Η σημερινή ανάλυση για την πανδημία στον ραδιοφωνικό σταθμό 98.4 και την εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη, αρχικά επικεντρώθηκε σε δύο νέες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά.
Στην πρώτη που κυκλοφορεί στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Nature, τα ευρήματα των επιστημόνων σχετικά με την επίδραση του εμβολιασμού στον περιορισμό της εξάπλωσης της Delta, είναι «όλο και λιγότερο ενθαρρυντικά», λέει ο Marm Kilpatrick, ερευνητής λοιμωδών ασθενειών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σάντα Κρουζ, από τους βασικούς συντάκτες της μελέτης. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι παρόλο που τα εμβόλια όντως προσέφεραν κάποια προστασία από τη μόλυνση και την περαιτέρω μετάδοση, η Delta μείωσε αυτό το αποτέλεσμα. Ένα άτομο που ήταν πλήρως εμβολιασμένο και στη συνέχεια είχε «νοσήσει » από τη Delta, είχε σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να μεταδώσει τον ιό , από κάποιον που είχε μολυνθεί από την Alpha. Και αυτό ενώ γενικά ο κίνδυνος νόσησης μετά το εμβόλιο, είναι γενικά υψηλότερος από την Delta από αυτόν που προκαλείται από την Alpha.
Δυστυχώς, η ευεργετική επίδραση του εμβολίου στη μετάδοση τη Delta μειώθηκε σε σχεδόν αμελητέα επίπεδα με την πάροδο του χρόνου. Σε άτομα που έχουν μολυνθεί 2 εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό, σε μελέτη που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και την AstraZeneca, στο Ηνωμένο Βασίλειο, η πιθανότητα να θετικοποιηθεί , μία μη εμβολιασμένη στενής επαφής ήταν 57%, αλλά 3 μήνες αργότερα, αυτή η πιθανότητα αυξήθηκε στο 67%. Το τελευταίο αυτό ποσοστό είναι ισοδύναμο με την πιθανότητα ένα μη εμβολιασμένο άτομο να μεταδώσει τον ιό. Μείωση παρατηρήθηκε επίσης σε άτομα που εμβολιάστηκαν με το εμβόλιο της Pfizer - BioNTech. Ο κίνδυνος εξάπλωσης της μόλυνσης Delta αμέσως μετά τον εμβολιασμό με το συγκεκριμένο εμβόλιο ήταν 42%, αλλά αυξήθηκε στο 58% με την πάροδο του χρόνου.
Στη δεύτερη μελέτη , δεν παρατηρείται σημαντική διαφορά στο ιικό φορτίο της παραλλαγής Δέλτα του κορωνοϊού μεταξύ των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων που έχουν μολυνθεί από τον ιό, ούτε μεταξύ των συμπτωματικών και των ασυμπτωματικών, σύμφωνα με αυτή τη νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ρίτσαρντ Μίτσελμορ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ντέηβις, οι οποίοι έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στο medRxiv (δεν έχει υπάρξει ακόμη κανονική δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, ανέλυσαν στοιχεία για 869 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με κοροναϊό και από τους οποίους οι 632 ήταν ασυμπτωματικοί. Οι περισσότεροι είχαν μολυνθεί από την παραλλαγή Δέλτα του ιού.
Η μελέτη των ιικών φορτίων καθενός ατόμου δεν βρήκε κάποια σημαντική διαφοροποίηση στο μέσο ιικό φορτίο των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων, ούτε ανάμεσα σε εκείνους με συμπτώματα και χωρίς συμπτώματα, ούτε με βάση άλλα κριτήρια (ηλικία, φύλο, είδος εμβολίου).Περίπου ένας στους πέντε (20%) εμβολιασμένους θετικούς στον κορωνοϊό βρέθηκε με υψηλό ιικό φορτίο και, από αυτούς, ο ένας στους τρεις ήταν ασυμπτωματικός. Κάτι τέτοιο παρατηρήθηκε και σε παιδιά κάτω των 12 ετών, άρα ήταν πιθανώς μεταδοτικά, κάτι που, κατά τους ερευνητές, δικαιολογεί τη διενέργεια τεστ στους μαθητές.Γι’ αυτό το λόγο, οι ερευνητές ανέφεραν ότι, μολονότι ο εμβολιασμός αποτελεί την καλύτερη προστασία, αν ληφθεί υπόψη το όχι αμελητέο ποσοστό ασυμπτωματικών λοιμώξεων breakthrough μεταξύ των εμβολιασμένων, θα πρέπει πιθανώς και οι εμβολιασμένοι να συνεχίσουν να φοράνε μάσκα σε ορισμένους χώρους και να τηρούν άλλα μέτρα προφύλαξης, κάτι που αφορά κυρίως τους άλλους που είναι ανεμβολίαστοι.
