Τι αποφάσισε και γνωμοδότησε τελικά την Τρίτη ο ΕΜΑ (ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων);
Μετά από μελέτη των δεδομένων και ανταλλαγή απόψεων με τις αντίστοιχες Αρχές στις ΗΠΑ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα περιστατικά που παρατηρήθηκαν στις ΗΠΑ μετά από τη χορήγηση 7 εκατομμυρίων δόσεων περίπου έχουν αιτιώδη συσχέτιση με το εμβόλιο. Προκαλούνται δηλαδή από αυτό, επομένως πρόκειται για μια ανεπιθύμητη ενέργεια, η οποία έχει ήδη κατηγοριοποιηθεί πλέον ως «ανοσοποιητική θρομβωτική θρομβοπενία προκαλούμενη από εμβόλιο» (VITT).
Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν ήταν αναμενόμενη, αν και είχε παρουσιαστεί περιστατικό με θρόμβωση στη μελέτη. Επομένως αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να προστεθεί στο φύλλο οδηγιών του προϊόντος, και φυσικά να ενημερωθούν οι επαγγελματίες Υγείας, όπως και οι ασθενείς, ώστε να βρίσκονται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση σχετικά με την πιθανότητα εμφάνισης παρόμοιων περιστατικών, προκειμένου να αντιμετωπιστούν έγκαιρα.
Όσο δε για τους εμβολιασμούς, παρά το συγκεκριμένο πρόβλημα, αυτοί μπορούν πλέον να ξεκινήσουν στις χώρες της Ε.Ε., επειδή το όφελος από το συγκεκριμένο εμβόλιο υπερτερεί από τον κίνδυνο τού να παρουσιαστεί αυτή η μη αναμενόμενη ανεπιθύμητη ενέργεια, δεδομένου ότι είναι πολύ μικρός. Τι μας είπε με άλλα λόγια; Μας είπε ότι για το συγκεκριμένο εμβόλιο ισχύουν τα ίδια που ισχύουν και για το εμβόλιο της AstraZeneca. Έτσι λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι από τη μια έχουμε ένα καινούργιο εμβόλιο, ένα επιπλέον εμβόλιο στη "φαρέτρα" μας κι ότι αυτό είναι πολύ καλό γιατί ενισχύουμε με τον τρόπο αυτό την άμυνά μας απέναντι στον ιό και τη νόσο και γιατί επιταχύνουμε το εμβολιαστικό μας πρόγραμμα.
Αυτή είναι η αλήθεια, όχι όμως όλη η αλήθεια, γιατί καλό είναι να τονίσουμε ότι η συνέχιση των εμβολιασμών με το εμβόλιο αυτό βασίζεται, όπως και στην περίπτωση του εμβολίου της AstraZeneca, στη λογική τους κόστους-οφέλους. Ότι δηλαδή δεν είναι πως δεν υπάρχουν κίνδυνοι από τη χορήγηση των συγκεκριμένων εμβολίων, αλλά ότι οι κίνδυνοι αυτοί είναι εξαιρετικά σπάνιοι, τουλάχιστον απ' ό,τι φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον.
Αυτή λοιπόν είναι ολόκληρη η αλήθεια, γιατί πρέπει να τη γνωρίζει όποιος πάει να εμβολιαστεί. Από 'κει κι έπειτα, όλα τα άλλα σηκώνουν συζήτηση, και το λέω αυτό γιατί μέχρι να καταλήξουν οι αρμόδιες Αρχές, που έχουν την ευθύνη της αδειοδότησης και που παρακολουθούν και μελετούν τα δεδομένα σε επίπεδο φαρμακοεπαγρύπνησης, είχε προκληθεί - όπως είναι φυσικό άλλωστε - πολύς θόρυβος και μαζί με αυτόν είχαν χρησιμοποιηθεί πολλά αδόκιμα επιχειρήματα, με σκοπό να μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη του κόσμου απέναντι στα εμβόλια, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλη σύγχυση, τόση που να κινδυνεύουμε να φτάσουμε στην τελείως αντίθετη κατάσταση από την επιδιωκόμενη.
Στο να κλονιστεί, δηλαδή, η εμπιστοσύνη, για να μην πούμε καλύτερα ότι τελικά ίσως και να φτάσαμε εκεί, κι αυτό δεν είναι καλό. Τα ζητήματα αυτά, και μάλιστα εν μέσω πανδημίας, φόβου, απελπισίας για να μην πούμε ακόμη και απόγνωσης, είναι πολύ λεπτά και απαιτούν ιδιαίτερους και πολύ προσεκτικούς χειρισμούς, πράγμα και πράγματα που δεν έγιναν.
