default-image

Πολιτικά κόμματα, κομματικός στρατός. Έχιδναι φαρμακεραί!

Απόψεις
Πολιτικά κόμματα, κομματικός στρατός. Έχιδναι φαρμακεραί!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

[?σμοδα?ος ?ταν τ? ?νομα τ?ς σατιρικ?ς ?φημερίδας πο? ?ξέδιδε ? ?οΐδης μεταξ? τ?ν ?τ?ν 1875 κα? 1876. Θεοτούμπης ?ταν ?να ?π? τ? ψευδώνυμα πο? χρησιμοποιο?σε στ? ?ρθρα πο? ?γραφε γι? τ?ν ?σμοδα?ο].

Εμμανουήλ Ροϊδης

? Θεοτούμπης παραιτε?ται το? ?σμοδαίου, πιθαν?ς δ? κα? ? ?σμοδα?ος τ?ς δημοσιότητος ?πί τινα καιρόν? πράττει δ? το?το κατ? καθ?κον, πεισθε?ς ?τι τ?ς ?δέας του περ? διαθέσεως το? προϋπολογισμο? τ?ς ?λλάδος ?π?ρ τ?ς ?λλάδος ?δύνατον ε?ναι ν? συμμερισθ? ? πλειονοψηφία το? ε?γενο?ς κοινο? κα? τ?ς γενναίας φρουρ?ς.

? πεποίθησις α?τη ?στραψεν ε?ς το?ς ?φθαλμο?ς α?το? ?καταμάχητος κα? φοβερ? προχθ?ς ?ν τ? θεάτρ? το? ?πόλλωνος, ?ν? διήρχετο δι? τ?ν διόπτρων τ? θρανία τ? βρίθοντα, ?νεκα τ?ς ?ργίας το? Φαλήρου, γνωρίμων προσώπων. ?λλ? μεταξ? ?κατ?ν τοιούτων ο?δ? ε?κόσιν ?π?ρχον μ? ?πηρετο?ντα τ?ν πατρίδα δι? το? ξίφους ? το? καλάμου ?π? δικαί? ?μοιβ?.

? ?ναλογία α?τη ?παγορεύει ε?ς ?μ?ς τ?ν ?κόλουθον ?ρθήν, νομίζομεν, σκέψιν: ? πολ? πληθυσμ?ς τ?ς ?λλάδος συνίσταται ?κ πεντήκοντα χιλιάδων ?νθρώπων γνωριζόντων ?νάγνωσιν κα? ?νορθογραφίαν κα? τρεφομένων ?π? ?ν?ς ?κατομμυρίου ?γραμμάτων φορολογουμένων. ?λλ? ο?τε ο? ?γράμματοι ο?τοι δύνανται ν? ?ναγνώσωσι τ?ν ?π?ρ α?τ?ν συνηγορο?ντα ?σμοδα?ον, ο?τε παρ? τ?ν ?ν πρυτανεί? τρεφομένων ?ναγνωστ?ν του δύναται ο?τος ν? ?λπίσ?, ?τι χάριν α?το? κα? τ?ς πατρίδος θέλουσιν ?νταλλάξει ?ντ? ποδι?ς μαγείρου ? βελόνης ?ποδηματοποιο? τ? ε?γεν?ς ?πάγγελμα το? κοσμε?ν τ?ς στήλας το? προϋπολογισμού. ? κ. Ζαΐμης ?χει λοιπ?ν πληρέστατα δίκαιον ?ποφαινόμενος ?τι ?σκοπος ε?ναι ? ?σμοδα?ος, ? ?παιτ?ν παρ? α?το? κα? τ?ν συμμάχων το? ν? ?φίνωσι ψιχία τιν? κα? ?π?ρ το? λαο? το? ?δρ?τι το? προσώπου α?το? το? τρέφοντος τ?ν ?γέλην τ?ν δασοφυλάκων, καθηγητ?ν, βαθμοφόρων, συνταξιούχων, ?ποτρόφων, γραφέων κα? ?λλων στύλων τ?ς πλειονοψηφίας.

?ν πάσ? λοιπ?ν ταπεινότητι ?μολογο?μεν ?τι ? πράγματι ?σκοπος σήμερον ?σμοδα?ος τότε μόνον δύναται ν? ?χ? πρακτικόν τινα σκοπόν, ?ταν δυνηθ? ν? στρατολογήση ?ναγνώστας μεταξ? τ?ς τάξεως ?π?ρ ?ς συνηγορε? ?ντ? ?κείνης ?φ? ?ς ?ναγινώσκεται. ?λλ? κατ? το? τοιούτου κινδύνου ?σφαλ? ?λαβον μέτρα ο? συντάκται το? προϋπολογισμο?, ?ρίσαντες ?ν α?τ? ?π?ρ μ?ν τ?ς ?νωτέρας ?κπαιδεύσεως, ?τοι το? φυτωρίου ?ξ ο? στρατολογε?ται ? ?ερ?ς λόχος τ?ν κηφήνων, ?ν κα? ?μισυ ?κατομμύριον, δι? δ? το?ς πα?δας το? γεωργο?, ?ξ α?σχύν?ς ν? μ? ?φήσωσι τίποτε, δραχμ?ς ?κατ?ν πεντήκοντα χιλιάδες.