Η Παραίτηση Αρκουμανέα από τον ΕΟΔΥ και η Α.Ρ.Α.Κ.Ο.Μ
Στο δεύτερο μέρος η ανάλυση, στάθηκε στο τι πραγματικά συμβαίνει με την παραίτηση από την ηγεσία του ΕΟΔΥ του κ. Αρκουμανέα, αλλά πολύ περισσότερο τι συνέβη μετά από αυτήν. Η ανάλυση στάθηκε με έμφαση στο γεγονός, ότι σύσσωμος σχεδόν ο τύπος της λεγόμενης «ριζοσπαστικής» αριστεράς, του κέντρο αλλά και όχι μόνον, έσπευσε να αναπαράξει την άποψη που εξέφρασε φίλα προσκείμενο site στο πρωθυπουργικό περιβάλλον για την παραίτηση αυτή. Η άποψη του συγκεκριμένου site , θέλει τον μέχρι χθες κεντρικό διαχειριστή της πανδημίας, να επαναστατεί ενάντια στην κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική, ή τουλάχιστον σε μέρος αυτής, και ακόμη πιο εντυπωσιακό : να τιμωρείται κιόλας για αυτό.
Ο ΕΟΔΥ και η Α.Ρ.Α.Κ.Ο.Μ. - Τι συμβαίνει αλήθεια με τον κο Αρκουμανέα;
Σύσσωμος σχεδόν ο τύπος της ριζοσπαστικής αριστεράς και όχι μόνον, έσπευσε να αναπαράξει την άποψη που εξέφρασε άκρως φιλοκυβερνητικό ή καλύτερα φιλοπρωθυπουργικό site.
Άποψη που – γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε - μας εξέπληξε !!
Κοίτα λοιπόν να δεις τι γίνεται στον κόσμο τούτον.
Κοίτα να δεις που θα βρεθούμε σε λίγο μπροστά σε κοτζάμ υπόθεση, «υπόθεση Αρκουμανέα» !!
Γιατί η άποψη του φιλοπρωθυπουργικού site – και τη διαχωρίζουμε σαφώς από την άποψη των λοιπών φιλοκυβερνητικών, που αναμένουμε με περιέργεια – θέλει τον μέχρι χθες κεντρικό διαχειριστή της πανδημίας, να επαναστατεί ενάντια στην κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική, ή τουλάχιστον σε μέρος αυτής, και ακόμη πιο εντυπωσιακό : να τιμωρείται κιόλας γι αυτό !!!!
Έλα Μ.... υαλό μου στον τόπο σου !!
Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, όπως αυτή διατυπώθηκε αρχικά στον διαδικτυακό κυβερνοχώρο, από site του κυβερνοχώρου, καταλάβατε φυσικά τη διαφορά των χώρων, αν και στην Ελλάδα ο δεύτερος ελέγχει πλήρως τον πρώτο !!!!
- τα συμφέροντα του οργανισμού παρουσιάζονται ως αντίθετα με τα συμφέροντα πρωτοκλασάτου στελέχους της κυβέρνησης που κατέχει υπουργική θέση,
- τα συμφέροντα του δεύτερου παρουσιάζονται ότι έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του πρώτου
- ο Αρκουμανέας σαν πρόεδρος του οργανισμού σε αυτή τη παρουσιαζόμενη σύγκρουση συμφερόντων υποδύεται τον θεσμικό του ρόλο, στο όνομα κάποιων μεμονομένων συμφερόντων του οργανισμού, στον οποίον προήδρευε, που όμως φαίνονται τον φέρνουν σε αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική, που μέχρι εκείνη τη στιγμή υπηρετούσε
- η κυβέρνηση τον τιμωρεί γι αυτή την επιλογή του, ξηλώνοντάς τον από τη θέση του προέδρου στον Δημόσιο οργανισμό, τον οποίο διοικούσε.