"Κλειδί" η διαφάνεια και όχι άλλοθι απραξίας
Ένα βασικό ζήτημα είναι να υπάρχει διαφάνεια και να λέγεται ολόκληρη η αλήθεια, ακόμη κι αν είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Ακόμη και τότε πρέπει να βρεθεί τρόπος για να γίνει κατανοητή απ' όλο τον κόσμο, από τον καθένα, γιατί ο καθένας έχει δικαίωμα να ξέρει, και στην περίπτωση του εμβολίου της AstraZeneca αυτό δεν έγινε.
Γιατί τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από αυτό, ενώ τελικά αποδείχτηκε ότι από αυτό δημιουργήθηκαν και επιχειρήθηκε να αποσιωπηθούν και να ερμηνευτούν ως τυχαία και να προδικάσουν κάποιοι τις τελικές αποφάσεις, και μάλιστα πολύ πριν την ώρα τους, για να ικανοποιηθούν κάποιοι που μέχρι σήμερα εξακολουθούν να βλέπουν το εμβόλιο σαν σανίδα σωτηρίας και πιο συγκεκριμένα για να το διευκρινίσουμε αυτό. Άραγε για ποια ακριβώς σανίδα σωτηρίας μιλάμε, για όσων μαστίζονται από την πανδημία; Ή για όσων θέλουν να εμφανίσουν το ή τα εμβόλια με τέτοιο τρόπο και με κάθε τρόπο ώστε να αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας για τους ίδιους, επειδή είναι φανερό ότι έναν ολόκληρο χρόνο δεν έκαναν αυτό που έπρεπε, όταν έπρεπε και όπως έπρεπε, αλλά με την αμέλειά τους, την αδράνειά τους και την υποτίμηση του κινδύνου δεν έκαναν τίποτε για να μη φτάσουμε εδώ που φτάσαμε;
Δυστυχώς, υπάρχουν και κάποιοι ακόμη που χρησιμοποιούν τη δήθεν αυθεντία τους και που εκμεταλλεύονται τη θέση τους, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, είτε πρόκειται για επιλογές, που αφορούν πράξεις, αποφάσεις, ενέργειες και πρωτοβουλίες, είτε πρόκειται για κατευθύνσεις, οδηγίες και πολιτικούς χειρισμούς έωλους και επικίνδυνους, που απεγνωσμένα ζητούν συγκάλυψη, και δυστυχώς αυτοί δεν είναι λίγοι όσοι το κάνουν, ούτε είναι λίγα αυτά που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν.
Οι λάθος συγκρίσεις γενικού και ειδικού
Σε αυτά τα πλαίσια, ακούσαμε συγκρίσεις διάφορες, προκειμένου να δικαιολογηθεί το επιχείρημα του κόστους-οφέλους με τρόπο αδόκιμο. Φτάσανε μάλιστα να συγκρίνουν τη συχνότητα εμφάνισης των σπάνιων φυσικά πολύ ειδικών θρομβώσεων με εκείνες που παρουσιάζονται στον γενικό πληθυσμό, λες και θα είχε κάποιος δυσκολία να καταλάβει το αυτονόητο. Ποιο δηλαδή; Το ότι αυτά τα περιστατικά προκλήθηκαν από το εμβόλιο, αλλά ότι πρώτον είναι πολύ σπάνια - άσε, ρε φίλε, τη σύγκριση γιατί δεν μπορείς να συγκρίνεις κάτι το πολύ ειδικό με κάτι γενικό, δηλαδή τις ειδικές με τις γενικές θρομβώσεις. Δε σου αρκεί να πεις ότι είναι εξαιρετικά σπάνιες;
Έπειτα, σε ποιους πληθυσμούς συγκρίνουμε; Έναν πληθυσμό που κάνει εμβόλιο, το όποιο εμφανίζει μια συγκεκριμένη και μάλιστα μη αναμενόμενη ανεπιθύμητη ενέργεια, σπάνια φυσικά, με έναν πληθυσμό που εμφανίζει γενικά μια πάθηση, τη θρόμβωση δηλαδή, αλλά που τα προηγούμενα χρόνια, από τα οποία έχεις στοιχεία, δεν είχε υποβληθεί στο συγκεκριμένο εμβόλιο που προκαλεί τον συγκεκριμένο πολύ ειδικό και σπάνιο τύπο θρομβώσεων;
