H εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού 98.4 με τον Γιώργο Σαχίνη, παρέθεσε σήμερα στους ακροατές της, βασικές επισημάνσεις, μίας νέας και ενδεχομένως έρευνας-«ανατροπή» , για τα όσα μέχρι σήμερα αναφέρονται από την επιστημονική κοινότητα για τον SARS-COV2.
Ειδικότερα, στο PNAS (Proceedings of the National Academy of Science of the United States of America) δηλαδή πρακτικά, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, έχει καταχωρηθεί μια μελέτη, η οποία εκδόθηκε από την Ιατρική σχολή του Μάουντ Σινάι, στη Νέα Υόρκη, στις 29 Νοεμβρίου του 2021, αφού πρώτα παραλήφθηκε στις 20 Ιουνίου του 2021. Η εγκεκριμένη πλέον μελέτη αυτή, πρόκειται να δημοσιευθεί, έχει Ντόι (doi) δημοσίευσης για τις 4 Ιανουαρίου του 2022.
Η μελέτη είναι μια έρευνα που έχει κάνει μια ομάδα ερευνητών εξειδικευμένη στους ρετροιούς, γνωστή για τις έρευνές της για το AIDS, από το Πανεπιστήμιο Κολόμπους στο Οχάιο των ΗΠΑ και αφορά τους μηχανισμού δράσης και τη συμπεριφορά του ιού SARS – COV 2, αυτού δηλαδή που άλλοι επιμένουν να τον αποκαλούν COVID (!!!).Η μελέτη είναι εξαιρετικά σοβαρή, και χρήζει μεγάλης προσοχής, από όσους φυσικά αντιληφθούν περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Είναι μια μελέτη αρκετά σύνθετη ως προς το σχεδιασμό τη μέθοδο αλλά και τους σκοπούς της.
Αυτό που λέει λοιπόν η μελέτη, μεταξύ άλλων, είναι ότι : «…Μέχρι στιγμής είναι άγνωστο αν ο SARS-CoV-2 μπορεί να εξαπλωθεί μέσω επαφών κυττάρου-κυττάρου, και στην περίπτωση αυτή, ποιοι είναι οι υποκείμενοι μηχανισμοί και οι επιπτώσεις. Στην παρούσα εργασία, δείχνουμε, χρησιμοποιώντας ψευδοτυπικό ιό τύπου λέντιβάιραλ (lentiviral), ότι η πρωτεΐνη spike του SARS-CoV-2 μεσολαβεί στη μετάδοση του ιού από κύτταρο σε κύτταρο, με αποτελεσματικότητα υψηλότερη από εκείνη του SARS-CoV. Διαπιστώνουμε επίσης ότι η σύντηξη κυττάρου-κυττάρου συμβάλλει στη μετάδοση από κύτταρο σε κύτταρο, ωστόσο η ACE2 δεν είναι απολύτως απαραίτητη. Ενώ οι αυθεντικές παραλλαγές ανησυχίας (VOCs) B.1.1.7 (άλφα) και B.1.351 (βήτα) διαφέρουν ως προς τη μολυσματικότητα χωρίς μεσολάβηση από κύτταρο σε κύτταρα, συγκρινόμενες με τον αρχικό τύπο του ιού, αλλά διαφέρουν επίσης και μεταξύ τους. Αυτές οι παραλλαγές έχουν παρόμοια ικανότητα μετάδοσης από κύτταρο σε κύτταρο και παρουσιάζουν διαφορετική ευαισθησία όσον αφορά την δυνατότητα εξουδετέρωσής τους από τους ορούς των εμβολιασμένων. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας θα συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση της εξάπλωσης και της παθογένειας του SARS-CoV-2» .
