Ο αρχισυντάκτης του slpress.gr Βαγγέλης Γεωργίου, με αφορμή την υπόθεση της Αγίας Σοφίας, υποστήριξε στο ράδιο 98.4 ότι ενώ ορθά στις ανακοινώσεις τονίζεται ο οικουμενικός χαρακτήρας του ναού, καθώς με αυτόν τον τρόπο διεθνοποιείται η υπόθεση και ενισχύεται κάπως η δημιουργία ενός πόλου που εξυπηρετεί την ελληνική πλευρά, αλλά και την πολιτισμική πλευρά της υπόθεσης, εντούτοις τα αρνητικά υπερέχουν. Ωστόσο, είναι περίεργο, είπε, ότι η σύσσωμη η εγχώρια πολιτική, οικονομική και πνευματική ελίτ , ξέχασαν εντελώς τους Έλληνες που έχουν μια άλλη σύνδεση, βαθύτερη και πιο ιδιαίτερη με τον βυζαντινό ναό.
Η Αγία Σοφία , τόνισε, είναι μουσείο εδώ και 85 χρόνια, αλλά για πάνω από 1000 χρόνια ήταν ο μεγαλύτερος ναός της Ορθοδοξίας κατασκευασμένος από Έλληνες Βυζαντινούς και όχι από τον Jean de Chelles που έχτισε την Παναγία των Παρισίων. Η ελληνική λαϊκή παράδοση έχει βγάλει ρίζες στα θεμέλια του ναού. Οι δημόσιες τοποθετήσεις διακρίνονται από μια εντυπωσιακή σιγή για όλα αυτά που φτάνουν τα όρια της ντροπής για την καταγωγή τους.
Αυτό το μνημείο έχει 1000 φορές μεγαλύτερη σημασία για τον Ελληνισμό παρά για τους Φινλανδούς, τους Σκωτσέζους ή τους Τεύτονες και αυτό είναι γεγονός. Θεσμικά, οι δηλώσεις Ελλήνων αξιωματούχων και πολιτικών δεν μπορούν να είναι καρμπόν με τις δηλώσεις διεθνών οργανισμών. Δίπλα στην οικουμενικότητα που μπορούν να επικαλούνται οργανισμοί, φορείς και άλλα κράτη, οι Έλληνες εκπρόσωποι οφείλουν να τονίζουν και την ελληνικότητα, διότι, η οικουμενικότητα δίχως την κοιτίδα είναι συνονθύλευμα αγνώστου προελεύσεως έτοιμο για κατανάλωση/χειραγώγηση.
Οι Έλληνες ιθύνοντες, ίσως περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους ομολόγους τους, απαλείφουν τα ιθαγενή χαρακτηριστικά για να ενδυναμώσουν τον βαθμό πολιτισμικής συγγένειας με τη Ρώμη, το Μόναχο και το Λουξεμβούργο. Έχει όμως βάση κάτι τέτοιο; Δύσκολα, έως αδύνατον.
Γι’ αυτό αναρωτιόταν ο Anthony Smith «Άραγε η ρωμαϊκή κληρονομιά είναι το ίδιο έντονη στην Ισπανία και την Πολωνία; Ο Χριστιανός Προτεστάντης πόσο κοντά μπορεί να νιώθει με τον Έλληνα Ορθόδοξο; Διεργασίες (event processes) όπως οι Σταυροφορίες, η Αναγέννηση, η Μεταρρύθμιση και ο Διαφωτισμός δεν τις κατάλαβαν όλοι οι Ευρωπαίοι στον ίδιο βαθμό ενώ κάποιοι δεν τις γνώρισαν καν». Για να είμαστε δίκαιοι, τα "μάτια" της Κωνσταντινούπολης και της Αγίας Σοφίας της τα έβγαλαν περισσότερο οι Ευρωπαίοι του 1204 παρά οι Οθωμανοί.
Τα γεγονότα δείχνουν ότι, προς το παρόν, η "σχολή" των Ελλήνων ευρωπαϊστών (διπλωμάτες, πολιτικοί, στρατιωτικοί, ακαδημαϊκοί) «που θέλει τα έθνη κράτη να είναι παρωχημένα», όπως έλεγε ο ευρωπαϊστής Παναγής Παπαληγούρας, φαίνεται να έχει το πάνω χέρι.
