Τα τρία τουρκικά ορόσημα κι ο Ερντογάν: 2023 - 2053 - 2071 - Μέρος Γ'

Απόψεις
Τα τρία τουρκικά ορόσημα κι ο Ερντογάν: 2023 - 2053 - 2071 - Μέρος Γ'

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το κείμενο υπογράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης, απόφοιτος Σ. Σχολής Ευελπίδων, Απόφοιτος ΕΚΠΑ, Υποψήφιος Διδάκτορας Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ

Στα δύο πρώτα μέρη του αφιερώματος για τα 3 τουρκικά ορόσημα και τον Ερντογάν, προσπαθήσαμε να αποδείξουμε ότι η Τουρκία υλοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (σε πρώτη φάση) με τον Νταγίπ Ερντογάν εν παραλλήλω να προσπαθεί να καταγραφεί στην ιστορία του τουρκικού έθνους ως ο συνεχιστής του Μωάμεθ του Πορθητού. Οι κινήσεις της στη Λιβύη και η βαρύτητα που έδωσε στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία, είναι αποδείξεις για το οτι οι τουρκικές κινήσεις στην γεωπολιτική σκακιέρα, ΔΕΝ λαμβάνουν χώρα μόνο για εσωτερική κατανάλωση, αλλά για κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Η Τουρκία, ποτέ δεν θα λάμβανε το ρίσκο να διαρρήξει τις στρατηγικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ (με την αγορά των S-400, την προσέγγιση με την Ρωσία και την Κίνα, την γιγάντια επιχείρηση στη Λιβύη) για λόγους καθαρά και μόνο επηρεασμού της κοινής γνώμης.

Το Ελληνο-ισραηλινό κρηπίδωμα:

Παρατηρώντας τον χάρτη που ακολουθεί, γίνεται εύκολα κατανοητό πως η επέκταση της Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προς Ανατολάς και Νοτίως σκοντάφτει στο Ελληνο-ισραηλινό κρηπίδωμα.

Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ υλοποιούν τον οριζόντιο  Αγγλοσαξονικό Άξονα επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ Ελλάδα – Αίγυπτος τον κάθετο, με το σημείο τομής τους να βρίσκεται στην περιοχή Κρήτης – Καρπάθου – Καστελλορίζου.  

Μάλιστα, τα δυο Ελληνικά κράτη και το Ισραήλ είναι τα μόνα μη μουσουλμανικά κράτη της περιοχής. Το πρόβλημα για την Τουρκία είναι πως αθροιστικά, η σκληρή ισχύς των κρατών αυτών είναι πολλαπλάσια της δικής της. Κατά συνέπεια, ο μόνος τρόπος εξάλειψης του κρηπιδώματος είναι πρώτα να χτυπηθεί ο πιο αδύναμος παράγοντας (Κύπρος 1974,2004), έπειτα ο αμέσως πιο αδύναμος (Ελλάδα) και στο τέλος αφού ο δυνατότερος κρίκος στραγγαλίζονταν γεωπολιτικά μέσω μιας γεωστρατηγικής περικύκλωσης, σε συνδυασμό με την χρησιμοποίηση της Χαμάς και άλλων εξτρεμιστικών οργανώσεων που θα δημιουργούσαν εσωτερικές αναταραχές, να εξαλείφονταν και αυτός.

Συνεπώς, η Τουρκία φρόντισε να προσεγγίσει φιλικά το Ισραήλ, προκειμένου πρώτα να «τελειώσει τη δουλειά» με τον Ελληνισμό.

Η σχέση με το Ισραήλ, ήταν μια λυκοφιλία από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία έβλεπε το Ισραήλ ως έναν σύμμαχο από τον οποίο θα κερδίσει πολλά στο κομμάτι της εκπαίδευσης των ενόπλων δυνάμεών της (και ειδικά της αεροπορίας) καθώς και στο κομμάτι της τεχνολογίας (εκσυγχρονισμός Μ-60, F-4, αγορά Popeye, Harop/Harpy). Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προμήθεια των UAV HERON (μετά την άρνηση των ΗΠΑ να εγκρίνουν την πώληση Reaper) εν έτη 2008 στα οποία επέμεναν να τοποθετήσουν συστήματα τουρκικής κατασκευής γεγονός που οδήγησε σε μεγάλες διαφωνίες, καθώς οι Ισραηλινοί αρνούνταν να παραδώσουν το know how.

Για τον Ερντογάν όμως, η απελευθέρωση της Κουντούς (Ιερουσαλήμ) από τους απίστους, είναι κάτι το οποίο θα τον καθιστούσε ισότιμο με τον Σαλαντίν. Ένας Ερντογάν που θα κατέχει την ΑγιαΣοφιά (ισότιμος του Μωάμεθ) και την Ιερουσαλήμ (ισότιμος του Σαλαντίν), ναι, θα μπορεί να ονομάζεται ηγέτης των Μουσουλμάνων, καθώς θα είναι αυτός που «πάτησε» τους άπιστους (Χριστιανούς και Εβραίους).

Το πρόβλημα που ονομάζεται Έλληνες:

Για τον εκάστοτε Τούρκο Πρόεδρο, το μεγαλύτερο πρόβλημα για την εκπλήρωση του εθνικού όρκου και την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ακούει στο όνομα «Έλληνες».

Οι Έλληνες μετά την Εθνεγερσία του 1821, τους νικηφόρους Βαλκανικούς Απελευθερωτικούς πολέμους (1912 – 1913) και κυρίως μετά την επιστροφή των Δωδεκανήσων στον Εθνικό κορμό (1948), έχουν κατορθώσει να διατηρούν εδάφη από την Αδριατική ως την Μέση Ανατολή (Κύπρος) και να αποτελούν το φυσικό συμπαγές αμυντικό κρηπίδωμα εναντίον της βούλησης της Τουρκίας για επανεπέκταση στην Μεσόγειο και την Ευρώπη.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα επανασύστασης της αυτοκρατορίας, αν οι τούρκοι δεν κατορθώσουν να δορυφοροποιήσουν τον Ελληνισμό, αν δηλαδή δεν ακυρώσουν τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Βέβαια, το εγχείρημα αυτό δεν είναι κάτι εύκολο, διότι το «ματς» Ελλάδα – Τουρκία δεν είναι ένας αγώνας σκληρής ισχύος. Αν ήταν μόνο αυτό, ίσως τα πράγματα να ήταν διαχειρίσιμα για την Τουρκία. Όμως, είναι μια αντιπαράθεση δυο κοσμοθεωριών η οποία ιχνηλατείται ως το 490 π.Χ, όπου για πρώτη φορά, οι αυτόνομες Ελληνικές Πόλεις – Κράτη, αναγκάστηκαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα από την Ασία, στην παραλία του Μαραθώνα.

Από το σημείο εκείνο και μετά, ο Ελληνισμός εν συνόλω απέκτησε συγκεκριμένο ρόλο στο Παγκόσμιο στερέωμα ως ο κυματοθραύστης των τσουναμιών απ’ την Ασία.

