Παρασκήνιο με δισ. και πιέσεις στις Βρυξέλλες από λομπίστες πολυεθνικών για να κλείσουν οι διαπραγματεύσεις για το κλίμα και το εμπόριο υπέρ των αφεντικών τους.
Τα τελευταία δύο χρόνια τα γραφεία των επιτρόπων, των υψηλόβαθμων στελεχών της Ε.Ε. και οι διάδρομοι των Βρυξελλών γνωρίζουν πιένες.
Οι λομπίστες των πολυεθνικών δίνουν τα ρέστα τους αφού σε εξέλιξη βρίσκονται δυο κρίσιμες διαπραγματεύσεις.
Η πρώτη διαπραγμάτευση είναι μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ για την υπογραφή της Συμφωνίας Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Συνεργασίας (Transatlantic Trade and Investment Partnership - ΤΤΙΡ).
Και η δεύτερη μεταξύ του ΟΗΕ και των ισχυρών κρατών του κόσμου εν όψει της Διεθνούς Διάσκεψης για το Κλίμα (COP21) που θα πραγματοποιηθεί τον φετινό Δεκέμβριο στο Παρίσι. Διάσκεψη για την οποία τόσο ο ΟΗΕ όσο και η διεθνής επιστημονική κοινότητα και οι μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου πως πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία για τον πλανήτη.
Μια νέα έρευνα που είδε πριν από λίγες ημέρες το φως της δημοσιότητας από το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών, αποκαλύπτει την κρυφή διασύνδεση της Διεθνούς Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP21) με τη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (TTIP).
Διασύνδεση στο βαθύ παρασκήνιο με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ να αλλάζουν χέρια στον σκληρό αγώνα που δίνουν τέσσερις από τις μεγαλύτερες συνομοσπονδίες που εκπροσωπούν επιχειρηματικά συμφέροντα προκειμένου να επηρεάσουν και στην πραγματικότητα να διατυπώσουν τόσο τους όρους και τις προϋποθέσεις της TTIP όσο και τις αποφάσεις της COP21, προς το συμφέρον συγκεκριμένων πολυεθνικών.
Όπως υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έρευνας, οι ίδιοι άνθρωποι προσπαθούν εξυπηρετώντας τα ίδια συμφέροντα να στρέψουν και τις δυο υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες προς το συμφέρον των λεγόμενων και «βρόμικων» βιομηχανιών αδιαφορώντας για τη δημόσια υγεία και τον ίδιο τον πλανήτη και υπονομεύοντας τον αγώνα εκατομμυρίων ανθρώπων για κλιματική δικαιοσύνη.
Οι ίδιες αδηφάγες πολυεθνικές και οι πανίσχυρες ομάδες πίεσης συμφερόντων που διαθέτουν, πιέζουν για την επιβολή συγκεκριμένων ρυθμίσεων στην TTIP αλλά και συγκεκριμένων ρυθμίσεων στην ενδεχόμενη συμφωνία του Δεκεμβρίου στο Παρίσι για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.
Στην έκθεση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών τα συμφέροντα αυτά που εκπροσωπούνται από συγκεκριμένες πολυεθνικές χαρακτηρίζονται ως «εταιρικοί εγκληματίες του κλίματος» που θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να παράγουν και να εμπορεύονται με το μικρότερο κόστος για τις επιχειρήσεις τους, αδιαφορώντας για το τεράστιο κόστος που συνεπάγονται οι δραστηριότητές τους για όλο τον υπόλοιπο κόσμο και συνολικά τον πλανήτη.
Και προσπαθούν να το επιτύχουν αυτό χρησιμοποιώντας επιθετικές μεθόδους άσκησης πίεσης με στόχο όχι μόνο να εμποδίσουν οποιαδήποτε δεσμευτική απόφαση για την προστασία του κλίματος, αλλά παράλληλα να προωθήσουν μέτρα που επί της ουσίας διά της μετονομασίας τους θα ενισχύσουν τις «βρόμικες» δραστηριότητές τους.
Οι συντάκτες της έρευνας «ξεσκόνισαν» τις θέσεις, τόσο για την ΤΤΙΡ όσο και για την COP21, των τεσσάρων μεγαλύτερων οργανώσεων της βιομηχανίας που αποτελούν και το πιο ισχυρό λόμπι στις Βρυξέλλες και συγκεκριμένα της BusinessEurope της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων, που εκπροσωπεί τους Ευρωπαίους εργοδότες, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Αυτοκινητοβιομηχανιών (ACEA), του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χημικής Βιομηχανίας (CEFIC) και της Συνομοσπονδίας των Βιομηχανιών Τροφίμων και Ποτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FoodDrinkEurope).
