Διεθνείς οργανισμοί όπως ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και το Συμβούλιο της Ευρώπης καταγγέλλουν το κλίμα βίας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επηρέασε το αποτέλεσμα στην Τουρκία. Παρόμοιες διαπιστώσεις καταγράφονται σε διεθνή ΜΜΕ π.χ. «Μαύρη μέρα για την Τουρκία», «ματωμένη εκλογική νίκη», «δεν πρόκειται για δημοκρατία» κ.ά. Η επικράτηση Ερντογάν υπήρξε αποτέλεσμα νοθείας διά του τρόμου, της βίας και του αίματος μαζί με καταδιώξεις και φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων.
Του Κώστα Μαυρίδη*
Απέναντι στην παγκόσμια κατακραυγή εκτός Τουρκίας, υπήρξαν ελάχιστες εξαιρέσεις όπως η ακραία ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς (συνεχάρηκε ένθερμα τον Ερντογάν) και δημόσια πρόσωπα εντός Κύπρου (πολιτικοί και αναλυτές τουρκικών θεμάτων!) που το αντιμετώπισαν θετικά. Χαρακτηριστικότερο η περίπτωση της εφ. «Πολίτης» που με υπέρτιτλο προέβαλε την επικράτηση Ερντογάν ως ελπιδοφόρο μήνυμα για την Κύπρο και ευθυγραμμίστηκε με τους φανατικούς έποικους που πανηγύριζαν στα κατεχόμενα. Προσεχτικά αλλά στην ίδια γραμμή και ο Συναγερμικός βουλευτής που τις περιέγραφε ως συνηθισμένες και κανονικές εκλογές, προφανώς όπως σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ενάντια στην πανθομολογούμενη αδίσταχτη πραγματικότητα του Ερντογάν, προέκυψε και ο Αβ. Νεοφύτου (ΔΗΣΥ) που έκρινε πως οι καταδιώξεις, η βία και οι παραβιάσεις βασικών κανόνων της δημοκρατίας από τον Ερντογάν, δεν ήταν άξια λόγου.
Η περιγραφή ενός αρχηγού κράτους που φανατίζει τα πλήθη εξωθώντας τα εναντίον των αντιπάλων του τους οποίους στιγματίζει ως πράκτορες των ξένων (ειδικά των Εβραίων), που συμμαχεί με την μάστιγα της ανθρωπότητας που λέγεται Ισλ. Κράτος, που φυλακίζει όποιον κρίνει ότι τον προσβάλλει (μέχρι παιδιά 13 χρονών) και στο τέλος ανελίσσεται στην εξουσία μέσω «δημοκρατικών» εκλογών, παραπέμπει σε ένα σύγχρονο Χίτλερ. Δυστυχώς, έχουμε στην Τουρκία ένα εν εξελίξει Χίτλερ, που εκβιάζει την ΕΕ παίζοντας με τις ζωές κατατρεγμένων ανθρώπων. Απέναντι στις μαλθακότητες, ο ηγέτης του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών επισημαίνει ότι «προσπαθήσαμε μόνο να προστατεύσουμε τους νέους μας και τον λαό μας από τις δολοφονίες και δεν μπορέσαμε να διεξάγουμε προεκλογική εκστρατεία». Με τον νηφάλια μαστιγωτικό του λόγο αναφέρεται σε εκλογές τρόμου και δολοφονιών που διαμόρφωσαν το στρεβλωμένο αποτέλεσμα.
Γιατί τα πιο πάνω δεν μέτρησαν στο μυαλό των δικών μας Ερντογανιστών; Μόνο άτομα με μανίες, παρωπίδες ή συμφέροντα (πολιτικά ή άλλωσπως) και τεράστια υποκρισία, φτάνουν στην αθώωση ενός αδίσταχτου δικτάτορα και στην αποενοχοποίηση της Τουρκίας για να διατηρείται το κλίμα ευφορίας και η ελπίδα στην … όποια λύση. Αντιθέτως, αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα, θα αναγνωρίσει ένας και το είδος της λύσης που ο νεοσουλτάνος επιδιώκει και αποδέχεται.
Οι διεθνείς αναλυτές αναφέρονται σε μια Τουρκία αποξενωμένη και εχθρική προς τα έξω και διχασμένη εσωτερικά με τις σχέσεις της με Ισραήλ-Αίγυπτο να χειροτερεύουν. Στην Κύπρο οι «ειδικοί» (!) εγκωμιάζουν τον Ερντογάν για να μην παραδεκτούν ότι η πολιτική των μπαλονιών, των θεατρικών παραστάσεων, των περιπάτων και της ζιβανίας, έχει συντριβεί κάτω από την αδισταχτικότητα του νεοσουλτάνου. Το έγραψε τόσο εύστοχα και παραστατικά στις «Ελευθεροστομίες» ο Δ. Παπαδημήτρης: «Βκάλλουν που τα τίτθκια του τραούλλου γάλαν» (βγάζουν από τα … αχαμνά του τράγου γάλαν). Τι είδους λύση μπορεί να προκύψει με τέτοιο αδίσταχτο δικτάτορα; Το να ελπίζεις στη μεγαλοψυχία του είναι πολιτική βλακεία. Το να πανηγυρίζεις χειρότερο.
Από τα κατεχόμενα, ο Σ. Λεβέντ εκδότης της εφ. «Αβρούπα» που έκλεισε το κατοχικό καθεστώς και συνεχίζει με την «Αφρίκα» ενάντια σε απειλές και διώξεις, με εξίσου μαστιγωτικό τρόπο κατατροπώνει τους Ε/κ Ερντογανιστές που «χαίρονται επειδή κέρδισε αυτοδυναμία το κόμμα του Ερντογάν… Αν υπάρχει Θεός, βεβαίως θα σας πιάσει η κατάρα εκείνων των παιδιών. Των παιδιών τα άψυχα κορμιά των οποίων ξεβράζονται στην ακτή σαν ψάρια." Για τη διαχρονικά θαρραλέα στάση του, αισθάνομαι πόσο σωστή ήταν η πρόταση να του δοθεί το βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη για το 2015, αλλά συνάδελφοι από ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ δεν στήριξαν.
Ο κ. Κώστας Μαυρίδης είναι ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D).