Ωστόσο το τοπίο παραμένει θολό, με τα υπονοούμενα περί σύγκρουσης συμφερόντων και με μια ταυτόχρονη σύγχυση περί γραμμής Πολάκη με την οποία ταυτίζεται το προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο και την οποία ο Αρκουμανέας υποστηρίζει ότι είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει και διόλου δεν διευκρινίζεται για ποια συμφέροντα πρόκειται, κατά πόσον και γιατί έρχονται σε αντίθεση, κατά πόσον αυτά έχουν σαφή νομική υπόσταση και ούτε αναφέρεται ότι εκκρεμεί ακόμη σχετική δικαστική απόφαση, από νομική διαδικασία που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Σε όλη αυτή τη συλλογιστική, απουσιάζει παντελώς το σκεπτικό : ποιός έχει δίκιο σε αυτή την υπόθεση που «ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ» ως σύγκρουση συμφερόντων;
Ο οργανισμός ή το κυβερνητικό στέλεχος ;
Αλλά βέβαια η απάντηση που θα εισπράξουμε σε αυτό το ερώτημα είναι στάνταρτ :
«σε αυτό θα απαντήσει η δικαιοσύνη» !!!
Καμία αντίρρηση, αυτό είναι και το σωστό, αρκεί βέβαια να μην επηρεαστεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που προκαλείται από ανάλογες κινήσεις και παρόμοιους χειρισμούς, όπως προαναφέραμε. Γιατί τέτοιες περιρρέουσες ατμόσφαιρες ασκούν παντοιοτρόπως, ποικιλοτρόπως και προς κάθε κατεύθυνση, πιέσεις μεγέθους πολλών ατμοσφαιρών !!!
Από την άλλη, εντύπωση προκαλεί η στάση της (Α.Ρ.Α.Κ.Ο.Μ.) δηλαδή της Αντιπολιτευτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς Και Όχι Μόνον, η οποία όπως φαίνεται ξέχασε ποιος είναι ο Αρκουμανέας και ποια η δράση του όλο αυτό το διάστημα που ήταν επικεφαλής του οργανισμού, μεσσούσης της πανδημίας.
Ενδεικτικά θα θυμίσουμε το εγκληματικό έλλειμμα ενεργειών του ΕΟΔΥ, που ξεκίνησε, με την αρνητική στάση απέναντι στη κλασική διαδικασία της ανίχνευσης των κρουσμάτων, με testing, με μαζικά τεστ στη κοινότητα και όχι περιστασιακά, αποσπασματικά, όταν τα κρούσματα έφταναν από μόνα τους στις Δομές Υγείας, δηλαδή στα κέντρα Υγείας και στα νοσοκομεία και περνώντας μέσα από την γενικευμένη χρήση των μειωμένης αξιοπιστίας rapid tests, που δεν είχαν απολύτως καμία ένδειξη για ανίχνευση στο γενικό πληθυσμό, κατέληξε στο να απαλλαγεί πλήρως από τις ευθύνες του, μετά την καταστροφική επέλαση των self tests. Κι όλα αυτά βέβαια υπό τις οδηγίες των εθνικού λοιμωξιολόγου, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να συνεργάζεται με τον ΕΟΔΥ σε εβδομαδιαία βάση.
Θα θυμίσουμε επίσης την υπόθεση των ΚΟΜΥ του ΕΟΔΥ, που θυμίζουν την Κόμη της Βερενίκης, ως προς την άλλοτε περιστασιακή κι άλλοτε επιλεκτική εμφάνιση τους και την περιορισμένη λειτουργία τους, 150 σε ολόκληρη την Ελλάδα με ωράριο θύμιζε περισσότερο το καθιερωμένο του δημοσίου και καθόλου αυτό που απαιτούσαν οι ειδικές πρωτόγνωρες συνθήκες μιας πανδημίας με εκτεταμένη και συνεχή διασπορά. Προαναγγέλθηκαν πριν από το Πάσχα του 2020, προηγήθηκε φυσικά η προμήθεια του εξοπλισμού, αρχικά των οχημάτων και ακολούθησε στη συνέχεια ο διαγωνισμός για τον εξοπλισμό τους με σκανδαλώδεις διαδικασίες, για να καταλήξουν σε προσλήψεις, ούτε στις μισές από αυτές που είχαν προβλεφθεί και για τις οποίες είχε χρηματοδοτηθεί ο οργανισμός, μόλις μετά από 6 μήνες, με ταχείες διαδικασίες, εσπευσμένα στη Βουλή, τον Νοέμβριο του 2020, όταν Θεσσαλονίκη και Αθήνα έφθασαν σε σφιχτά lockdown και στις καθημερινές εκατόμβες των νεκρών.