Εν αντιθέσει με τους Τούρκους, το Ελληνικό Έθνος γεννήθηκε και ανδρώθηκε στον χώρο αυτό. Και μάλιστα η παρουσία του στην περιοχή είναι παρουσία σταθερή. Οι Έλληνες ΔΕΝ ήταν ποτέ νομαδικό φύλλο. Παρά τους δύο μεγάλους αποικισμούς τον 10ο και τον 8ο π.Χ αιώνα, το κέντρο του Ελληνισμού παρέμεινε ο χώρος πέριξ του Αιγαίου. Η εξακτίνωση επί Αλεξάνδρου του Μεγάλου, ποτέ δεν μετέφερε το κέντρο βάρους, αλλά μεταλαμπάδευσε τον Ελληνικό πολιτισμό καθιστώντας ένα πολύ μεγάλο μέρος του τότε γνωστού κόσμου κοινωνό και συμμέτοχο αυτού.

Οι Τούρκοι από την άλλη, φύση νομαδικός και άρπαγας λαός, παρουσιάζουν μεγάλο πολιτισμικό έλλειμα έναντι κυρίως των Ελλήνων.

https://youtu.be/Tq4dJyOcexI

Οι προσπάθειες του Νταγίπ Ερντογάν να καλυφθεί το πολιτισμικό έλλειμα του τουρκικσμού έναντι του Ελληνισμού, καταλήγουν σε κιτς βίντεο όπως το πιο πάνω.

Εϊναι ξεκάθαρος ο στόχος ωστε ο Ερντογάν ως προσωπικότητα να καταστεί ως η γέφυρα μεταξύ παλαιάς και νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Φυσικά ο Κεμάλ δεν εμφανίζεται πουθενά στο βίντεο.

Η σύνδεση των εγχώριων εξοπλιστικών με την Οθωμανική ιστορία και τη Mavi Vatan είναι εμφανής.

Κάποιος να τους ενημερώσει πως ο Μπαρμπαρός και τα αδέλφια του είχαν Ελληνικές ρίζες, και ότι η φράση Γαλάζια Πατρίδα παραπέμπει στην Ελλάδα.

Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου:

Θα αναρωτηθεί λοιπόν κάποιος.  Εφόσον η Τουρκία υλοποιεί σχέδιο εκατονταετίας με Στρατηγικούς Στόχους μετατροπής της σε μια εκ των δυο υπερδυνάμεων του πλανήτη, με ποιον τρόπο δύναται ο Ελληνισμός να την αντιμετωπίσει;

 Πράγματι, η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες. Και δυστυχώς δεν είχε εξευρεθεί έως πριν λίγα χρόνια.

Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της Τουρκίας είναι η ανάληψη από την μεριά των Ελλήνων ενός νέου παγκόσμιου ρόλου στην περιοχή.…

 Για να μπορέσει όμως ο Ελληνισμός να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο, θα πρέπει να ικανοποιεί ορισμένες προϋποθέσεις όπως:

  • η διατήρηση μεγάλης Σκληρής Ισχύος,
  • η διατήρηση Συμμαχιών με δεσμούς που δύσκολα σπάζουν,
  • η διατήρηση ισχυρού administration,
  • διατήρηση ισχυρής οικονομίας

Στο σημείο αυτό όμως, υπεισέρχονται οι σύγχρονοι κανόνες marketing. Ο πιο σημαντικός κανόνας για την επιτυχία ενός brand name τι αναφέρει; Αναφέρει πως η αντικειμενική αξία ενός brand name θα πρέπει να είναι ίδια με την αντιληπτή του αξία. Με λίγα λόγια, δεν αρκεί μόνο να έχεις μεγάλη ισχύ, αλλά θα πρέπει να την προβάλεις, θα πρέπει να πείσεις τους άλλους ότι την διαθέτεις. Και εκεί είναι που ο Ελληνισμός ηττάται κατά κράτος από τους γείτονες. Διότι, σε τελική ανάλυση ποτέ η Τουρκία δεν διέθετε μεγαλύτερη σκληρή ισχύ, αλλά πάντοτε κατάφερνε να πείσει τους άλλους ότι διαθέτει την ισχύ να αναλάβει έναν παγκόσμιο ρόλο και τελικώς τον αναλάμβανε. Και αυτό την καθιστούσε παράγοντα.

Έχοντας τα προαναφερθέντα κατά νου, θεωρούμε ότι θα βοηθούσε τον αναγνώστη, μια ανασκόπηση των τριάντα (30) σημαντικότερων γεγονότων της Ελληνοτουρκικής διελκυστίνδας των τελευταίων είκοσι ετών, σε συνάρτηση πάντοτε με την εικόνα που οι Ελληνικές ηγεσίες έβγαζαν προς τα έξω.

Τα 30 σημαντικότερα γεγονότα της Ελληνοτουρκικής διελκυστίνδας από το 2003 – 2020:

          Ο Ερντογάν ανέλαβε την πρωθυπουργία    στις 14 Μαρτίου 2003 – 28 Αυγούστου 2014, ενώ από τις 28 Αυγ 2014 ως σήμερα είναι Πρόεδρος της Τουρκίας. Σε αυτά τα δεκαεννέα (19) έτη συμπορεύθηκε με εννέα (9) Έλλαδίτες Πρωθυπουργούς και τρεις (3) Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

          Η εικοσαετία αυτή, μπορεί να χωριστεί σε τέσσερεις  υποπεριόδους:

2003 – 2010 (ανάληψη πρωθ. Από Ερντογάν – ελλ. μνημόνιο),

2010 – 2016 (ελλ. μνημόνιο – πραξικόπημα στην Τουρκία),

2016 – 2020 (πραξικόπημα – Έβρος),

2020 - σήμερα.

Ας περάσουμε όμως στα γεγονότα:

  1. Στις 17 Φεβρουάριου 2003, Κύπρος και Αίγυπτος υπέγραψαν συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ τους με την μέθοδο της μέσης γραμμής (!!!). Για υπογραφή, ώστε η συμφωνία να είναι τριπλή, κλήθηκε και η Ελλάδα η οποία όμως μέσω του Υπουργού Εξωτερικών της Γ. Παπανδρέου, διεμήνυσε πως δεν επιθυμεί την υπογραφή ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Κύπρο για να μην προκαλέσει την Τουρκία (!!!).

Να υπενθυμίσουμε ότι η Κύπρος εκμεταλλεύθηκε την επιτυχία και με έναν αριστοτεχνικό ελιγμό, ανακήρυξε ΑΟΖ με αναδρομική ισχύ (!!!)

