«Εδώ ο κόσμος χάνεται, βαρκούλες αρμενίζουν» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του νέου γερμανικού εγχειρήματος "καλλωπισμού" της εικόνας της μεγάλης δύναμης της Ε.Ε. στη χώρα μας και μάλιστα στη νεολαία. Την ώρα που απαιτούν από την Ελλάδα νέα επώδυνη συμφωνία με συνέχιση της λιτότητας, η υφυπουργός Οικογένειας και Νεολαίας της Γερμανίας έφτασε στην Αθήνα χθες για να "συμβάλει" στη δημιουργία Ελληνογερμανικού Γραφείου Νεολαίας (!).
Ενός γραφείου για το οποίο καλείται μάλιστα το ελληνικό υπουργείο Παιδείας να καταβάλλει 3 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ως ισόποση συνδρομή με αυτή της γερμανικής κυβέρνησης για τη λειτουργία του. Ενώ διαφημίζεται ως γερμανική πρωτοβουλία προσέγγισης των νεολαιών των δύο χωρών και αρωγής σε εκπαιδευτικά προγράμματα, στην ουσία η Γερμανία καλεί την Ελλάδα να πληρώσει 50%-50% την επικοινωνιακή επιθετική πολιτική της Γερμανίας για καλλωπισμό της εικόνας του μεγάλου εταίρου στη χώρα μας και μάλιστα στο χώρο της νεολαίας.
Αυτά την ώρα που η παιδεία στην Ελλάδα στενάζει από την έλλειψη κονδυλίων. Ακόμη χειρότερα, σε μία περίοδο που το υπουργείο Παιδείας μας, λόγω των περικοπών, δε χρηματοδοτεί πλέον επαρκώς την ελληνόγλωσση εκπαίδευση των παιδιών των Ελλήνων του εξωτερικού (και στη Γερμανία). Καλείται όμως και από τη Γερμανίδα υφυπουργό Παιδείας να διαθέσει 3 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ισόποσα, επειδή η Γερμανία επιθυμεί να αποκατασταθεί η δημόσια εικόνα της στη χώρα μας. Αν όμως υπάρχουν αυτά τα λεφτά, δε θα ήταν προτιμότερο να στείλουν από την Ελλάδα και πάλι εκπαιδευτικούς για να μάθουν τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών δεύτερης, τρίτης και νέας γενιάς Ελληνικά;
Ελληνογερμανικό Γραφείο Νεολαίας
Παρ' όλα αυτά η Γερμανίδα υφυπουργός Οικογένειας και Νεολαίας Κάρεν Μαρκς κατά τις πρώτες δηλώσεις της με αφορμή την επίσκεψη στην Αθήνα ήταν τουλάχιστον αφοπλιστικά ειλικρινής ως προς τις πραγματικές προθέσεις του όλου εγχειρήματος.
Όπως σημείωσε σε πολιτικό επίπεδο, «οι λόγοι της δημιουργίας του σχετίζονται περισσότερο με το κύμα αντιγερμανισμού στην Ελλάδα κατά τα χρόνια της κρίσης και τη δραματική επιδείνωση της δημόσιας εικόνας της Γερμανίας στη χώρα μας, που πριν από την κρίση, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, ήταν η πιο δημοφιλής χώρα της Ευρώπης ανάμεσα στους Έλληνες». Να και κάποιος που παραδέχεται (την αλήθεια), ότι έχει σχέση με τον αντιγερμανισμό στην Ελλάδα.
Η Γερμανίδα υφυπουργός Οικογένειας και Νεολαίας Κάρεν Μαρκς, που ήρθε στην Αθήνα με σκοπό να διαμορφώσει τις συνθήκες λειτουργίας του Ελληνογερμανικού Γραφείου Νεολαίας (ΕΓΝ), δεν έχει εύκολη αποστολή. Οι δύο πλευρές μπορεί να έχουν τυπικά συμφωνήσει στη δημιουργία του θεσμού, μπορεί όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Γερμανίας - και «η Αριστερά» - να την υποστηρίζουν, αλλά ο... διάβολος βρίσκεται ως συνήθως στις λεπτομέρειες.
Οι συγγενείς θεσμοί
Η Γερμανία έχει δημιουργήσει άλλους δύο παρόμοιους θεσμούς ως απόρροια των σχέσεων που θέλησε να αναπτύξει μετά τον πόλεμο και την επανένωση, το 1990, με τους δύο μεγάλους γείτονές της: τη Γαλλία και την Πολωνία.
