Η ελλιπής χρήση των μαζικών τεστ και της σοβαρής ιχνηλάτησης , η πρόληψη με στρατηγική επιδημιολογικής επιτήρησης , η στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας , είναι αποφάσεις που ένα χρόνο μετά την πανδημία, είναι θέμα πολιτικής ευθύνης.
Αν όμως είχαν ξεδιπλωθεί δεν θα φτάναμε διαρκώς σε αλλεπάλληλα lockdown, που είναι και η έσχατη λύση για να μην καταρρεύσουν πλήρως τα νοσοκομεία. Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων στον 98.4 , ο επίκουρος καθηγητής δημόσιας υγείας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου - επιδημιολόγος και υπεύθυνος μέχρι τον Αύγουστο του 2020 για τα επιδημιολογικά στον ΕΙΔΥ, Θεόδωρος Λύτρας. Όπως είπε, ο κόσμος θα πρέπει να προστατεύει τον εαυτό του.
Καθένας από εμάς θα πρέπει να περιορίζει τις κοινωνικές επαφές του στις απολύτως απαραίτητες, κατά προτίμηση σε ανοιχτούς και όχι κλειστούς χώρους, και κρατώντας αποστάσεις ο ένας με τον άλλο.
Όσο λιγότερες επαφές, τόσο λιγότερες ευκαιρίες μετάδοσης για τον ιό.
Για παράδειγμα: πηγαίνοντας στο σούπερ μάρκετ πιο αραιά, και αποφεύγοντας τις ώρες αιχμής, προστατεύουμε καλύτερα τον εαυτό μας (αλλά και τους άλλους).
Η χρήση μάσκας είναι μεν σημαντική αλλά δεν υποκαθιστά την τήρηση αποστάσεων - η αξία της είναι μέγιστη όταν δε μπορούμε να αποφύγουμε τη στενή επαφή με άλλους ανθρώπους.
Όταν έρθει η σειρά μας, να εμβολιαστούμε άφοβα και με εμπιστοσύνη. Τα διαθέσιμα εμβόλια είναι πολύ ασφαλή και πολύ αποτελεσματικά, ιδιαίτερα στην πρόληψη βαριάς νόσου από τον κορωνοϊό.
Είναι ασύγκριτα προτιμότερος ο εμβολιασμός παρά η "φυσική νόσηση" από τον ιό, ιδιαίτερα για τους πιο μεγάλους σε ηλικία (ο κίνδυνος βαριάς νόσου διπλασιάζεται κάθε 5 περίπου έτη ηλικίας).
Ο κίνδυνος από τον ιό είναι πολύ μεγαλύτερος από τον "κίνδυνο" του εμβολίου, κι αυτή η σχέση πιθανότατα ισχύει ακόμη και για τις μικρότερες ηλικίες (<40).
Αν μπορέσουμε και εμβολιάσουμε ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους και πλέον ευπαθείς, θα επανέλθει σε μεγάλο βαθμό η κανονικότητα - γιατί ακόμα κι αν κυκλοφορεί ο ιός, θα προκαλεί μικρή νοσηρότητα και θνησιμότητα στον πληθυσμό.
(Φωτογραφία Αρχείου IN TIME)