  1. Ένα μήνα μετά, ο Ερντογάν αναλαμβάνει την πρωθυπουργία στην Τουρκία και ο Κ. Καραμανλής στην Ελλάδα. Στις 16 Απριλίου του 2003, ο Τάσσος Παπαδόπουλος υπέγραφε στην Αθήνα τη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός πολύ σημαντικό καθώς την περίοδο εκείνη ελάμβανε χώρα η παρασκηνιακή (και όχι μόνο) υπερπροσπάθεια Τούρκων, Βρετανών και εγχώριων «φρόνιμων» μπαχαλάκηδων προκειμένου να καταλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Σχεδίου ΑΝΑΝ.

Εν τούτοις οι Έλληνες που απείλησαν με βέτο την είσοδο στην Ε.Ε των υπολοίπων εννέα χωρών, αν δεν εισέρχονταν και η Κυπριακή Δημοκρατία, δέχθηκαν να θυσιάσουν ως άλλη Ιφιγένεια το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου ως γεωπολιτικό αντάλλαγμα.

  1. Στις 24 Απριλίου του 2004, ο Ελληνισμός είπε το τελευταίο του μεγάλο ΟΧΙ, ως απάντηση στο κατάπτυστο Σχέδιο ΑΝΑΝ. Είχε προηγηθεί το ιστορικό διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου την Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου, και η φράση που αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας « Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο και δεν θα παραδώσω κοινότητα …».

(https://youtu.be/KkPSbWfRDGw)

Παρόλα αυτά, ο Ελληνισμός δεν κατόρθωσε ποτέ να κεφαλαιοποιήσει την τεράστια αυτή επιτυχία και να επανατοποθετήσει το κυπριακό ενώπιων της διεθνούς κοινότητος ως ζήτημα κατοχής και εισβολής, και συνέχισε τις συνομιλίες με την παράνομη κατοχική «ηγεσία», υποβαθμίζοντας την υπόστασή της από Κυπριακή Δημοκρατία σε ελληνοκυπριακή κοινότητα.

  1. Την 1η Μαΐου, μια εβδομάδα μετά (τυχαίο;) η Κυπριακή Δημοκρατία εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ενιαίο κράτος με ταυτόχρονη παύση ισχύος του κοινοτικού κεκτημένου στα κατεχόμενα, έως ότου λυθεί το Κυπριακό.

Είμαστε σίγουροι πως εκείνο το βράδυ η ηγεσία της Τουρκίας ήπιε πολλά παυσίπονα.

Παρόλα αυτά, και ενώ η κυπριακή ηγεσία θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ώστε να εφελκύσει τους τουρκοκύπριους (που πλέον είναι μειοψηφία στα κατεχόμενα), προχώρησε σε διάνοιξη περισσοτέρων οδοφραγμάτων με αποτέλεσμα την ασταμάτητη οικονομική αιμορραγία προς τους παράνομους των κατεχομένων. Με λίγα λόγια, πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από τα ίδια τους τα σπίτια, καταδέχονταν να επιδείξουν διαβατήριο στο οδοφράγματα και να αιμοδοτούν με σκληρό €, τους καταπατητές των περιουσιών τους.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε πως η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία όμως υπέγραψε ΑΟΖ με την Αίγυπτο (ένα κράτος κλειδί για την Τουρκία)  και εισήλθε ολόκληρη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την οποία η Τουρκία συζητούσε τις ενταξιακές της λεπτομέρειες.

  1. Την περίοδο εκείνη η Τουρκική επιθετικότητα σημείωσε απότομη κλιμάκωση στον αεροναυτικό χώρο του Αιγαίου, με αποκορύφωμα την δολοφονία του Σμηναγού Ηλιάκη (23 Μαΐου 2005). Το γεγονός αυτό ήταν κομβικό, διότι εν αντιθέσει με τα προηγούμενα περιστατικά με πτώσεις αεροσκαφών, όπου πάντοτε οι διασωθέντες αεροπόροι περισυλλέγονταν από Ελληνικά μέσα ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΝ από Ελληνικά πληρώματα σε αεροδρόμια της Τουρκίας, στο συγκεκριμένο, τον διασωθέντα τούρκο τον παρέλαβε τουρκικό ελικόπτερο. Από το περιστατικό εκείνο και έπειτα, άλλαξε και ο τρόπος αναχαίτισης των τουρκικών εισερχόμενων καθώς δόθηκε εντολή για air policing και όχι «να τους πετάμε έξω απ’ το σπίτι μας»
  2. Ωστόσο, η τότε Ελλαδική Κυβέρνηση προχωρούσε σε συζητήσεις για οριοθέτηση ΑΟΖ με Αλβανία και Λιβύη, δείχνοντας ότι ενδιαφέρεται για το ζήτημα. Με τον ίδιο τρόπο κινούνταν και η κυπριακή κυβέρνηση του Δ. Χριστόφια πλέον, η οποία μάλιστα την 17η Ιανουαρίου του 2007 με έναν πολύ καταδρομικό τρόπο, κατόρθωσε να συμφωνήσει ΑΟΖ με το Λίβανο. Η Τουρκία έδρασε υπογείως και κατόρθωσε να πετύχει μέσω της επιρροής της στην Χεζμπολάχ, η συμφωνία να ΜΗΝ κυρωθεί από το λιβανέζικο κοινοβούλιο (από την Κυπριακή βουλή επικυρώθηκε).

Η κυπριακή ηγεσία δεν απαίτησε ποτέ από τον Λίβανο να τιμήσει την υπογραφή του, παρά το γεγονός πως παραδοσιακά το νησί αποτελούσε την πύλη προς τη ευρωπαϊκή αγορά για πολύ μεγάλο αριθμό λιβανέζικων εταιρειών.

  1. Το ίδιο κατόρθωσε να επιτύχει η Τουρκία και με την Συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας το 2009. Ούτε η Ελλαδική ηγεσία απαίτησε από την Αλβανία να τιμήσει την υπογραφή της ή τουλάχιστον να διαχωρίσει τα θέματα των Ελλήνων της Β. Ηπείρου (η συμφωνία που είχε υπογραφεί ήταν συμφωνία πακέτο) ή να πιέσει σταματώντας την εκροή σκληρού € προς την Αλβανία από τους Αλβανούς που εργάζονταν στην Ελλάδα ή πιέζοντας μέσω της εισόδου στο ΝΑΤΟ της δεύτερης.
  2. Το παράδοξο πάντως είναι πως την τετραετία 2005 – 2009 η Τουρκία έβλεπε τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να εξοπλίζονται με οπλικά συστήματα που πραγματικά έκαναν την διαφορά (F-16 BL.52+Adv, Erieye, Mirage 200-5, Scalp, Υποβρύχια Type 214, Super Vita κ.α) γεγονός που σε συνδυασμό με τις κινήσεις και των δύο Ελληνικών κρατών στο κομμάτι των ΑΟΖ, δημιουργούσε ένα πραγματικά εφιαλτικό σενάριο για τα Νέο-Οθωμανικά σχέδια.

Ωστόσο τα μηνύματα που εκπέμπονταν από τις Ελληνικές Ηγεσίες ήταν εντελώς διαφορετικά. Ήταν κατευναστικά.

