Στις πρόωρες εκλογές και εφόσον έχουμε το ΠΑΣΟΚ από τη μία και το κόμμα Παπανδρέου από την άλλη, θεωρείται δεδομένο και στα δύο επιτελεία ότι τόσο ο Βαγγέλης Βενιζέλος όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου, ως επικεφαλής κομμάτων, θα δηλώσουν ως μία από τις δύο εκλογικές περιφέρειες που δικαιούνται το Ηράκλειο. Άρα, οι μεταξύ των δύο κόσμων από τον ίδιο πολιτικό φορέα προερχόμενοι στην αντιπαράθεσή τους θα προσδώσουν και συμβολικά χαρακτηριστικά μετωπικής αντιπαράθεσης των δύο αρχηγών με επίκεντρο το Ηράκλειο.
Γνωρίζοντας εκ των προτέρων τις δυνατότητες του εκλογικού νόμου και τις κατανομές εδρών, ξέρουν ότι στο Ηράκλειο η μάχη θα είναι καθοριστική. Έτσι, οι Βενιζέλος και Παπανδρέου θα τεθούν επικεφαλής των ψηφοδελτίων των κομμάτων τους και στο Ηράκλειο, με τον Βενιζέλο υποψήφιο και στη Θεσσαλονίκη και τον Γ. Παπανδρέου, κατά πάσα πιθανότητα, και στη Β' Αθήνας. Αυτό φυσικά δημιουργεί και νέους πονοκεφάλους για τα ψηφοδέλτια των δύο στο Ηράκλειο ως προς την υπόλοιπη στελέχωσή τους. Αυτό γιατί, αν πράγματα εξελιχθούν ευνοϊκά για τα δύο κόμματα, τότε βγάζοντας έδρα και στο Ηράκλειο εύκολα θα μπορούσαν να τις αφήσουν για Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου επίσης θα είναι υποψήφιοι.
Αν όμως τα πράγματα εξελιχθούν οριακά και για τους δύο ή για έναν από τους δύο, τότε είναι πιθανόν οι έδρες να παραμείνουν στους ίδιους για τη δική τους συμμετοχή στη Βουλή. Το θέμα δεν είναι απλό και ερωτηματικά έχουν ακόμη και οι ισχυρές υποψηφιότητες, ενώ οι ενδοιασμοί για όσους ενδεχόμενα θα βρίσκονταν να είναι "νεροκουβαλητές" για την εκλογή μόνο και μόνο του αρχηγού τους δεν είναι ήσσονος σημασίας.
Φυσικά όλα αυτά για την ώρα αποτελούν απλά ενδείξεις εκκίνησης για τις πρόωρες εκλογές, για τις οποίες λίγο μετά τη 1 το μεσημέρι θα γνωρίζουμε αν "πυροδοτούνται" από την αδυναμία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας ή αν η ανέλπιστη εκλογή προέδρου θα πυροδοτεί άλλου τύπου πολιτικές εξελίξεις. Γιατί όσοι όψιμα, κυριολεκτικά στο παρά ένα, εμφανίζονται έτοιμοι να πάρουν θέση για να εκφράσουν το εκλογικό σώμα της χώρας, όπως αυτό όμως έχει διαμορφωθεί στην κοινωνική πραγματικότητα μετά τον Ιούνιο του 2012, ας θυμηθούν τι έλεγε για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο διαπρεπής νομικός και πολιτικός Αλέξανδρος Σβώλος, ο κάποτε "Πρωθυπουργός" και της λεγόμενης "Κυβέρνησης του Βουνού" ως πρόεδρος της ΠΕΕΑ: «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε ευφυή διέξοδο στο ακαθόριστο επαναστατικό κίνημα του 1909 και στο λαϊκό ρεύμα των αγανακτισμένων της εποχής του με την "εγκοίτωσίν" του, τη διοχέτευση του σ' ένα μεταρρυθμιστικό, συνταγματικό κανάλι».
Το θεμελιώδες αυτό πολιτικό ζήτημα επανεμφανίζεται με νέες παραλλαγές, πάντα σε εποχές ταχύτατων ανακατατάξεων. Μόνο κολλημένα μυαλά δεν αντιλαμβάνονται σήμερα ότι η βιώσιμη πολιτική σταθερότητα εντός της ευρωζώνης είναι ανέφικτη δίχως το καναλιζάρισμα στα πράγματα της χώρας των νέων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αποδέσμευσε με εκρηκτικό, άτακτο τρόπο η χρεωκοπία και η "θεραπευτική" των μνημονίων.
Γιώργος Σαχίνης
