default-image

Ποια η ευρωπαϊκή μας στρατηγική στο Κυπριακό;

Απόψεις
Ποια η ευρωπαϊκή μας στρατηγική στο Κυπριακό;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η πολιτική του Ελσίνκι ξεκίνησε το 1999 ως η ευρωπαϊκή στρατηγική Ελλάδας-Κύπρου απέναντι στην Τουρκία. Το 2005 με ευρεία εσωτερική στήριξη, η Κύπρος παραχώρησε καθεστώς ενταξιακών στην Τουρκία με ταυτόχρονο πάγωμα αριθμού κεφαλαίων. Αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής αυτής υπήρξε η ετοιμότητα της εκάστοτε Κυπριακής Κυβέρνησης για πρόταξη βέτο,  εφόσον η Τουρκία δεν προσαρμοζόταν, ιδίως στις Ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις προς την Κύπρο και για μια αποδεκτή λύση στο Κυπριακό. Η Κυβέρνηση Τ. Παπαδόπουλου προχώρησε με πάγωμα αριθμού κεφαλαίων για άρνηση της Τουρκίας να εφαρμόσει ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις και η ίδια στρατηγική αντίληψη συνέχισε επί Δ. Χριστόφια όταν η επεκτατική Τουρκική στάση, ώθησε την Κυπριακή Κυβέρνηση σε αναγγελία για πρόσθετο πάγωμα κεφαλαίων το 2009. Έτσι φτάσαμε στη σημερινή Κυβέρνηση, με μια πολιτική που δοκιμάστηκε και απέτυχε και με την κατάσταση  να χειροτερεύει. Η Τουρκία δεν προσαρμόζεται ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ούτε προς την Κύπρο.

Του Κώστα Μαυρίδη*

Σήμερα, ο Ερντογάν επιδιώκει επανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, καταπιέζει τους λαούς εντός Τουρκίας, συνεργάζεται με τη σύγχρονη μάστιγα της ανθρωπότητας το Ισλαμικό Κράτος, φυλακίζει πολιτικούς του αντιπάλους και δημοσιογράφους, επιλέγει την αιματοχυσία με τους Κούρδους αφού πριν υποσχόταν ανθρώπινα δικαιώματα για να εδραιωθεί στην εξουσία, συνεχίζει την παράνομη κατοχή και εποικίζει το ευρωπαϊκό έδαφος της Κύπρου αρνούμενος αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, περιφρονεί τις αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, δεν εφαρμόζει τις υποχρεώσεις του προς την ΕΕ που αφορούν την Κύπρο… Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Κομισιόν σχεδιάζει να ανταμείψει τον Ερντογάν με μερικά δις ευρώ, ελευθεροποίηση της βίζας και άνοιγμα κεφαλαίων ξεκινώντας με το 17, με αντάλλαγμα να διαχειριστεί ανθρώπινα τους πρόσφυγες.

Μπροστά στην αλαζονική συμπεριφορά του Ερντογάν, αυτή η Κυπριακή Κυβέρνηση, δηλώνει εξ αρχής την προθυμία της να μην εμποδίσει το Κεφ. 17, ούτε θέτει οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Εσωτερικά προβάλλει ότι το συγκεκριμένο κεφάλαιο δεν περιλαμβάνεται στα παγωμένα. Οι απειλές εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, αλλά και μόνο το φράγμα του Ερντογάν στα κατεχόμενα που  αποτελεί επέκταση του εποικισμού ως εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας (Διεθνές Ποινικό  Δικαστήριο) αποτελεί σημαντικό λόγο και ευκαιρία για την Κυπριακή Κυβέρνηση να αναδείξει την ουσία του Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής, κατοχής και εποικισμού που η Τουρκία ασκεί στην Κύπρο.

Χωρίς να εκπληρωθούν τα τεχνικά κριτήρια, χωρίς να ικανοποιηθούν τα πολιτικά κριτήρια, χωρίς εφαρμογή των υποχρεώσεων, θα ανοίξει νέο κεφάλαιο. Και τι θα κερδίσουμε; ΤΙΠΟΤΑ. Η Κυβέρνηση το κάνει για να αποφευχθούν πιέσεις που θα ασκούνταν πάνω μας εάν θέταμε ζήτημα. Χρησιμοποιώντας ποδοσφαιρικούς όρους, αυτή είναι πολιτική που ίσως καταφέρει να περιορίσει το σκορ της ήττας χωρίς καμιά προοπτική για κέρδος. Στο τέλος μάλιστα, κάποιοι στην Κύπρο θα … πανηγυρίζουν για περιορισμό του σκορ της συντριβής. Και έχοντας απέναντί μας τον Ερντογάν, που έχει αποδείξει πόσο αδυσώπητος είναι, αποτελεί αίνιγμα που εντός Κύπρου υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη εκείνοι που εκτιμούν «πόσο έτοιμος είναι ο Ερντογάν για μια λύση στην Κύπρο»! Φυσικά, δεν εξηγούν το είδος της λύσης.

Στην πραγματικότητα όμως, το «δώρο» του νέου κεφαλαίου στην Τουρκία, δεν θα είναι περιορισμένο, αλλά η αρχή των πιέσεων για περαιτέρω άνοιγμα κεφαλαίων που ήδη ξεκίνησε. Εν ολίγοις, εκείνο που το Προεδρικό με την προσέγγιση του επιδιώκει να αποφύγει, θα προκύψει σύντομα ή αργά και δυστυχώς στο πολλαπλάσιο. Συνεπώς, το σημαντικό σε αυτή την ανάλυση δεν είναι το άνοιγμα ενός κεφαλαίου. Το σημαντικό είναι πως η όλη αρχική στρατηγική γύρω από τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας, εκθεμελιώνεται βήμα-βήμα και λόγω της παθητικής στάσης που επικρατεί χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Παρεμπιπτόντως, πόση διορατικότητα και ορθολογισμό μπορεί να έχει κάποιος που δημιούργησε ένα τεχνικό κλίμα ευφορίας γύρω από τον Ακκιντζί, απαλλάσσοντας την Τουρκία και ως αποτέλεσμα το περιεχόμενο της λύσης χειροτερεύει αφού ξένοι και Τούρκοι θεωρούν τον Πρόεδρο δεδομένο να στηρίξει το οτιδήποτε;

* Ο κ. Κώστας Μαυρίδης είναι ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)  

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News