Τι συγκρίνουμε λοιπόν και, για να συνεχίσουμε τον συλλογισμό, γιατί θα είχε κάποιος δυσκολία να καταλάβει το αυτονόητο, ότι μπροστά στον κίνδυνο να προσβληθώ από τον ιό και να νοσήσω βαρεία από COVID-19, είναι προτιμότερο να κάνω το εμβόλιο που παρουσιάζει μεν αυτή τη συγκεκριμένη μη αναμενόμενη ανεπιθύμητη ενέργεια, αλλά μου εξασφαλίζει πολλές πιθανότητες να μην αρρωστήσω βαριά, όπως αν δεν έχω κάνει το εμβόλιο. Δεν είναι απλό με αυτή την πολύ απλή έως απλοϊκή εξήγηση, γιατί δηλαδή έπρεπε να γίνουν όλα αυτά, δηλαδή να αποσιωπηθεί ένας θάνατος και ποιος ξέρει πόσα άλλα περιστατικά που είχαν συμβεί, όχι υποχρεωτικά θανατηφόρα, να ξεκινήσει μια ακατάσχετη φλυαρία, και μάλιστα παράτολμη, επιδιώκοντας να προδικάσουν ένα αποτέλεσμα που τελικά τους διέψευσε;
Λες και αν έλεγαν ευθύς εξαρχής ότι υπάρχει πιθανότητα - γιατί τότε δεν ήξεραν ακόμη - ότι μπορεί να φταίει και το ίδιο το εμβόλιο, θα άλλαζε τελικά την ποιότητα ή τη χρησιμότητα του εμβολίου ή ότι θα το έκανε λιγότερο καλό ή λιγότερο χρήσιμο;
Με αυτή τη λογική επίσης, άλλαξαν παράτολμα και βιαστικά θα λέγε κανείς και οι οδηγίες σχετικά με το ποιες ηλικίες εμβολιάζονται και, αφού είχαν ήδη αλλάξει μια πρώτη φορά - δηλαδή ενώ δεν είχε προγραμματιστεί να εμβολιαστούν οι μεγάλες ηλικίες με το συγκεκριμένο εμβόλιο, επειδή είχε θεωρηθεί ότι δεν υπήρχαν αρκετά δεδομένα για τις ηλικίες άνω των 70 ετών, αφού η μελέτη δεν είχε συμπεριλάβει ικανοποιητικό αριθμό ατόμων σε αυτές τις ηλικίες - ξαφνικά η στρατηγική άλλαξε χωρίς να υπάρξουν νεότερα ή διαφορετικά δεδομένα και οι εμβολιασμοί ξεκίνησαν από αυτές τις ομάδες. Άραγε δε θα ήταν πιο ειλικρινές να ισχυριστεί κανείς ότι το κάνει αναγκαστικά μπροστά στον κίνδυνο που υπάρχει σε μεγαλύτερο βαθμό γι' αυτές τις ηλικίες σε σχέση με τις άλλες;
Στη συνέχεια, μετά τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν με τις ανεπιθύμητες ενέργειες, διευρύνθηκαν οι ηλικιακές ομάδες που θα εμβολιάζονταν, ξεχνώντας ότι η λογική του κόστους-οφέλους για τις νεαρότερες ηλικίες δεν είναι η ίδια με εκείνη για τις μεγαλύτερες, αφού οι νεαρότερες ηλικίες κινδυνεύουν λιγότερο να νοσήσουν. Πολύ περισσότερο, αφού τίποτε δεν άλλαξε μέχρι στιγμής στο εμβόλιο που να το κάνει να έχει περισσότερα ή διαφορετικά ευεργετικά αποτελέσματα, δηλαδή ενώ προστατεύει κυρίως από τις βαριές μορφές της νόσου, μήπως άρχισε ξαφνικά να προστατεύει κυρίως ή περισσότερο ή επιπλέον και για τις απλές μορφές, από τις οποίες πάσχουν κυρίως οι νέοι; Εκτός κι αν θέλουμε πάση θυσία να καταναλώσουμε τα εμβόλια που κατά κάποιο τρόπο περισσεύουν, μετά τον αποκλεισμό της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας, από την άλλη.
ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ
Η εξίσωση των μεταλλάξεων
Βέβαια, ξεχάσαμε ότι όλη αυτή η συζήτηση ενδεχομένως πολύ σύντομα μπορεί να αποδειχτεί άκαιρη, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο εμβόλιο δε φαίνεται να μπορεί να αντιμετωπίσει τη νοτιοαφρικανική μετάλλαξη, η οποία δείχνει ότι αυξάνεται κι αυτή με τη σειρά της στη χώρα μας, σύμφωνα με έγκυρες πηγές που δε διστάζουν να προβούν σε αποκαλύψεις των επτασφράγιστων μυστικών που προκύπτουν ακόμη κι από αυτή την κουτσουρεμένη γονιδιωματική επιτήρηση, που μέχρι σήμερα δε διενεργείται σε περισσότερο από 0,10% των μοριακών δειγμάτων.