Η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων εκφράζει το επιχειρηματικό λόμπι και έχει τεράστια επιρροή στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μόνο το 2014 δαπάνησε περισσότερα από 4 εκατομμύρια ευρώ στις ομάδες πίεσης συμφερόντων. Μέλη της, μεταξύ άλλων, είναι η BP, η Total, η Shell και η εταιρεία ενέργειας Engie, επίσημος χορηγός COP21!
ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ: Η Business Europe θέλει μέσω της ΤΤΙΡ να καταργηθούν περιβαλλοντικές προβλέψεις που θεωρεί ότι στέκονται εμπόδιο στο εμπόριο και να αποτρέψει ρυθμίσεις που μπορούν να παίρνουν οι εθνικές κυβερνήσεις για τον περιορισμό της κυκλοφορίας επικίνδυνων και ρυπογόνων προϊόντων. Παράλληλα, επιδιώκει να μπει τέλος στις πολιτικές που μπορούν να περιορίσουν την παραγωγή ορυκτών καυσίμων, συμπεριλαμβανομένων του σχιστολιθικού και του φυσικού αερίου.
ΚΛΙΜΑ: Η BusinessEurope βλέπει τις συνομιλίες για το κλίμα του ΟΗΕ ως μια μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία και ασκεί πιέσεις ώστε να ληφθούν μέτρα που θα ευνοούν την ευρωπαϊκή βιομηχανία σε βάρος της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος. Συγκεκριμένα, προωθεί το δόγμα της φθηνής ενέργειας μέσα από την αποδυνάμωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Παράλληλα, προσπαθεί να κατευθύνει τη διεθνή χρηματοδότηση που προορίζεται για τις φτωχότερες χώρες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της προς τις επιχειρήσεις - μέλη της. Το τρίτο σημείο στο οποίο επενδύει, είναι να έχει αποφασιστικό ρόλο στον προσδιορισμό των τεχνολογιών που θα χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο της ανάσχεσης της κλιματικής αλλαγής, με στόχο να προωθήσει αμφιλεγόμενες και πειραματικές μεθόδους, όπως η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα ή το σχιστολιθικό αέριο, προκειμένου να επεκτείνει τις μπίζνες των μελών της.
Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Αυτοκινητοβιομηχανιών είναι ένα από τα πιο ισχυρά λόμπι που δαπάνησε στους διαδρόμους των Βρυξελλών το 2014 πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ. Πρόσφατα, τα πιο ισχυρά μέλη της, όπως η VW και η Audi, συνδέθηκαν με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, αυτό του πειραγμένου λογισμικού που μείωνε τις εκπομπές καυσαερίων κατά τους ελέγχους.
ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ: Η ACEA θέλει να αρθούν οι λεγόμενοι «κανονιστικοί φραγμοί» για την αυτοκινητοβιομηχανία, υποστηρίζοντας ότι έτσι θα πουλά ώς και 240.000 περισσότερα οχήματα στις ΗΠΑ. Με τον όρο «κανονιστικοί φραγμοί» εννοεί τις αυστηρές προδιαγραφές για την ασφάλεια αλλά και τις εκπομπές ρύπων. Σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε, τα αμερικανικά πρότυπα ασφαλείας είναι χαμηλότερα από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, γ' αυτό και πιέζει έτσι ώστε τα πρότυπα της Ε.Ε. να εναρμονιστούν με τα αμερικανικά.
ΚΛΙΜΑ: Το μότο της ACEA είναι ότι οι πολιτικές για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση με την ανάπτυξη και πρέπει να προστατεύουν τις θέσεις εργασίας. Με σκληρές πιέσεις που ασκεί στους επιτελείς της Κομισιόν, προειδοποιεί ότι δεν πρέπει οι πολιτικές για το κλίμα να εμποδίσουν την επέκταση των ρυπογόνων βιομηχανιών ή να αυξήσουν το κόστος παραγωγής. Καλεί μάλιστα την Ε.Ε. να μην ανταποκριθεί στις διεθνείς δεσμεύσεις της και να μην αναλάβει ηγετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα στο Παρίσι. Αντιτίθεται σθεναρά στη μείωση των εκπομπών των ρύπων από τα αυτοκίνητα και πιέζει προκειμένου να δοθούν κίνητρα για την ταχύτερη ανανέωση του στόλου των αυτοκινήτων με την υπάρχουσα τεχνολογία που αποδείχθηκε με το πρόσφατο σκάνδαλο… «μαϊμού».
