Απόψε στο Ηράκλειο έρχεται η Κίνηση (προδήλως ανεξάρτητη πανεπιστημιακή, αλλά με Διαμαντοπούλου, Κυριάκο Μητσοτάκη παρόντες και μία ομάδα καθηγητών που διαχρονικά πρωταγωνιστεί και τοπικά σε "αριστείες" και "προγράμματα", πολιτικά από το φάσμα δεξιά-κεντροδεξιά-εκσυγχρονιστές, ΠΑΣΟΚ και εσχάτως Ποτάμι), που επιχειρεί να βάλει "φρένο" στον "Μπαλτά στην παιδεία", όπως "κινηματικά" υποστηρίζουν. Προμετωπίδα η Αριστεία και η επιχειρούμενη, όπως λένε, κατεδάφιση της παιδείας με επιστροφή 40 χρόνια πίσω!
Του Γιώργου Σαχίνη
Καλά, εδώ ο κόσμος "καίγεται" με την επερχόμενη συμφωνία και την Ελλάδα σε μία λεπτή κλωστή και αυτοί απλώς "χτενίζονται", θα μπορούσες να πεις και να πας παρακάτω. Άλλωστε, την "κατεδάφιση Μπαλτά" την είδαν, την "κατεδάφιση επί 5 χρόνια μνημονίων" ακόμα την ψάχνουν;
Όμως, ακόμη και θεματικά να μου επιτρέψουν οι οργανωτές της αποψινής εκδήλωσης - όχι όλοι, υπάρχουν πάντα και εξαιρέσεις - να αναρωτηθώ αν πρόκειται για την "Αριστεία" ή την "Υποκρισία"; Φοβάμαι ότι με το θέμα της Αριστείας επιχειρείται μια επικοινωνιακή λαίλαπα που κάποιος μπορεί να πει ότι φτάνει στα όρια της υποκρισίας και της προπαγάνδας.
Στην προηγούμενη εκπομπή των "Αντιθέσεων" στην "ΚΡΗΤΗ TV" είχα φιλοξενούμενο τον πανεπιστημιακό και διαχρονικό σύμβουλο για θέματα παιδείας και οικογένειας της εκάστοτε γερμανικής Καγκελαρίας, Βασίλη Φθενάκη. Όπως είπε, όταν ήταν νεαρός, μεγάλωσε στο Βραχάσι μέχρι να τελειώσει το τότε Γυμνάσιο, μέχρι να σπουδάσει και να φτάσει μέχρι σε άριστα μεταπτυχιακά στο εξωτερικό.
Κάθε μέρα περπατούσε 14 χιλιόμετρα για να πάει σχολείο. Μάλιστα, χιουμοριστικά ανέφερε ότι μετά από χρόνια υπολόγισε την απόσταση που διένυσε ως μαθητής ότι ήταν πάνω από 3 φορές η διαδρομή Ηράκλειο-Παρίσι. Η έλλειψη σχολείου "Αρίστων" δεν τον εμπόδισε να γίνει Άριστος ουσία, καθηγητής διεθνούς ακτινοβολίας, σύμβουλος σήμερα της Μέρκελ.
Το ίδιο δεν εμπόδισε και πολλούς σημερινούς καθηγητές πανεπιστημίων, οι οποίοι μεγάλωσαν σε λαϊκές οικογένειες. Σήμερα, το 2015, τη χρονιά που μας πέρασε, οι δάσκαλοι παιδιών με αναπηρία διορίστηκαν τον Ιανουάριο! Τυφλά παιδιά αναγκάζονταν να ζητούν βοήθεια από τους συμμαθητές τους γιατί αυτό το κράτος δεν είναι σε θέση να τους παρέχει τα στοιχειώδη!