Θα θυμίσουμε επίσης την οικτρή έως ανύπαρκτη επιδημιολογική επιτήρηση, με το υποτυπώδες σύστημα καταγραφής κρουσμάτων, τα περιορισμένα, ελλιπή, αμφιλεγόμενα, αντικρουόμενα, και αμφισβητήσιμα στοιχεία και την υποτυπώδη επεξεργασία τους, που μονίμως έρχονται σε αντίθεση με τις διεθνείς βάσεις δεδομένων και τα αποτελέσματα που επεξεργάζονταν οι διάφοροι διεθνείς οργανισμοί, παρά το γεγονός ότι η πηγή τους ήταν ο ίδιος ο ΕΟΔΥ !!!
Δυστυχώς τα δεδομένα αυτά συνιστούσαν την καθιερωμένη ενημέρωση τόσο του κοινού, όσο και της επιστημονικής κοινότητας, η οποία είχε αποκλεισθεί από κάθε πρόσβαση σε πρωτογενή δεδομένα, τα οποία αποκρύπτονταν επιμελώς, με τον ΕΟΔΥ να διατηρεί την αποκλειστικότητα και το μονοπώλειο της ενημέρωσης, έχοντας την ευχέρεια να παρουσιάζει μια ωραιοποιημένη πλασματική εικόνα της πανδημίας. Το αποτέλεσμα που αναπαράγονταν από τα ΜΜΕ δεν οδηγούσε μόνο σε μια επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας, αντί για την απαραίτητη σε επίπεδο Δημόσιας Υγείας, που ήταν ανύπαρκτη όσον αφορά μέτρα και επιτήρηση, αλλά σε μια εκτιμήσεις κινδύνου, που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.
Αυτό το τελευταίο σε συνδυασμό με την έλλειψη, προνοητικότητας, προβλεψιμότητας και πρόληψης, κατέληγαν στη εφαρμογή πολιτικής ουραγού, με τον ιό να προπορεύεται σταθερά και τα μέτρα, προφανώς τα περιοριστικά και απαγορευτικά μέτρα δημόσιας τάξης, αφού τα μέτρα Δημόσιας Υγείας απουσίαζαν εντελώς, να ακολουθούν με διαφορά το λιγότερο, τουλάχιστον δυο εβδομάδων. Την ανεπάρκεια και ανικανότητα αυτή, η επιστημονική κοινότητα έσπευσε να τη συγκαλύψει, επικαλούμενη διάφορες δικαιολογίες, όπως τα βιολογικά και επιδημιολογικά χαρακτηριστικά του ιού. Ωστόσο τίποτε δεν εμπόδιζε την ίδια να καταφεύγει σε αυθαιρετες εκτιμήσεις και προβλέψεις χρησιμοποιώντας μοντέλλα, τα οποία διαχειρίζονταν κέντρα που τροφοδοτούνταν με τα προαναφερθέντα περιορισμένα, ελλιπή, ισχνά και ανεπαρκή αμφισβητήσιμα στοιχεία που έδιδε ο ο ίδιος ΕΟΔΥ, αποκλείοντας όπως είπαμε την πρόσβαση σε πρωτογενή δεδομένα.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στο περιβόητο ζήτημα του σκανδάλου που αποκαλύφθηκε στα τέλη του περασμένου χρόνου και το οποίο είχε ονομαστεί τότε από την αντιπολίτευση, ως «το σκάνδαλο των διπλών βιβλίων».
Φαίνεται όμως ότι σήμερα, μάλλον το ξέχασε, γιατί προφανώς σε αντίθεση με εκείνη την περίοδο, σήμερα το έχει αποσυνδέσει από τοι πρόσωπο του Αρκουμανέα και τον ΕΟΔΥ.
