημαντική της όλης υπόθεσης.
Πολλοί ήταν αυτοί που φρόντισαν να ασχολούμαστε με τη διαγραφή από τη «λίστα» των ονομάτων τριών συγγενών του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αφήνοντας στο περιθώριο την ίδια τη «λίστα» αλλά και ένα πολύ σημαντικό θέμα, την πρώτη δικογραφία που εστάλη στη Βουλή τον Νοέμβριο και με την οποία δεν ασχολείται κανένας.
Όσοι, πάντως, φρόντισαν να προωθήσουν και να προβάλουν το δευτερεύον αντί το πρωτεύον, είναι έκθετοι ενώπιον της κοινής γνώμης και, ίσως και της Δικαιοσύνης.
Το "i-R" επαναφέρει στο προσκήνιο το μείζον αυτό θέμα για το οποίο, δυστυχώς, υπόλογοι είναι οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης.
Αλλά ας δούμε ποιο είναι το πρωτεύον θέμα της υπόθεσης που αποκρύπτουν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί με τη συνεργασία όλων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και δεν γίνεται λόγος γι αυτό.
Στις 26 Νοεμβρίου 2012 εστάλη στη Βουλή, από τον αντι-εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νίκο Παντελή η πρώτη δικογραφία των δύο οικονομικών εισαγγελέων Πεπόνη και Μουζακίτη, με διαβιβαστικό του κ. Παντελή. Στη δικογραφία περιλαμβάνονται και οι καταθέσεις των Ευάγγελου Βενιζέλου και Γιώργου Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι κατέθεσαν με πλήρη μυστικότητα το σαββατοκύριακο 6-7 Οκτωβρίου 2012.
Στο διαβιβαστικό του ο κ. Πατέλης υιοθετούσε την πρόταση των οικονομικών εισαγγελέων και ζητούσε τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών των μελών της τότε κυβέρνησης, που παρέλαβαν και χειρίστηκαν τη «λίστα», δηλαδή των Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου (χωρίς να τους κατονομάζει, απλά τους φωτογράφιζε) όχι, βέβαια, για την αλλοίωση της «λίστας» (αυτή προέκυψε αργότερα) αλλά για την μη έρευνα, με αποτέλεσμα να υπάρξει ζημιά του δημοσίου.
Η νέα δικογραφία των οικονομικών εισαγγελέων, που εστάλη πρόσφατα στη Βουλή, χαρακτηρίζεται συμπληρωματική της προηγούμενης που αφορά στην κύρια υπόθεση.
Τα τρία κόμματα που κατέθεσαν την πρόταση για την σύσταση προανακριτικής Επιτροπής για τον Παπακωνσταντίνου με κατηγορίες για την αλλοίωση της «λίστας Λαγκάρντ», αγνόησαν επιδεικτικά και αδίστακτα την πρώτη δικογραφία που ζητούσε διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών και του Ευάγγελου Βενιζέλου, όχι για την αλλοίωση της «λίστας» αλλά για το πρωτεύον θέμα της απώλειας εσόδων.
Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί αγνόησαν, ως μη όφειλαν, τη βασική δικογραφία και επέλεξαν τη συμπληρωματική, ενεργώντας, στην ουσία, ως προανακριτική Επιτροπή και αποφασίζοντας εκείνοι, αντί της Βουλής, αποφασίζοντας να απαλλάξουν πάσης ευθύνης των Ευάγγελο Βενιζέλο και να παραπέμψουν μόνο τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου,
Οι τρεις αρχηγοί ενήργησαν, προφανώς, πέραν των αρμοδιοτήτων τους. Η αρμοδιότητα να λάβει απόφαση για το αν θα συσταθεί προανακριτική Επιτροπή, για ποιο θέμα και ποιοι θα παραπεμφθούν, ανήκει αποκλειστικά στη Βουλή και δη στην Ολομέλειά της. Κανένας, πέραν αυτής δεν έχει δικαίωμα και αρμοδιότητα να αποφασίζει επί δικογραφίας που αποστέλλεται από τη Δικαιοσύνη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε ωμή παρέμβαση των τριών αρχηγών στο έργο της Βουλής και, κατ΄ επέκταση, της Δικαιοσύνης.
Πρόκειται για πολιτικό σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων, το οποίο πλήττει βάναυσα το κύρος και το θεσμό του Κοινοβουλίου και την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και για το οποίο είναι υπόλογοι οι τρεις αρχηγοί. Και είναι απορίας άξιο τι θα πει ο Αντώνης Σαμαράς στη Γερμανία κατά τη συνάντησή του με τη Μέρκελ και σε όσους άλλους με τους οποίους θα συζητήσει την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ», που είναι αυστηροί σε θέματα κάθαρσης. Και πως θα πείσει ότι με τέτοιες παρεμβάσεις προωθείται η κάθαρση και ότι η Ελλάδα, με αυτό τον τρόπο είναι μια αξιόπιστη χώρα.
Το ερώτημα είναι γιατί οι τρεις αρχηγοί προέβησαν σε μια τέτοια ενέργεια. Το ελαφρυντικό της άγνοιας μπορεί να καταλογιστεί στον κ. Σαμαρά αλλά όχι και στον κ. Κουβέλη. Όσο για τον κ. Βενιζέλο, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι προφανές ότι ωφελείται από μια τέτοια μεθόδευση. Αλλά οι άλλοι, γιατί συνέπραξαν; Τι κρύβεται πίσω από τη συμφωνία των τριών αρχηγών, το οποίο επέδρασε ως καταλύτης για να προχωρήσουν σε ουσιαστική ακύρωση της Βουλής; Μένει να αποδειχτεί.
Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που πρωτοστατεί για την παραπομπή και του Βενιζέλου, παρότι διαθέτει πληθώρα καλών νομικών, δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και για τους βουλευτές όλων των κομμάτων. Κανένας δεν κατέθεσε, έστω, μια ερώτηση.
Υπάρχουν, πάντως και τα ΜΜΕ, τα οποία κινούνται μεταξύ άγνοιας και σκοπιμότητας, τα οποία επίσης αγνόησαν το θέμα. Ίσως οι ιδιοκτήτες κάποιων από αυτά να είναι ευγνώμονες για το δάνειο που πήρε πρόσφατα το Μέγκα και γι αυτό δεν ασχολήθηκαν με το θέμα.