Οι 4 βασικές επισημάνσεις της Μελέτης που έρχεται…
Η απομαγνητοφωνημένη παράθεση, των 4 βασικών επισημάνσεων της Μελέτης που θα δημοισευτεί στις 4 Ιανουαρίου:
Πρώτον, κάτι που μέχρι στιγμής δεν γνωρίζαμε, ότι δηλαδή ο ιός έχει την ικανότητα να μεταδίδεται στον οργανισμό, όχι μόνον εισερχόμενος σε κάθε ένα κύτταρο, αλλά μπορεί να μεταδίδεται από ένα μολυσμένο κύτταρο σε ένα άλλο. Οι ίδιοι οι επιστήμονες παρομοίασαν τη δράση αυτή του ιού ως στελθ - stealth. Φαντάζομαι ότι όλοι ξέρουμε τι είναι το στελθ. Είναι το αεροπλάνο που διαφεύγει από τα ραντάρ. Επομένως ο ιός έχει την ικανότητα να περνάει απαρατήρητος και να μολύνει κι άλλα κύτταρα μέσα στον οργανισμό, ξεφεύγοντας από τα ραντάρ και τους μηχανισμούς της ανοσοπροστασίας.
Δεύτερον, μέχρι τώρα ξέραμε ότι έπρεπε να βρει τους υποδοχείς έι σι του (ACE2) για να μπει μέσα στα κύτταρα. Φαίνεται όμως ότι δεν τους χρειάζεται απαραίτητα. Μπορεί κι αλλιώς. Φαντάζεστε τι σημαίνει αυτό – εφόσον ισχύει – για το τι είδους όργανα και ιστούς θα προσβάλλει, έχοντας μια τέτοια ικανότητα.
Τρίτον, στη μετάδοση του SARS-CoV-2 από κύτταρο σε κύτταρο εμπλέκεται και ο μηχανισμός της ενδοσωμιακής εισόδου. Και να πως ακριβώς χαρακτηρίζουν την ανακάλυψή τους αυτή :
Ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα που προέκυψε από τις μελέτες μας ήταν ότι, παρά τον κρίσιμο ρόλο της επαφής κυττάρου-κυττάρου και της συγχώνευσης με τη μεσολάβηση της πλασματικής μεμβράνης, οι ενδοσωμιακές οδοί εισόδου εμπλέκονται επίσης στη μετάδοση από κύτταρο σε κύτταρο των SARS-CoV-2 και SARS-CoV.
Και λίγο παρακάτω η ανακάλυψη αυτή αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον:
Αυτά τα αποτελέσματα συνολικά θυμίζουν προηγούμενες μελέτες από τον HIV και τον έμπολα (EBOV), όπου η ενδοκυττάρωση και/ή η διάσπαση της πρωτεάσης απαιτείται για τη μετάδοση από κύτταρο σε κύτταρο αυτών των περιτυλιγμένων ιών.
Γιατί είναι ενδιαφέρον; απλούστατα γιατί ο ιός SARS-CoV-2, δεν ανήκει στην ίδια οικογένεια με τους άλλους δύ, δηλαδή τους HIV και τον έμπολα (EBOV), αλλά παρ’ όλα αυτά φαίνεται να έχει παρόμοιες ιδιότητες. Δεν το προχωράμε το θέμα σταματάμε εδώ.
Τέταρτον, η μετάδοση του SARS-CoV-2 από κύτταρο σε κύτταρο είναι ανθεκτική στα εξουδετερωτικά αντισώματα και στο πλάσμα από ασθενών που έχουν αναρρώσει. Η μελέτη δείχνει επίσης ότι ο ιός έχει τη δυνατότητα να ξεφεύγει κι από τα εμβόλια. Αυτό φυσικά δεν απευθύνεται σε αυτούς που υποτιμούν το εμβόλιο, αλλά σε αυτούς που το θεωρούν πανάκεια κι έχουν επενδύσει τα πάντα σε αυτό, από το δικό τους σαξες στόρι μέχρι τη δική μας υγεία.
Δεν τα λέμε εμείς αυτά. Αυτά τα λέει η ομάδα των επιστημόνων που έκανε τη μελέτη.
Αυτή λοιπόν προκειμένου κάποιοι να τα έχουν υπόψη τους και να μην παίζουν με θέματα πολύ μεγαλύτερα από το μπόι τους.