Ωστόσο το ζήτημα αυτό, που έκλεισε με μια απλή διάψευση από τον ΕΟΔΥ και το Υπουργείο Υγείας και την συγκάλυψη από πλευράς κυβέρνησης, ανεξάρτητα αν επρόκειτο ή όχι περί διπλοεγγραφών, ουδέποτε πήρε τη σωστή του διάσταση, παρά τις δικές μας προσπάθειες, όταν επί σειρά εκπομπών, δεν πάψαμε να τονίζουμε ότι το κύριο πρόβλημα βρίσκονταν στη τεράστια καθυστέρηση που προκαλούνταν σε επίπεδο επιβεβαίωσης κρουσμάτων, απομόνωσής τους, ιχνηλάτησης και απομόνωσης επαφών, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται εφικτό το σπάσιμο των αλυσίδων μετάδοσης, με συνέπεια η διασπορά να παραμένει ανεξέλεγκτη.
Αυτά είναι μερικά από τα επιτεύγματα του ΕΟΔΥ, για τα οποία έχει κάθε λόγο, υποχρέωση και δικαίωμα να τα οικειοποιείται, ο πρόεδρος του, Αρκουμανέας.
Είναι όμως αδύνατον να απαριθμήσουμε περισσότερα, γιατί ο κατάλογος «έργα και ημέρες» του Αρκουμανέα στον ΕΟΔΥ, είναι τόσο μακροσκελής που από μόνος του αποτελεί δικογραφία, για όποιον θα ήθελε πραγματικά να σκύψει πάνω από το πρόβλημα, να εμβαθύνει στο θέμα για να βρει κάποτε τι έφταιξε και τα πράγματα πήγαν τόσο στραβά, ώστε η πανδημία έγινε υγειονομική κρίση, που στοίχισε στη χώρα τη ζωή σχεδόν 15.000 συμπολιτών μας, κι αυτό ΜΟΝΟΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ !!!!
Είναι επομένως ένα ερώτημα, το αν και γιατί η Α.Ρ.Α.Κ.Ο.Μ. ξέχασε ή έπαψε να θεωρεί σοβαρές τις ευθύνες του Αρκουμανέα στη διαχείριση της πανδημίας, ώστε να φτάνει στο σημείο να αναπαράγει την αρχική εκδοχή περί απομάκρυνσής του για πολιτικούς λόγους, χωρίς να κάνει λόγο για τα εγκληματικά λάθη και τις ανεπάρκειες του ίδιου και του οργανισμού στην περίοδο που εκείνος ήταν επικεφαλής του, αποδεχόμενη ταυτόχρονα χωρίς αντίκρουση και τη φημολογία, ότι το επιχείρημα του Αρκουμανέα περί προστασίας των συμφερόντων του ΕΟΔΥ ακόμη και εις βάρος κυβερνητικού στελέχους, εξυπηρετεί αμέσως και σαφώς την πολιτική της, στη σύγκρουση με την κυβέρνηση όσον αφορά την περίοδο της προηγούμενης διαχείρισης του οργανισμού, δηλαδή την περίοδο του ΚΕΕΛΠΝΟ, και αποσιωπώντας την κατηγορία της συνεργασίας της με τον εμφανιζόμενο ως εκδιωχθέντα πρόεδρο του ΕΟΔΥ.
Αντιλαμβάνεται άραγε ότι εξυπηρετώντας ενδεχομένως τις δικές της σκοπιμότητες, με τον τρόπο αυτό, δίνει συγχωροχάρτι στον Αρκουμανέα και τον απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες του, αναδεικνύοντάς τον ταυτόχρονα ως θύμα πολιτικής δίωξης ή διαμάχης κι ότι τον αναγορεύει ως ήρωα και υπερασπιστή δεοντολογίας, όσον αφορά μια υπόθεση που δεν έχει ακόμη την απαιτούμενη δικαστική απόφαση για την τεκμηρίωσή της ;
Αντιλαμβάνεται άραγε ότι ο πρώην πρόεδρος του ΕΟΔΥ, αντί να είναι ο ίδιος εκτεθειμένος σε ενδεχόμενες έρευνες και ελέγχους για τη δραστηριότητά, τις ενέργειές ή την ολιγωρία του, εν μέσω πανδημίας, μετατρέπεται με τον τρόπο αυτό σε εκκαθαριστή προηγούμενων υποθέσεων, που εκκρεμούν χωρίς να έχουν ακόμη τελεσιδικήσει ;
Τα ερωτήματα φυσικά συνεχίζονται, γιατί όπως φαίνεται, οι εμπλεκόμενες πλευρές είναι πολλές.