Άραγε πόσο θα πάει το ποσοστό τώρα πλέον με την καθιέρωση των σελφ τεστ, αφού για γονιδιωματική επιτήρηση ούτε κουβέντα με τα οικιακά τεστ;
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ν. Αφρική έπαψε από καιρό να κάνει εμβολιασμούς με AstraZeneca. Όσο δε για την ικανότητα του συγκεκριμένου εμβολίου να αντιμετωπίζει τη βρετανική μετάλλαξη, μένει ακόμη να αποδειχτεί γιατί το μόνο ισχυρό δεδομένο είναι η μείωση των κρουσμάτων και των θανάτων στη Μ. Βρετανία, εκεί δηλαδή που γίνεται μαζικά το εμβόλιο, που ωστόσο πρέπει να τεκμηριωθεί ότι οφείλεται αποκλειστικά στους εμβολιασμούς.
ΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΤΑΝ Η ΣΩΣΤΗ;
Με δύο μέτρα και δύο σταθμά...
Δεν έφταναν βέβαια όλα αυτά, υπάρχουν ερωτηματικά για τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν στη χώρα μας τα προβλήματα από τα δύο αυτά εμβόλια, για όσο διάστημα υπήρχαν οι επιφυλάξεις και εκκρεμούσαν οι αποφάσεις του ΕΜΑ. Δηλαδή για το εμβόλιο της AstraZeneca, για όσο περιμέναμε τις αποφάσεις οι εμβολιασμοί συνεχίζονταν, για το εμβόλιο όμως της Johnson and Johnson (J&J), οι εμβολιασμοί είχαν ανασταλεί από την Παρασκευή, το γεγονός ότι δεν είχαν ξεκινήσει δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογία.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για δύο εμβόλια που κάνουν την ίδια δουλειά και που παρουσιάζουν τα ίδια προβλήματα; Μήπως το πάθημα έγινε μάθημα; Ποια από τις δύο στάσεις είναι η ενδεδειγμένη; Δεν οφείλουμε να ξέρουμε;
Δεν πρέπει να υπάρξει τουλάχιστον μια δήλωση κάποιου υπεύθυνου, κάποτε; Υπάρχει όμως και συνέχεια που θα πρέπει να παρακολουθήσουμε, διότι η απόφαση των αμερικανικών Αρχών αναμένεται την ερχόμενη Παρασκευή. Θα πρέπει να δούμε τι θα αποφασιστεί, διότι εκεί έχουν ήδη ξεκινήσει οι εμβολιασμοί με το Johnson and Johnson (J&J). Για να το πούμε καλύτερα, από τη στάση των αμερικανικών ρυθμιστικών Αρχών θα κριθεί λίγο-πολύ το μέλλον του συγκεκριμένου εμβολίου, αν και είναι δύσκολο να αλλάξει κάτι με τα δεδομένα των σκοπιμοτήτων.
Ένα πάντως είναι σίγουρο, ότι οι ανάγκες της κάθε χώρας και η επάρκειά της σε εμβόλια είναι αυτή που καθορίζει την εμβολιαστική τακτική και τη χρήση του ενός ή του άλλου εμβολίου. Ωστόσο, για τα συγκεκριμένα δύο αυτά εμβόλια δε θα πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι, όπως έγινε γνωστό, δε θα ανανεωθούν οι συμβάσεις από πλευράς Ε.Ε. με τις αντίστοιχες φαρμακευτικές εταιρείες. Σίγουρα η απόφαση αυτή δε βασίζεται σε κάποια τιμωρητική διάθεση, επομένως τι θα πρέπει να υποθέσουμε; Δε θα πρέπει να ξέρουμε;
Πώς μπορούμε να μιλάμε μετά για εμπιστοσύνη; Αυτή θα 'ρθει από μόνη της; Ή μήπως είναι δεδομένη μετά από τόσους κλυδωνισμούς που προκάλεσαν οι πολλαπλές αστοχίες στη διαχείριση των προβλημάτων; Για να μη μιλήσουμε για τη γενικότερη διαχείριση που κάθε άλλο παρά πειστική δεν είναι, εδώ και ένα χρόνο!!!
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό
Φωτογραφία: intime