  1. Και φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2009 που γίνεται η αφορμή (η αιτία βρίσκονταν σε κάποιους αγωγούς για να μην λέμε ονόματα και σε κάποιες ονομασίες ψευδοκρατών, εδώ και αν είναι να μην λέμε ονόματα)  αλλαγής της Κυβέρνησης και της ανάληψης της εξουσίας από τον Γιωργάκη Παπανδρέου με υπουργό εξωτερικών τον εαυτό του. Ο Ελληνισμός ξεκινούσε ένα ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα με καπετάνιους το δίδυμο Παπανδρέου – Χριστόφια

Ο γράφων δεν θα ξεχάσει ποτέ, το περιστατικό στο στρατόπεδο των Καταδρομών στο Σταυροβούνι στον επίσημο εορτασμό του Πάσχα του 2009, κατά τον οποίο ο πρ. Χριστόφιας ευχήθηκε: «οι Έλληνες από εδώ και στο εξής να έρχονται στην Κύπρο μόνο για διακοπές» για να λάβει βέβαια την απάντηση από τον Ταξίαρχο που του επέδωσε ως αναμνηστικό το μαχαιρίδιο των Commando, λέγοντάς του « σας εγχειρίζω το μαχαιρίδιο των commando για να θυμάστε πως ό,τι δεν λύνεται, κόβεται».

Και άλλα πολλά τέτοια, όπως για παράδειγμα που η κυβέρνηση Χριστόφια φρόντισε να αφαιρεθούν οι Γαλανόλευκες από τις δημόσιες υπηρεσίες και την προσπάθεια αποκοπής «του ομφάλιου λώρου» απ΄ την Ελλάδα (έτσι είπαν).

Φυσικά δεν αντιλαμβάνονταν (ή και να αντιλαμβάνονταν, δεν τους ενδιέφερε πως είχε φτάσει ο καιρός να αφήσουν πίσω τις μνήμες από το πραξικόπημα και το διχασμό), πως η συντήρηση αυτού του κλίματος υποδαυλίζονταν από βρετανούς και τούρκους οι οποίοι ήθελαν τον Ελληνισμό διχασμένο και τον άξονα Αθήνας – Λευκωσίας κατατμημένο.

Από την άλλη μεριά, το δίδυμο Παπανδρέου – Παπανδρέου (ΠΘ – ΥΠΕΞ) έτριβε τα χέρια του αφού αυτή η αποκοπή του ομφάλιου έδινε το άλλοθι στην Ελλαδική Κυβέρνηση να χρησιμοποιεί πιο άνετα την φράση ότι « Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται». Για την Ελλαδική Κυβέρνηση η φράση αυτή ήταν το εργαλείο που της αφαιρούσε τον « μπελά» του κυπριακού.

Ο Ερντογάν παρακολουθεί και πιστεύει ότι οι προσευχές του εισακούστηκαν καθώς το κρηπίδωμα (Ελληνισμός) ασχολούνταν με τα ζεϊμπέκικα και τις συγκλίσεις (Χριστόφια – Ταλάτ).

  1. Στις 23 Απριλίου του 2010, από εκεί που χτυπάει η καρδιά του Ελληνισμού (Καστελλόριζο) ο Ελλαδίτης ΠΘ ανακοινώνει πως η Ελλάδα θα πρέπει να ενταχθεί σε μηχανισμό στήριξης.
  2. Η Τουρκία, βλέποντας την κατάσταση που επικρατούσε στον Ελληνισμό, αισθάνθηκε έτοιμη να κάνει την κίνησή της στο μέτωπο του Ισραήλ.

                    Στις 31 Μαΐου του 2010, αποφασίζει να αποδείξει εμπράκτως  στους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Μ. Ανατολής πως δεν διστάζει να τα βάλει ακόμη και με το αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ, προκειμένου να υποστηρίξει τους αδελφούς της. Δυστυχώς όμως, τα γεγονότα δεν εξελίχθηκαν όπως τα σχεδίαζε καθώς μάλλον της διέφυγε πως στο Ισραήλ δεν είναι καλοί στα ζεϊμπέκικα και την πράσινη ανάπτυξη, ούτε στις συγκλίσεις.

https://youtu.be/f8jHYG1MDEY

          Το περιστατικό με το πλοίο Mavi Marmara ήταν κομβικό για τις Τουρκοΐσραηλινές σχέσεις και δημιούργησε αντίδραση.

  1. Στις 17 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους, Κύπρος και Ισραήλ υπέγραψαν συμφωνία ΑΟΖ (κάτι που η Κύπρος προσπαθούσε επί τριετίας χωρίς αποτέλεσμα ) με τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Παράλληλα το Ισραήλ προσπάθησε να δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας με την Ελλάδα, καθώς αφού δεν μπορούσε πλέον να υπολογίζει την Τουρκία ως τον σύμμαχο που θα του προσέδιδε το Στρατηγικό Βάθος που του λείπει, αναγκαστικά στράφηκε στους Έλληνες.
  2. Στα καθ’ ημάς, η Ελλάδα εισέρχονταν όλο και πιο βαθιά στην οικονομική δίνη και την εσωτερική αστάθεια με αποκορύφωμα την ταυτόχρονη αποστρατεία των Αρχηγών των τριών κλάδων των ενόπλων δυνάμεων από τον πολύ Μπεγλίτη, ο οποίος κατηγόρησε τις Ένοπλες Δυνάμεις πως ετοίμαζαν πραξικόπημα. Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν πως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός περιφέρονταν εις τας Βρυξέλας και συκοφαντούσε την Ηγεσία των Ε.Δ στους Ευρωπαίους Ηγέτες. Το απόλυτο ρεζίλεμα της Πατρίδας.

Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως από το 2010 έλαβε χώρα η έναρξη προβολής τουρκικών σειρών στην Ελλάδα (θυμάστε τον χάρτη που δημοσιεύσαμε στο ά μέρος;). Είχαν γίνει και κάποιες προβολές το 2005 , οι οποίες όμως διακόπηκαν.

ALPHA TV

2011 - Μενεξέ (Μenekse ile Halil) Ολοκληρώθηκε

2011 - Το αγιάζι του έρωτα (Aci hayat) Ολοκληρώθηκε

ANT1

2010 - Χίλιες και μια νύχτες (Binbir gece) Ολοκληρώθηκε

2010 - Ασημένια φεγγάρια(Gumus) Ολοκληρώθηκε

2010 - Κισμέτ (Dudaktan calbe) Ολοκληρώθηκε

2011 - Εζέλ (Εzel) Ολοκληρώθηκε

2011 - Πειρασμός (Αsk-i-memnu) Ολοκληρώθηκε

MEGA Channel 

2011 - Έρωτας & τιμωρία (Αsk ve ceza) Ολοκληρώθηκε

         

Η τουρκική διείσδυση είχε ξεκινήσει και σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και την «πεφωτισμένη ηγεσία» σε Ελλάδα και Κύπρο, εγγυούνταν την επιτυχία….