Μή τις νομίσ? ?τι πρ?ς κατηγορίαν τ?ν πολιτευομένων ?νεγράψαμεν το?ς ?νωτέρω δύο ?ριθμούς. ?π? ?ναντίας προθύμως ?ναγνωρίζομεν ?τι φρονίμως κα? συνετ?ς πολιτεύονται μ? ?πιτρέποντες ν? μανθάν? γράμματα π?ς μ? κηφήν. ?ν τ? Δύσει, ?μα ?δυνήθη ν? ?ναγνώσ? ? λα?ς τ? ε?αγγέλιον, ε?θ?ς ?πελάκτισε τ?ν Πάπαν κα? ?ν τ? πρώτ? ?ρμ? τ?ς ?γανακτήσεώς του ?καυσε τ? μοναστήρια κα? ?κρέμασε το?ς ?ερε?ς. ?μοία τ?ς ?πίκειται κα? παρ? ?μ?ν διαμαρτύρησις, ?μα, πλ?ν τ?ν μυρίων φορολογούντων, δυνηθ?σι κα? ο? ?κατοντακισμύριοι φορολογούμενοι ν? ?ναγνώσωσι τ?ς ?λλάδος τ?ν προϋπολογισμόν.

?κ τ?ς ?ναγνώσεως ταύτης ?θελον διδαχθ? μεταξ? τ?ν ?λλων ?τι, ?ν? κατ? ?ναλογίαν τ?ν ?λλων ?θν?ν, ?πρεπε ν? ?ρκ? ?ν ?μισυ ?κατομμύριον πρ?ς ε?σπραξιν τ?ν φόρων, ?ξοδεύονται τέσσαρα πρ?ς το?το παρ? ?μ?ν? ?τι ?νευ στόλου ? στρατο? καταβάλλονται περ? τ? πέντε ε?ς μισθο?ς χερσαίων κα? θαλασσίων, ?ν ?νεργεί?, διαθεσιμότητι ? συντάξει βαθμοφόρων, μετ? δ? τ?ν τελευταίαν κατ? τ?ς στηλιτικ?ς σπατάλης ?ξέγερσιν, ?ντ? τ?ς ?λπιζομένης ?λαττώσεως, η?ξήθη κατ? ?κατ?ν ε?κοσι χιλιάδας δραχμ?ν τ? ?τήσιον ?ξοδον πρ?ς συντήρησιν ?πωμίδων.

Ο? ?πηλπισμένοι ?ναθέτουσιν ε?ς τ?ν θάνατον τ?ς ?λπίδας. Ο?τω κα? τ? ταμε?ον ?μ?ν ?λπιζεν ?ξ α?το? βαθμιαίαν ?λάφρωσιν το? πιέζοντος α?τ? ?χθους. ?λλά, κατ? παράδοξον ?ντίφασιν, ?φ? ?σον ?ποθν?σκουσι, πολλάκις ?π? τ?ς ψιάθης, ο? συνταξιο?χοι το? μεγάλου ?γ?νος, ?π? τοσο?τον α?ξάνουσιν α? ?δη διπλασιασθε?σαι συντάξεις. Ο? ?νυχες τ?ς ?ρπακτικ?ς ?γέλης ε?ναι παρ? ?μ?ν ?ξύτεροι ? τ? δρέπανον το? θανάτου.

?γαπ?ντες πρ? παντ?ς ?λλου τ?ν δικαιοσύνην, δ?ν λέγομεν ?τι ε?ς τοιαύτην κατάστασιν ?ρέσκονται πάντες ?νεξαιρέτως ο? βουλευτα? κα? κομματάρχαι, ?λλ? το?το μόνον: ?τι τιν?ς ?ξ α?τ?ν τ?ν ?δημιούργησαν ?κ φιλαρχίας, σήμερον δ? πάντες ?φίστανται α?τ?ν ?ξ ?νάγκης. Ο? τε φα?λοι κα? ο? ?γαθο? πράττουσι παρ? ?μ?ν τ? α?τά, ? δ? μεταξ? α?τ?ν διαφορ? περιορίζεται ε?ς τ? ?τι ο? μ?ν τ? πράττουσι μετ? χαρ?ς, ο? δ? ?νευ χαρ?ς.