Με άλλα λόγια, μήπως είμαστε ως κοινωνία υποκριτές, γιατί, αντί πρώτα να απαιτούμε να διοριστούν οι δάσκαλοι των παιδιών μας με ειδικές ανάγκες, κοπτόμαστε για τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, τα οποία βεβαίως και αυτά χρειάζονται στις σύγχρονες κοινωνίες; Όμως, σε μια περίοδο βαθύτατης λιτότητας, δεν έχουν απόλυτη προτεραιότητα τα παιδιά αυτά; Δεν είμαστε υποκριτές να κοπτόμαστε για την Αριστεία, όταν δεν μπορεί το κράτος να παρέχει τα στοιχειώδη στους πολίτες που προηγούνται, όπως τα ΑμεΑ και ιδιαίτερα τα παιδιά ΑμεΑ;
Μήπως δηλαδή το "ΟΧΙ ΜΠΑΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ" θα έπρεπε να στοχεύει πριν και πρώτα από όλα στις ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού, ειδικά σε εποχές βαθιάς κρίσης; Ξέρετε, ο Άριστος θα βρει το δρόμο του, το τυφλό παιδί, το παιδί με αναπηρία, κινδυνεύει με πλήρη αποκλεισμό. Τα λύσατε όλα αυτά εσείς που κόπτεστε για την Αριστεία;
Ήθελα να ρωτήσω ιδίως τους πολιτικούς της αποψινής εκδήλωσης, που διατέλεσαν υπουργοί στις χρυσές εποχές της σπατάλης, πόσα ελληνικά Πανεπιστήμια ήταν στα κορυφαία 30 του κόσμου; Και ρωτάω για τα κορυφαία τριάντα, καθώς θεωρητικά η ελληνική οικονομία κατατασσόταν στις 30 πιο προηγμένες του κόσμου... Κανένα. Στα κορυφαία 50; Κανένα. Στα κορυφαία 100; Κανένα.
Τι αποτελέσματα είχαν οι δήθεν μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση αυτή με διεθνείς δείκτες; Επί υπουργίας τους, ποια ήταν η κορυφαία θέση που κατέλαβε Ελληνικό Πανεπιστήμιο στις διεθνείς αξιολογήσεις πανεπιστημίων; Μήπως το αποτέλεσμα αυτό είναι δείκτης για το πόσο "Άριστος" είναι και ο εκάστοτε υπουργός Έρευνας αλλά και το πολιτικό σύστημα γενικά;
Ιδιαίτερα το παλιό πολιτικό σύστημα που τώρα κόπτεται για την Αριστεία;
Ένας άλλος τομέας σχετικά με την παιδεία, η έρευνα, έχει πολυχρησιμοποιήσει την "πιπίλα" της Αριστείας. Όποτε είχαμε υποθέσεις κακοδιοίκησης σε ερευνητικά κέντρα, οι διοικήσεις έψαχναν να κρυφτούν πίσω από την αληθινή Αριστεία των ερευνητών τους. Μήπως και εσείς, οι "επαναστάτες της Αριστείας", προσπαθείτε με τον τρόπο αυτό να επικοινωνήσετε-προπαγανδίσετε στο κοινό ότι ενδιαφέρεστε για την Αριστεία γιατί και εσείς είστε άριστοι στους τομείς σας; Δηλαδή να επικοινωνήσετε την brand Αριστεία για τους εαυτούς σας;
Όλοι εσείς που ασχολείστε με την Αριστεία, τι κάνετε για να σταματήσει η φυγή εγκεφάλων; Η αληθινή μάστιγα της Κοινωνίας της Γνώσης... Μήπως, αντί για επικοινωνιακά τρικ, θα έπρεπε να βοηθήσετε τη σημερινή κυβέρνηση στην καταπολέμηση του φαινομένου αυτού με έργα; Αλήθεια, στην κίνησή σας υπάρχουν αποδεδειγμένα ΑΡΙΣΤΟΙ από προηγμένες χώρες του εξωτερικού, Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό που να θεωρούν τα πρότυπα και πειραματικά γυμνάσια και λύκεια ως το κορυφαίο θέμα για την Αριστεία στην Ελλάδα; Μήπως αυτοί έχουν μια διαφορετική άποψη για την Αριστεία; Μήπως θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση την αξιοκρατία και όχι το πελατειακό κράτος; Τη διαφάνεια και όχι τη διαφθορά;
Διεθνώς, απαραίτητη προϋπόθεση για την Αριστεία είναι η ανοικτή και αντικειμενική, με δείκτες και σαφώς ορισμένη με κανόνες και ανοικτές διαδικασίες αξιολόγηση. Οι "χρήστες" των παρεχόμενων υπηρεσιών, όποιες και να είναι οι υπηρεσίες, είτε αυτό λέγεται δημόσια διοίκηση, είτε ανώτατη, είτε μέση εκπαίδευση, να αξιολογούν αυτούς που παρέχουν τις υπηρεσίες.