  1. Στο άλλο άκρο του Ελληνισμού, η χαρακτηριστική ξεροκεφαλιά Χριστόφια οδήγησε στην έκρηξη στο Μαρί (Ιούλιος του 2011) και τη θυσία των 13 Ηρώων, γεγονός που έσπρωξε την Κυπριακή Δημοκρατία στην οικονομική κρίση από την οποία δεν κατάφερε να συνέλθει παρά μόνο μετά από πολλά χρόνια.
  2. Τον Ιούνιο του 2012, στην Ελλάδα την Πρωθυπουργία ανέλαβε ο Α. Σαμαράς, ενώ στην Αίγυπτο ο εκλεκτός του Ερντογάν Μωχάμεντ Μόρσι τέκνο των Αδελφών Μουσουλμάνων. Η τουρκική διπλωματία ξεκίνησε αμέσως έναν έντονο αγώνα ώστε να ακυρωθεί από την Αιγυπτιακή βουλή η υπογραφείσα ΑΟΖ Αιγύπτου – Κύπρου, προσπάθεια που όμως δεν ολοκληρώθηκε, καθώς τον Ιούλιο του 2013 ο Μόρσι ανατράπηκε από τον Στρατάρχη Σίσι.
  3. Στην Ελλάδα ο εμφύλιος διχασμός βαθύς, τα μνημόνια, η λαθρομετανάστευση, η εσωτερική ασφάλεια και η Χρυσή Αυγή, τα θέματα που απασχολούσαν την κοινή γνώμη. Η μπάλα είχε χαθεί, ο Ερντογάν έτριβε τα χέρια του και δεν θα μας κάνει εντύπωση αν μετά από χρόνια μάθουμε ότι ορισμένοι συν-Ευρωπαίοι μας, ελάμβαναν το κάτι τις τους από τον Νταγίπ, προκειμένου να μας θέτουν ασφυκτικούς όρους κυρίως στην Άμυνα. Την περίοδο εκείνη επίσης, ένα μεγάλο μέρος κρίσιμων στρατηγικών εγκαταστάσεων πωλήθηκαν και σε τούρκους επιχειρηματίες. Ωστόσο ξεκίνησαν να λαμβάνουν χώρα οι τριμερείς με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, σημαντικότατα γεγονότα που ωρίμασαν και ευδοκίμησαν πρόσφατα.
  4. Στις 28 Φεβρουαρίου 2013 την Προεδρία της Κυπριακής Προεδρίας ανέλαβε ο νυν πρόεδρος Αναστασιάδης και δυο εβδομάδες αργότερα, συναίνεσε σε μια παγκόσμια αποκλειστικότητα, στο κούρεμα των καταθέσεων, παρά το γεγονός ότι προ της αναχώρησής του για το Eurogroup είχε δηλώσει πως Δεσμεύονταν για μη κούρεμα. Έκτοτε, όποιος στην Κύπρο χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο ρήμα, αντιμετωπίζεται με έντονη δυσπιστία.

https://youtu.be/pybaLq3ftQM

Με τον Ελληνισμό λοιπόν γονατισμένο και με το σύνολο των πόρων του να εμπλέκεται στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές,  πλην κυπριακού όπου εκεί συμμετείχαμε κανονικά και μάλιστα από τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ περάσαμε και σε αυτές του Αναστασιάδη – Έρογλου και απ’ το 2015 και έπειτα Αναστασιάδη - Ακιντζι, αυτοακυρώνοντας το μεγάλο ΟΧΙ του 2004, ο Ερντογάν προσλάμβανε την εικόνα πως η αντιπαράθεση με τους Έλληνες γέρνει προς το μέρος του.

Εδώ να πούμε, ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της προβαλλόμενης εξωτερικής πολιτικής το είχαν αναλάβει οι Αρχιλοχίες στη ΜΕΔΟΥΣΑ και οι Επισμηναγοί στον ΗΝΙΟΧΟ, που όχι απλά μας έβγαζαν ασπροπρόσωπους αλλά δίδασκαν. Και είναι κάτι που δεν έχει φωτιστεί αρκετά.

  1. Τον Σεπτέμβριο του 2015, την ηγεσία στην Ελλάδα ανέλαβε το δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου. Μέρες δόξης. Θα το ρισκάρουμε και δεν συμμαζεύεται. Η εικόνα της Πατρίδας προς εχθρούς και φίλους, αποκαρδιωτική. Ελλάδα και Κύπρος, είχαν καταστεί οι παλιάτσοι της Ευρώπης.
  2. Στις 15 Ιουλίου του 2016, μάθαμε για το πραξικόπημα στην Τουρκία από το οποίο ο Τούρκος Πρόεδρος εξήλθε δυνατότερος και με την «νομιμοποίηση» ανα χείρας ώστε να προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις στο εσωτερικό, ώστε να εκμηδενίσει την απειλή εκ των έσω.

Θα θυμόμαστε άπαντες την αντίδραση της Ελληνικής Ηγεσίας στο περιστατικό με το τουρκικό Blackhawk και τους 7 επιβαίνοντες. Ο Α/ΓΕΕΘΑ μάλιστα πρότεινε να τους στείλουν πακέτο με το ελικόπτερο πίσω το ίδιο βράδυ (!!!). Ο δε Πρωθυπουργός ήθελε να επιστραφούν αμέσως, διότι αν θύμωνε ο Ερντογάν μπορεί να είχαμε πόλεμο. Ο ΥΕΘΑ εκείνη την ημέρα προσπαθούσε να αποφασίσει ποια στολή να φορέσει. Του βατραχανθρώπου ή του αστροναύτη; Μεγαλεία… Μέρες Δόξης….

  1. Στην Κύπρο τα πράγματα κυλούσαν as usual. Συγκλίσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων (!!!). Φτάσαμε στο σημείο, τον Απρίλιο του 2017 μετά από απόφαση τις ολομέλειας τις βουλής των αντιπροσώπων να ψηφιστεί η απαγόρευση τις αναφοράς στα σχολεία του τεράστιου Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950, που έμεινε στην ιστορία ως νόμος Ακιντζί.

https://youtu.be/ZpuNH17o49w

  1. Τον Ιούλιο του 2017, η Συνδιάσκεψη του Κρανς Μοντάνα λαμβάνει χώρα. Ακόμη δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα τα πρακτικά των συναντήσεων τις οποίες κατά κοινή ομολογία φτάσαμε μια ανάσα από τη λύση. Ελλαδική και Κυπριακή πλευρά παρουσιάστηκαν ως υποστηρικτές τις Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας. Την λύση που απέρριψε ο Κυπριακός Ελληνισμός το 2004, την επανέφεραν οι πολιτικοί τις φωστήρες από την πίσω πόρτα.