Η πολιτική που ασκούσε ο Αρκουμανέας στον ΕΟΔΥ μέχρι την απομάκρυνσή του, δεν ήταν εν γνώσει της κυβέρνησης και δεν ήταν εναρμονισμένη με τη γενικότερη πολιτική της, ή με το πνεύμα της διαχείρισης της σε επιμέρους θέματα και στις εκκρεμότητες του οργανισμού ;
Τι είναι αυτό που άλλαξε ξαφνικά και έκανε τον Αρκουμανέα με τη στάση του να προκαλέσει μια τέτοιου είδους αντίδραση από την πλευρά της κυβέρνησης, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται από το αρχικό δημοσίευμα ;
Είναι ενιαία η στάση της κυβέρνησης σε θέματα που αφορούν τον Δημόσιο αυτό οργανισμό ή μήπως υπάρχουν διαφοροποιήσεις και διαφορετικά συμφέροντα, που αναζητούν ευκαιρία για να αναδειχθούν και να επωφεληθούν από ευκαιρίες που αναδεικνύουν οι περιστάσεις;
Στο όνομα ποιας δεοντολογίας και κώδικα ηθικής γίνεται ανεκτό από υπεύθυνους πολιτικούς παράγοντες, ζητήματα ήσσονος ή επιμέρους σημασίας να έρχονται στο προσκήνιο υπερσκελίζοντας την υποχρέωση του οργανισμού να ασκεί πραγματικά και ουσιαστικά το ρόλο του, την προστασία της Δημόσιας Υγείας, μετατρέποντάς τον σε χώρο σκανδαλοθηρίας και στίβο πολιτικής διαμάχης και μάλιστα εν μέσω πανδημίας ;
Άραγε, ισχύει το ακαταδίωκτο ακόμη και για τα απερχόμενα μέλη των οργανισμών και των επιτροπών, που δεν βρίσκονται πλέον στην ενεργό δράση, για υποθέσεις που αφορούν την προηγούμενη δραστηριότητά τους, ή μήπως απολαμβάνουν το προνόμιο του ακαταδιώκτου, όσο είναι στο προσκήνιο;
Μήπως η υπόθεση Αρκουμανέα, κινδυνεύει να αποτελέσει δημόσια υπόθεση, ενώ δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια προσωπική υπόθεση;
Με άλλα λόγια, μήπως από τη στιγμή που αντιλήφθηκε ή πληροφορήθηκε ότι δεν είναι πλέον απαραίτητος ή χρήσιμος, φοβούμενος μήπως χρεωθεί κάποια στιγμή το βάρος όχι μόνον των δικών του ευθυνών, αλλά και άλλων γενικότερα και επιπλέον όταν κατάλαβε ότι δεν υπήρχε προοπτική «αξιοποίησής» του σε άλλο διοικητικό πόστο από τους μέχρι τότε φίλους, συνεργάτες και προστάτες, πήρε την πρωτοβουλία να διασφαλίσει την εξέλιξή του και να αξιοποιήσει όσες δυνατότητες είχε, επιτυγχάνοντας μάλιστα και μια ηρωική έξοδο;
Σε μια τέτοια υπόθεση εργασίας, η κίνησή του αυτή λογικά, δεν θα μπορούσε να έχει αποφασιστεί χωρίς προηγούμενη προσυνεννόηση προκειμένου να έχει εξασφαλίσει τη στήριξη. Διαφορετικά μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να είναι μοιραία, βάζοντάς τον σε δεινή θέση, με τον κίνδυνο να βάλλεται από δύο πλευρές.
Όσο και αν φαντάζει περίεργο ένα τέτοιο σενάριο, η σημερινή εξέλιξη με τον καταιγισμό της υποστήριξης του από τον φιλικό προς την Α.Ρ.Α.Κ.Ο.Μ. τύπο, δεν το αποκλείει καθόλου, αντίθετα το καθιστά αρκετά πιθανό.
