default-image

Επικίνδυνες παγίδες – Analyst.gr

Απόψεις
Επικίνδυνες παγίδες – Analyst.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το ενδεχόμενο να προσπαθήσει η «Τρόικα» να δημιουργήσει στην Ελλάδα συνθήκες εμφυλίου πολέμου, στρέφοντας την αντιπολίτευση, καθώς επίσης τους  Πολίτες εναντίον της κυβέρνησης, στα πλαίσια του διαίρει και βασίλευε, δεν είναι αμελητέο

"Μπορεί μία υπερχρεωμένη χώρα, με κατεστραμμένη την οικονομία της, καθώς επίσης με μία άπειρη, μη δοκιμασμένη στην πράξη αριστερή κυβέρνηση, να μην σεβαστεί καθόλου τις υπογεγραμμένες δεσμεύσεις της και να ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία, χαράσσοντας έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο, όσον αφορά τις εξωτερικές της σχέσεις;  

Είναι σε θέση η Ρωσία να την βοηθήσει, μέσω των BRICS, όταν όλες εκείνες οι χώρες που συμμετέχουν στις ανταγωνιστικές στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα νέες οργανώσεις, αντιμετωπίζουν οι ίδιες μεγάλα προβλήματα; Ακόμη και αν υποθέσουμε πως η αμερικανική πολιτική του ακριβού δολαρίου και του φθηνού πετρελαίου έχει ημερομηνία λήξης, η οποία θα επέλθει όταν χρεοκοπήσει η βιομηχανία σχιστόλιθου, οπότε θα ανακάμψει η Ρωσία;"

Όλα τα παραπάνω είναι πολύ σοβαρά ερωτήματα, τα οποία θα απαντηθούν στην πράξη από την Ελλάδα - η νέα κυβέρνηση της οποίας φαίνεται πως αλλάζει ριζικά την πορεία της χώρας, τόσο όσον αφορά τις σχέσεις της με τους δανειστές της, αρνούμενη αρχικά την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας (λιμάνι του Πειραιά), όσο και τις εξωτερικές της «συμμαχίες» με την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., τασσόμενη μάλλον προκλητικά κατά των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας.  

Παρά το ότι έχουμε την άποψη πως οι ενέργειες της αυτές είναι σωστές, όσον αφορά το βασικό τους περιεχόμενο, δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε εάν δρομολογούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στην κατάλληλη χρονική στιγμή και με τη λογικά απαιτούμενη διπλωματία. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το χαρακτηρισμό της Ευρώπης ως «μία ιδιότυπη αυτοκρατορία υπό το κράτος της Γερμανίας», όπως είχε αναφερθεί στο παρελθόν από τον υπουργό εξωτερικών.

Σε κάθε περίπτωση, δεν θα ήταν λάθος να προετοιμαστεί η χώρα, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει πιθανές «τρομοκρατικές επιθέσεις» του τύπου του Παρισιού (άρθρο), καθώς επίσης ενέργειες του τύπου «Μαρφίν» - ακόμη και αν πρόκειται για υπερβολικούς φόβους εκ μέρους μας.          

Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, έχουμε την άποψη πως αυτό που πρέπει να απασχολήσει τη νέα κυβέρνηση, την οποία οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμε στο δύσκολο έργο της όσον αφορά το εξωτερικό, είτε την έχουμε ψηφίσει, είτε όχι, είναι η στάση των Ευρωπαίων - των κυριότερων δανειστών της Ελλάδας δηλαδή, οι οποίοι θέλουν να πιστεύουν πως αφενός μεν το ευρώ δεν κινδυνεύει από τυχόν έξοδο της, αφετέρου πως έχουν τα περισσότερα πλεονεκτήματα με το μέρος τους.

