Η θέση µας για το Ελληνογερµανικό Ταµείο για το Μέλλον (DGZ) Προς τους φίλους και τις φίλες µας στην Ελλάδα και τη Γερµανία
Το ΑΚ-?ίστοµο ταξίδεψε και φέτος στην Ελλάδα µε αφορµή την επέτειο της σφαγής του ?ιστόµου στις 10.6.1944. Σε πολλές συζητήσεις που κάναµε στο ταξίδι µας εκείνες τις µέρες διαπιστώσαµε ότι η παρουσία του Ελληνογερµανικού Ταµείου για το Μέλλον είναι πολύ έντονη σε πολλά µέρη και ότι υπάρχει προβληµατισµός για το πως πρέπει να εκτιµηθεί η δράση του.
Με αφορµή λοιπόν αυτή τη διαπίστωση θα θέλαµε να εκφράσουµε τη δική µας θέση για αυτή την πρωτοβουλία του γερµανικού υπουργείου εξωτερικών και της κυβέρνησης. Αναφερόµαστε κυρίως στο Ελληνογερµανικό Ταµείο για το Μέλλον αλλά συγχρόνως υπάρχουν κι άλλα προγράµµατα της γερµανικής κυβέρνησης µε ανάλογους στόχους όπως αυτό του Ελληνογερµανικού Ιδρύµατος Νεολαίας και της Ελληνογερµανικής Συνέλευσης.
Το Ελληνογερµανικό Ταµείο για το Μέλλον δηµιουργήθηκε, όπως αναφέρει η γερµανική κυβέρνηση, για να εγκαθιδρύσει µια ελληνογερµανική ιστορική µνήµη (!) και να συµβάλει στην ιστορική έρευνα των εγκληµάτων που διαπράχθηκαν κατά την περίοδο της κατοχής 1941-1944. Τα επόµενα 4 χρόνια (2014-2017) θα χρηµατοδοτηθούν διάφορα προγράµµατα και κάθε χρόνο θα διατίθεται 1 εκατ. ευρώ. Ήδη έχουν πραγµατοποιηθεί µε χρηµατοδότηση του Ταµείου προγράµµατα σε διάφορους µαρτυρικούς τόπους της Ελλάδας όπως στο Λέχοβο, το Κοµµένο ή τα Καλάβρυτα. Την απόφαση για το πού και πώς θα δωθούν τα επιµέρους ποσά δεν την παίρνει όµως µια κοινή ελληνογερµανική επιτροπή αλλά µόνο το γερµανικό υπουργείο εξωτερικών και συγκεκριµένα η διεύθυνση του DAAD (γερµανική υπηρεσία ακαδηµαϊκών ανταλλαγών). Ήδη λοιπόν το όνοµα είναι παραπλανητικό.
Η κυβέρνηση τόνισε σε απάντηση που έδωσε πέρυσι σε επερώτηση του κόµµατος „Die Linke" πως αυτό το Ταµείο δεν έχει καµία σχέση µε το ζήτηµα των επανορθώσεων και των αποζηµιώσεων γιατί - και αυτή η εξήγηση είναι τόσο απλοϊκή όσο και υπεροπτική -το ζήτηµα αυτό «έχει νοµικά και πολιτικά κλείσει για τη γερµανική πλευρά». Στόχος του Ταµείου είναι όπως είπε: «Μέσα από συγκεκριµένες πρωτοβουλίες και χειρονοµίες συµφιλίωσης µπορούµε, όµως, και θέλουµε να υπογραµµίσουµε την άνευ όρων αναγνώριση της πολιτικής και ηθικής µας ευθύνης.»
Για µας η ίδρυση αυτού του Ταµείου είναι κατά πρώτο λόγο µια πολιτική αντίδραση άµυνας απέναντι στις νόµιµες διεκδίκησεις των αποζηµιώσεων και των πολεµικών επανορθώσεων για τα γερµανικά εγκλήµατα που διαπράχθηκαν την περίοδο της κατοχής. Γιατί το θέµα αυτό παραµένει ακανθώδες για τη γερµανική πλευρά:
- Από τη µια είναι οι δικονοµικές εξελίξεις στην Ιταλία: Το Συνταγµατικό ?ικαστηρίο στη Ρώµη έκρινε το 2015 πως είναι δυνατή η εκτέλεση της απόφασης του Πρωτοδικείου Λειβαδιάς το 1997 για το ?ίστοµο µε την κατάσχεση γερµανικής περιουσίας που βρίσκεται στην Ιταλία. - Και από την άλλη η δηµοσίευση της έκθεσης της διακοµµατικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερµανικών οφειλών που καθόρισε το ύψος των οφειλών στα 269 δις. ευρώ.
Η ίδρυση του Ελληνογερµανικού Ταµείου για το Μέλλον σηµατοδοτεί µια κάποια αλλαγή στη στρατηγική που ακολουθεί η γερµανική πλευρά, αρχής γεννοµένης από την επίσκεψη του Προέδρου της Γερµανίας Γ. Γκάουκ στην Ελλάδα το 2014, χωρίς όµως να έχει αλλάξει και τους στόχους της. Και ο στόχος είναι η Γερµανία να µην πληρώσει ούτε σεντ στα θύµατα και τους επιζώντες των θηριωδιών των ναζί και να µην πληρώσει τα χρέη της στην Ελλάδα (επανορθώσεις,
κατοχικό αναγκαστικό δάνειο). Η Γερµανία αρνείται πως έχει οποιαδήποτε νοµική ευθύνη για τα εγκλήµατα της κατοχής.
