Εδώ και περίπου 350 χρόνια ορθώνεται μέσα σε ένα μυθικό κήπο στην πόλη Άγκρα της Ινδίας, ένα εντυπωσιακό μνημείο αγάπης και αφοσίωσης, το Taz Mahal.
To επιβλητικό αυτό διαχρονικής ομορφιάς κτίριο, το διασημότερο ίσως της Ηπείρου, χτισμένο εξ ολοκλήρου από μάρμαρο, ήταν το ''δώρο'' του Μογγόλου αυτοκράτορα Shah Jahan στη νεκρή σύζυγό του Mumtaz.
Με αυτό τον εντυπωσιακό τρόπο θέλησε να τιμήσει τη μνήμη της πολυαγαπημένης του συζύγου, που πέθανε στα 1631, κατά τη γέννηση του τελευταίου από τα 14 παιδιά τους.
Για την κατασκευή του δούλεψαν περίπου 20.000 εργάτες επί 22 χρόνια.
Εκτός από το πάλλευκο Ινδικό μάρμαρο που αποτελεί το βασικό υλικό, τεράστιες ποσότητες από Τιρκουάζ, Ιάσπη, Νεφρίτη, Αιματίτη, Λάπις, Ζαφείρια, Διαμάντια και 28 άλλα είδη πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων συγκεντρώθηκαν από ολόκληρη την Ασία για να σφηνωθούν στο μάρμαρο, να το κεντήσουν, δημιουργώντας πανέμορφα σχέδια προκειμένου να διακοσμηθεί ''ο Τάφος που σαν αυτόν δεν είχε ξαναδεί ανθρώπινο μάτι''.
Η θλιβερή αυτή ερωτική ιστορία ολοκληρώθηκε στο Κόκκινο Φρούριο της Άγκρα, που είχε οικοδομήσει ο Άκμπαρ (1565-74). Εκεί, σε ένα από τους πιο ψηλούς πύργους, ο Shah Jahan πέθανε φυλακισμένος από το γιο του Αουρανγκζέμπ, αγναντεύοντας από τα παράθυρά του τον τάφο της πολυαγαπημένης του γυναίκας.
''Μοναδικό δάκρυ στο μάγουλο του χρόνου''
Ραμπιντανάθ Ταγκόρ
Γράφει, ο Δρ. Αιμίλιος Δασύρας, γεωλόγος
