default-image

Στα άδυτα του Προεδρικού Μεγάρου

Απόψεις
Στα άδυτα του Προεδρικού Μεγάρου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Προεδρικό Μέγαρο παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της χώρας για το μέσο Έλληνα. Με εξαίρεση τους θεσμικούς φορείς ή τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους, καθώς και τους μερικούς εκατοντάδες εργαζόμενους το Προεδρικό Μέγαρο παραμένει ένας χώρος άγνωστος για τους περισσότερους.

Η ιστορία του κτιρίου είναι συναρπαστική:

Αφετηρία αποτέλεσε η γέννηση του πρίγκιπα Κωνσταντίνου το 1868.

Το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να κατασκευάσει ένα ανάκτορο για το διάδοχο του θρόνου και να του το δωρίσει με την ενηλικίωση του.

Το "Ανάκτορο του Διαδόχου" όπως ονομάστηκε ολοκληρώθηκε το 1897.

Το κτίριο άρχισε να χρησιμοποιείται ως βασιλική κατοικία λίγο νωρίτερα απ' ότι είχε αρχικά προγραμματιστεί χάρη σε μια φωτιά που κατέστρεψε τα τότε Ανάκτορα (τη σημερινή Βουλή) το 1909. Η δολοφονία του Βασιλιά Γεωργίου το 1913 και η ανάληψη του Θρόνου από τον Κωνσταντίνο σημαίνει και την επίσημη αρχή λειτουργίας του Μεγάρου ως Βασιλικά Ανάκτορα.

Με μια μικρή διακοπή, από το 1924 έως το 1935, το κτίριο φιλοξενούσε τα Βασιλικά Ανάκτορα μέχρι το 1974. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι το κτίριο παρέμεινε ίδιο ή στάσιμο μέσα στα χρόνια- κάθε άλλο. Το 1909 έγινε η πρώτη επέκταση, και το 1962 η δεύτερη για τους γάμους της Πριγκίπισσας Σοφίας με τον Χουάν Κάρλος.

Οι δυο αχανείς αίθουσες χρησίμευσαν για τις δεξιώσεις και τους χορούς που άρμοζαν σε ένα βασιλικό ανάκτορο.

Σήμερα το Προεδρικό Μέγαρο φέρει την ιστορία του παντού: το πιάνο της πριγκίπισσας Ειρήνης, οι πίνακες της Βασίλισσας Αμαλίας και οι αίθουσες δεξιώσεων του Παλατιού συνυπάρχουν με δώρα αρχηγών ξένων χωρών, χώρους γραφείων και αίθουσες συσκέψεων.

Οι χαώδεις αίθουσες δεξιώσεων ζεσταίνονται μόνο όταν χρησιμοποιούνται, και οι δεξιώσεις έχουν πλέον μειωθεί αισθητά. Η αίθουσα δεξιώσεων ήταν η τελευταία επέκταση που χτίστηκε στο Προεδρικό Μέγαρο.

Στο βάθος διακρίνεται μια ταπισερί - δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη - με θέμα τη στέψη της Βασίλισσας του Σαββά. Η αίθουσα είναι τόσο μεγάλη που χρειάζεται σχεδόν δύο ημέρες για να ζεσταθεί.

Δώρο του Μπιλ Κλίντον στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Αθήνα το 1999. Πρόκειται για σκαμπό αγορασμένο από τον Οίκο Tiffany.

Η "Ακρόπολη" του Κωνσταντίνου Βολανάκη που κοσμεί το μικρό σαλόνι του Μεγάρου. Σχεδόν όλα τα έργα τέχνης στο Προεδρικό Μέγαρο είναι δανεισμένα από την Εθνική Πινακοθήκη, μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε επί προεδρίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου.

Τα έργα είναι ως επί το πλείστον Ελλήνων ζωγράφων και έχουν και την ανάλογη θεματολογία - από την Ελληνική Επανάσταση, μέχρι θαλασσογραφίες και σκηνές της Ελληνικής υπαίθρου.

Διακρίνεται το «μικρό σαλόνι» όπως το αποκαλούνε οι υπεύθυνοι του Προεδρικού Μεγάρου. Ο χώρος χρησιμοποιείται όταν υπάρχει δείπνο ή γεύμα δίπλα στην Τραπεζαρία.

Δύο παλιά μαρμάρινα τζάκια δεσπόζουν στο χώρο.

Πολλά έπιπλα και αντικείμενα είναι κληρονομιά από την εποχή των βασιλέων όπως το πιάνο της Πριγκίπισσας Ειρήνης στο βάθος δεξιά και το μεγάλο πορτραίτο της Βασίλισσας Αμαλίας στα αριστερά.