Το Ταµείο λειτουργεί σε αυτήν την περίπτωση ως «δούρειος ίππος». Μέσω αυτών των χρηµατοδοτήσεων η γερµανική κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγχει την εικόνα της τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό δίνοντας την εντύπωση µια κυβέρνησης που προωθεί την ιστορική έρευνα και αποτελεί παράδειγµα στον τοµέα της επεξεργασίας της ιστορικής µνήµης. Είναι λοιπόν µε άλλα λόγια µια διαφηµιστική καµπάνια.
Επιπλέον µε την προβολή του Ταµείου το κέντρο βάρους της συζήτησης για τις ελληνικές διεκδικήσεις των αποζηµιώσεων και επανορθώσεων µετατοπίζεται πια στις γερµανικές σκηνοθετηµένες «χειρονοµίες» συµφιλίωσης και µνήµης. Άλλωστε θα είναι πολύ δύσκολο για τους εκπροσώπους των µαρτυρικών τόπων από τη µία να συνεργάζονται µε τους γερµανούς για να πραγµατοποιήσουν επιτέλους σηµαντικά έργα και προγράµµατα και από την άλλη να απαιτούν µε δυναµικό τρόπο τις οφειλές και αποζηµιώσεις. Και µε αυτόν τον τρόπο λοιπόν προσπαθούν να µειώσουν την πίεση που δέχεται η Γερµανία.
Μέσα από τις γερµανικές προσπάθειες να κερδίσουν τη συµµετοχή των εκπροσώπων των κοινοτήτων προωθείται η διάσπαση της αλληλεγγύης ανάµεσά τους. Η Γερµανία δηµιουργεί έτσι µε µικρό χρηµατικό αντάλλαγµα ένα µικρό στρατό πολιτικών πρεσβευτών για τα δικά της συµφέροντα. Αυτός είναι ένας ακόµη λόγος για τον οποίο το Εθνικό Συµβούλιο για την ?ιεκδίκηση των Γερµανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, όπως και άλλοι σύλλογοι θυµάτων, απορρίπτουν το Ελληνογερµανικό Ταµείο για το Μέλλον.
Το ΑΚ ?ίστοµο πίστευε και πιστεύει πως το ζήτηµα των αποζηµιώσεων µπορεί να προχωρήσει και να πετύχει, όταν µε νοµικά, πολιτικά και οικονοµικά µέσα θα ασκηθεί η απαιτούµενη πίεση που θα αναγκάσει τη Γερµανία να αναθεωρήσει τη στάση της. Η Γερµανία δεν πλήρωσε µέχρι τώρα καµία αποζηµίωση από µόνη της χωρίς εξωτερική πίεση ή από πεποίθηση, ούτε σε γερµανούς θύµατα των ναζιστικών εγκληµάτων πόσο µάλλον σε θύµατα από άλλες χώρες. Ακόµη και οι εργάτριες και εργάτες σκλάβοι του γερµανικού Ράιχ κατάφεραν επιτέλους να πάρουν έστω και αυτές τις ανεπαρκείς αποζηµιώσεις αφότου ανάγκασαν τη Γερµανία µετά από οµαδικές δικαστικές αγωγές και απειλές µποϋκοτάζ να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγµατεύσεων.
Πολύ φοβούµαστε πως η αποδοχή των τόσο συµφιλιωτικών κινήσεων της Γερµανίας θα αποδυναµώσει την αποφασιστική διεκδίκηση των αποζηµιώσεων και των επανορθώσεων. Γιατί όπως είπαµε όποιος συνεργάζεται µε τη γερµανική κυβέρνηση δεν µπορεί συγχρόνως και να αγωνίζεται εναντίον της. Και θεωρούµε πως το δεύτερο είναι στη συγκυρία αυτή απαραίτητο.
Η γνώµη µας είναι πως είναι ανάγκη να πληροφορηθεί ο κόσµος τους πραγµατικούς σκοπούς της γερµανικής κυβέρνησης και να φανεί ποιους στόχους εξυπηρετεί το Ταµείο. ?εν είναι η συµφιλίωση που θα κερδίσει από τη δράση του Ταµείου αλλά ίσα ίσα στόχος του είναι να αποδυναµωθεί το µέτωπο της διεκδίκησης των οφειλών. Γι' αυτό λέµε πως πρέπει να µποϋκοτάρουµε ανοιχτά και να µην υπάρξει καµιά συνεργασία ούτε µε το Ταµείο ούτε µε κανέναν άλλον αναλόγου στοχοθεσίας οργανισµό.
Γι' αυτό καλούµε όλους τους φίλους µας και φίλες µας στην Ελλάδα να αγωνιστούµε όλοι µαζί για να µπορέσουν επιτέλους να αποζηµιωθούν τα θύµατα των ναζιστικών εγκληµάτων και παράλληλα να ξεκινήσει σε Ελλάδα και Γερµανία µια καµπάνια ενάντια στο Ελληνογερµανικό Ταµείο για το Μέλλον και στα ανάλογου τύπου ιδρύµατα και προγράµµατα.
Η Γερµανία πρέπει επιτέλους να πληρώσει τις οφειλές της! AK-?ίστοµο
