Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο , ανέλυσε σήμεραστο ράδιο 98,4, βασικές παραμέτρους της τουρκικής οικονομίας αλλά και την αλληλεξάρτηση με τις οικονομίες ισχυρών κρατών της Ε.Ε. με ότι συνεπάγεται αυτό και στο επίπεδο των κυρώσεων για τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο κ, Μελάς εξήγησε γιατί κατά την γνώμη του εμφανίζονται με υπερβολή στον δημόσιο διάλογο όλο και πιο συχνά απόψεις οι οποίες πιστοποιούν με βεβαιότητα την επικείμενη κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας.
Το βασικό επιχείρημα εδράζεται στη σημαντική υποτίμηση του τουρκικού νομίσματος έναντι των νομισμάτων των βασικών εμπορικών εταίρων της Τουρκίας και κυρίως του αμερικανικού δολαρίου και του ευρώ, που έχει παρατηρηθεί ειδικά μετά το 2018. Αξίζει να σημειωθεί ότι από την 1η Ιανουαρίου του 2005, οπότε εισήχθη η νέα τουρκική λίρα με ισοτιμία έναντι του δολαρίου ίση με 1,325,7, καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ερντογάν το τουρκικό νόμισμα συνεχώς διολίσθαινε.
Η απομάκρυνση του Ερντογάν από τις πολιτικές αρχές της Δύσης, η εγκατάλειψη κάθε σκέψης ένταξης στην Ε.Ε. με την παράλληλη ανάδειξη από τμήμα του πολιτικού κατεστημένου της ασιατικής προοπτικής της χώρας, οι απειλές που εκστομίζει ο ίδιος σε όποιον διαφωνεί με τις απόψεις του, η στρατηγική προσέγγισή του με τη Ρωσία και το Ιράν, η εμπλοκή σε πολεμικές διαμάχες με στόχο την κατάκτηση εδαφών (Συρία) ή σε αποικιοποίηση χωρών (Λιβύη) και γενικότερα η ανάμειξή του σε όλο το φάσμα των προβλημάτων που αφορούν τον αραβικό κόσμο έχουν προκαλέσει ανησυχία και αβεβαιότητα στους επενδυτές, με αποτέλεσμα να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους από τη χώρα.
Συγχρόνως, η ασκούμενη οικονομική πολιτική δείχνει να είναι στον αντίποδα αυτής που θα έπρεπε να ασκείται στο συγκεκριμένο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον όπου εξακολουθεί να λειτουργεί η τουρκική οικονομία. Η άσκηση αυτού του είδους της οικονομικής πολιτικής συνέβαλε παράλληλα και περισσότερο στην απόσυρση ξένων κεφαλαίων από τη χώρα.
Το ασκούμενο μείγμα οικονομικής πολιτικής , είπε ο κ. Μελάς , από την τουρκική κυβέρνηση συνάδει με τη γενικότερη γεωστρατηγική προσπάθεια του Ερντογάν να καταστήσει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη.
Όπως καταβάλλει προσπάθειες αυτονόμησης στη γεωπολιτική σκακιέρα από τις μεγάλες δυνάμεις με στόχο να καταστήσει την Τουρκία ισότιμο συνομιλητή μαζί τους, έτσι επιχειρεί και στην οικονομική πολιτική να απεγκλωβιστεί από τους περιορισμούς που επιβάλλονται από το διεθνές περιβάλλον στο οποίο, ως γνωστόν, κυριαρχούν οι μεγάλες δυτικές οικονομίες. Πρόκειται για ένα μετέωρο βήμα που οι πιθανότητες να πέσει στο κενό είναι πολύ μεγάλες, δεδομένου ότι η δύναμη ισχύος της (πολιτικής και οικονομικής) εξακολουθεί, παρά τις προόδους, να υπολείπεται κατά πολύ των δυτικών ανεπτυγμένων χωρών.