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Χημικής Βιομηχανίας είναι από τους πιο σκληρούς αντιπάλους της κλιματικής πολιτικής της Ε.Ε. αλλά και του στόχου για μείωση των εκπομπών των ρύπων που ευθύνονται για την αλλαγή του κλίματος. Η χημική βιομηχανία είναι από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη αλλά και από τους μεγαλύτερους καταναλωτές ορυκτών καυσίμων και, προκειμένου να μη ληφθούν σοβαρές δεσμευτικές αποφάσεις για την κλιματική αλλαγή αλλά και προκειμένου να διαιωνιστεί η εξάρτηση από τη βρόμικη ενέργεια, διάθεσε περισσότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ το 2014 στις ομάδες πίεσης συμφερόντων.
ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ: Από τις βασικές επιδιώξεις του είναι να επιτραπεί η πρόσβαση στο σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ. Επιδίωξη που στηρίζεται στο δόγμα ότι οι τιμές της ενέργειας στην Ε.Ε. είναι πολύ υψηλές και καθιστούν μη ανταγωνιστική την ευρωπαϊκή χημική βιομηχανία. Παράλληλα, επιδιώκει να καταργηθούν επιβαρύνσεις που προκύπτουν για τη βιομηχανία από μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος
ΚΛΙΜΑ: Πιέζει προκειμένου να μη ληφθούν δεσμευτικές αποφάσεις για τη μείωση των εκπομπών και παράλληλα οι όποιες μειώσεις να έχουν το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τη βιομηχανία. Στους στόχους του είναι και η περαιτέρω αποδυνάμωση του συστήματος εμπορίας εκπομπών ρύπων, έτσι ώστε αυτό να μη λειτουργεί με στόχο την περικοπή των εκπομπών, αλλά την επιδότηση των ρύπων και τη διασφάλιση των «βρόμικων» κερδών της χημικής βιομηχανίας.
Η Συνομοσπονδία των Βιομηχανιών Τροφίμων και Ποτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες λόμπι στις Βρυξέλλες που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, όπως η Nestle, η Unilever και η Coca-Cola, που επιδιώκουν να διατηρήσουν την πρόσβαση σε φθηνά ακατέργαστα προϊόντα και να αποδυναμώσουν τη νομοθεσία για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ: Κεντρική της επιδίωξη είναι το άνοιγμα της ευρωπαϊκής αγοράς στις καλλιέργειες μεταλλαγμένων και στην αγορά των μεταλλαγμένων προϊόντων. Έτσι πιέζουν προκειμένου να περάσουν ρυθμίσεις που θα επιτρέπουν στα προϊόντα την «παρουσία χαμηλού επιπέδου των μη εγκεκριμένων γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών». Πρόκειται για την κερκόπορτα για την είσοδο των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην Ευρώπη. Πιέζει σθεναρά επίσης να μην υπάρχει επισήμανση στις ετικέτες των τροφίμων όσον αφορά την ύπαρξη γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, υποστηρίζοντας ότι τα διαφορετικά πρότυπα και οι διαφορετικοί κανόνες ασφαλείας των τροφίμων αποτελούν στρεβλώσεις για την αγορά και το εμπόριο.
ΚΛΙΜΑ: Η επιδίωξή της στη Διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι είναι να περάσει μια δήθεν φιλική προς το κλίμα γεωργία που θα χρησιμοποιεί μεθόδους του λεγόμενου «πράσινου ξεπλύματος» προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή από τις τεράστιες κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που συνεπάγεται ο κλάδος των τροφίμων. Επιπτώσεις που συνδέονται με την υποβάθμιση του εδάφους, την απώλεια της βιοποικιλότητας, τη ρύπανση από χημικά των υδάτινων πόρων και στις περισσότερες περιοχές του αναπτυσσόμενου κόσμου την αρπαγή της γης και την αποψίλωση των δασών. Στο πλαίσιο αυτό προωθεί προγράμματα όπως η «υπεύθυνη σόγια», που στόχο έχουν τη νομιμοποίηση της επέκτασης των γενετικά τροποποιημένων φυτειών σόγιας στο όνομα της προστασίας του κλίματος! Παράλληλα, επιδιώκει να παίξει κεντρικό ρόλο στη διαχείριση της διεθνούς χρηματοδότησης για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής μέσα από τη διοχέτευση των κονδυλίων στις πολυεθνικές - μέλη της για την ανάπτυξη επενδύσεων σε «καινοτόμες» τεχνολογίες.
Βάλια Μπάζου
Πηγή: topontiki.gr