Για παράδειγμα, στα Πανεπιστήμια της Γερμανίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ, εκεί δηλαδή που συναντάμε την αφρόκρεμα της ανώτατης εκπαίδευσης, οι καθηγητές κρίνονται ακόμη και δειγματοληπτικά κατά τη διάρκεια ή και εκ των υστέρων από ανεξάρτητες επιτροπές για το επίπεδο της διδασκαλίας τους, των θεμάτων που βάζουν προς εξέταση στους φοιτητές και γενικότερα όλο το διδακτικό τους έργο. Έτσι, για να το πούμε με ένα παράδειγμα, αν σε μια εξεταστική σε ένα μάθημα κοπεί το 90% των φοιτητών, το σύστημα αξιολόγησης-αριστείας αναγνωρίζει ότι τελικά το πρόβλημα δεν ήταν των φοιτητών, αλλά του διδάσκοντος, και αναζητεί τις ευθύνες καθώς και τα διορθωτικά μέτρα. Αντίθετα στην Ελλάδα είναι καθημερινό φαινόμενο να έχουμε καθηγητές που μπορεί να κόβουν μέχρι και όλους τους υποψηφίους και μετά να λένε υποκριτικά ότι δε διάβασαν οι φοιτητές. Αυτή είναι μια μόνο παράμετρος για την Αριστεία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αλήθεια, πιστεύετε ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου αυτά τα φαινόμενα είναι καθημερινά, μπορεί η λεγόμενη ακαδημαϊκή κοινότητα που "υποθάλπει" τέτοια φαινόμενα να το παίζει και "Άριστη" την ίδια στιγμή;
Πρόσφατα, σε συζήτηση με έναν επιτυχημένο Έλληνα του εξωτερικού, συζητώντας για τα μυστικά της επιτυχίας-Αριστείας στον κλάδο του, μου είπε ότι η συνταγή είναι πάρα πολύ απλή: το μυστικό της Αριστείας είναι ότι οι πραγματικά Άριστοι θα προσλάβουν στη δουλειά τους εφάμιλλους ή και καλύτερους, χωρίς να φοβούνται το συναγωνισμό, ίσια-ίσα τον επιζητούν. Αντίθετα, οι μέτριοι θα προσλάβουν λόγω ανασφάλειας χειρότερους και αυτοί ακόμη χειρότερους και τελικά το σύστημα από μόνο του θα εκφυλιστεί. Δεδομένου λοιπόν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η ανώτατη εκπαίδευση ποτέ δε διακρίθηκε για την Αριστεία της, αντίθετα δείχνει διαχρονικά σημάδια εκφυλισμού (με τις εξαιρέσεις που πάντα όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα), μήπως αυτό οφείλεται σε αυτόν το φαύλο κύκλο, που ξεκινάει διαχρονικά από την επιλογή των πολιτικών προϊσταμένων-υπουργών των εκάστοτε κυβερνήσεων και φτάνει μέχρι την επιλογή λέκτορα της εκάστοτε πανεπιστημιακής σχολής;