Στα πλαίσια αυτά φαίνεται πως, από οικονομικής πλευράς, η βασική στρατηγική που θα επιλέξουν θα είναι η γνωστή ευρωπαϊκή: φιλοφρονήσεις στη νέα κυβέρνηση, ήρεμη στάση απέναντι στις συζητήσεις που θα θελήσει να διεξάγει, επισκέψεις στην Ελλάδα, καμία θετική ή αρνητική απόφαση, υπονοούμενα, καθυστερήσεις, κενά λόγια κοκ.

Στο χρονικό διάστημα δε που θα διαρκούν οι όποιες «ανταλλαγές απόψεων» με τους «θεσμικούς εταίρους», η ελληνική κυβέρνηση θα προσπαθεί αγωνιωδώς να βρει τα μέσα για να «τιμήσει» τις προεκλογικές της δεσμεύσεις - αφού διαφορετικά, με κριτήριο την πληθώρα των υποσχέσεων που μοίρασε «αφειδώς και αδιακρίτως», ειδικά όσον αφορά τη σεισάχθεια, ο κίνδυνος να καταρρεύσει ξαφνικά είναι ευθέως ανάλογος των προσδοκιών που δημιούργησε στους ψηφοφόρους της (εάν αποκλείσουμε τις εξωτερικές απειλές).

Με προβλεπόμενο τώρα το ότι, θα προσπαθήσει να εξυπηρετήσει τις εξωτερικές υποχρεώσεις της χώρας τουλάχιστον έως τον Ιούλιο, όπου λήγουν τα μεγάλα ομόλογα της ΕΚΤ, καθώς επίσης λόγω της ταμειακής στενότητας που προκλήθηκε από την υποχώρηση των εσόδων με αιτία τις εκλογές, οι δυνατότητες της να χρηματοδοτήσει τις δεσμεύσεις της θα είναι πολύ περιορισμένες - αφού μάλλον θα δυσκολευθεί ακόμη και για την πληρωμή μισθών και συντάξεων, ειδικά εάν η ΕΚΤ δεν ενισχύσει σημαντικά τις ελληνικές τράπεζες (όπως δήλωσε το μέλος της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας J. Nagel - πηγή).

Φυσικά θα ενταθούν οι πιέσεις στο χρηματιστήριο, ενώ θα αυξηθούν τα επιτόκια δανεισμού του δημοσίου (spreads ομολόγων), από τα οποία δεν υποφέρει μεν η χώρα, αφού δεν δανείζεται από τις αγορές, αλλά οι τράπεζες της - κατ' επέκταση η πραγματική οικονομία, η οποία ευρίσκεται ήδη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.    

Οι Ευρωπαίοι θα επιμείνουν παράλληλα στο χαρακτηρισμό της Ελλάδας ως μία «ειδική περίπτωση», έτσι ώστε να προστατεύσουν τα υπόλοιπα κράτη του Νότου από την ενδεχόμενη επίθεση των αγορών, στην περίπτωση που η χώρα μας θα αναγκασθεί να αποχωρήσει από το ευρώ.

Κυκλοφορούν άλλωστε ήδη γραφήματα με τα δραματικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, ειδικά σε τομείς που οι υπόλοιπες χώρες έχουν επιτυχίες - όπως το παρακάτω, το οποίο αφορά τις εξαγωγές διαφόρων κρατών (με μπλε εντός της Ευρώπης, με καφέ εκτός, με τα δύο χρώματα ολόκληρες).         

Εύλογα λοιπόν συμπεραίνεται, σκόπιμα φυσικά, πως η Ελλάδα εν προκειμένω είναι μία ειδική περίπτωση, αφού οι εξαγωγές της είναι στο σύνολο τους αρνητικές, σε τεράστιο βαθμό - συγκριτικά βέβαια με την προηγούμενη χρονική περίοδο.  