? θέσις τ?ν παρ? ?μ?ν πολιτευομένων πολ? ?μοιάζει τ?ν τ?ν α?τοκρατόρων τ?ς Βυζαντιν?ς ?ώμης, ο?τινες πρ?ς κατάληψιν το? θρόνου συνεμάχουν μετ? Φράγκων, Τούρκων κα? Βουλγάρων, ε?ς ο?ς α?τοί τε κα? ο? ?πήκοοι α?τ?ν ?πλήρωνον ?πειτα λύτρα. ?παραλλάκτως κα? ο? ?μέτεροι φατριάρχαι, πρ?ς σχηματισμ?ν ? ?νίσχυσιν κόμματος, ?στρατολόγουν ?κ τ?ν τριόδων μισθοφόρους, ο?ς ?πλήρωνον δι? δημοσίων χρημάτων, ?τοι δι? δημιουργίας θέσεων ?λως περιττ?ν. Τ?ν τοιούτων μισθοφόρων ?π? τοσο?τον ?πολλαπλασιάσθη προϊόντος το? χρόνου ? ?ριθμ?ς κα? τ? θράσος, ?στε κατέστησαν σήμερον ? μόνη ?ξιόμαχος δύναμις τ?ς ?λλάδος, πρ? τ?ς ?ποίας κα? βασιλεία κα? κυβέρνησις κα? Βουλ? κα? ?λόκληρον τ? ?θνος κύπτει τ? γόνυ μετ? τρόμου.

?σφαλμένως, νομίζομεν, παρωμοίασάν τινες το?ς ?μετέρους κομματάρχας πρ?ς ?ρχηγο?ς λ?στρικ?ν συμμοριών. Τ? πτα?σμα α?τ?ν ε?ναι ?τι ?δημιούργησαν τ?ς συμμορίας? σήμερον ?μως, ?ντ? ν? ε?ναι ?ρχηγο? α?τ?ν, κατήντησαν ?πλο? μεσ?ται, δι? τ?ν ?ποίων α? συμμορίαι α?ται διαπραγματεύονται πρ?ς τ? ?θνος τ? λύτρα ?νθ? ?ν συγκατανεύουσι ν? παραχωρήσωσιν α?τ? ?σφάλειαν ζω?ς κα? περιουσίας. Τ? λύτρα τα?τα καλο?νται κατ? ε?φημισμ?ν προϋπολογισμός. ?πόδειξις ?μως το? ?ληθο?ς α?τ?ν χαρακτ?ρος ε?ναι ? δουλικ? ε?πείθεια μεθ? ?ς ?λόκληρος ? Βουλή, σιγώσης τ?ς ?ντιπολιτεύσεως, σπεύδει ν? τ? καταβάλ? ?νευ συζητήσεως ε?ς τ?ν ε?σπράκτορα τ?ς κατισχυούσης συμμορίας, καλ?ς γνωρίζουσα ?τι π?σα ?ντίστασις ? ?πόπειρα ?λαττώσεως α?τ?ν ?θελε τιμωρηθ? δι? ?ναστατώσεως τ?ν ?πιο?σαν.

Τ? δ? ?ντως λυπηρ?ν ε?ναι ?τι κα? ?ποτασσόμενοι ε?ς π?σαν ταπείνωσιν κα? κακουχίαν, στέργοντες ν? μένωμεν ?οπλοι κα? ε?ς π?σαν ?βριν ?κτιθέμενοι, πάλιν δ?ν κατορθο?μεν ν? πληρώνωμεν ?λοσχερ?ς τ? κατ? ?τος ?ξογούμενα ?μ?ν λύτρα, ?ναγκαζόμενοι ν? δανειζώμεθα ?καταπαύστως, κα? ?σως μετ? ο? πολ? ν? παραστήσωμεν τ? πρωτοφαν?ς ?ν τ? ?στορί? θέαμα ?θνους χρεωκοπο?ντος ?νευ παρασκευ?ν, ?νευ πολέμου, ?νευ ?παναστάσεως ? ?λλης τιν?ς ?κ τ?ν μέχρι το?δε γνωστ?ν προφάσεων χρεωκοπίας. Το?το πάντες βλέπομεν, ? δ? ?πιστήμη τ? κηρύττει δι? το? στόματος το? κ. Σούτσου, ?ποδεικνύοντος τ?ς ο?κονομίας ?ς τ?ν μόνην σωτηρίας ?δόν. Πρ?ς ταύτην ?μως ο?δε?ς πολιτευόμενος τολμ? ν? τραπ?, ο?χ? ?ξ ?λλείψεως πατριωτισμο?, ?λλ? διότι καλ?ς γνωρίζει ?τι ?δύνατον ε?ναι ν? προχωρήσ? ?π? α?τ?ς, χωρ?ς ν? προσκρούσ? ?ν? π?ν β?μα ε?ς προσωπικ? συμφέροντα, ?τινα θέλουσιν ?ρθωθ? κατ? α?το? ?ς ?χιδναι φαρμακερα? τ?ν ?ποίων ?πατήθη ? ο?ρά.