Στο μικρό σαλόνι υπάρχουν τέσσερις προθήκες. Οι δύο έχουν αντικείμενα της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας από το Μουσείο Μπενάκη. Πρόκειται για σκαλιστά από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας από την εποχή του 1821 - καρυοφύλλια, γιαταγάνια, μπαρουτοθήκες και πόρπες από ζώνες.

Οι άλλες δύο προθήκες του "μικρού σαλονιού" του Α' ορόφου του Μεγάρου έχουν μέσα ευρήματα (πάντα με σχέση δανεισμού) από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Τα ευρήματα που έχουν τοποθετηθεί στις προθήκες από το προσωπικό του ίδιου του Μουσείου, καλύπτουν πολλές διαφορετικές περιόδους της Ελληνικής αρχαιότητας (μυκηναϊκά, γεωμετρικά, Κορινθιακά, Βοιωτικά, Αττικά και Ελληνιστικά).

Τρίπτυχο του 19ου αιώνα- κοσμεί μια γωνία στο λεγόμενο "Bυζαντινό σαλόνι".

Προέρχεται από το Μουσείο Μπενάκη.

Η αίθουσα διαπιστευτηρίων είναι η πρώτη επέκταση που έγινε στο Προεδρικό Μέγαρο - παραγγέλθηκε το 1909 από την Βασίλισσα Σοφία στο διάσημο Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλερ.

Εδώ γίνεται η υποβολή ευχών την πρώτη του έτους από θεσμικούς φορείς όπως ο πρωθυπουργός, ο Αρχιεπίσκοπος, και οι αρχηγοί των κομμάτων.

Ένα από τα λίγα έργα που ανήκουν στο Προεδρικό Μέγαρο είναι αυτός ο πίνακας που δείχνει τον Βασιλιά Κωνσταντίνο ως Βαλκανιονίκη. Ο πίνακας είναι έργο του ζωγράφου George Scott που το ζωγράφισε στο Παρίσι το 1914.Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος απεικονίζεται έφιππος όπως ήταν η μόδα της εποχής ενώ φοράει μαύρο περιβραχιόνιο μιας και είχε πένθος μετά τη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου.

Η τραπεζαρία: Εδώ μπορεί να δεξιωθεί ο Πρόεδρος ένα μικρότερο αριθμό προσκεκλημένων. Παραδοσιακά εδώ γίνεται πάντα το τραπέζι την Κυριακή της Ορθοδοξίας, όταν o Πρόεδρος υποδέχεται τον Αρχιεπίσκοπο και στην Ιερά Σύνοδο. Στο χώρο δεσπόζουν οι "Λαβυρινθοειδείς δρόμοι" του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα. Ο χώρος έχει πιο μοντέρνα έργα τέχνης σε σχέση με το υπόλοιπο Μέγαρο, από Παρθένη μέχρι Γουναρόπουλο.

Bάζο σε στυλ Galle που έφερε δώρο το 1995 ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Nicolae Vacaroiu.

Το Προεδρικό Μέγαρο είναι γεμάτο πολυελαίους.

Σχεδόν όλοι έχουν γίνει με κρύσταλλα Σβαρόφσκι. Οι συγκεκριμένοι πολυέλαιοι που βρίσκονται στη Μεγάλη Αίθουσα ήρθαν κατευθείαν από το Μον Ρεπό της Κέρκυρας.

Πριν από μερικά χρόνια ο Δήμος Κερκύρας τα ζητούσε επίμονα αλλά παρά τις πιέσεις οι πολυέλαιοι παραμένουν στο Προεδρικό Μέγαρο.

Το "Βυζαντινό" σαλόνι διακοσμείται με εικόνες από το Βυζαντινό Μουσείο και εκκλησιαστικά αντικείμενα από το Μουσείο Μπενάκη.

Πάνω στο τραπεζάκι βρίσκεται ανοιγμένο ένα πολύτιμο βιβλίο  με τον Ακάθιστο Ύμνο ζωγραφισμένο με φύλλα χρυσού- δώρο της Βασίλισσας Σοφίας από την επίσκεψη της στο Προεδρικό Μέγαρο το 2010. Ο θρησκευτικός τόνος υπάρχει γιατί εδώ γίνονται οι ορκωμοσίες, όταν πρόκειται για ανασχηματισμό 2-3 ατόμων.

Το "Ζάλογγο" έργο του Γιώργου Ζογγολόπουλου στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου. Ο κήπος καταλαμβάνει έκταση 25 στρεμμάτων και εδώ βρισκόταν ο λαχανόκηπος των Ανακτόρων. Σχεδιάστηκε μαζί με το υπόλοιπο κτίριο το 1897 με φυτά της Ελληνικής χλωρίδας.

Του Αιμίλιου Δασύρα

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News