default-image

Υπαρκτός ο κίνδυνος “βαλκανοποίησης” της Ευρώπης

Απόψεις
Υπαρκτός ο κίνδυνος “βαλκανοποίησης” της Ευρώπης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tην παραμονή της Πρωτοχρονιάς, έξω από τον καθεδρικό ναό της Κολωνίας, ένα πλήθος Αράβων περικύκλωσαν γυναίκες που βρίσκονταν στο δρόμο για την αλλαγή του χρόνου, τις παρενόχλησαν σεξουαλικά, τις λήστεψαν. Καταγγέλθηκαν και δύο βιασμοί.

Του Ρος Ντάουθατ *

Παρόλο που έγιναν ανάλογα επεισόδια και σε άλλες πόλεις, οι αρχές τα υποβάθμισαν στην αρχή, κρίνοντας ότι δεν ταιριάζουν με την πολιτική της Μέρκελ για τους πρόσφυγες. Η καθυστέρηση αυτή στοίχισε στον αστυνομικό διοικητή της Κολωνίας τη θέση του. Η γερμανική κυβέρνηση, όμως, εξακολουθεί να ανησυχεί περισσότερο για την αστυνόμευση των απείθαρχων ντόπιων, παρά για τον έλεγχο της μετανάστευσης. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η καγκελάριος απέρριψε πρόταση να περιοριστεί σε 200.000 ο αριθμός των προσφύγων που θα γίνουν δεκτοί στη χώρα το 2016.

Η διαμάχη αυτή δεν είναι καινούργια. Εδώ και πολλές δεκαετίες, οι συντηρητικοί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού προειδοποιούν ότι η γενναιόδωρη πολιτική της Ευρώπης για το μεταναστευτικό μπορεί να αποσταθεροποιήσει την ήπειρο. Οι αναλυτές αυτοί έχουν προειδοποιήσει για τις δυσκολίες της ένταξης των μεταναστών και για την πιθανότητα επιθέσεων όπως αυτές στο Παρίσι ή στην Κολωνία. Έχουν βέβαια εκφράσει και πιο ακραίους φόβους - για μαζικό εξισλαμισμό της Ευρώπης ή για μια «Ευραβία» - που δύσκολα θα επιβεβαιώνονταν.

Μέχρι πρόσφατα, η Ευρώπη έμοιαζε ότι θα μπορούσε να ανταποκριθεί στην πρόκληση της μετανάστευσης και η πιθανότητα μιας βαλκανοποίησης τύπου Γιουγκοσλαβίας έμοιαζε μακρινή. Μετά το πρόσφατο κύμα μετανάστευσης, όμως, βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι πρόσφυγες φτάνουν πλέον κατά εκατοντάδες χιλιάδες, όχι δεκάδες χιλιάδες. Είναι ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι νεαροί άνδρες. Στη Σουηδία, για παράδειγμα, το 71% όσων ζήτησαν άσυλο το 2015 ήταν άνδρες. Μεταξύ των «ασυνόδευτων ανηλίκων», μάλιστα, η αναλογία ήταν ακόμη μεγαλύτερη: 11,3 αγόρια για κάθε κορίτσι. Και πολλοί από αυτούς τους άνδρες έχουν μια άποψη για τον ρόλο των γυναικών που είναι ριζικά διαφορετική από τις αξίες της σύγχρονης Ευρώπης.

Υπάρχει όμως κι ένα ευρύτερο θέμα. Όταν η μετανάστευση προχωρεί με ένα χαμηλό και σταθερό ρυθμό, υπάρχει χρόνος για κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί από τους Τούρκους και βορειοαφρικανούς μετανάστες οι οποίοι έφτασαν πριν από δεκαετίες στη Γερμανία και τη Γαλλία έχουν πλήρως εξευρωπαϊστεί. Όταν όμως έρχονται ένα εκατομμύριο (ή πολλά εκατομμύρια) νέοι άνθρωποι σε ένα βραχύ χρονικό διάστημα, η μεταβολή είναι πολύ διαφορετική.

Στην περίπτωση της Γερμανίας, ο αριθμός που έχει σημασία δεν είναι ο συνολικός πληθυσμός της χώρας, που φτάνει τα 82 εκατομμύρια. Είναι ο αριθμός των νέων 20-25 ετών, που το 2013 ήταν κάτω από 10 εκατομμύρια (και φυσικά περιλάμβανε ήδη πολλούς μετανάστες). Σε αυτή την κατηγορία, το νέο κύμα προσφύγων μπορεί να έχει τεράστια επίδραση.

Η επίδραση αυτή εξαρτάται από το κατά πόσον οι νέοι άνδρες που συνιστούν την πλειοψηφία των προσφύγων θα βρουν τρόπο να φέρουν στην Ευρώπη τις συζύγους και τις οικογένειές τους. Άνθρωποι με οικογένειες είναι φυσικά πιο δύσκολο να παρενοχλήσουν γυναίκες ή να γράψουν συνθήματα στις συναγωγές. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, η Γερμανία θα οδηγηθεί σε ένα μέλλον όπου οι μισοί κάτοικοι κάτω των 40 ετών θα είναι μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Αν πιστεύετε ότι μια γηράσκουσα, κοσμική και μάλλον ομοιογενής κοινωνία μπορεί να απορροφήσει ειρηνικά μια κοινότητα μεταναστών τέτοιου μεγέθους και με τόσο μεγάλες πολιτισμικές διαφορές, τότε έχετε λαμπρό μέλλον ως εκπρόσωπος της σημερινής γερμανικής κυβέρνησης. Μάλλον όμως αυταπατάσθε. Μια τέτοια απότομη μεταβολή μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στην έξαρση της τρομοκρατίας, αλλά και στην αναγέννηση μιας πολιτικής βίας, όπως εκείνη κατά τη δεκαετία του 1930. Η φανταστική Γαλλία που περιγράφει ο Μισέλ Ουελμπέκ στο μυθιστόρημά του «Υποταγή», όπου Γάλλοι και ισλαμιστές πολεμούν στους δρόμους, μπορεί να αποκτήσει σάρκα και οστά στη μελλοντική Γερμανία.

Για να μη συμβεί αυτό, πρέπει να κλείσουν για ένα διάστημα τα σύνορα της Γερμανίας. Πρέπει να ξεκινήσει μια οργανωμένη απέλαση νέων και υγιών ανδρών. Πρέπει να εγκαταλειφθεί η ψευδαίσθηση ότι η Γερμανία μπορεί να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του παρελθόντος με έναν αχαλίνωτο ανθρωπισμό. Πρέπει να παραιτηθεί η Άγκελα Μέρκελ - ώστε η χώρα της, και η ήπειρος την οποία ελέγχει, να μην πληρώσει βαρύ τίμημα για την υψηλόφρονα τρέλα της.

Πηγή: New York Times

* Ο Ρος Ντάουθατ είναι ένας συντηρητικός Αμερικανός συγγραφέας, μπλόγκερ και αρθρογράφος των New York Times, στο δυναμικό των οποίων εντάχθηκε τον Απρίλιο του 2009.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News