default-image

Η μεγάλη ευκαιρία που έχασε η Κύπρος και ο Νίκος Αναστασιάδης στην Κωνσταντινούπολη

Απόψεις
Η μεγάλη ευκαιρία που έχασε η Κύπρος και ο Νίκος Αναστασιάδης στην Κωνσταντινούπολη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Με εντυπωσιάζει ο τρόπος με τον οποίο μερικοί άνθρωποι αλλάζουν γνώμη, από τη μία στιγμή στην άλλη. Δεν είναι προσόν, όπως ίσως νομίζουν μερικοί αναγνώστες, ούτε τους διακρίνει διπλωματική δεξιοτεχνία. Αντιθέτως αυτή η γρήγορη εναλλαγή ρόλων, δείχνει, πρώτα απ' όλα, αστάθεια του χαρακτήρα των εν λόγω ανθρώπων, αλλά και μηδενικές αντιστάσεις.

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Είτε είναι επιχειρηματίες, είτε πολιτικοί και διπλωμάτες, είτε πρόκειται για επαγγελματίες και γενικά για ανθρώπους που επηρεάζουν το σύνολο, η εύκολη αλλαγή θέσης ή πρότασης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το σύνολο. Έχω ακούσει ψυχολόγο, ο οποίος ασχολήθηκε με το φαινόμενο, να εξηγεί ότι οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να είχαν χαρακτηριστεί και αυτοκαταστροφικοί.

Με εντυπωσίασε, βεβαίως, πως ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως να ήταν… αστραπή, άλλαξε την απόφασή του για τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης, στα οποία είχαν αναμειχθεί οι Τούρκοι και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Γεγονότα που προσέβαλαν τον ίδιο και την Κύπρο, την οποία και αντιπροσώπευσε στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης.

Δεν είμαι άνθρωπος των συμβολισμών, γι' αυτό και δεν θα γίνω ποτέ διπλωμάτης ή καθοδηγημένος πολιτικός, αλλά στην Πόλη οι Τούρκοι και οι άνθρωποι του ΟΗΕ έδεσαν τον κ. Αναστασιάδη σε μία κόλλα χαρτί και τον πέταξαν. Και είναι τόσο απλά τα πράγματα, διότι και ο ίδιος αυτό ένιωσε. Γι' αυτό και αντέδρασε, και θύμωσε, μπορεί να έριξε και κανένα τασάκι στον Βόσπορο λόγω της δικαιολογημένης οργής του.

Έφυγε και φτάνοντας στη Λευκωσία τού πέρασε ο θυμός, αν και το περιβάλλον του Βίκτωρα διαρρέει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διακατέχεται από οργή εναντίον του Έσπεν Άιντα, ο οποίος έγραψε την ανακοίνωση εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα… εκθειάζοντας τον εαυτό του - πρέπει να 'σαι πολύ ανόητος για να το κάνεις.

Θυμωμένος ήταν και με τον κατοχικό ηγέτη. Ναι, ναι, τον Μουσταφά Ακιντζί, με τον οποίο… ποτίζουν το δέντρο της ειρήνης. Ναι, τον ίδιο Ακιντζί τον οποίο πήρε παραμάσχαλα την Πέμπτη για να διασκεδάσουν τα παιδιά. Η παράσταση του Καραγκιόζη έλειπε από την εκδήλωση, αν και η αίθουσα ήταν γεμάτη από συγγενείς του πολύπαθου και ταλαιπωρημένου Έλληνα. Του Καραγκιόζη εννοώ…

ΕΡΩΤΗΣΗ: Χάθηκε η σοβαρότητα εντελώς ή συμβαίνει κάτι άλλο; Έχουμε στοιχεία να υποστηρίξουμε ότι όλοι οι καβγάδες και τα νεύρα και η οργή είναι ένα σικέ παιγνίδι, για να νομίζουν οι πολίτες ότι γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση και στο τέλος να επιβάλουν ένα σχέδιο, που θα εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία;

Απαντώ με ειλικρίνεια ότι τέτοια στοιχεία εγώ δεν έχω, χωρίς να αποκλείεται να βρεθούν στη συνέχεια. Όμως, κατόπιν βασανιστικής ανάλυσης, ο καθένας θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πάει καλά στο «βασίλειο» του Προεδρικού Μεγάρου της Λευκωσίας. Διότι ο κάθε απλός άνθρωπος εξανίσταται όταν βλέπει τον Πρόεδρό του να αλλάζει γνώμη σε πολύ σοβαρά θέματα, τα οποία αφορούν αυτό καθ' αυτό το κράτος, την Κυπριακή Δημοκρατία.