Μέχρι προσφάτως πάντως, οι τρεις βασικοί συμμετέχοντες από Κυπριακής πλευράς (Αναστασιάδης ως Πρόεδρος, Χριστοδουλίδης ως ΥΠΕΞ και Μαυρογιάννης ως διαπραγματευτής) αναδείκνυαν νέες λεπτομέρειες των συναντήσεων, για τις οποίες οι πολίτες δεν είχαν καμία γνώση.

          Φήμες διέρρευσαν για μεγάλο καυγά μεταξύ Αναστασιάδη – Κοτζιά στο Κρανς Μοντανά. Οι δυο τις έσπευσαν να διαψεύσουν τις κακίες των μέσων ενημέρωσης. Παρακαλούμε παρακολουθείστε ολόκληρο το βίντεο που ακολουθεί και θαυμάστε τη σοβαρότητα που εξέπεμπε η Ηγεσία του Ελληνισμού.

https://www.youtube.com/watch?v=a_Q1x3BcIXk

Αλλά πως τα φέρνει η τύχη καμιά φορά, Χριστοδουλίδης, Μαυρογιάννης και ο διάδοχος του Αναστασιάδη στην ηγεσία του ΔΗΣΥ Νεοφύτου, είναι οι τρεις βασικοί ανθυποφήφιοι για την Προεδρία τις Κυπριακής Δημοκρατίας τις επόμενες εκλογές. «Η τράπουλα είναι σημαδεμένη» τις είπε τις τις ανεξάρτητος υποψήφιος αντίθετος με την ΔΔΟ.

  1. Τον Δεκέμβριο του 2017, ο Νταγίπ επισκέπτεται την Αθήνα, κι εκεί ρίχνει τη βόμβα περί τις ανάγκης να φρεσκάρουμε την Συνθήκη τις Λωζάνης.

Παγωμάρα στο Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός απάντησε αξιοπρεπώς, αλλά η στάση του σώματος του τις και αυτή του Προέδρου τις Δημοκρατίας, φανέρωναν τον αιφνιδιασμό που είχαν δεχθεί.

https://youtu.be/CO-jCKXY39Q

https://youtu.be/swOXs4t4qE0

Το χειρότερο ήταν το γεγονός τις επίσκεψης Ερντογάν στη Δυτική Θράκη, και τα εκτός συμφωνηθέντος προγράμματος «πραγματάκια»  που έλαβαν χώρα εκεί.

Η Ελληνική Ηγεσία, επέμενε πως θα πρέπει να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα προσέγγισης με την Τουρκία. Αποκλείεται να μην είχαν αντιληφθεί την αδιαλλαξία τις γείτονος. Απλά είχαν κάνει την επιλογή τις «Μην είμαστε μοναχοφάηδες».

https://www.youtube.com/watch?v=5WzFJ0vzmww

Δυστυχώς,  με αυτήν τη λογική υπήρξε σύμπνοια και από την στρατιωτική ηγεσία. Ο ένας έψαχνε να πουλήσει τα Block 30, απαιτούσε air policing και λόγω τις υπεροψίας του το turnover του προσωπικού στην ΠΑ άγγιζε αυτό τις ΤΗΚ, ενώ ο άλλος δήλωνε πως οι εμβολισμοί ελληνικών πλοίων στο Αιγαίο (τις 12 Φεβρουαρίου τουρκικό πλοίο εμβολίζει το «ΓΑΥΔΟΣ») δεν οφείλονται σε εντολές τις τουρκικής ηγεσίας αλλά σε μεμονωμένες ενέργειες ακραίων υποστηρικτών του Ερντογάν ξεπλένοντας με τον τρόπο αυτό τις επιθέσεις τις Τουρκίας.

https://youtu.be/-0ycxSx2HCU

  1. Τον Μάρτιο του 2018 συλλαμβάνονται από τις Τούρκους στον Έβρο, αιχμάλωτοι 2 στρατιωτικοί. Ξεκινάει τις τις γύρος άστοχων ενεργειών. Ένα πανηγυράκι. Διαλέξεις περί αδικίας, διεθνούς δικαίου και έλλειψης μπέσας γίνονται το πρώτο θέμα στα ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή, κάποιοι έπιναν κρασάκια που τις σερβίρονταν στα πυροβόλα των Leopard.

Η απελευθέρωση των αιχμαλώτων έλαβε χώρα ανήμερα του 15αυγούστου. Το τι γράφτηκε στα ΜΚΔ από την ηγεσία, δεν περιγράφεται (https://www.cnn.gr/ellada/story/142773/dyo-ellines-stratiotikoi-epanapatristikan-ystera-apo-tin-polymini-kratisi-toys-stin-toyrkia).

Κορυφαία σχόλια αυτά του Γ. Κατρούγγαλου: «Επιτέλους ελεύθεροι, στο δρόμο για την πατρίδα! Μεγάλη χαρά, μεγάλη επιτυχία. Αποτέλεσμα συστηματικής διπλωματικής προσπάθειας και κινητοποίησης τις πολιτείας, των πολιτικών δυνάμεων, με τις ευχές όλων των Ελλήνων. Νέες προοπτικές για ενίσχυση τις φιλίας, τις καλής γειτονίας και τις σταθερότητας στην περιοχή»

  1. Τις 12 Ιουνίου 2018, η κατάπτυστη και προδοτική ψευτοσυμφωνία των Πρεσπών υπογράφεται. Είναι εύκολο να φανταστούμε ποια εικόνα έλαβαν οι γείτονες εξ’ ανατολών, όταν ένας ετερόκλητος όχλος του 1,5 εκ με 0 αεροσκάφη, 0 άρματα και 0 επιθετικά ελικόπτερα, κατάφερε να κατεβάσει τα σώβρακα της υπερδύναμη των Βαλκανίων. Το σημαντικό πάντως είναι ότι μείναμε σταθεροί τις αρχές τις και δεν φορέσαμε γραβάτα. Διότι με τις αξίες δεν παίζει κανείς.
  2. Τον Σεπτέμβριο του 2018 η Τουρκία παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ, ενώ τον Οκτώβριο έστειλε το ερευνητικό Barbaros συνοδευόμενο από 3 φρεγάτες και 1 υποβρύχιο, χωρίς να έχει λάβει την σχετική άδεια από την Ελλάδα για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια του Καστελλόριζου. Η Νικηφόρος Φωκάς έκανε αυτό που έπρεπε.
  3. Τον Μάρτιο του 2019 λαμβάνει χώρα συνάντηση Κατρούγκαλου και Τσαβούσογλου στην Αττάλεια με θέματα τις συζήτηση το Κυπριακό, τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και οι σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας. Θα μείνει στην ιστορία η φράση του Έλληνα ΥΠΕΞ: « Είπα στον φίλο μου Μεβλούτ, πως όταν με βλέπει θέλω να με αποκαλεί καρντάσι κι όχι γκιαούρη»… Οποιοδήποτε σχόλιο είναι περιττό.
  4. Τον Ιούλιο του 2019 αλλάζει η Ελληνική Κυβέρνηση. Τη διαχείριση των Ελληνοτουρκικών αναλαμβάνει το δίδυμο Μητσοτάκη - Δένδια, στο οποίο πρέπει να αναγνωριστεί ότι μάλλον παρέλαβαν καμένη γη. Παρά όμως το γεγονός οτι υπήρξε σχετική πληροφόρηση, κανείς δεν την έλαβε υπόψιν και το Νοέμβριο του 2019, τα δύο τουρκολιβυκά μνημόνια (MoUs) έσκασαν ως mini γεωπολιτικές πυρηνικές εκρήξεις…… Πληροφορίες αναφέρουν πως στην κυβέρνηση κι οι καραφλοί έβγαλαν μαλλιά. Η Τουρκία δεν έμεινε μόνο στην υπογραφή των μνημονίων. Απέστειλε στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες της τουρκολιβυκής ΑΟΖ.

