Ο Βασίλης Λύκος , Δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης πανεπιστημίου Κρήτης, μίλησε σήμερα Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου, στον ραδιοφωνικό σταθμό 98.4 για την ΛΑΚΡΟ, δίνοντας και την διάσταση των «σπάνιων γαιών» που ουσιαστικά αν και δημόσια περιουσία στρατηγικής σημασίας για τους Έλληνες πολίτες, βγαίνουν στο «σφυρί», με την τιμαριο-ποίηση και πώληση της ΛΑΡΚΟ. Όπως είπε, βασικές ορυκτές πρώτες ύλες για την κατασκευή των μπαταριών των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι το λίθιο, το κοβάλτιο, ο γραφίτης, το νικέλιο και το μαγγάνιο, οι οποίες ονομάζονται και ύλες μπαταρίας.
Μόνο που αυτές οι ύλες και κυρίως το κοβάλτιο βρίσκονται σε πολύ μικρά κοιτάσματα στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να την καθιστούν εξαρτώμενη από τρίτες χώρες, κυρίως την Κίνα, η οποία έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρη την εφοδιαστική αλυσίδα της κατασκευής μπαταριών κυρίως ιόντων λιθίου (έχουν τη μεγαλύτερη συσσώρευση ενέργειας ανά μονάδα μάζας). Και πρώτα απ’ όλα έχει επικρατήσει στη σπάνια πρώτη ύλη των μπαταριών, το κοβάλτιο, αφού ναι μεν η μεγαλύτερη χώρα παραγωγής στον κόσμο είναι η ασταθής και πάμπτωχη (;) Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (κατέχει παγκοσμίως το 68% της εξόρυξης κοβαλτίου), όμως τα οκτώ από τα 14 ορυχεία της (το 40% της παραγωγής) ελέγχονται από την Κίνα…
Την ώρα λοιπόν που η Ευρώπη στρέφει την οικονομία της προς την ηλεκτροκίνηση επιδοτώντας ή και δανείζοντας χώρες-πελάτες όπως η Ελλάδα προς την κατεύθυνση αυτή και τη στιγμή που η εξόρυξη, μεταλλουργία και παραγωγή των υλών μπαταρίας καθίστανται στρατηγικής ευρωπαϊκής σημασίας, εμείς απαξιώνουμε και ιδιωτικοποιούμε με τον ν. 4664 μοναδικές πανευρωπαϊκά και «σπάνιες» βιομηχανίες όπως η ΛΑΡΚΟ, η οποία παράγει σιδηρονικέλιο, το οποίο περιέχει νικέλιο και κοβάλτιο.
Εάν όμως η ΛΑΡΚΟ επενδύσει στην υδρομεταλλουργία, θα είναι σε θέση να παράγει 2.000-3.000 τόνους κοβάλτιο τον χρόνο, καλύπτοντας συνολικά το 10% των αναγκών της ΕΕ μαζί με τη Φινλανδία. Υπενθυμίζεται ότι το κοβάλτιο έχει τριπλάσια τιμή από το νικέλιο. Η δε τιμή του κοβαλτίου είχε εκτιναχτεί στα 80.000 δολάρια ο τόνος το 2019, από μόλις 20.000 δολάρια ο τόνος πριν από δύο έτη.
Αλλά εμείς αντί να την ενισχύσουμε και να την αναγάγουμε σε στρατηγικής σημασίας εταιρεία για τη χώρα μας (με έρευνα και ανάπτυξη), που θα παίξει μοναδικό ρόλο στον κύκλο παραγωγής των μπαταριών στην Ευρώπη και παγκοσμίως, τη δίνουμε όσο- όσο και μάλλον «σκοτωμένη». Τώρα που γνωρίζουμε ότι η ΕΕ πρόκειται να επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή μπαταριών στο άμεσο μέλλον και τη στιγμή που το κοβάλτιο εξελίσσεται στον νέο μαύρο χρυσό της εποχής.
(φωτογραφία facebook)