Πώς μπορεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να θέλει να σπάσει ό,τι συναντά το μάτι του, γνωρίζοντας τι του μαγειρεύει ο Άιντα σε συνεργασία με τους Βρετανούς και τους Τούρκους, και να επιστρέφει τόσο εύκολα και μετανοημένος στις συνομιλίες. Τι να κάνει ο πολίτης τις πατριωτικές κορώνες του εκάστοτε Προέδρου, τα νεύρα του και την οργή του, όταν μετρά μόνο το αποτέλεσμα: Ο κ. Αναστασιάδης… ψέκασε, σκούπισε και τελείωσε!

Υπό την έννοια ότι μόλις του πέρασαν τα νεύρα -αληθινά ή ψεύτικα δεν γνωρίζω- επέστρεψε στο μαντρί για να συζητήσει το μέλλον των Ελλήνων της Κύπρου με δύο ανθρώπους που εμπιστεύθηκε και τον πούλησαν στο παζάρι της Κωνσταντινούπολης. Ειλικρινά ερωτώ: Πώς μπορεί να διαπραγματευθεί ο κ. Αναστασιάδης με τον κ. Άιντα και τον κατοχικό ηγέτη; Τους εμπιστεύεται; Διότι αν η απάντηση δεν είναι αρνητική, τότε ομαδικά θα τον χρειαστούμε τον… ψυχίατρο.

Το επεισόδιο της Κωνσταντινούπολης, όπως θα το καταγράψει ο ιστορικός, είναι εξαιρετικά σοβαρό για να διαγραφεί με μία μονοκοντυλιά. Ο κ. Αναστασιάδης βρέθηκε ενώπιον μίας καταπληκτικής ευκαιρίας να επανατοποθετήσει το Κυπριακό σε μία ορθή θέση, και δεν την άδραξε… Ας μη φωνάζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενώπιον της καλόπιστης κριτικής. Έχει και η υπομονή των πολιτών ξεπεράσει κάθε όριο…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Εξεπλάγην όταν πληροφορήθηκα ότι ο κ. Δημήτρης Συλλούρης εξελέγη Πρόεδρος της κυπριακής Βουλής με την υποστήριξη του ΔΗΣΥ και του αρχηγού του, κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Διότι η πορεία τους ήταν πάντα συγκρουσιακή και με δεδομένο, επίσης, ότι οι απώλειες του κόμματος της συντηρητικής Δεξιάς οφείλονται στο κόμμα της κ. Ελένης Θεοχάρους, που συνεργάστηκε με τα υπολείμματα του ΕΥΡΩΚΟ. Γιατί ο κ. Νεοφύτου υποστήριξε τον κ. Συλλούρη; Ούτε ο ίδιος μπορεί να δώσει μία λογική εξήγηση, πόσο μάλλον εμείς οι υπόλοιποι που δεν μπορούμε να αγγίξουμε το μεγαλείο του μυαλού του προέδρου του ΔΗΣΥ…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν το θέμα της ενότητας τα κόμματα του «απορριπτικού χώρου», με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Βουλής, ήταν φρικτός. Όταν δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν για το θέμα αυτό, θα συμφωνήσουν σε κοινό υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές. Ας το εκλάβουν ως προειδοποίηση: Ό,τι συμβεί μετά -και ειδικά για την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας- θα ευθύνονται αυτοί. Ούτε ο ΔΗΣΥ ούτε το ΑΚΕΛ. Οι ηγέτες του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, των Οικολόγων και της Συμμαχίας θα φταίνε…

Πηγή: mignatiou.com

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News