Στο ενδεχόμενο κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς και η Ν.Δ., εφόσον έχουμε πρόωρες εκλογές και όχι εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, κάνουν εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Εκτιμούν ότι το κόμμα θα ανακόψει ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που κινούνται μαζικά προς το ΣΥΡΙΖΑ, στην προσδοκία ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να ελπίζει σε μία ανασυγκρότηση του χώρου του. Φυσικά, η ανάλυση αυτή προσπερνά ότι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ έφυγε από αυτό συντριπτικά για την πολιτική των μνημονίων και εκεί που τον οδήγησε και όχι γιατί του ήταν λιγότερο συμπαθές το πρόσωπο του Βενιζέλου. Η πολιτική αυτή επί Παπανδρέου άρχισε την εφαρμογή της και για αυτήν την πολιτική ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει δείξει καμία συστολή να την υποστηρίζει μέχρι και σήμερα.
Από την άλλη, στη Ν.Δ. τους προβληματίζει το ενδεχόμενο, εκτός από τη ροή προς το ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα Παπανδρέου να κόψει κρίσιμες ψήφους για τη νέα Βουλή από το ΠΑΣΟΚ αλλά και το "Ποτάμι". Στην Κουμουνδούρου, πάλι, δεν φαίνεται να επιθυμούν να μπουν στη διαδικασία να σχολιάσουν την ενδεχόμενη "ολική επαναφορά" του Γιώργου Παπανδρέου στα πολιτικά πράγματα με τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα.
Κορυφαία στελέχη τονίζουν πως μια τέτοια κίνηση δεν αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το μόνο που βλέπουν είναι έναν εμφύλιο σπαραγμό στο χώρο της κεντροαριστεράς που θα επηρεάσει βέβαια και το "Ποτάμι". Όπως υποστηρίζουν στελέχη κεντρικά του ΣΥΡΙΖΑ, «ζουρλομανδύας τυλίγει το χώρο του ΠΑΣΟΚ, αφού στη βαθιά πολιτική κρίση που το διαπερνάει έχει προστεθεί και η προσωπική, μέχρις εξαντλήσεως, αντιπαράθεση του "θρυλικού" πρώην πρωθυπουργού της χώρας Γ. Παπανδρέου με τον κατεξοχήν "άνθρωπο της εκάστοτε εξουσίας όλων των εποχών" Ε. Βενιζέλο.
Το μεγαλύτερο, ίσως, ανέκδοτο των τελευταίων χρόνων είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου σπεύδει να ιδρύσει κόμμα μπροστά στις εκλογές. Η τραγωδία, όμως, για τη χώρα είναι ότι βρίσκονται ακόμα κάποια στελέχη να πλαισιώνουν σε αυτήν τη φαρσοκωμωδία τον κατεξοχήν πρωθυπουργό της τρόικας και των μνημονίων...».
Το πολιτικό τοπίο προς τις εκλογές
Επειδή το σενάριο που με βάση τη λογική αναμένεται την ερχόμενη Δευτέρα να διαμορφώσει το πλαίσιο του επόμενου διμήνου στην Ελλάδα είναι αυτό της αδυναμίας εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας και άρα των πρόωρων εκλογών, ας δούμε πώς διαμορφώνεται σε αυτό το πλαίσιο το σκηνικό. Όλες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στις εκλογές το πρώτο κόμμα. Το θέμα είναι με τι ποσοστό και με πόσα κόμματα μέσα στη Βουλή. Και ποια κόμματα. Διότι με 35% και τον Καμμένο να ξεπερνά το όριο του 3%, η κυβέρνηση είναι έτοιμη. Χωρίς τον Καμμένο τα πράγματα είναι αλλιώς! Όσο για τη Ν.Δ.; Με πολιτικές "φόβου" δεν μπορεί να αλλάξει τα μελλούμενα.
