Η ανάλυση στην εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού 98.4 με τον Γιώργο Σαχίνη, επικεντρώθηκε σήμερα στη μελέτη για την θνητότητα εκτός ΜΕΘ, που ένα μεγάλο τμήμα των κεντρικών ΜΜΕ, παρουσιάζει ως μείζον- θέμα, απόδειξη ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός την γνώριζαν από τον περασμένο Μάιο του 2021, ότι δηλαδή η θνητότητα εκτός ΜΕΘ διασωληνωμένων, αγγίζει το 87%.
Τη μελέτη αυτή οι κύριοι Τσιόδρας - Λύτρας παρουσίασαν με 7 μήνες καθυστέρηση μόλις χθες, στο ετήσιο πανελλήνιο συνέδριο για τα οικονομικά και τις πολιτικές υγείας . Η ανάλυση της εκπομπής, χαρακτήρισε την μελέτη ως πρόκληση, όχι μόνο για την κυβερνητική διαχείριση του θέματος, αλλά κυρίως για την επιστημονική, αφού αφενός μεν έρχεται με 7 μήνες καθυστέρηση και εκ των υστέρων λες και απευθύνεται σε «καθυστερημένους». Αφετέρου δε, πρόκληση γιατί ο επικεφαλής της επιτροπής των ειδικών και ο βοηθός του, από τους ελάχιστους με πρόσβαση σε πρωτογενή στοιχεία για την πανδημία , την ώρα που για την πλειοψηφία του επιστημονικού δυναμικού της χώρας αυτά, παραμένουν αθέατα, δεν μπορεί να "νίπτει τας χείρας του" με μια μελέτη που γνωστοποίησε τον Μάιο και έκτοτε και ενώ έχουμε φτάσει χθες στους 19. 475 νεκρούς, με πολλούς εκτός ΜΕΘ, να σιωπά, να μην προειδοποιεί και εντέλει να νομιμοποιεί την όλη διαχείριση.
Η ανάλυση, έθεσε το ερώτημα γιατί έπρεπε να περάσουν 6-7 μήνες και να διπλασιαστούν οι θάνατοι, για να δημοσιοποιηθεί μια τέτοια μελέτη του Μαίου , στις 14 Δεκεμβρίου, σε τακτικό ετήσιο συνέδριο γενικής θεματολογίας και όχι σε έκτακτο ειδικά για την πανδημία;
Επειδή δεν είχε γίνει το πήαρ ρεβιού και τι ακριβώς αφορούσε το πήαρ ρεβιού; Την αξιοπιστία των στοιχείων; Δεν ελέγχει αυτά η επιτροπή, ελέγχει το σχεδιασμό, την υπολογιστική αξιοπιστία και τα συμπεράσματα της μελέτης.
Η εκπομπή με τον Γιώργο Σαχίνη, σχολίασε όμως και το θέμα της σκοπιμότητας, μιας και η χρησιμότητα της μελέτης δεν κατέστη δυνατόν να αποδειχθεί με διπλάσιο αριθμό νεκρών. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η εκ των υστέρων επιστημονική αυτή ανακοίνωση των δημόσιων λειτουργών; Αυτός είναι ο ρόλος των δημόσιων λειτουργών ή μήπως οι δημόσιοι λειτουργοί αντιλαμβάνονται διαφορετικά το ρόλο τους , απ’ ό,τι όλοι οι άλλοι περιμένουν; Εάν έβλεπαν που πήγαινε η ιστορία που την καταλάβαινε και ο οποιοσδήποτε, τότε γιατί δεν έκρουαν δημόσια τον κώδωνα του κινδύνου, παρά έκαναν κάθε τι που περνούσε από το χέρι τους είτε να υποστηρίζουν και να υπερασπίζονται το διαχειριστικό αφήγημα, είτε να σιωπούν, είτε να προσπαθούν – ευτυχώς χωρίς να το καταφέρνουν – να "τσουβαλιάζουν" κάθε αντίθετη άποψη;