Ε?ς τ?ν ?νάπτυξιν ταύτην, το? τι ?ννοο?μεν δι? τ?ς λέξεως ?γέλη προέβημεν, ?ποχαιρετ?ντες σήμερον τ?ν δημοκρατίαν, διότι, παρεξηγο?ντές τινες ?μ?ς, ?πέθεσαν ?τι τ? ?νομα το?το ?ποδίδομεν ε?ς α?τ?ν τ?ν Βουλήν, ?ν? α?τη, ?ς κα? π?σα ?ν ?λλάδι ?ξουσί?, ο?δ?ν ?λλο ε?ναι ε?μ? θαλαμηπόλος κα? ?κ φόβου τροφοδότις τ?ς νεμομένης τ?ν τόπον παντοδυνάμου ?γέλης.

Κατ? ταύτης μόνης ?κήρυξε πόλεμον ? ?σμοδα?ος κα? ?λπιζεν ?ν τ? ?πλότητι τ?ς καρδίας του ?τι ?ίπτων ?καταπαύστως μυΐας ε?ς τ? πινάκιον ?περ παραθέτει τ? ?θνος ε?ς το?ς Πύρλας, Δαραλέξας, Θεοδώρους, Παγκράτας κα? Γαρδελίνους, ?θελε κατορθώσει ν? ?ηδιάσωσι τ? φαγητόν. ?λλ? ο? κύριοι ο?τοι δ?ν ε?ναι σικχασάριδες.

Παραιτούμενοι σήμερον ?νωφελο?ς ?γ?νος, παρηγορούμεθα δι? τ?ς ?ξ?ς σκέψεως: ?τι πάντα ?νεξαιρέτως τ? ?θνη κατ? περίοδόν τινα το? βίου των ?πέστησαν α?σχρόν τινα ζυγόν. Κατ? τ?ν δέκατον πέμπτον α??να ?δέσποζον ?ν ?σπανί? ο? ?ερεξετασταί, κατ? τ?ν δέκατον ?κτον ο? δολοφόνοι ?ν ?ταλί? κα? κατ? τ?ν δέκατον ?γδοον ?ν Γαλλί? α? πόρναι. Ο?τω κα? παρ? ?μ?ν σήμερον α? βδέλλαι το? προϋπολογισμο?.

Παράδοξον θέλει φαν? ε?ς πολλούς, ?λλ? ?ν τούτοις ε?ναι ?ληθ?ς κα? τ? ?ξ?ς: ?τι ο? ?παρτίζοντες τ?ν φθοροποι?ν ταύτην ?γέλην δ?ν ε?ναι ?ς ?π? τ? πολ? κακο? ?νθρωποι. Ο? ε?ς ?φρικ?ν περιηγητα? περιγράφουσι φυλάς τινας ?νθρωποφάγων, ο?τινες ε?ναι κατ? τ? ?λλα τίμιοι, ?μεροι, φιλόξενοι κα? περιποιητικοί, μόνον ?λάττωμα ?χοντες τ?ν κακ?ν συνήθειαν ν? τρώγωσιν ?νθρώπινον κρέας, ?ς ο? ?μέτεροι κηφ?νες ν? ?οφ?σι τ?ν ?δρ?τα το? λαο?.

Σπογγίζων τ?ν κάλαμον, ε?χαριστε? ? ?σμοδα?ος το?ς ε?μενε?ς ?ναγνώστας του δι? τ?ν ?ντως σπανίαν ?ν ?λλάδι προθυμίαν μεθ? ?ς ?πεδέχθησαν α?τόν. ?ληθ?ς ?φ? ?τέρου ε?ναι ?τι τ? δημοσιογραφικ? ?ργανα τ?ς ?γέλης τ?ν ?νόμασαν ?ν συναυλί? ?σεβ?, ?πατριν, χριστομάχον, προδότην, φατριαστ?ν κα? κακοήθη. Τα?τα πάντα ?νεγινώσκομεν γελ?ντες? ?λλ? ?π? τέλους μία τ?ν ?φημεριδ?ν τούτων, ?ποκαλέσασα τ?ν ?σμοδα?ον συνάδελφον, ε?ρε τ? τρωτ?ν το? θώρακός του κα? ?νάγκασεν α?τ?ν ν? ?ίψ? τ?ν κάλαμον ?νακράζων: «?στω προδότης, ?πατρις, ?σεβ?ς κα? κακοήθης. ?λλ? συνάδελφος τ?ν ?νθρώπων τούτων! ?πόστρεψον, Κύριε, ?π? ?μο? τ? ποτήριον το?το».

Από το gfragoulis.blogspot.gr

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News