Το Γαλλογερμανικό Γραφείο Νεολαίας ιδρύθηκε το 1963, όταν οι δύο αντίπαλοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, Γαλλία και Γερμανία, υπέγραψαν τη συνθήκη του Ελιζέ. Είναι ανοιχτό σε άτομα από 3 έως 30 ετών, δίνοντας κύριο βάρος στα παιδιά και στους εφήβους. Η φιλοσοφία αυτού του Γραφείου, που έχει έδρα στο Παρίσι και στο Βερολίνο, στηρίζεται, όπως και στο Γερμανοπολωνικό Γραφείο, στην πεποίθηση ότι για να «κρίνεις πρέπει να γνωρίσεις».
Ένα παιδί ή ένας έφηβος που συμμετέχει σε πρόγραμμα του Γαλλογερμανικού Γραφείου Νεολαίας μπορεί να κάνει πρακτική εξάσκηση στην άλλη χώρα ή ακόμα και να φοιτήσει στο σχολείο της άλλης χώρας. Οι οργανισμοί αυτοί έχουν μεγάλους προϋπολογισμούς σε σύγκριση με τον ελληνογερμανικό οργανισμό, που θα διαθέτει προϋπολογισμό 6 εκατ. ευρώ.
Το 50-50
Σύμφωνα με την πρακτική των δύο άλλων Γραφείων, η συμμετοχή πρέπει να είναι 50-50%. Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα... Είναι δυνατόν η Ελλάδα να διαθέσει σήμερα, στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται, 3 εκατ. ευρώ γι' αυτήν τη δραστηριότητα και μάλιστα όταν κυρίαρχος στόχος είναι να μειωθεί στη νεολαία το κύμα αντιγερμανισμού, ιδίως μετά τις πολτικές λιτότητας; Δηλαδή, "σικ εκμαυλισμός" μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τα οποία καλείται να πληρώσει και η Ελλάδα, ώστε να αμβλυνθεί η αρνητική δημόσια εικόνα της Γερμανίας στη νεολαία μας για τις πολιτικές λιτότητας και στην εκπαίδευση, που στην ουσία επιβάλλει το γερμανικό μοντέλο στην ευρωζώνη.
Η γερμανική "Αριστερά" καλεί γι' αυτόν το λόγο να καταβάλει η Γερμανία εξολοκλήρου το ποσό του προϋπολογισμού (λες και το πρόβλημα είναι μόνο στο ποιος θα πληρώσει τον "καλλωπισμό"), αλλά και εδώ προκύπτει ένα άλλο ζήτημα. Το Γραφείο στις άλλες δύο περιπτώσεις είναι ανεξάρτητο από τις δύο κυβερνήσεις. Πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν η μία κυβέρνηση το χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου και μάλιστα σε μια μάλλον λεπτή φάση για τις ελληνογερμανικές σχέσεις; Η χρηματοδότηση δεν είναι το μόνο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Η επίσκεψη της Γερμανίδας υφυπουργού έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο, αλλά οι εκλογές και οι διαφορετικές επείγουσες προτεραιότητες της ελληνικής κυβέρνησης το καθυστέρησαν. Το Γραφείο θα χρειασθεί, εκτός από τη λύση των προβλημάτων του προϋπολογισμού, ένα καταστατικό και μία έδρα.
Σκέψεις γίνονται αυτή να βρίσκεται εκτός Αθηνών, όπως συμβαίνει με το Γερμανοπολωνικό Γραφείο, που στη Γερμανία έχει την έδρα του στο Πότσδαμ. Το ακόμη πιο περίεργο είναι πως η δημιουργία του Ελληνογερμανικού Γραφείου Νεολαίας ήταν ομόφωνη της συνέλευσης των Ελληνογερμανικών Κοινοτήτων στη Βαμβέργη το 2013. Με πρωτοβουλία του προέδρου τους Ζίγκριντ Σκαρπέλη Σπερκ, η απόφαση υιοθετήθηκε στο πρόγραμμα της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού κατά τις διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό της, το φθινόπωρο του 2013. Η δημιουργία του Γραφείου συνυπεγράφη παρουσία του τέως προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του προέδρου της ΟΔΓ Γιόακιμ Γκάουκ το Σεπτέμβριο του 2014 στο Βερολίνο. Η εκμάθηση της γλώσσας και η επαγγελματική εκπαίδευση με στόχο την καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας είναι μέσα στις προτεραιότητες της δραστηριότητας του Ελληνογερμανικού Γραφείου Νεολαίας. Δεν πρόκειται ωστόσο για θεσμό που έχει σχέση με την εύρεση εργασίας.
Σε σχέση με τα άλλα δύο Γραφεία, οι λόγοι της δημιουργίας του σχετίζονται περισσότερο με το κύμα αντιγερμανισμού στην Ελλάδα κατά τα χρόνια της κρίσης και τη δραματική επιδείνωση της δημόσιας εικόνας της Γερμανίας στη χώρα μας, που πριν από την κρίση, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, ήταν η πιο δημοφιλής χώρα της Ευρώπης ανάμεσα στους Έλληνες.
Γιώργος Σαχίνης