Το γεγονός αυτό όμως, αποτέλεσε τον εναυστήρα μιας πιο ενεργής εξωτερικής πολιτικής η οποία οδήγησε στην υπογραφή των ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο (μερική) που περιείχαν όμως υποχωρήσεις από την πλευρά της Ελλάδος.

Στην Κύπρο, άρχισαν να εντείνονται οι προσπάθειες για νέες συγκλίσεις με ενδεχόμενη πενταμερή, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης (Μ.Ο.Ε) τα οποία αντί να εμπεριέχουν παραχωρήσεις και ενδείξεις καλής θελήσεως από τον θύτη, περιείχαν από το θύμα. Πραγματικά υψηλή στρατηγική.

Είναι πραγματικά άξιο απορίας, με ποια νομιμότητα και με ποια λαϊκή εντολή, το ΟΧΙ του 2004, υπέπεσε σε Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, σε ΜΟΕ και σε μη δημοσίευση των όσων συζητήθηκαν στις επιτροπές και τις συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Κ.Δ να συμμετέχει ως επικεφαλής κοινότητος. Αν σκεφτούμε πονηρά και αναρωτηθούμε αν είναι τυχαίο που οι τρεις βασικοί υποψήφιοι για τις προεδρικές του ’23 είναι οι συμμετέχοντες σε αυτές τις διαδικασίες θα φταίμε;

https://youtu.be/GCfo3wn1IDw

  1. Το Σαββατοκύριακο της Καθαράς Δευτέρας του 2020, (200 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821 και 2.500 χρόνια από τη Μάχη των Πλαταιών και της Μυκάλης) έλαβε τέλος μια μακρά περίοδος προσπάθειας της Τουρκίας να δορυφοριοποιήσει τον Ελληνισμό μέσω της μαλακής ισχύος, του ψυχολογικού εκφοβισμού πως είναι ανίκητη, και της ανάγκης ότι πρέπει να τα βρούμε. Οι πρεσβευτές του μαρασμού και τα think tank της κακιάς ώρας πήγαν κουβά. Πλέον, σταμάτησαν να είναι γραφικοί όσοι δημοσιολογούντες ομιλούσαν για αντίσταση, πατριωτισμό και σύγχρονα μοντέλα άμυνας που θα μας εξασφάλιζαν τη νίκη και τον χαρακτηρισμό αυτό έλαβαν οι άλλοι που έως τώρα ήταν οι λογικοί.

Η Τουρκική επίθεση στον Έβρο με τη χρήση κυρίως σύγχρονων βαζιβουζούκων και μεταναστών που η ίδια η Τουρκία είχε δημιουργήσει (εισβολές στη Συρία), αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς από τον Ελληνισμό ο οποίος επέδειξε τεράστια αποθέματα πατριωτισμού και ανιδιοτέλειας. Συμμαθητές του γράφοντος, του εκμνηστηρεύθηκαν πως στον Έβρο έζησαν τα όσα διάβαζαν στα βιβλία για την Εθνική Ομοψυχία της 28ης Οκτωβρίου του 1940.

Κι επειδή ως Έθνος παρουσιάζουμε μια χρονοκαθυστέρηση σχετικά με την αντίληψη της σπουδαιότητας ορισμένων γεγονότων, θα θέλαμε σε αυτές τις γραμμές να δηλώσουμε, πως η Νίκη στον Έβρο τοποθετεί την γενιά μας στον χρονοπίνακα του Ελληνισμού.

Ο Έβρος ήταν το δεύτερο γεγονός – εναυστήρας για πιο ενεργητική εξωτερική πολιτική που όμως δεν είχε καταφέρει να αποτινάξει εντελώς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και ανέμενε κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση (που θα δαγκώνουν……. – Έπος , τι άλλο να πει κανείς), χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Δεν είχαμε ακόμη αντιληφθεί πως το πιο σημαντικό πρόβλημα για τις Βρυξέλλες ήταν τα χάρτινα καλαμάκια και η αναπαραγωγή της πορτοκαλί πυγολαμπίδας.

Πάντως από τον Έβρο και μετά, συμφωνήσαμε άπαντες ότι η θάλασσα ΕΧΕΙ σύνορα.

https://youtu.be/1mmkouUesoU

  1. Η Ελληνική νίκη στον Έβρο ήταν μη αναμενόμενη από την Τουρκία η οποία αύξησε την ένταση. Δεν είναι τυχαίο ότι την περίοδο εκείνη οι εγχώριοι «φρόνιμοι» (που είπε και ο Εθνάρχης Κολοκοτρώνης στο λόγο στην Πνύκα) άρχιζαν να να φωνασκούν ως κύμβαλα αλαλάζοντα και να κάνουν θόρυβο λέγοντάς μας πως 50.000 τούρκοι θα καταλάβουν το Καστελλόριζο και άλλα τέτοια γραφικά (που χωρούν 50.000 τούρκοι στο Καστελλόριζο; Όρθιοι θα σταθούν;) τα οποία η κοινή γνώμη που είχε πλέον αναθαρρήσει από τη νίκη στον Έβρο, αλλά και τον μεγάλο εορτασμό των 200 ετών (που ο κάθε Έλληνας γιόρτασε ιδίοις αναλώμασι, αφού η επιτροπή ασχολούνταν με τα συνέδρια για τον Αλή Πασά) τα έγραψε στο σωστό σημείο.

Το καλοκαίρι του 2020 η Τουρκία προχωράει σε παράνομες γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, αλλά η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται. Φήμες αναφέρουν πως η Ελλαδική διπλωματία κατόρθωσε να πείσει την κυπριακή να μην ασκήσει βέτο στις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας εάν δεν επιβάλλονταν κυρώσεις και στην Τουρκία.

Τον Ιούλιο το Oruc Reis εισήλθε στο FIR Αθηνών. Έπος. Ισάξιο του Euro του 2004. «Δεν περιγράφω άλλο». To ερευνητικό πλοίο, εισήλθε στο FIR. Στα ΜΜΕ η συζήτηση αναλώνονταν για το αν το ερευνητικό άπλωσε καλώδια κι όχι αν αυτό συνοδεύονταν από 5 πολεμικά και 2 υποβρύχια. Κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει για ποιο λόγο δεν επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατα στα 12ν.μ. Ωστόσο αναπτύξαμε τον Στόλο ως την Κύπρο.