Όλα αυτά ισχύουν αν πάμε σε εκλογές αύριο. Δηλαδή, αν αυτή η Βουλή δεν εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας, το οποίο και φαίνεται να είναι αυτήν τη στιγμή το επικρατέστερο σενάριο.
ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την υπόθεση της εξουσίας στα χέρια του. Δεν έχει λόγο να συμφωνήσει σε κάτι άλλο πέρα από την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών! Αν υποχωρήσει για κάποιον λόγο και δεχτεί τώρα μία συναινετική λύση στο θέμα της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό θα σημαίνει ότι δε θα θελήσει να πάρει αυτήν την στιγμή την καυτή πατάτα της οικονομίας στα χέρια του. Προς το παρόν, όμως, τέτοια διάθεση δε διαφαίνεται.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ενδιαφέροντα ευρήματα. Το πρώτο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δυναμική αυτοδυναμίας, παρά οριακά σε κάποιες μετρήσεις να την πλησιάζει, φυσικά για την ώρα. Παρ' όλα αυτά, θα περίμενε κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε μία μεγαλύτερη δυναμική από αυτήν που εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις. Εκτός κι αν ο "αέρας της πρωτιάς" επηρεάσει το εκλογικό σώμα στην τελική ευθεία προς τις εκλογές.
Η Ν.Δ.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι η Νέα Δημοκρατία δείχνει να συμφιλιώνεται με τα ποσοστά που κέρδισε στις εκλογές του Μάιου του 2012. Το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δε συγκινεί τις μάζες! Δεν είναι πλέον ένα κόμμα που διεκδικεί ποσοστά της τάξης του 34%-44%. Το ερώτημα είναι αν αυτή η διαπίστωση θα σπρώξει το κόμμα προς τα δεξιά ή προς το κέντρο. Σήμερα κινείται σαν το εκκρεμές: Μία δεξιά και μία κέντρο. Τόσο γρήγορα που έχουν κουραστεί να το παρακολουθούν και οι πιο ένθερμοι οπαδοί του.
Αυτό που μπορούμε να σημειώσουμε είναι ότι η επιλογή προς τα δεξιά θα σημάνει (πιθανότατα) το τέλος της Νέας Δημοκρατίας. Τουλάχιστον όπως την γνωρίσαμε μέχρι σήμερα, ένα μεγάλο και πολυσυλλεκτικό κόμμα. Ένδειξη γι' αυτό αποτελεί η σημαντική κινητοποίηση δυνάμεων που θεωρούν τη Ν.Δ. φυσικό τους χώρο και η οποία σημειώθηκε την περίοδο που αποκαλύφθηκε η δράση Μπαλτάκου! Είναι σαφές ότι υπάρχουν κυρίαρχα ρεύματα μέσα στον κεντροδεξιό χώρο που δε θα ήθελαν να δουν μία ακροδεξιά στροφή της Ν.Δ.
Ο Σαμαράς
Το επόμενο ερώτημα είναι αν ο κ. Σαμαράς μπορεί να κερδίσει αυτή την εκλογική μάχη. Το κακό είναι ότι η συσπείρωση που παρατηρήθηκε στις τάξεις των οπαδών της εκλήφθηκε ως ένα κύμα επιδοκιμασίας στα σενάρια του φόβου. Το κλείσιμο της ψαλίδας με το ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δε σημαίνει ότι οι Έλληνες θα πάνε να ψηφίσουν Σαμαρά αν φοβηθούν πολύ. Αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις Στουρνάρα! Να είναι τυχαίο το γεγονός ότι το κύμα αυτό ανεκόπη εκείνη ακριβώς την ημέρα; Μήπως οι υπερβολικές δόσεις τρομολαγνικών σεναρίων έχουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα;
Η αλήθεια είναι ότι τα σενάρια αυτά χάνουν την ισχύ τους όταν τα επαναλαμβάνει κανείς συνέχεια, ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι έχουν μεγάλη πιθανότητα επιβεβαίωσης. Για παράδειγμα: Θεωρούμε λογικό να σταματήσει η χρηματοδότηση από την Ευρώπη όταν θα σκίζει ο Τσίπρας τα μνημόνια στην πλατεία Συντάγματος. Οι Έλληνες, όμως, το έχουν ακούσει αυτό τόσες πολλές φορές που δεν τους κάνει πλέον εντύπωση. Θεωρητικά ο κ. Σαμαράς έχει πιθανότητες να ανατρέψει την κατάσταση. Στην πράξη θα πρέπει να απευθυνθεί σε εκείνους που πρόδωσε με τον ΕΝΦΙΑ, τον ΟΑΕΕ και το "κούρεμα" των ομολόγων. Δύσκολο! Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι με την καλλιέργεια σεναρίων τύπου Στουρνάρα δεν έχει πιθανότητες. Το αντίθετο! Κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους οι ακραίοι, ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει μερικές χιλιάδες ψήφους.