Ωστόσο τα πράγματα, ακόμη και με τις καλύτερους σχεδιασμούς και τις καλύτερες προϋποθέσεις, δεν εξελίσσονται πάντα σύμφωνα με τις αρχικές προβλέψεις.
Αυτό το επιβεβαιώνουν και τα μόλις χθες δημοσιεύματα, που μετά από το θόρυβο που «ξεσήκωσε» η εκθρόνιση Αρκουμανέα από τον ΕΟΔΥ, έσπευσαν να παρουσιάσουν τις δηλώσεις από την εκδήλωση της ενθρόνισης του νέου προέδρου, ο οποίος αναφερόμενος στο έργο του ΕΟΔΥ τα προηγούμενα δύο χρόνια, τόνισε πως :
«μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρες και δύσκολες, άλλαξε θετικά η προσέγγιση απέναντι στη δημόσια Υγεία.
Δουλειά μας είναι τώρα να συνεχίσουμε αυτή τη σύγχρονη κατεύθυνση, απαντώντας πιο άμεσα και αποτελεσματικά στις προκλήσεις, που όπως αποδεικνύουν στην πράξη, δεν είναι πάντα προβλέψιμες».
Ο νοών νοείτω.
Ο τρόπος λοιπόν με τον οποίο έγινε η αλλαγή φρουράς, αποκαλύπτει έστω και εκ των υστέρων, τους πραγματικούς στόχους, της απομάκρυνσης του μέχρι χθες «χρήσιμου Αρκουμανέα», τίτλος που του ανήκει δικαιωματικά για να τον συνοδεύει και που θα παραμείνει όπως και άλλοι παρόμοιοι που περιλαμβάνουν τη λέξη χρήσιμου και τους οποίους συχνά μεταχειριζόμαστε στην καθημερινές μας εκφράσεις, προκειμένου να χαρακτηρίζει παρόμοιες περιπτώσεις.
Χρειάστηκε μια μόνο κίνηση για να πιαστούν περισσότεροι από ένας στόχοι :
- να απαλλαχθεί το σύστημα από έναν «χρήσιμο Αρκουμανέα»
- ο «χρήσιμος Αρκουμανέας» να μην μπορέσει να επωφεληθεί από την προβλέψιμη ηρωική του έξοδο, δεδομένου ότι το σύστημα του αποδίδει τιμές και εύσημα για το παραχθέν έργο κατά την αποχώρησή του
- κι ενώ δεν διακρίνεται – εμφανώς τουλάχιστον – μετά από αυτή τη τελευταία κίνηση, κάποια πρόθεση αντιπαλότητας ή δυσμένειας, εν τούτοις το σύστημα τον αποσύρει φορτώνοντάς του – προς το παρόν διακριτικά, όσο για αργότερα: «πίσω έχει αχλάδα την ουρά» - και την αποτυχία της διαχείρισης της πανδημίας.
Όσο για το ποιος επωφελήθηκε από αυτές τις μανούβρες, μάλλον είναι αυτονόητο.
Αυτός που μέχρι στιγμής κρατάει το μαχαίρι και κόβει το καρπούζι, άσχετα αν ακόμη κι αυτό είναι μάπα !!!
Τέτοιες μέθοδοι και τακτικές είναι συνήθεις και προσφιλείς στο δεξιό χώρο, που δεν έχει ηθικές δεσμεύσεις, όπως εκείνες που διαπαιδαγώγησαν γενιές και γενιές αριστερών αγωνιστών και γενικότερα δημοκρατικών.
Άραγε η Α.Ρ.Α.Κ.Ο.Μ. τις έχει υπόψη της ή μήπως έχει αποφασίσει ότι δεν τις χρειάζεται πλέον γιατί έχει ήδη κάνει το πλέον πρόσφατο update, την αναβάθμιση δηλαδή του λειτουργικού που προσφέρει το ΣΥΣΤΗΜΑ και ενώ νομίζει ότι με τον τρόπο αυτό γίνεται πιο αξιόμαχη και πιο ανταγωνιστική, αντίθετα θα πέφτει συνεχώς στη λούμπα, όπως έπεσε και με την υπόθεση του «χρήσιμου Αρκουμανέα»;;;;
<Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.
