default-image

16 Δεκεμβρίου: 25 χρόνια "ΚΡΗΤΗ TV"

Κρήτη
16 Δεκεμβρίου: 25 χρόνια "ΚΡΗΤΗ TV"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σήμερα η "ΚΡΗΤΗ TV" κλείνει 25 χρόνια αδιάκοπης παρουσίας. Ούτε λίγα ούτε πολλά τα λες... αλλά μαζί της κάποιοι έβγαλαν "άσπρη τρίχα" στην καρδιά τους και κάποιοι άλλοι μόλις τώρα τη νιώθουν να ανθίζει... 25 χρόνια ευχαριστώ στον κόσμο της Κρήτης και όσους ακούμπησαν στην αγωνία μας για μία άλλη οπτική στην ενημέρωση και εκτός Κρήτης. Με λάθη, επιτυχίες, αποτυχίες, κριτική και αυτοκριτική, γεγονότα και πρόσωπα με τον άνθρωπο και τη ταυτότητα της Κρήτης και τους Κρητικούς πάνω από όλα σε αυτό το μέσο ενημέρωσης.

Tου Γιώργου Σαχίνη

Αντί άλλης κατάθεσης περιγραφής 25 χρόνων, υποκλίνομαι στη δύναμη και το μεγαλείο αυτής της ανυπόταχτης Κρήτης, κομμάτι της οποίας στο σύγχρονο γίγνεσθαι είναι πλέον και η "ΚΡΗΤΗ TV" και αντί άλλων λόγων μικρό αντίδωρο από Σεφέρη:

«Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. O ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: "Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα" λέει ο Ηράκλειτος·"ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν".

Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου, των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: "…θα χαθούμε, γιατί αδικήσαμε…". Αυτός ο άνθρωπος ήταν αγράμματος· είχε μάθει να γράφει στα τριάντα πέντε χρόνια της ηλικίας του. Αλλά στην Ελλάδα των ημερών μας, η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση... Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα - και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης - κι ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση εμπιστοσύνης.

Παρατήρησαν, τον περασμένο χρόνο, γύρω από τούτο το τραπέζι, την πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης και τη λογοτεχνία· παρατήρησαν πως ανάμεσα σ' ένα αρχαίο ελληνικό δράμα και ένα σημερινό η διαφορά είναι λίγη. Ναι, η συμπεριφορά του ανθρώπου δε μοιάζει να έχει αλλάξει βασικά. Και πρέπει να προσθέσω πως νιώθει πάντα την ανάγκη ν' ακούει τούτη την ανθρώπινη φωνή που ονομάζουμε ποίηση. Αυτή τη φωνή που κινδυνεύει να σβήσει κάθε στιγμή από στέρηση αγάπης και ολοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγημένη, ξέρει πού να 'βρει καταφύγιο· απαρνημένη, έχει το ένστικτο να πάει να ριζώσει στους πιο απροσδόκητους τόπους. Γι' αυτή δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά μέρη του κόσμου. Το βασίλειό της είναι στις καρδιές όλων των ανθρώπων της γης. Έχει τη χάρη ν' αποφεύγει πάντα τη συνήθεια, αυτή τη βιομηχανία. Χρωστώ την ευγνωμοσύνη μου στη Σουηδική Ακαδημία, που ένιωσε αυτά τα πράγματα· που ένιωσε πως οι γλώσσες, οι λεγόμενες περιορισμένης χρήσης, δεν πρέπει να καταντούν φράχτες, όπου πνίγεται ο παλμός της ανθρώπινης καρδιάς· που έγινε ένας Άρειος Πάγος ικανός:

Να κρίνει με αλήθεια επίσημη την άδικη μοίρα της ζωής,

Για να θυμηθώ το Σέλλεϋ, τον εμπνευστή, καθώς μας λένε, του Αλφρέδου Νομπέλ, αυτού του ανθρώπου που μπόρεσε να εξαγοράσει την αναπόφευκτη βία με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του.

Σ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.

Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Oιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Oιδίποδα».

Γ. Σεφέρης κατά την Ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Ακαδημία 1963

25 χρόνια "ΚΡΗΤΗ TV" και αν με ρωτάτε για το αν υπάρχει απάντηση τι είναι ένας περιφερειακός σταθμός με τέτοια αποδοχή 25 χρόνια τώρα και αν υπάρχει κάποιο μυστικό πέρα και πάνω από τους ανθρώπους του, όπως κι αν αποτυπώνουν την ενημέρωση, νομίζω ότι θα σας μπερδέψω. Σε έναν τοίχο έγραψαν: «Όταν είχαμε όλες τις απαντήσεις, μας άλλαξαν τις ερωτήσεις. Συνεχίζεται...».

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News