Την ώρα που όλοι μιλούν για θετικές εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, δεν πρέπει να ξεχνούμε και τον ρόλο της Τουρκίας στην εισβολή.
Του Νίκου Λυγερού
Κι αν κάποιοι προσπαθούν να γελάσουν τον εαυτό τους θεωρώντας ότι είναι μια λεπτομέρεια, είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Τουρκίας που έρχεται να το υπενθυμίσει με τη διακριτικότητα που τον χαρακτηρίζει, αφού θα είναι παρών και στη στρατιωτική παρέλαση για την επέτειο της εισβολής που οδήγησε στην κατοχή που διαρκεί εδώ και δεκαετίες.
Άρα το ερώτημα είναι, τι νόημα μπορούν να έχουν οι εξελίξεις ακόμα και θετικές, αν η Τουρκία συνεχίζει να έχει απολύτως την ίδια στάση και να νοιώθουν οι Τουρκοκύπριοι ότι δεν μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα, αφού παραμένουν υπό τον παράνομο έλεγχό της. Επίσης, η Τουρκία προσπαθεί να περάσει το μήνυμα, πάντα διακριτικά βεβαίως, ότι ενδιαφέρεται για το φυσικό αέριο της Κυπριακής Δημοκρατίας που δεν αναγνωρίζει. Επιπλέον όταν η Κύπρος είχε την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Τουρκία είχε παγώσει τις σχέσεις της.
Πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό σε όλους ότι όσο οι διαπραγματεύσεις παραμένουν σε κοινοτικό επίπεδο χωρίς να δοθεί έμφαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωζώνη, στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο, στην Κυπριακή ΑΟΖ, στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων, στην έναρξη των γεωτρήσεων, η Κύπρος θα αποτελεί ένα μικρό κράτος που θα θέλει να ελέγχει η Τουρκία με κάποιο τρόπο.
Το κάνει ήδη με τα Κατεχόμενα, αφού η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ δεν την έκανε με τη μέση γραμμή αλλά με 2/3 για την Τουρκία. Μόνο με μια Κύπρο, ευρωπαϊκή και αοζική, δηλαδή μετά την εξόρυξη θα δούμε την απελευθέρωση του Ελληνισμού.