Βενιζέλος ή Παπανδρέου; ΠΑ... ΣΟΚ με σοβαρά διλήμματα
Το ΠΑΣΟΚ είναι το άλλο μεγάλο ερώτημα! Ποιο ΠΑΣΟΚ; Αυτό ακριβώς είναι το ζήτημα. Θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη ή το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου; Οι μέχρι στιγμής δημοσκοπήσεις δείχνουν την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ του Βαγγέλη. Αλλά είναι πάρα πολύ νωρίς και επιπλέον ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει πάρει ακόμη στα σοβαρά το δίλημμα Βαγγέλης ή Γιώργος. Επειδή, ακριβώς, δεν πιστεύει ότι μπορεί να γίνει η διάσπαση. Θα έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε τις επόμενες δημοσκοπήσεις και από την ώρα που ο Γιώργος θα κάνει τις επίσημες ανακοινώσεις του. Παίζει, πάντως, και το ενδεχόμενο να μην κατορθώσει να μπει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος στη Βουλή. Βούτυρο στο ψωμί του ΣΥΡΙΖΑ, ο δρόμος του οποίου για την αυτοδυναμία περνάει μέσα από τον αποκλεισμό όσο το δυνατόν περισσότερων κομμάτων...
Το "Ποτάμι" του Σταύρου Θεοδωράκη είναι ένας μεγάλος άγνωστος Χ. Οι δημοσκοπήσεις δεν το δείχνουν με την ίδια μεγάλη φόρα που το έδειχναν στο παρελθόν. Θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά σε αυτές τις εκλογές; Κι αν ναι, με ποιους θα συνεργαστεί στη συνέχεια; Μπορεί ο Σταύρος Θεοδωράκης να αποφάσισε κατόπιν εορτής με ποιο κόμμα θα συνεργαζότανε στην Ευρώπη, αλλά εδώ τα πράγματα δεν είναι τα ίδια! Οι ψηφοφόροι θα ήθελαν να γνωρίζουν αν ο κ. Θεοδωράκης είναι ένας εν δυνάμει συνεργάτης του κ. Τσίπρα ή όχι.
ΔΗΜ.ΑΡ.
Ο κ. Κουβέλης, πάντως, φαίνεται να το αποφάσισε. Μπορεί να εξαφανίστηκε στις πρόσφατες ευρωεκλογές, αλλά στις επικείμενες εθνικές θα είναι παρών. Έστω κι ως συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αλήθεια ότι έκανε μεγάλη διαδρομή για να καταλήξει στο σημείο που ήταν και πριν μερικά χρόνια. Ίσως με δυσμενέστερους όρους.
ΑΝ.ΕΛ.
Για τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Πάνο Καμμένο, το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν να μπουν στη Βουλή ή όχι. Ένα επίσης ερώτημα είναι αν θα απορροφήσουν τις ψήφους του τραυματισμένου ΛΑΟΣ! Σε κάθε περίπτωση ο κ. Καμμένος φαίνεται να είναι ένα καλό στήριγμα για το ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει αυτοδυναμία. Θα είναι μία ενδιαφέρουσα συνεργασία από κάθε άποψη.