Στις 12 Αυγούστου στις 08:19, μετά από τρεις εβδομάδες κυνηγητού, η ΛΗΜΝΟΣ «μεθ’ ορμής ακαθέκτου» διεμβόλησε την αντίπαλη ναυαρχίδα. Δεν γινόταν να γίνει διαφορετικά, 2500+1 χρόνια μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Κραυγές απόγνωσης στα διοικητικά μέγαρα, ζητούσαν επί πινακίου φακής το κεφάλι του Κυβερνήτη. « Οι εντολές ήταν ¨εκ του μακρόθεν¨   πως μπλεχτήκατε εκεί κάτω» ; Το Administration υποστήριζε ότι χάσαμε το ηθικό πλεονέκτημα και τώρα θα μας κατηγορήσουν. Οι άλλοι τρυπούσαν κανονικά στην Κύπρο, άπλωναν καλώδια συνοδεία πολεμικών, τραβούσαν γραμμές στο χάρτη και τις έστελναν στο ΟΗΕ, και ανησυχούσαμε μήπως κατηγορηθούμε εμείς ότι κλιμακώνουμε.

Ότι να ‘ ναι.

Λόγω της Παλλαϊκής αποδοχής της αντίδρασης του ΠΝ, κάποιος έριξε την ιδέα να το εκμεταλλευθούμε επικοινωνιακά, κι έτσι έγινε.

Η τουρκική ναυαρχίδα Kemal Reis μετά την διακόρρευση από τη Φ/Γ ΛΗΜΝΟΣ. Το Πολεμικό Ναυτικό καθάρισε την κατάσταση.

Σκεφτείτε η επακούμβηση να ήταν αντίστροφη, ποια ίσως πορεία θα ακολουθούσε η πολιτική ηγεσία στις διαπραγματεύσεις - συζητήσεις.

Η Επακούμβηση λοιπόν (έτσι την ονόμασαν, προκειμένου να μην οξύνουμε τα πνεύματα) σε συνδυασμό με την προσγείωση των F-16 της 116 Π.Μ στη Πάφο στις 25 Αυγούστου, έστειλε τα μηνύματα που έπρεπε στην απέναντι μεριά, που αποδείχθηκε πως οι νωπές πληροφορίες τους περί της μαχητικής ισχύος της Ελλάδος ήταν πέρα για πέρα λαθεμένες.

Βέβαια μετά την Επακούμβηση, ακολούθησε 2ος γύρος παραβιάσεων. Αλλά αυτή την φορά, όλως περιέργως δεν αναπτύχθηκε ο Στόλος. Κάποιος είπε ότι οι κόκκινες γραμμές μας είναι τα 6 μίλα.

Απορία μικρού παιδιού: Αφού οι κόκκινες γραμμές είναι στα 6 μίλια, γιατί ένα μήνα πριν ταλαιπωρούσαμε τα πληρώματα στα 100 μίλια νότια του Καστελλορίζου;;;;

  1. Φτάσαμε λοιπόν στον Απρίλιο του 2021 και στο περιστατικό μεταξύ Δένδια – Τσαβούσογλου στην Άγκυρα που ενθουσίασε τον Ελληνισμό. Αλλά προσγειωθήκαμε απότομα μετά από δύο εβδομάδες όταν από τη Σ. Αραβία ο ΥΠΕΞ δήλωνε πως δεν ενδιαφέρει την Ελλάδα η εξόρυξη υδρογονανθράκων στο Αιγαίο. Αμφισημίας το ανάγνωσμα κι Άγιος ο Θεός. Μια ζέστη μια κρύο.

https://youtu.be/5Cwg9GaoD5o

          Στο Γ μέρος της ανάλυσης, προσπαθήσαμε να περιγράψουμε την υποχωρητικότητα, τις αμφισημίες, την έλλειψη στρατηγικής και αντικειμενικών σκοπών, την εικόνα γενικότερα που ως κράτος βγάζουμε προς τα έξω τα τελευταία 20 χρόνια, διότι μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε πως μας βλέπει η απέναντι πλευρά.

          Είναι χαρακτηριστικό αυτό που δήλωσε ο Τούρκος πρέσβης λίγο μετά τα γεγονότα στον Έβρο, ότι δεν τους διαβάζουμε καλά.

          Ας φανταστούμε λοιπόν ένα αρπακτικό εκ φύσεως κράτος, που ονειρεύεται αυτοκρατορίες να έχει απέναντί του την εικόνα που περιγράφτηκε πιο πάνω. Και πραγματικά θα μπορούσαμε να παραθέσουμε κι άλλα γεγονότα απείρου κάλους, αλλά θα ήταν αδύνατο για τον αναγνώστη να τα παρακολουθήσει.

          Το γεγονός είναι πως κάτι κάνουμε λάθος. Κάτι κάνουμε λάθος που ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας. Κάτι φαίνεται να αλλάζει. Είναι όμως έτσι;

          Στο Δ και τελευταίο μέρος της ανάλυσης, θα περιγράψουμε το παρόν, και το πως σχεδιάζει η Τουρκία να γίνει η 2η υπερδύναμη του πλανήτη.

https://www.news247.gr/history/erntogan-ta-paidika-toy-chronia-kai-giati-den-xyrise-pote-to-moystaki.9081582.html

https://simerini.sigmalive.com/article/2015/11/3/ta-egrapse-o-polites-alla-den-ta-diabasan-ston-polite/

https://m.naftemporiki.gr/story/1206064/gilntirim-o-teleutaios-prothupourgos-tis-tourkias

https://www.cnn.gr/prosopa/story/76672/tagip-erntogan-o-skorer-tis-politikis-ekane-ntrimples-apo-mikros

https://www.news247.gr/politiki/ti-ginetai-otan-synantioyntai-oi-ellines-prothypoyrgoi-me-ton-erntogan.8350570.html

https://www.oenet.gr/blog/item/42474-o-gildirim-edolodoxos-prothipourgos-tis-tourkias

https://www.huffingtonpost.gr/2017/04/17/diethnes-erdogan-vios-politeia_n_16055228.html

https://www.huffingtonpost.gr/entry/o-laverinthos-toe-erntoyan_gr_61924233e4b06c5987ca5413

https://www.skai.gr/news/world/synomilies-ektos-oie-gia-to-kypriako-proteinei-o-erntogan

https://simerini.sigmalive.com/article/2014/8/28/to-antio-tou-erntogan/

https://www.foreignaffairs.gr/articles/73522/soner-cagaptay/to-teliko-paixnidi-toy-erntogan?page=5

https://www.dw.com/el/%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82/a-17845574

https://www.protothema.gr/stories/article/1058441/i-sumfonia-elladas-alvanias-gia-tin-aoz-2009-pou-den-efarmostike-pote/

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News