Περαιτέρω, θεωρούμε πως το ενδεχόμενο να προσπαθήσει η Τρόικα, η Γερμανία ή όποιος άλλος να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικού εμφυλίου πολέμου, στρέφοντας τη μία ομάδα εναντίον της άλλης, την αντιπολίτευση, καθώς επίσης τους Πολίτες εναντίον της κυβέρνησης, στα πλαίσια του γνωστού μας «διαίρει και βασίλευε», δεν είναι καθόλου αμελητέο - γεγονός που ελπίζουμε να αποφευχθεί εκ μέρους όλων, αφού η δημιουργία ενός «εθνικού μετώπου» είναι απολύτως απαραίτητη, εάν θέλουμε να υπάρχει κάποια ελπίδα για το μέλλον.

Οι Γερμανοί θα προσπαθήσουν φυσικά να πείσουν πως η Ευρωζώνη είναι πλέον οχυρωμένη απέναντι στην έξοδο της Ελλάδας, έχοντας εκπονήσει διάφορα εναλλακτικά σενάρια για μία τέτοια περίπτωση, απόλυτα ασφαλή. Με τον τρόπο αυτό ελπίζουν πως δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα στις άλλες χώρες του Νότου, τις οποίες ίσως επιδιώξουν να στρέψουν εναντίον της χώρας μας, «διαιρώντας και βασιλεύοντας» ανάλογα.   

Εάν τώρα η κυβέρνηση πέσει στην παγίδα και θελήσει να εκβιάσει με τη στάση πληρωμών ή με την αποχώρηση της χώρας από το ευρώ, χωρίς να το έχει συνειδητά αποφασίσει, λαμβάνοντας προηγουμένως την έγκριση των Ελλήνων, θα οδηγηθεί στον απόλυτο συμβιβασμό - σε μία κατάσταση δηλαδή ανάλογη με αυτήν που επιβλήθηκε στην Κύπρο (ανάλυση), την οποία δεν μπόρεσε να βοηθήσει ούτε η Ρωσία, παρά το ότι ήταν τότε σε εξαιρετικά καλή οικονομική κατάσταση.  

Εναλλακτικά θα της δοθεί η «άδεια αποχώρησης» από το ευρώ, χωρίς δεύτερη σκέψη - όταν παράλληλα θα ανακοινώνεται δημόσια πως κάτι τέτοιο είναι καλύτερο τόσο για την Ευρωζώνη, όσο και για την ίδια την Ελλάδα, με κριτήριο το επόμενο γράφημα.

Από το παραπάνω γράφημα συμπεραίνεται πως η Ελλάδα έχει βυθιστεί στην ύφεση κατά πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρωζώνης - γεγονός που, κατά τη Γερμανία, δεν οφείλεται στην Τρόικα, αλλά στις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις της χώρας μας.

Στόχος της Γερμανίας είναι προφανώς να μετατεθεί η ευθύνη στις ελληνικές κυβερνήσεις, όταν όλοι γνωρίζουμε πως ενεργούσαν σύμφωνα με τις ακριβείς οδηγίες των εισβολέων - εφαρμόζοντας πιστά τα δικά τους προγράμματα.  

Αναφερθήκαμε σε ορισμένες μόνο από τις παγίδες που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν στο δρόμο της νέας κυβέρνησης, έτσι ώστε να αναγκασθεί να συνθηκολογήσει, αλλάζοντας εντελώς την πολιτική της, όπως συνέβη και με την προηγούμενη - η οποία δεν κατάφερε να τηρήσει καμία απολύτως από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, παρά το ότι γνώριζε πως θα εξευτελιζόταν, χάνοντας παράλληλα την εξουσία.

Προφανώς υπάρχουν πολύ περισσότερες, τις οποίες θα πρέπει κάθε φορά να αναζητάει η κυβέρνηση, προσπαθώντας να δει πίσω από τις γραμμές - πολύ περισσότερο όταν επιδιώκει να πετύχει υπερβολικά υψηλούς στόχους, όπως την ονομαστική διαγραφή μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους, χωρίς ανταλλάγματα και με την παροχή νέων δανείων!  

