Η παρούσα επιστολή έχει σκοπό να καταγράψει και να σας μεταφέρει την αυθόρμητη ανησυχία και τον προβληματισμό, μεταπτυχιακών φοιτητών-πολιτών, ανεξάρτητα και πέρα από κομματικές πεποιθήσεις, για την πορεία εξόρυξης και αξιοποίησης των Ελληνικών υδρογονανθράκων. Παράλληλα να ενώσει τη φωνή τους με τη φωνή αυτών που πιστεύουν πως η θέσπιση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης αποτελεί εκτός των άλλων, το θεμέλιο για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδος, και το άλμα της προς τα εμπρός.
Γνωρίζουμε ότι, η κυβέρνηση πήρε τη σκυτάλη στην κρισιμότερη για τη χώρα περίοδο μετά τη Μεταπολίτευση. Και λέγοντας «κρισιμότερη» αναφερόμαστε κυρίως στο γεγονός ότι διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία διακυβεύονται πολλά, θεσμικά και μη, για το μέλλον του Ελληνισμού. Στη φάση αυτή προσπαθείτε έντονα όπως είναι αναμενόμενο, να προωθήσετε εθνικά μέτρα για την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας, μένοντας παράλληλα πιστοί στις προγραμματικές σας δηλώσεις. Επίσης γνωρίζουμε ότι, πρόθεση της κυβέρνησης, είναι να παγώσει τη διαδικασία του διαγωνισμού των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποχωρήσουν τελικά από αυτόν όλες οι ξένες εταιρείες. Συγκεκριμένα, από τον διαγωνισμό έφυγε η ιταλική Enel, η αγγλοολλανδική Shell, η γαλλική Total και η ισπανική Repsol. Τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα όχι μόνο βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά πολλά από αυτά αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη. Μερικά από αυτά βρίσκονται στα FIR Tirana, Brindizi, Roma, Malta, Tripoli, Cairo και αυτό δείχνει και την εμβέλειά τους όχι μόνο ως επιφάνεια, αλλά και ως θέση στη γεωπολιτική σκακιέρα. Συνεπώς το να αναφέρετε ότι θα αγγίξετε αυτά τα είκοσι οικόπεδα μέσω μιας «επανεξέτασης» που ουσιαστικά σημαίνει μια ακύρωση, είναι αν μη τι άλλο επικίνδυνο, καθώς πρόκειται για διαγωνισμό δημοσιευμένο στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι αυτόματα αναγνωρισμένος από τα 28 κράτη-μέλη. Από την αναγνώριση αυτή προκύπτει ότι δεν υπάρχει καμία αντίρρηση ως προς τη μέση γραμμή και το τριπλό σημείο Αλβανίας-Ιταλίας-Ελλάδας. Μετά λοιπόν και την τριμερή συμφωνία Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδας το κλίμα είναι εντελώς θετικό για την ολοκλήρωση των διαδικασιών. Επιπρόσθετα, παρακολουθώντας στενά τις τελευταίες εξελίξεις, βλέπουμε το ενδιαφέρον της Ρωσίας για τους υδρογονάνθρακες νοτίως της Κρήτης, αλλά ταυτόχρονα τις προθεσμίες να στενεύουν χωρίς η κυβέρνηση να έχει διαμορφώσει το θεσμικά αναγκαίο πλαίσιο ως προς το διαγωνισμό.
Πιστεύουμε ότι, η θέσπιση της ΑΟΖ, την οποία η Ελλάδα μέχρι και σήμερα δεν έχει προβεί, δίνει το δικαίωμα σε ένα κράτος, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ενεργειακού πλούτου, να εκμεταλλευτεί τεράστιες εκτάσεις πάνω στη θάλασσα μέσω της εγκατάστασης ΑΠΕ, της ενίσχυσης της αλιείας, της δημιουργίας τεχνητών νησιών, και τόσων άλλων ουσιαστικών οικονομικών πόρων. Οι εξελίξεις όμως στον τομέα των υδρογονανθράκων καταδεικνύουν ακόμα περισσότερο την άμεση ανάγκη της θέσπισης της ΑΟΖ και την οριοθέτησή της με τη μέθοδο της μέσης γραμμής.
Ζητάμε να μην μπλοκάρει ο Διεθνής διαγωνισμός για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα, ενάντια στα εθνικά συμφέροντα. Ζητάμε να συνεχιστούν οι απαραίτητες διαδικασίες για να μπολιαστεί η προσπάθεια της οικονομικής στρατηγικής με τα οφέλη της ΑΟΖ έτσι ώστε να καρποφορήσει το μέλλον του τόπου μας.
Το παρόν προσυπογράφεται από φοιτητές του μεταπτυχιακού προγράμματος στον τομέα των υδρογονανθράκων «MSc in Oil&Gas Technology», του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