Το μεγάλο "αγκάθι" αυτών των εκλογών, όμως, είναι το θέμα της Χρυσής Αυγής. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι διαφορετικά για τον κάθε άνθρωπο, είναι τα ίδια για όλους. Από την άλλη πλευρά, οι κανόνες της Δημοκρατίας ορίζουν ότι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να τους τηρούν. Δεν έχει νόημα να συμμετέχει κάποιος που, όταν του δοθεί η δυνατότητα, θα ανατρέψει το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία. Είτε αυτός βρίσκεται στην άκρα δεξιά, είτε στην άκρα αριστερά.
Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι πάμε σε εκλογές με τη μισή Χρυσή Αυγή προφυλακισμένη. Θα ήταν προτιμότερο να έχει ήδη γίνει η δίκη τους για να αποφανθεί η Δικαιοσύνη αν είναι αθώοι ή ένοχοι. Κι από την άλλη θα πρέπει και πάλι η Δικαιοσύνη να μας πει αν το κόμμα αυτό είναι νόμιμο ή όχι.
Σε κάθε περίπτωση, είναι καιρός να ανοίξουμε τη συζήτηση για το τι θα είναι ανεκτό στη Δημοκρατία μας και τι δε θα είναι. Διότι όση ανάγκη έχει η Δημοκρατία να προστατευτεί από ένα δίκτυο εγκληματιών που έχουν συστήσει ένα κόμμα (το όποιο κόμμα), άλλο τόσο έχει ανάγκη να προστατευτεί από τους διεφθαρμένους. Μήπως οι πολιτικοί που λαδώθηκαν από τη Siemens δεν ήσαν μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης; Κόμματα που υπερασπίζονται ρατσιστικές θέσεις δεν έχουν θέση στη Δημοκρατία.
Η ουσία είναι ότι η Χρυσή Αυγή είναι ο επόμενος μεγάλος άγνωστος Χ! Κι εκείνο που μας κάνει εντύπωση από τις διάφορες δημοσκοπήσεις δεν είναι το χαμηλό της ποσοστό, αλλά το γεγονός ότι εξακολουθεί κι έχει ένα πραγματικά αξιόλογο ποσοστό! Ας μη μας εκπλήξει οποιοδήποτε αποτέλεσμα στις κάλπες.
Το ότι δε θα πλήξουμε το γνωρίζουμε ήδη. Το θέμα είναι να μπορέσουν να βρεθούν και λύσεις. Πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο με τα μέχρι σήμερα γνωστά δεδομένα. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι γεμάτοι ένταση και πολιτικά γεγονότα. Τα ευρήματα αυτά μπορούν να αλλάξουν και μάλιστα σημαντικά. Όχι όμως απαραίτητα προς το καλύτερο. Ενίοτε οι αλλαγές γίνονται και προς το χειρότερο. Που σημαίνει ότι, επειδή πλέον ουδείς από όλους μας δε δικαιούται να πει ότι δεν ξέρει για όλους εντός της πολιτικής, η ευθύνη της ψήφου μας θα είναι και αυταπόδεικτη και οι επιλογές μας καθοριστικής σημασίας. Κοινώς, αν φτάσουμε σε πρόωρες εκλογές μετά την ερχόμενη Δευτέρα, ουδείς θα μπορεί μετά τις κάλπες να δηλώνει "κοψοχέρης" ή "πεπλανημένος", όλοι ξέρουμε και τα όρια και τις προσδοκίες για αυτά, από το πολιτικό μας σύστημα, οπότε έρχεται η ώρα της συνευθύνης μας, εκτός αν πιστεύουμε ακόμη ότι η με ανάθεση ψήφου διακυβέρνησης της χώρας στο τάδε ή δείνα κόμμα μάς απαλλάσσει των ευθυνών μας.
Γιώργος Σαχίνης