Ολοκληρώνοντας, έχουμε την άποψη ότι η αριστερά έχει αναλάβει πάρα πολύ μεγάλες δεσμεύσεις απέναντι στους εκλογείς της, όπως στο παράδειγμα της «σεισάχθειας», τις οποίες θα ήταν καλύτερα να προσπαθήσει να περιορίσει έγκαιρα - μειώνοντας τις επικίνδυνες για την ίδια, αλλά και για την Ελλάδα, υπερβολικές προσδοκίες τους.  

Σημείωση: Εάν υποθέσουμε πως πρόκειται για ένα «στημένο παιχνίδι», μία πιθανότητα που οφείλουμε να λάβουμε υπ' όψιν μας, αν και δεν φαίνεται ρεαλιστική, με βάση την ιστορική εμπειρία, οι νεοεισερχόμενοι παίχτες σε ένα παιχνίδι έχουν  τότε μόνο επιτυχία, όταν ακολουθούν μία μη αναμενόμενη στρατηγική.

Από τη συγκεκριμένη οπτική γωνία, εάν ήθελε να επιβάλλει κανείς ριζικές, νεοφιλελεύθερες αλλαγές στην ελληνική κοινωνία, θα είχε πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες εάν το επιχειρούσε από τα αριστερά, παρά από τα δεξιά - όπως ακριβώς συνέβη στη Γερμανία, όπου υιοθετήθηκε η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης εις βάρος των εργαζομένων (Agenda 2010), από την τότε σοσιαλιστική της κυβέρνηση (2000).

Για να τα καταφέρει βέβαια χρειάζεται απόλυτη μυστικότητα, άγνοια όλων των υπολοίπων και τρεις μόνο ανθρώπους: το διοικητή της κεντρικής τράπεζας, τον υπουργό οικονομικών και, ενδεχομένως αλλά όχι απαραίτητα, τον πρωθυπουργό μίας χώρας. Σε μία τέτοια περίπτωση θα δρομολογούταν αμέσως οι αλλαγές που συμπεριλαμβάνονταν στις προεκλογικές δεσμεύσεις του κυβερνώντος κόμματος, θα αποτύγχαναν παταγωδώς, σκόπιμα προφανώς, οπότε η κυβέρνηση θα υιοθετούσε, δήθεν καταναγκαστικά για να μην καταστρέψει τη χώρα, τα ακριβώς αντίθετα μέτρα (πολιτική τούμπα).

Πρόκειται ασφαλώς για μία πολύ «τραβηγμένη υπόθεση εργασίας», την  οποία όμως θεωρούμε σωστό να αναφέρουμε, αφού έχει συμβεί στη Νότια Αφρική (ανάλυση) και όχι μόνο. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύουμε ότι δεν είναι κακό να είναι κανείς φιλύποπτος, γνωρίζοντας πως όταν οι μεγάλες δυνάμεις έχουν τοποθετήσει μία χώρα στο στόχαστρο τους, πολύ σπάνια κάνουν λάθη και αποτυγχάνουν.   

Υστερόγραφο: Η μελέτη του γερμανικού ινστιτούτου (πηγή), η οποία επεξηγεί πως μπορεί μία χώρα, εν προκειμένω η Ελλάδα, να αποπεμφθεί από την Ευρωζώνη, με το ταυτόχρονο σταμάτημα της παροχής νέων δανείων, καθώς επίσης ρευστότητας στις τράπεζες της (ELA), υπάγεται στα παραπάνω - ενώ ήταν ικανή για να οδηγήσει το ελληνικό χρηματιστήριο, κυρίως δε τις μετοχές των τραπεζών, σε μία τρομακτική κατάρρευση, αφού για πρώτη φορά δημοσιεύεται επίσημα κάτι τέτοιο, χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό.   

www.analyst.gr

© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News